PayPal-donate (Wiki).png
O ile nie zaznaczono inaczej, prawa autorskie zamieszczonych materiałów należą do Jana Woreczko & Wadi.

(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)

Misshof

Z Wiki.Meteoritica.pl

(Różnice między wersjami)
(→Bibliografia)
(→Mapy)
Linia 81: Linia 81:
<gallery caption="" widths="200px" heights="200px" perrow="3">
<gallery caption="" widths="200px" heights="200px" perrow="3">
-
File:Misshof_(Chrzanowski_II_S2_Ryga).jpg|'''Mishof''', '''Baldon''', '''Luce''', '''Sture'''. Mapa Polski z&nbsp;1859&nbsp;roku (fragment) (źródło:&nbsp;Chrzanowski&nbsp;(1859))
+
File:Misshof_(Chrzanowski_II_S2_Ryga).jpg|'''Mishof''', '''Baldon''', '''Luce''', '''Sture'''. Mapa Polski z&nbsp;1859&nbsp;roku (fragment) (źródło:&nbsp;Chrzanowski&nbsp;1859)
</gallery>
</gallery>

Wersja z 19:27, 28 lut 2015

Gdzie jest masa główna?

Misshof →
Spadek
Lokalizacja Łotwa
Położenie[2] 56°40'N, 23°00'E[1]
Data 10 kwietnia 1890 r.[3], 15:30 (czwartek)
Charakterystyka
Typ chondryt zwyczajny H5
Masa 5,8 kg
Liczba okazów 1 okaz
Meteoritical Bulletin Database
Synonimy →
w NHM Cat: Baldohn, Mittel-Stuhre; po rosyjsku: Миссхоф, po łotewsku: Мисшоф

Spadek pojedynczego okazu meteorytu 10 kwietnia 1890 roku[3] (czwartek) na Łotwie (chondryt zwyczajny H5, TKW 5,8 kg).


Opis według Bruno Doss (niemiecki petrograf i geolog, docent politechniki w Rydze; Doss (1891)). Meteoryt spadł na pola w okolicy wiosek/majątków Mittel-Stuhre i Stuhre II (dzisiaj wieś nazywa się Stūri) około godziny 16 w miejscu o współrzędnych 56°41,5'N, 24°17,5'E (3½ km na wschód od dworu Misshof (Rittergut Misshof) leżącego 12 km na WSW od miejscowości Baldohn obecnie Baldones i 30 km na południe od Rygi).

Znaleziono jeden lekko orientowany okaz wbity w ziemię w pionowej dziurze o średnicy 1 stopy i głębokości 2½ stopy (Das Loch soll etwa einen Fuss Durchmesser und eine Tiefe von 2½ Fuss gehabt haben und vertical gewesen sein.). Lekko poobijany okaz ważył 5630 gram (całość mogła ważyć około 5800 g). Pierwsze analizy chemiczne i mineralogiczne fragmentów meteorytu wykonał Edwin Johanson dyrektor instytutu wód mineralnych w Rydze.

Pełen opis okoliczności spadku i wyniki badań meteorytu znajduje się w pracach Doss i Johanson (1891, 1892). Tam też znajduje się schematyczna mapa z zaznaczonym miejscem spadku.


Fragmenty meteorytu Misshof w największych kolekcjach:

Zbiór waga fragmentów
(Koblitz MetBase) 		uwagi
Riga, Polytech. (?) 2,5 kg okaz prawdopodobnie zaginął po wojnie(?)[4]
Chicago, Field Mus. Nat. Hist. 256 g
St. Petersburg, Mining Mus. 225 g masa główna(?)[5]
London, Nat. Hist. Mus. 202 g
(…)
Warsaw, Geol. Inst., Polish Acad. Sci.[6] 2,4 g 2,10 g (fcp) (Pilski 2001)

W polskich kolekcjach prywatnych znajdują się tylko małe fragmenty tego meteorytu.

Meteoryt ten znalazł się w przygotowywanej przez Jerzego Pokrzywnickiego monografii polskich meteorytów o roboczym tytule Kosmolityka (Kosiński 2012).

Lokalizacja

Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
© Jan Woreczko & Wadi

(B) Baldones, (D) Dzimtmisa, (J) Jełgawa, (S) Stūri

punkt podany przez Doss (1891)[1]

* W 2018 roku Google zmieniło zasady działania apletu, mapa może wyświetlać się niepoprawnie (pomaga Ctrl+F5); więcej → Szablon:GEMap-MyWiki

Miasto Jełgawa (dawn. niem. Mitau), Dzimtmisa (dawn. Misshof, Misa, Misas).

Według Doss (1891) meteoryt spadł w miejscu o współrzędnych 56°41,5'N, 24°17,5'E, oddalonym o blisko 80 km na wschód od pozycji podawanej w oficjalnych katalogach (Grady 2000).


Mapa okolic spadku meteorytu Misshof (źródło: Doss 1891)

Według Doss (1891) meteoryt spadł w okolicy wsi/majątku Stūri (na mapie Stuhre Gesinde; synonim nazwy meteorytu Mittel-Stuhre).

Współczesne nazwy wybranych miejscowości z okolic spadku: Baldones (dawn. Baldohn; synonim nazwy meteorytu Baldohn), Dzimtmisa (dawn. Misshof, Misa, Misas).

Mapy

Mishof, Baldon, Luce, Sture. Mapa Polski z 1859 roku (fragment) (źródło: Chrzanowski 1859)


Galeria

Meteoryt Misshof (źródło: Doss 1891) (opis plansz w publikacji)

Taf. II. Przednia (Brustseite) strona; skala ½ naturalnej wielkości

Taf. III. Tylna (Rückenseite) strona; skala ½ naturalnej wielkości

Taf. IV. Szczegóły mikroskopowej budowy meteorytu

Tafeln I – mapa miejsca spadku meteorytu.

Bibliografia

  • Doss Bruno, Johanson Edwin, (1891), Der Meteorit von Misshof vom 29. März/10. April 1890, Arbeiten des Naturforscher-Vereins zu Riga, Heft 7, 1891, s. 1-90; część: Doss Bruno, Der Meteorit von Misshof in Kurland (Mit Taf. I-IV.), s. 1-68; część: Johanson Edwin, Chemische Untersuchung des Meteoriten von Misshof, s. 69-90.[7] Plik GoogleBooks; plik DjVu.
  • Doss Bruno, (1892), Ueber den Meteoriten von Misshof in Kurland und die Ursachen der Schallphönomene bei Meteoritenfällen im Allgemeinen, Neues Jahrbuch für Mineralogie, Geologie und Paläontologie, 1, 1892, s. 71–113.
  • Koblitz Jörn, MetBase. Meteorite Data Retrieval Software, Version 7.3 (CD-ROM), Ritterhude, Germany 1994-2012. MetBase.
  • Кринов Евгений Л., (1940b), Дополнение к списку метеоритов СССР, Природа, 12, 1940, s. 55-56, (s. 56).[8] Plik DjVu
    Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
    .
  • Pilski Andrzej S., (2001), Meteoryty w zbiorach polskich, Olsztyn 2001.[9]


Przypisy

  1. ^ a b wg Doss (1891) meteoryt spadł w miejscu o współrzędnych 56°41,5'N, 24°17,5'E, oddalonym o blisko 80 km na wschód od pozycji podawanej w oficjalnych katalogach (Grady 2000)
  2. ^ jeśli nie zaznaczono inaczej, podano współrzędne przyjęte w oficjalnej bazie meteorytów Meteoritical Bulletin Database
  3. ^ a b 29 marca 1890 roku wg kalendarza juliańskiego (starego stylu)
  4. ^ po podzieleniu okazu największy fragment (2303 gramów) i gipsowy model pozostały w Rydze. Do 1939 roku kolekcja meteorytów znajdowała się w MHN w Rydze (Latvijas Dabas muzejs). W 1939 r. niemiecki personel muzeum zabrał kolekcję do Niemiec i możliwe, że zaginęła ona w czasie wojny. Dwa fragmenty meteorytu były przechowywane w planetarium w Rydze (inf. internet)
  5. ^ wg portalu Vernadsky Institute of Geochemistry and Analytical Chemistry masa główna znajduje się w Petersburgu (Главная масса в Ленинградском горном институте)
  6. ^ fragment ten znajduje się w zbiorach Muzeum Geologicznego PAN w Krakowie (Łaptaś 1998, Pilski 2001)
  7. ^ zawiera mapę i trzy plansze
  8. ^ krótkie informacje o meteorytach: Bialystok (Białystok), Buschhof, Dolgovoli, Jodzie, Lixna, Misshof, Nerft, Okniny, Padvarninkai, Pillistfer, Ruschany, Tennasilm, Zabrodje, Zemaitkiemis, Zmenj
  9. ^ bardziej aktualna internetowa wersja katalogu znajduje się na stronach Polskiego Towarzystwa Meteorytowego – katalog PTMet; tam objaśnienie stosowanych skrótów (cs – complete specimen, hs – half specimen, ep – end piece, fc – fragment with crust, f – fragment, sc – slice with crust, s – slice, …); więcej → woreczko.pl – Oznaczenia okazów – skróty

Linki zewnętrzne

  • Meteoritical Bulletin Database (MBD) – meteoryt Misshof
  • Encyclopedia of Meteorites (EoM) – meteoryt Misshof
Źródło „http://meteoritica.pl/index.php5/Misshof”
Osobiste