PayPal-donate (Wiki).png
O ile nie zaznaczono inaczej, prawa autorskie zamieszczonych materiałów należą do Jana Woreczko & Wadi.

(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)

Dolgovoli

Z Wiki.Meteoritica.pl

1

Gdzie znajduje się Село Долгая Воля?

Dolgovoli →
Dolgovoli.jpg
Meteoryt Dolgovoli (reprodukcja z Заварицкий (1952))
Spadek
Lokalizacja Ukraina
Położenie[1] 50°45'N, 25°18'E
Data 26 czerwca 1864 r., 07:00 (niedziela)[2]
Charakterystyka
Typ chondryt zwyczajny L6
Masa 1,6 kg[3]
Liczba okazów jeden okaz
Meteoritical Bulletin Database
Synonimy →
w NHM Cat: Dluga Wola, Dolgaia, Dolgaia Volia, Dolgaja, Dolgaja Volja, Dolgaja Wolja; po rosyjsku: Долгая Воля, Долговоля; po ukraińsku: Довговоля

Spadek meteorytu na terenie Ukrainy 26 czerwca 1864 roku (niedziela)[2] około godz. 7 rano (chondryt zwyczajny L6, TKW 1,6 kg).


Doniesienie o spadku

W czasopiśmie Nadwiślanin z 1865 roku znajdujemy wzmiankę o tym spadku. Według zamieszczonej tam relacji meteoryt o wadze 4 funtów spadł do ogrodu Wikuły Gomty i zarył się w ziemi na głębokość pół arszyna (~35 cm)[4]. Spadek miał miejsce przy pięknej pogodzie, a świadkowie słyszeli dwa silne grzmoty. Według relacji Феофилактов (1866) spadły okaz ważył 1,457 g i miał rozmiary 166×87×71 mm.


Leonard (1946) zalicza ten meteoryt do spadków polskich[5].


Trudno ustalić, gdzie znajdowała się wieś Село Долгая Воля! Według Брокгауз (1890-1907):

«

Долговоля или Долгая Воля — деревня в Луцком уезде [rejon (powiat) łucki] Волынской губернии [obwód (województwo) wołyńskie]. 50 дворов; 500 жителей; паровая мельница. В геологической литературе деревня эта известна по метеорному камню, упавшему здесь 14 июня 1864 г. Он был неправильной формы, с характерной бугорчатой поверхностью, тусклого железно-черного цвета. По внутреннему своему строению этот метеорит относится к так называемым хондритам Густава Розе. Главная часть его хранится в минералогическом кабинете университета св. Владимира в Киеве.

П. Т.[6]
»


Być może chodzi o współczesną wieś Dovhovolya (ros. Долговоля) (51°24'43", 26°04'32") w obwodzie rówieńskim rejon włodzimierzecki w Ukrainie?

Więcej informacji o spadku znajduje się w publikacji Феофилактов (1866).

Kolekcje

Fragmenty meteorytu Dolgovoli w największych kolekcjach:

Zbiór waga fragmentów
(Koblitz MetBase) 		uwagi
Kiev, Geol. Mus. Ukraine 665 g wg Явнель (1986) dwa okazy o łącznej wadze 665 g (wg Метеоритика (1955, catalogs): 457 i 316 g?!)
Moscow, Acad. Sci. 115 g wg Явнель (1986) 114,7 i 0,6 g (обл. инд. экз. и кр.[7])
Vienna, Naturhist. Mus. 102 g fotografie w Koblitz MetBase
Tallinn, Geol. Inst. Acad. Sci. 67 g 67,00 g fragment ze skorupą (Явнель 1986, Tiirmaa 1996)[8] (Geoscience collections of Estonia: record)
Paris, Mus. d'Hist. Nat. 60 g
(…)
Calcutta, Mus. Geol. Surv. India 14 g 13,72 g (Sen Gupta et al. 1982)

W polskich kolekcjach prywatnych znajdują się małe fragmenty tego meteorytu.

Meteoryt ten znalazł się w przygotowywanej przez Jerzego Pokrzywnickiego monografii polskich meteorytów o roboczym tytule Kosmolityka (Kosiński 2012).

Lokalizacja

Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
© Jan Woreczko & Wadi

(D) Довговоля

* W 2018 roku Google zmieniło zasady działania apletu, mapa może wyświetlać się niepoprawnie (pomaga Ctrl+F5); więcej → Szablon:GEMap-MyWiki

Wieś Dovhovolya rejon włodzimierzecki (ros. Долговоля, ukr. Довговоля).


Mapy

Mapa Polski z 1859 roku (fragment) (źródło: Chrzanowski 1859)


Galerie

Fragment 67,0 g ze skorupą ze zbiorów Uniwersytetu w Tartu (źródło: Geoscience collections of Estonia; w kolekcji zdjęcia te były wcześniej błędnie przypisane do meteorytu Białystok)

Fragment meteorytu Dolgovoli (13,72 g, najdłuższy rozmiar 3,4 cm) z kolekcji Geological Survey of India, Calcutta


Bibliografia

  • Брокгауз (Brockhaus) Фридрих-Арнольд, Ефрон И.А., (1890-1907), Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона (Brockhaus Conversations-Lexicon), Санкт-Петербург, 1890-1907. Wikisource.
  • Buchner Otto, (1865), Die Meteoriten in Sammlungen (Zweiter Nachtrag), Annalen der Physik, 124, Bd. 200, 1865, s. 569-602, (s. 591). Plik DjVu
    Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
    .
  • Феофилактов К.М. (Feofilaktov K.M.), (1866), Извѣстіе о метеорномъ камнѣ, упавшемъ въ селеніи Долговоля, Волынской губерніи, въ 1864 году. Извлечено изъ документовъ, доставленныхъ К. М. Феофилактовыыъ (Bericht uber den bei dem Dorfe Dolgowolia, Gouvernement Wolinsk, gefallenen Meteorstein)[9], Записки императорского Санкт-Петербургского минералогического общества (вторая серия), (Verhandlungen der Russisch-Kaiserlichen Mineralogischen Gesellschaft zu St. Petersburg (zweite serie)), t. 1, 1866, s. 251-255.[10] Plik PDF; plik DjVu.
  • Koblitz Jörn, MetBase. Meteorite Data Retrieval Software, Version 7.3 (CD-ROM), Ritterhude, Germany 1994-2012. MetBase.
  • Kosiński Janusz W., (2012), Program działań na rzecz polskiej meteorytyki i „Kosmolityka” Jerzego Pokrzywnickiego[11] (The programme of workings on the thing of the Polish meteoritics and monograph „Kosmolityka” by Jerzy Pokrzywnicki), Acta Soc. Metheor. Polon., 3, 2012, s. 39-47.[12] Plik ASMP.
  • Кринов Евгений Л., (1940b), Дополнение к списку метеоритов СССР, Природа, 12, 1940, s. 55-56, (s. 55).[13] Plik DjVu
    Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
    .
  • Leonard Frederick Charles, (1946), A Catalog of Provisional Coördinate Numbers for the Meteoritic Falls of the World, The University of New Mexico Press, Albuquerque 1946, (s. 24). Plik HathiTrust.
  • Łaszkiewicz Antoni, (1936), Meteoryty, rozdz. w: Mineralogia, Bibl. „Wiadomości Farmaceutycznych”, tom 28, Warszawa 1936, s. 193-195. Tam lista polskich meteorytów z uwzględnieniem granic przedrozbiorowych. Plik DjVu
    Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
    .
  • Метеоритика (Meteoritika), (1955, catalogs), Материалы к каталогу метеоритов из коллекций СССР, vol. XII, 1955, s. 81-127.[14]
  • Nadwiślanin, (1865), Kronika, nr 67 (14 czerwca 1865), s. 4. Plik dLib.
  • Явнель Александр Александрович, Иванов Андрей Валерьевич, Заславская Н.И. (Yavnel' A.A., Ivanov A.V., Zaslavskaya N.I.) (1986), Каталог метеоритов коллекций Советского Союза (Catalogue of meteorites of collections of the USSR), Ротапринт ГЕОХИ АН СССР, 1986, ss. 221, (s. 25).[16][17] Zbiory własne W&W.[18]
  • Заварицкий Александр Н., Кваша Лидия Г. (Zavaritskiy A.N., Kvasha L.G.)[19], (1952), Метеориты СССР. Коллекциа Академии Наук СССР (Meteority SSSR), Академия Наук СССР, Комитет по метеоритам (USSR Academy of Sciences), Izdatelstvo Akademii Nauk SSSR, Moscow 1952, ss. 248, (s. 171-173).

Przypisy

  1. ^ jeśli nie zaznaczono inaczej, podano współrzędne przyjęte w oficjalnej bazie meteorytów Meteoritical Bulletin Database
  2. ^ a b czyli 14 czerwca 1864 roku wg kalendarza juliańskiego (starego stylu)
  3. ^ według relacji Феофилактов (1866) spadły okaz ważył 1,457 g i miał rozmiary 166×87×71 mm
  4. ^ arszyn – stara jednostka długości, w zaborze rosyjskim w latach 1849-1915 jej długość ustalono na 1 arszyn = 0,711167 m; Wikipedia – Arszyn
  5. ^ Leonard (1946) zalicza go do typu Cw; patrz → Oznaczenia typów meteorytów u Pokrzywnickiego
  6. ^ Павел Аполлонович Тутковский
  7. ^ znaczenie skrótów: обл. инд. экз. – обломок индивидуального экземпляра; кр. – крошки; оск. – осколки
  8. ^ fragment na zdjęciu w bazie Geoscience wygląda na achondryt!?
  9. ^ tytuł: Известие о метеорном камне, упавшем в селении Долговоля, Волынской губернии, в 1864 году
  10. ^ zawiera również katalog meteorytów gabinetu mineralogicznego uniwersytetu СВ. Владиміра(?)
  11. ^ publikacja te nigdy się nie ukazała, część jej rękopisu znajduje się w archiwum PAN
  12. ^ w przygotowywanej Kosmolityce Pokrzywnicki do meteorytów polskich zaliczał m.in.: Bielokrynitschie, Bjelaja Zerkov, Borkut, Brahin, Buschhof, Dolgovoli, Jodzie, Knyahinya, Lenarto, Lixna, Magura, Misshof, Nagy-Borové, Nerft, Novy-Projekt, Oczeretna, Okniny, Owrucz, Padvarninkai, Ruschany, Zaborzika, Zemaitkiemis i Zmenj oraz kilka niezidentyfikowanych doniesień
  13. ^ krótkie informacje o meteorytach: Bialystok (Białystok), Buschhof, Dolgovoli, Jodzie, Lixna, Misshof, Nerft, Okniny, Padvarninkai, Pillistfer, Ruschany, Tennasilm, Zabrodje, Zemaitkiemis, Zmenj
  14. ^ praca zbiorowa, katalogi meteorytów 22 kolekcji byłego ZSRR; katalog wszystkich (73) kolekcji ZSRR, patrz → Явнель (1986)
  15. ^ oraz późniejsze wydania; najnowsze: Tiirmaa Reet, (1996), Catalogue of meteorites in the Estonian collection, Eesti TA Geoloogia Instituut, Tallinn 1996, ss. 32
  16. ^ katalog zawiera informację o 630 meteorytach (166 własnych i 464 zagranicznych) znajdujących się w 73 kolekcjach wszystkich republik ówczesnego ZSRR; stan na 1 stycznia 1985 roku, nakład 300 egz.; ostatni opublikowany przed rozpadem Związku Radzieckiego katalog meteorytów „radzieckich”, obecnie te dane są bardzo trudno dostępne! (również → Метеоритика (1955, catalogs))
  17. ^ meteoryty polskie w zbiorach byłego ZSRR: Bialystok (Białystok), Grüneberg (Wilkanówko), Morasko, Pultusk (Pułtusk), Schwetz (Świecie), Seeläsgen (Przełazy) (brak w radzieckich zbiorach okazów meteorytu Łowicz!) (patrz → meteoryty polskie w zbiorach byłego ZSRR)
  18. ^ udało się Redakcji zdobyć to wyjątkowo trudno dostępne wydawnictwo (nakład 300 egz.!); kupiliśmy skan katalogu w oddziale Electronic Document Delivery Service Biblioteki Narodowej w Petersburgu
  19. ^ autorzy: Заварицкий Александр Николаевич  ●  Кваша Лидия Григорьевна

Zobacz również

Linki zewnętrzne

Źródło „http://meteoritica.pl/index.php5/Dolgovoli”
Osobiste