PayPal-donate (Wiki).png
O ile nie zaznaczono inaczej, prawa autorskie zamieszczonych materiałów należą do Jana Woreczko & Wadi.

(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)


Oczeretna

Z Wiki.Meteoritica.pl

0i
Oczeretna
Znalezisko
Lokalizacja Ukraina
Położenie[1] 49°19'N, 31°31'E
Data 1871 r.
Uwagi jest to prawdopodobnie okaz meteorytu Pułtusk
Charakterystyka
Typ chondryt zwyczajny H4
Masa ~130 g
Liczba okazów jeden okaz
Meteoritical Bulletin Database
Synonimy
w NHM Cat: Kiev, Lipovitz, Ocheretna, Otcheretna, Otscheretnaja; po rosyjsku: Очеретна

Znalezisko z 1871 roku na Ukrainie (chondryt zwyczajny H4, TKW ~130 g).

Według Prior (1953) i Koblitz MetBase:

«

Oczeretna, Lipovets, Kiev, Ukraine.
Found 1817.
Synonyms: Kiev, Lipovitz.
Stone. Veined grey chondrite.[2]
A stone of about 4½ oz. (130 grams) was obtained by the Nat. Hist. Mus. London. from Count Ylinski in 1875: a label (signed H.Lazzerini) with it stated that it was found at Oczeretna in the spring of 1871. The stone is similar to stones of the Pultusk fall and is possibly identical.
Specimen: [48368], the nearly complete stone, 109 grams.

»


[W 1875 roku Muzeum Historii Naturalnej w Londynie otrzymało od hrabiego Ilińskiego kamień o wadze około 130 g. Posiadał on etykietę (podpisaną H.Lazzerini)[3] i według znalazcy został znaleziony w Oczeretna wiosną 1871 roku. Kamień jest podobny do okazów ze spadku meteorytu Pułtusk i prawdopodobnie nim jest(?!)]


Mały fragment tego meteorytu (3 g) miał w swojej kolekcji Julian Siemaszko (1891) (opis fragmentu w kolekcji; pisownia oryginalna)[4]:

«

314 | 1871 | Trouvé | Oczeretna, Lipowetz, Kiew. Russie.
(…)

Въ 1875 г. администрація Brit. Mus. пріобрѣла отъ Гр. Илинскаго кусокъ метеорита около 180 gr. названіемъ Очеретны. Этикетикъ подписанъ именемъ H. Lazzerini.

По справкѣ у г. Левицкаго, Липовецкаго уѣзда, оказалось что Село Очеретна находится на дорогѣ Скниры иъ Липоиецъ и принадлежитъ Гр. Тышкевичу, какъ указано и на Лондонскомъ этикетикѣ, но о падкніи нѣтъ никакихъ свѣдѣній или преданіи у мѣстныхъ жителей.

»


Siemaszko pisze, że fragment przekazany przez hrabiego Ilińskiego (Гр. Илинскаго)[5] do muzeum w Londynie miał 180 g.

Został on znaleziony w okolicy wsi Oczeretna na terenach należących do hrabiego Tyszkiewicza (Гр. Тышкевич).[6] W leżących kilka kilometrów na północ Spiczyńcach (ukr. Спичинці) znajdował się pałac wybudowany przez Henryka Tyszkiewicza. Ciekawostka: również ze Spiczyńc pochodzi doniesienie Józefa Tyszkiewicza o obserwacji 19 lutego 1898 roku bardzo jasnego bolidu (Tyszkiewicz, 1898 Wszechświat).

Kolekcje

Fragmenty meteorytu Oczeretna w kolekcjach:

Zbiór waga fragmentów
(Koblitz MetBase)
uwagi
London, Nat. Hist. Mus. 85 g main mass
Moscow, Acad. Sci. 15,1 g
Vienna, Naturhist. Mus. 4 g
Chicago, Field Mus. Nat. Hist. 3,0 g prawdopodobnie fragment z kolekcji Siemaszko

Brak w zbiorach polskich.

Meteoryt ten znalazł się w przygotowywanej przez Jerzego Pokrzywnickiego monografii polskich meteorytów o roboczym tytule Kosmolityka (Kosiński 2012).

Lokalizacja

Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
© Jan Woreczko & Wadi

(L) Lipowiec, (O) Oczeretna, (S) Spiczyńce

współrzędne wg meteorite.narodu.ru

* W 2018 roku Google zmieniło zasady działania apletu, mapa może wyświetlać się niepoprawnie (pomaga Ctrl+F5); więcej → Szablon:GEMap-MyWiki

Miasto Lipowiec (ukr. Липовець) i wieś Oczeretnia (ukr. Очеретня).

Współrzędne według Meteoritical Bulletin: 49°19'N, 31°31'E oraz prawdopodobnie bliższe prawdy wg portalu meteorite.narodu.ru: 49°24'N, 29°06'E.


Bibliografia

  • Koblitz Jörn, MetBase. Meteorite Data Retrieval Software, Version 7.3 (CD-ROM), Ritterhude, Germany 1994-2012. MetBase.
  • Kosiński Janusz W., (2012), Program działań na rzecz polskiej meteorytyki i „Kosmolityka” Jerzego Pokrzywnickiego[7] (The programme of workings on the thing of the Polish meteoritics and monograph „Kosmolityka” by Jerzy Pokrzywnicki), Acta Soc. Metheor. Polon., 3, 2012, s. 39-47.[8] Plik ASMP.
  • Prior George T., Hey Max H., (1953), Catalogue of Meteorites. With special reference to those represented in the collection of the British Museum (Natural History), Printed British Museum, 1953, (s. 130), (zbiory własne W&W) (wydanie z 1923 roku – plik iDjVu).
  • Siemaszko Julian Iwanowicz (Симашко Юлиан Иванович), (1891), Каталогъ коллекции метеоритов'ь (Catalogue de la Collection de Météorites de Julion de Siemaschko (Saint Petersbourg, Russie), S.Petersburg 1891 (С. ПЕТЕРБУРГЪ (по июль 1891 г.)), ss. 64, (s. 44-45).[9][10][11] Plik DjVu
    Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
    , (str. tytułowa).
  • Tyszkiewicz Józef, (1898), Meteoryt, Wszechświat, nr 10, 1898, s. 157. Plik DjVu.
  • Wülfing Ernst Anton von, (1897), Die Meteoriten in Sammlungen und ihre Literatur. Nebst einem versuch den tauschwert der meteoriten zu bestimmen (Meteorites in Collections and Their Literature. Including An Attempt To Determine The Exchange Value Of Meteorites), Verlag der H. Laupp'schen Buchhandlung, Tübingen 1897, (s. 264).[12][13][14] Plik GIF; plik Internet Archive; plik GoogleBooks.

Przypisy

  1. ^ jeśli nie zaznaczono inaczej, podano współrzędne przyjęte w oficjalnej bazie meteorytów Meteoritical Bulletin Database
  2. ^ patrz → Oznaczenia typów meteorytów u Pokrzywnickiego
  3. ^ potrzebne źródło
  4. ^ tekst odczytany ze słabej jakości kopii, może zawierać błędy
  5. ^ Iliński – polski ród arystokratyczny
  6. ^ Tyszkiewiczowie herbu Leliwa – polska rodzina arystokratyczna
  7. ^ publikacja te nigdy się nie ukazała, część jej rękopisu znajduje się w archiwum PAN
  8. ^ w przygotowywanej Kosmolityce Pokrzywnicki do meteorytów polskich zaliczał m.in.: Bielokrynitschie, Bjelaja Zerkov, Borkut, Brahin, Buschhof, Dolgovoli, Jodzie, Knyahinya, Lenarto, Lixna, Magura, Misshof, Nagy-Borové, Nerft, Novy-Projekt, Oczeretna, Okniny, Owrucz, Padvarninkai, Ruschany, Zaborzika, ZemaitkiemisZmenj oraz kilka niezidentyfikowanych doniesień
  9. ^ kopię katalogu dla portalu Wiki.Meteoritica.pl udostępniła dr Jadwiga Biała
  10. ^ katalog kolekcji Siemaszki miał kilka wcześniejszych wydań: 1881 (ss. 3), 1882 i 1885 (ss. 7), 1886 (ss. 16, po francusku; Siemachko Julien, Catalogue de la Collection de Météorites de Julien de Siemachko (Saint-Petersbourg, Russie), Paris Janvier 1886 (oraz suppl. wydany po 1889 r.), str. tytułowa); katalog z 1891 roku jest najobszerniejszy (ss. 64)
  11. ^ kolekcję Siemaszki kupił amerykański kolekcjoner H.A. Ward do zbiorów Ward-Coonley Collection, trafiła ona później do Field Museum w Chicago
  12. ^ katalog Wülfinga jest najbardziej kompletnym katalogiem zbiorów światowych z końca XIX wieku (patrz również → Wülfing (1894)); autor podaje również jaka część wybranych meteorytów (ich main mass) znajduje się w danej kolekcji; z wymienionych u niego kolekcji (s. 408-429) tylko jedna kolekcja – Breslau (Mineralogisches Museum der K. Universität) – znajduje się dziś w Polsce; wymienia on jeszcze wiele kolekcji prywatnych, np. kolekcję Juliana Siemaszko, von Bredow, F. Krantz, H. A. Ward.
    Jest u Wülfinga jeszcze kolekcja – Danzig (Westpreussisches Provinzial-Museum; mitgeteilt durch Herrn Direktor Professor Dr. H. Conwentz) – znajdowały się w niej 3 meteoryty: Pultusk 99 g, Krasnojarsk 287 g oraz 63 g fragment meteorytu Schwetz (Świecie)
  13. ^ meteoryty polskie w kolekcjach wg Wülfinga (1897)
  14. ^ jeszcze wcześniejszy katalog kolekcji meteorytów wydał w 1863 roku Buchner (1863); patrz również → Światowe kolekcje meteorytów

Zobacz również

Linki zewnętrzne

Osobiste