PayPal-donate (Wiki).png
O ile nie zaznaczono inaczej, prawa autorskie zamieszczonych materiałów należą do Jana Woreczko & Wadi.

(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)

Dolgovoli

Z Wiki.Meteoritica.pl

(Różnice między wersjami)
(→Bibliografia)
(→Bibliografia)
Linia 107: Linia 107:
* {{Заварицний (1952) |page=171-173}}
* {{Заварицний (1952) |page=171-173}}
 +
* Записки императорского Санкт-Петербургского минералогического общества (вторая серия)
 +
{{Koblitz References |1=A stone of about 1.6kg fell after detonations, O.Buchner, Ann. Phys., 1865, 124, p.591. Listed, E.L.Krinov, Astron. Zurnal, 1945, 22, p.303 (M.A.9-297), E.L.Krinov, Katalog Meteoritov Akad. Nauk SSSR, Moskva, 1947, (M.A.10-511), M.H.Hey, Cat. Met., 1966, p.138. Olivine Fa25, B.Mason, GCA, 1963, 27, p.1011. Magnetic susceptibility, P.Rochette et al., MAPS, 2003, 38, p.251.}}
{{Koblitz References |1=A stone of about 1.6kg fell after detonations, O.Buchner, Ann. Phys., 1865, 124, p.591. Listed, E.L.Krinov, Astron. Zurnal, 1945, 22, p.303 (M.A.9-297), E.L.Krinov, Katalog Meteoritov Akad. Nauk SSSR, Moskva, 1947, (M.A.10-511), M.H.Hey, Cat. Met., 1966, p.138. Olivine Fa25, B.Mason, GCA, 1963, 27, p.1011. Magnetic susceptibility, P.Rochette et al., MAPS, 2003, 38, p.251.}}
{{Przypisy}}
{{Przypisy}}

Wersja z 00:26, 6 sty 2017

0

Gdzie znajduje się Село Долгая Воля?

Dolgovoli →
Dolgovoli.jpg
Meteoryt Dolgovoli (reprodukcja z Заварицний (1952))
Spadek
Lokalizacja Ukraina
Położenie[1] 50°45'N, 25°18'E
Data 26 czerwca 1864 r., 07:00 (niedziela)
Charakterystyka
Typ chondryt zwyczajny L6
Masa 1,6 kg
Liczba okazów jeden okaz
Meteoritical Bulletin Database
Synonimy →
w NHM Cat: Dluga Wola, Dolgaia, Dolgaia Volia, Dolgaja, Dolgaja Volja, Dolgaja Wolja; po rosyjsku: Долгая Воля, Долговоля; po ukraińsku: Довговоля

Spadek meteorytu na terenie Ukrainy 26 czerwca 1864 roku (niedziela) około godz. 7 rano (chondryt zwyczajny L6, TKW 1,6 kg).


Doniesienie o spadku

W czasopiśmie Nadwiślanin z 1865 roku znajdujemy wzmiankę o tym spadku. Według zamieszczonej tam relacji meteoryt o wadze 4 funtów spadł do ogrodu Wikuły Gomty i zarył się w ziemi na głębokość pół arszyna (~35 cm)[2]. Spadek miał miejsce przy pięknej pogodzie, a świadkowie słyszeli dwa silne grzmoty.


Leonard (1946) zalicza ten meteoryt do spadków polskich[3].


Trudno ustalić, gdzie znajdowała się wieś Село Долгая Воля! Według Брокгауз (1890-1907):

«

Долговоля или Долгая Воля — деревня в Луцком уезде [rejon (powiat) łucki] Волынской губернии [obwód (województwo) wołyńskie]. 50 дворов; 500 жителей; паровая мельница. В геологической литературе деревня эта известна по метеорному камню, упавшему здесь 14 июня 1864 г. Он был неправильной формы, с характерной бугорчатой поверхностью, тусклого железно-черного цвета. По внутреннему своему строению этот метеорит относится к так называемым хондритам Густава Розе. Главная часть его хранится в минералогическом кабинете университета св. Владимира в Киеве.

П. Т.[4]
»


Być może chodzi o współczesną wieś Dovhovolya (ros. Долговоля) (51°24'43", 26°04'32") w obwodzie rówieńskim rejon włodzimierzecki na Ukrainie?

Kolekcje

Fragmenty meteorytu Dolgovoli w największych kolekcjach:

Zbiór waga fragmentów
(Koblitz MetBase) 		uwagi
Kiev, Geol. Mus. Ukraine 665 g
Moscow, Acad. Sci. 115 g
Vienna, Naturhist. Mus. 102 g fotografie w Koblitz MetBase
Tallinn, Geol. Inst. Acad. Sci. 67 g 67,0 g fragment ze skorupą (Tiirmaa 1996) (Geoscience collections of Estonia: record; fotografie)
Paris, Mus. d'Hist. Nat. 60 g
(…)

W polskich kolekcjach prywatnych znajdują się małe fragmenty tego meteorytu.

Meteoryt ten znalazł się w przygotowywanej przez Jerzego Pokrzywnickiego monografii polskich meteorytów o roboczym tytule Kosmolityka (Kosiński 2012).

Lokalizacja

Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
© Jan Woreczko & Wadi

(D) Довговоля

* W 2018 roku Google zmieniło zasady działania apletu, mapa może wyświetlać się niepoprawnie (pomaga Ctrl+F5); więcej → Szablon:GEMap-MyWiki

Wieś Dovhovolya rejon włodzimierzecki (ros. Долговоля, ukr. Довговоля).


Mapy

Mapa Polski z 1859 roku (fragment) (źródło: Chrzanowski 1859)


Bibliografia

  • Брокгауз (Brockhaus) Фридрих-Арнольд, Ефрон И.А., (1890-1907), Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона (Brockhaus Conversations-Lexicon), Санкт-Петербург, 1890-1907. Wikisource.
  • Buchner Otto, (1865), Die Meteoriten in Sammlungen (Zweiter Nachtrag), Annalen der Physik, 124, Bd. 200, 1865, s. 569-602, (s. 591). Plik DjVu
    Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
    .
  • Koblitz Jörn, MetBase. Meteorite Data Retrieval Software, Version 7.3 (CD-ROM), Ritterhude, Germany 1994-2012. MetBase.
  • Kosiński Janusz W., (2012), Program działań na rzecz polskiej meteorytyki i „Kosmolityka” Jerzego Pokrzywnickiego[5] (The programme of workings on the thing of the Polish meteoritics and monograph „Kosmolityka” by Jerzy Pokrzywnicki), Acta Soc. Metheor. Polon., 3, 2012, s. 39-47.[6] Plik ASMP.
  • Кринов Евгений Л., (1940b), Дополнение к списку метеоритов СССР, Природа, 12, 1940, s. 55-56, (s. 55).[7] Plik DjVu
    Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
    .
  • Leonard Frederick Charles, (1946), A Catalog of Provisional Coördinate Numbers for the Meteoritic Falls of the World, The University of New Mexico Press, Albuquerque 1946, (s. 24). Plik HathiTrust.
  • Łaszkiewicz Antoni, (1936), Meteoryty, rozdz. w: Mineralogia, Bibl. „Wiadomości Farmaceutycznych”, tom 28, Warszawa 1936, s. 193-195. Tam lista polskich meteorytów z uwzględnieniem granic przedrozbiorowych. Plik DjVu
    Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
    .
  • Nadwiślanin, (1865), Kronika, nr 67 (14 czerwca 1865), s. 4. Plik DjVu.
  • Szablon:Заварицний (1952)
  • Записки императорского Санкт-Петербургского минералогического общества (вторая серия)


Przypisy

  1. ^ jeśli nie zaznaczono inaczej, podano współrzędne przyjęte w oficjalnej bazie meteorytów Meteoritical Bulletin Database
  2. ^ arszyn – stara jednostka długości, w zaborze rosyjskim w latach 1849-1915 jej długość ustalono na 1 arszyn = 0,711167 m; Wikipedia – Arszyn
  3. ^ Leonard (1946) zalicza go do typu Cw; patrz → Oznaczenia typów meteorytów u Pokrzywnickiego
  4. ^ Павел Аполлонович Тутковский
  5. ^ publikacja te nigdy się nie ukazała, część jej rękopisu znajduje się w archiwum PAN
  6. ^ w przygotowywanej Kosmolityce Pokrzywnicki do meteorytów polskich zaliczał m.in.: Bielokrynitschie, Bjelaja Zerkov, Borkut, Brahin, Buschhof, Dolgovoli, Jodzie, Knyahinya, Lenarto, Lixna, Magura, Misshof, Nagy-Borové, Nerft, Novy-Projekt, Oczeretna, Okniny, Owrucz, Padvarninkai, Ruschany, Zaborzika, Zemaitkiemis i Zmenj oraz kilka niezidentyfikowanych doniesień
  7. ^ krótkie informacje o meteorytach: Bialystok (Białystok), Buschhof, Dolgovoli, Jodzie, Lixna, Misshof, Nerft, Okniny, Padvarninkai, Pillistfer, Ruschany, Tennasilm, Zabrodje, Zemaitkiemis, Zmenj
  8. ^ oraz późniejsze wydania; najnowsze: Tiirmaa Reet, (1996), Catalogue of meteorites in the Estonian collection, Eesti TA Geoloogia Instituut, Tallinn 1996, ss. 32

Zobacz również

Linki zewnętrzne

Źródło „http://meteoritica.pl/index.php5/Dolgovoli”
Osobiste