(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)
Misshof
Z Wiki.Meteoritica.pl
m (→Bibliografia) |
m (→Bibliografia) |
||
Linia 109: | Linia 109: | ||
== [[Bibliografia]] == | == [[Bibliografia]] == | ||
- | * Doss | + | * {{Doss (1891)}} |
- | * Doss | + | * {{Doss (1892)}} |
* {{Grady (2000)}} | * {{Grady (2000)}} |
Wersja z 21:59, 27 sty 2018
Gdzie jest masa główna?
Misshof → | |
Meteoryt Misshof (źródło: Doss 1892)
| |
Spadek | |
Lokalizacja | Łotwa |
Położenie[2] | 56°40'N, 23°00'E[1] |
Data | 10 kwietnia 1890 r.[3], 15:30 (czwartek) |
Uwagi | masa główna meteorytu zaginęła |
Charakterystyka | |
Typ | chondryt zwyczajny H5 |
Masa | 5,8 kg |
Liczba okazów | 1 okaz |
Meteoritical Bulletin Database | |
Synonimy → | |
w NHM Cat: Baldohn, Mittel-Stuhre; po rosyjsku: Миссхоф, po łotewsku: Мисшоф |
Spadek pojedynczego okazu meteorytu 10 kwietnia 1890 roku[3] (czwartek) na Łotwie (chondryt zwyczajny H5, TKW 5,8 kg).
Opis według Bruno Doss (niemiecki petrograf i geolog, docent politechniki w Rydze; Doss (1891)). Meteoryt spadł na pola w okolicy wiosek/majątków Mittel-Stuhre i Stuhre II (dzisiaj wieś nazywa się Stūri) około godziny 16 w miejscu o współrzędnych 56°41,5'N, 24°17,5'E (3½ km na wschód od dworu Misshof (Rittergut Misshof) leżącego 12 km na WSW od miejscowości Baldohn obecnie Baldones i 30 km na południe od Rygi).
Znaleziono jeden lekko orientowany okaz wbity w ziemię w pionowej dziurze o średnicy 1 stopy i głębokości 2½ stopy (Das Loch soll etwa einen Fuss Durchmesser und eine Tiefe von 2½ Fuss gehabt haben und vertical gewesen sein.). Lekko poobijany okaz ważył 5630 gram (całość mogła ważyć około 5800 g). Pierwsze analizy chemiczne i mineralogiczne fragmentów meteorytu wykonał Edwin Johanson dyrektor instytutu wód mineralnych w Rydze.
Pełen opis okoliczności spadku i wyniki badań meteorytu znajduje się w pracach Doss i Johanson (1891, 1892). Tam też znajduje się schematyczna mapa z zaznaczonym miejscem spadku.
Kolekcje
Fragmenty meteorytu Misshof w największych kolekcjach:
Zbiór waga fragmentów
(Koblitz MetBase)uwagi Riga, Polytech. (?) 2,5 kg okaz prawdopodobnie zaginął po wojnie(?)[4] Chicago, Field Mus. Nat. Hist. 256 g St. Petersburg, Mining Mus. 225 g masa główna(?)[5] London, Nat. Hist. Mus. 202 g (…) Warsaw, Geol. Inst., Polish Acad. Sci.[6] 2,4 g 2,10 g (fcp) (Pilski 2001)
W polskich kolekcjach prywatnych znajdują się tylko małe fragmenty tego meteorytu.
Meteoryt ten znalazł się w przygotowywanej przez Jerzego Pokrzywnickiego monografii polskich meteorytów o roboczym tytule Kosmolityka (Kosiński 2012).
Lokalizacja
(B) Baldones, (D) Dzimtmisa, (J) Jełgawa, (S) Stūri
punkt podany przez Doss (1891)[1]
* W 2018 roku Google zmieniło zasady działania apletu, mapa może wyświetlać się niepoprawnie (pomaga Ctrl+F5); więcej → Szablon:GEMap-MyWiki
Miasto Jełgawa (dawn. niem. Mitau), Dzimtmisa (dawn. Misshof, Misa, Misas).
Według Doss (1891) meteoryt spadł w miejscu o współrzędnych 56°41,5'N, 24°17,5'E, oddalonym o blisko 80 km na wschód od pozycji podawanej w oficjalnych katalogach (Grady 2000).
Według Doss (1891) meteoryt spadł w okolicy wsi/majątku Stūri (na mapie Stuhre Gesinde; synonim nazwy meteorytu Mittel-Stuhre).
Współczesne nazwy wybranych miejscowości z okolic spadku: Baldones (dawn. Baldohn; synonim nazwy meteorytu Baldohn), Dzimtmisa (dawn. Misshof, Misa, Misas).
Mapy
Galeria
Meteoryt Misshof (źródło: Doss 1891) (opis plansz w publikacji)
Tafeln I – mapa miejsca spadku meteorytu.
Meteoryt Misshof (źródło: Doss 1892) (opis plansz w publikacji)
Bibliografia
- Doss Bruno, Johanson Edwin, (1891), Der Meteorit von Misshof vom 29. März/10. April 1890, Arbeiten des Naturforscher-Vereins zu Riga, Heft 7, 1891, s. 1-90 (ilustracje).[7] Plik PDF; plik DjVu.
- część: Doss Bruno, Der Meteorit von Misshof in Kurland (Mit Taf. I-IV.), s. 1-68;
- część: Johanson Edwin, Chemische Untersuchung des Meteoriten von Misshof, s. 69-90.
- Doss Bruno, (1892), Ueber den Meteoriten von Misshof in Kurland und die Ursachen der Schallphönomene bei Meteoritenfällen im Allgemeinen (Mit Taf. II, III u. 8 Holzschnitten), Neues Jahrbuch für Mineralogie, Geologie und Paläontologie, 1, 1892, s. 71–113 (ilustracje).[8] Plik DjVu.
- Grady Monica M., (2000), Catalogue of Meteorites. 5th Ed., Natural History Museum, Cambridge University Press, London, UK, 2000. ISBN 978-0521663038. Plik NHM Data Portal; plik PDF.
- Koblitz Jörn, MetBase. Meteorite Data Retrieval Software, Version 7.3 (CD-ROM), Ritterhude, Germany 1994-2012. MetBase.
- Kosiński Janusz W., (2012), Program działań na rzecz polskiej meteorytyki i „Kosmolityka” Jerzego Pokrzywnickiego[9] (The programme of workings on the thing of the Polish meteoritics and monograph „Kosmolityka” by Jerzy Pokrzywnicki), Acta Soc. Metheor. Polon., 3, 2012, s. 39-47.[10] Plik ASMP.
- Кринов Евгений Л., (1940b), Дополнение к списку метеоритов СССР, Природа, 12, 1940, s. 55-56, (s. 56).[11] Plik DjVuŹródło: Wiki.Meteoritica.pl.
- Łaptaś Andrzej, Ćwiżewicz Małgorzata, (1998), Meteoryty w zbiorach Muzeum Geologicznego w Krakowie, Muzeum Geologiczne ING PAN, Kraków 1998, ss. 34, (s. 14). ISBN 83-909970-1-0.
- Pilski Andrzej S., (2001), Meteoryty w zbiorach polskich, Olsztyn 2001.[12]
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Meteoritical Bulletin Database (MBD) – meteoryt Misshof
- Encyclopedia of Meteorites (EoM) – meteoryt Misshof
- Vernadsky Institute of Geochemistry and Analytical Chemistry of Russian Academу of Sciences (The Laboratory of Meteoritics; Moscow, Vernadsky Inst. Geochem.) – Институт геохимии и аналитической химии им. В.И. Вернадского Российской академии наук (Лаборатория метеоритики), ГЕОХИ РАН ● Миссхоф ● [katalog → Явнель (1986)]
- meteorite.narodu.ru – Каталог метеоритов России и стран бывшего СССР
- Meteoryt Misshof w kolekcjach polskich – katalog PTMet ● Wadi & Jan Woreczko Collection
- Muzeum Historii Naturalnej w Rydze (Natural History Museum of Latvia) – Latvijas Dabas muzejs
- Latvijas Meteorītu Centrs (LMC) (Latvian Meteorite Center) – Home page ● Meteorītu informācija