PayPal-donate (Wiki).png
O ile nie zaznaczono inaczej, prawa autorskie zamieszczonych materiałów należą do Jana Woreczko & Wadi.

(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)


Łowicz/Okazy

Z Wiki.Meteoritica.pl

Wykaz okazów meteorytu Łowicz w zbiorach polskich (Hanczke 1995; Łaptaś 1998; Pilski 1992, 2001; Pokrzywnicki 1964; Różycki et al. 1935, 1936).

Wykaz zawężono do zbiorów, w których znalazły się okazy zebrane zaraz po spadku lub znalezione (podarowane) później (pełen wykaz w Pilski 2001).

Spis treści


1

Kolekcje

Wykaz zawiera porównanie zawartości zbiorów sporządzonego przed 1964 rokiem przez Pokrzywnickiego (1964) ze współczesnymi katalogami (Hanczke 1995; Łaptaś 1998; Pilski 1992, 2001).

Obserwatorium Astronomiczne Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie

Waga okazu forma[1] zbiór/
nr inw.
lokalizacja pochodzenie okazu uwagi
(Pilski 1992, 2001)
5670 cs największy zachowany okaz meteorytu Łowicz; obecnie w depozycie Muzeum Geologicznego PAN w Krakowie; okaz ma świeżą skorupę (Pilski 1995, Urania)
1442 cs
835 cs
526 hs
103 cs
51,8 cs
51,5 hs
47,3 hs
42,5 cs
29,5 cs
29,2 cs
24,8 cs kompletny świeży okaz o masie 24,78 g; dobrze zachowana skorupa obtopieniowa podobna jak na diogenitach, okaz ma mały udział metalicznego żelaza w swoim składzie
12,3 cs


Muzeum Geologiczne Instytutu Nauk Geologicznych UJ w Krakowie

Waga okazu forma[1] zbiór/
nr inw.
lokalizacja pochodzenie okazu uwagi
(Pilski 1992, 2001)
5650 cs drugi co do wielkości zachowany okaz meteorytu Łowicz; ; według Pilskiego (1995, Urania) okaz jest lekko zwietrzały
2950 cs
2380 cs
703,5 cs
378,7 cs
246,9 cs
193,5 cs
176,0 cs
166,0 cs
146,3 cs
118,8 cs
111,3 cs
57,6 cs brak tego okazu w katalogu Pilski (2001)
47,1 cs
30,5 cs
29,8 cs
29,1 ep brak tego okazu w katalogu Pilski (1992); prawdopodobnie jest to piętka z okazu 57,6 g?
27,5 cs
20,5 cs brak tego okazu w katalogu Pilski (2001)
14,6 cs
12,5 cs
11,2 cs (hs) cs (Pilski 1992), hs (Pilski 2001)
8,8 cs brak tego okazu w katalogu Pilski (2001)
6,2 cs
3,3 f


Obserwatorium Astronomiczne Uniwersytetu Warszawskiego w Warszawie

Waga okazu forma[1] zbiór/
nr inw.
lokalizacja pochodzenie okazu uwagi
(Pilski 1992, 2001)
3900 cs Bielicki[2], Gadomski[3], 1935 wg Pilskiego (2001) obecnie okaz ma 3750 g (wcs); wg Stenza (1936) przed wojną w zbiorach OA UW znajdowały się 4 okazy meteorytu Łowiczłącznej wadze ok. 8 kg; według relacji Różyckiego (1936) delegaci OA UW (M. Bielicki i J. Gadomski) pozyskali trzy fragmenty z dużego okazu Barbuchy w łącznej wadze ok. 2 kg oraz dwa okazy o wagach 1 i 4 kg. Według Pilskiego (1995, Urania) z tych trzech fragmentów jeden podarowano prezydentowi Igancemu Mościckiemu, a drugi marszałkowi Józefowi Piłsudskiemu. Prezydent Mościcki przekazał swój fragment do Muzeum Przemysłu i Techniki w Warszawie (Orędownik, 1935; Tygodnik Ilustrowany, 1936), natomiast co się stało z okazem przekazanym marszałkowi Piłsudskiemu nie wiadomo.

Prawdopodobnie to zdjęcie tego 3,9 kg okazu znajduje się w katalogu Pokrzywnickiego (1964)?


PAN Muzeum Ziemi w Warszawie

Waga okazu
(forma)
(Pokrzywnicki 1964)
waga okazu forma[1] nr inw. (MZ) lokalizacja pochodzenie okazu uwagi
(Hanczke 1995; Pilski 1992, 2001; Różycki et al. 1935, 1936)
2858 (cs) 2858 cs I/10/1 Różycki[4], Kobyłecki[5], 1935
2837 (cs) 2810 cs I/10/2 Różycki, Kobyłecki, 1935
2159 (cs) 2159 cs I/10/3 wieś Krępa A. Bryszewski, 1951 (dar A. Kwiatkowskiego)
1530 (cs) ~2510
(1520)
hs I/10/4 Różycki, Kobyłecki, 1935 drugą piętkę/połówkę (hs) z tego okazu 980,65 g (I/10/7) wymieniono z kolekcjonerem R. Haagiem z USA
1386,35 (cs) 1386,25 cs I/10/5 Różycki, Kobyłecki, 1935
1023,15 (cs) 1023 cs I/10/6 wieś Wrzeczko Różycki, Kobyłecki, 1935
980,65 (hs) I/10/7 okaz (fragment) wymieniony w 1991 roku z kolekcjonerem Robertem Haagiem z USA
724,94 (cs) 724,94 cs I/10/8 Różycki, Kobyłecki, 1935 odłamek (ozn.: Różycki/Kobyłecki – Nr 15)[6] pasujący do okazu 93 g (ozn.: Różycki/Kobyłecki – Nr 37), znaleziony w odległości 1900 m (ozn.: M.Z. Nr. 2Nr. 22)
479,97 (cs)  ?  ? I/10/9 niezidentyfikowany okaz, prawdopodobnie I/10/9 lub I/10/11; okaz trafił prawdopodobnie do kolekcji Jörna Koblitz z Bremy (Niemcy)
480,00 (cs) 480,0 cs (hs) I/10/10 Różycki, Kobyłecki, 1935 obecnie w zbiorach pozostała piętka/połówka (ep) tego okazu o wadze 335 g
 ?  ?  ? I/10/11
442,23 (cs) 442,23 cs I/10/12 Różycki, Kobyłecki, 1935
442,17 (cs) 442,17 cs (fc) I/10/13 wieś Wrzeczko Różycki, Kobyłecki, 1935 odłamek pasujący do okazu I/10/34 (ozn.: MZ – nr 12.26; Różycki/Kobyłecki – Nr 31)[6], znaleziony w odległości 270 m (ozn.: M.Z. Nr. 26Nr. 27)
441,00 (cs) 441,1 cs I/10/14 Różycki, Kobyłecki, 1935
406,00 (cs) 406 cs I/10/15 Różycki, Kobyłecki, 1935
374,17, 241,53, 229,20, 184,00 (4×cs)  ?  ? I/10/16, I/10/17, I/10/18, I/10/19 okaz 374,17 g znajduje się w kolekcji Jima Schwade z Kankakee (USA); okaz 229,20 g został w 1990 roku wymieniony z kolekcjonerem Rainerem Bartoschewitzem z Gifhorn (Niemcy)
166,9 (3f) 166,5 f+f I/10/20 Różycki, Kobyłecki, 1935 trzy fragmenty
158,65 (cs) 158,65 cs I/10/21 wieś Wrzeczko Różycki, Kobyłecki, 1935
145,11 (cs) 145,11 cs I/10/22 wieś Łagów Różycki, Kobyłecki, 1935
144,31 (cs) 144,31 cs I/10/23 Różycki, Kobyłecki, 1935
129,47 (cs) 129,47 cs I/10/24 wieś Wrzeczko Różycki, Kobyłecki, 1935 zebrany na podwórku przez gospodarza Andrzeja Strugińskiego z Wrzeczka
110,72 (cs) 110,72 cs I/10/25 Różycki, Kobyłecki, 1935
108,58 (cs) 108,58 cs I/10/26 wieś Wrzeczko Różycki, Kobyłecki, 1935 zebrany na podwórku przez gospodarza Andrzeja Strugińskiego z Wrzeczka
100,1 (f) 100,1 cs I/10/27 wieś Krępa A. Bryszewski, 1951 (dar A. Kwiatkowskiego) okaz silnie zwietrzały
95,68, 94,75, 92,7 (cs)  ?  ? I/10/28 brak w późniejszych wykazach zbioru MZ
88,64 (cs) 88,64 cs I/10/29 Różycki, Kobyłecki, 1935
69,00 (cs) 69,0 cs I/10/30 Różycki, Kobyłecki, 1935
58,57 (cs) 58,57 cs I/10/31 Różycki, Kobyłecki, 1935
58,00 (polished)  ?  ? prawdopodobnie dar Zakładu Fizyki UW z 1955?
42,0 hs I/10/32 dar Zakładu Fizyki UW, 1955
56,60 (cs) 56,6 cs I/10/33 Różycki, Kobyłecki, 1935
53,01 (cs) 53,0 cs (fc) I/10/34 wieś Wrzeczko Różycki, Kobyłecki, 1935 odłamek pasujący do okazu I/10/13 (ozn.: MZ – nr 12.10; Różycki/Kobyłecki – Nr 41)[6], znaleziony w odległości 270 m
47,23 (cs) 47,23 cs I/10/35 Różycki, Kobyłecki, 1935
41,86 (polished) 41,86 hs I/10/36 Różycki, Kobyłecki, 1935
35,45 (polished) 35,45 cs I/10/37 Różycki, Kobyłecki, 1935
34,05 (f) 34,05 f I/10/38 A. Bryszewski, 1951 (dar A. Kwiatkowskiego)
27,18 (cs)  ?  ? I/10/39 brak w późniejszych wykazach zbioru MZ
26,64 (cs) 26,24 fc I/10/40 Różycki, Kobyłecki, 1935
20,45 (f) 20,45 fc I/10/41 Różycki, Kobyłecki, 1935
19,12 (f) 19,07 fp I/10/42 A. Bryszewski, 1951 (dar A. Kwiatkowskiego) okruchy 9 sztuk
19,00 (cs) 19,0 ep I/10/43 wieś Łagów Różycki, Kobyłecki, 1935
15,29 (polished) 15,29 hs I/10/44 Różycki, Kobyłecki, 1935
12,37 (polished) 12,37 ep I/10/45 Różycki, Kobyłecki, 1935
9,93 (cs)  ?  ? brak w późniejszych wykazach zbioru MZ
2,8 (fp) 2,8 f I/10/46 wieś Krępa Różycki, Kobyłecki, 1935 fragment największego rozbitego okazu
2,67 (fp) 2,67 fc I/10/47 wieś Reczyce Różycki, Kobyłecki, 1935
2,32 (fp) 2,32 fc I/10/48 wieś Reczyce Różycki, Kobyłecki, 1935
1,8 (fp) 1,8 fc I/10/49 wieś Krępa Różycki, Kobyłecki, 1935 fragment największego rozbitego okazu
1,50 (fp) 1,5 s I/10/50 wieś Krępa Różycki, Kobyłecki, 1935 fragment największego rozbitego okazu
1,05 (fp) 1,05 f I/10/51 wieś Krępa Różycki, Kobyłecki, 1935 fragment największego rozbitego okazu
0,76 (fp) 0,76 f I/10/52 wieś Krępa Różycki, Kobyłecki, 1935 fragment największego rozbitego okazu
0,65 (fp) 0,65 fp I/10/53 wieś Krępa Różycki, Kobyłecki, 1935 drobne okruch od 0,5 do kilku milimetrów; fragment największego rozbitego okazu
0,54 (fp)  ?  ? brak w późniejszych wykazach zbioru MZ


Muzeum Geologiczne Instytutu Nauk Geologicznych PAN w Krakowie

Waga okazu forma[1] nr inw. lokalizacja pochodzenie okazu uwagi
(Łaptaś 1998; Pilski 1992, 2001)
5670,0 cs B-V-57/22.1 depozyt, własność Obserwatorium Astronomicznego UJ w Krakowie
26,86 cs B-V-57/22.2
14,24 cs B-V-57/22.3


Liceum Ogólnokształcące w Łowiczu

waga okazu forma[1] zbiór/
nr inw.
lokalizacja pochodzenie okazu uwagi
(Pilski 1992, 2001)
486 g
(243,2)
cs (ep) początkowo okaz miał ok. 486 g; przed 1992 rokiem przecięto fragment, druga połówka znajduje się w zbiorach OPiOA (prawdopodobnie to 110,91 g)


Różycki et al. 1935, 1936

W pierwszych opracowaniach na temat spadku meteorytu Łowicz autorzy Różycki i Kobyłecki (Różycki et al. 1935, 1936) zestawili masy nieuszkodzonych okazów (w tabeli poniżej jest 50 sztuk; autorzy piszą: „Z pośród znanych nam okazów 35 osobników w 50 kawałkach znajduje się obecnie w posiadaniu Towarzystwa „Muzeum Ziemi” w Warszawie”):

Masa [g] miejsce spadku/znalazca oznaczenie okazów wg autorów/muzeum
ok. 8500 okaz Grabowicza z Krępy? (pękł na 3 części)
ok. 6000 znaleziony na płd. od Krępy przez Białka z Reczyc
ok. 5500
ok. 4000
2865 Reczyce (1935)
2725,7 Reczyce
ok. 2000
ok. 1400
1385,9
ok. 1100
1023,2
ok. 1000
818 (725+93) Nr.15Nr.37 (1935); M.Z. Nr.2M.Z. Nr.22 (1936)
725
ok. 700
ok. 500
498 (445+53) Nr.31Nr.41 (1935); M.Z. Nr.26M.Z. Nr.27 (1936); nr 12.26 i nr 12.10 (MZ)
479,35
445,255 Wrzeczko/Strugiński Andrzej
445,250
440,55
ok. 430
406,20
ok. 400
374,21
ok. 250
241,05
ok. 230
229,05
184,35
158,75
145,15
125,255 Wrzeczko/Strugiński Andrzej
108,545 Wrzeczko/Strugiński Andrzej
94,80
92,85 Wrzeczko/Strugiński Andrzej
92,30 Wrzeczko/Strugiński Andrzej
83,49 Wrzeczko/Strugiński Andrzej
ok. 75
68,795
58,795
56,55
53,065 Wrzeczko/Strugiński Andrzej
47,23
22,85
ok. 20
19,4
11,70
ok. 10
9,9


Bibliografia

  • Hanczke Teresa, (1995), Meteoryty i tektyty w zbiorach Muzeum Ziemi. Katalog, Muzeum Ziemi, Warszawa 1995, ss. 72, (s. 32-45 i fot. 7, 8). ISBN 83-900326-3-5.
  • Pilski Andrzej S., (1992), Katalog meteorytów w polskich kolekcjach – rok 1992, Meteoryt, 4, 1992, s. 2-9. Plik PDF.
  • Pilski Andrzej S., (2001), Meteoryty w zbiorach polskich, Olsztyn 2001.[7]
  • Różycki Stefan Zbigniew, Kobyłecki Mieczysław, (1936), Meteoryty łowickie. Spostrzeżenia zebrane w terenie oraz zarys ogólnej charakterystyki okazów (z jedną mapką w tekście) (Les météorites de Łowicz. Informations recueillies sur le ter rain de la chute et caractéres généraux des spécimen.), Zabytki Przyrody Nieożywionej, Wydawnictwo Towarzystwa Muzeum Ziemi, zeszyt 3, 1936, s. 181-191 (pełny tekst). Plik DjVu.
  • Stenz Edward[10], (1936), Ziemia. Fizyka globu, mórz i atmosfery, Wydana nakładem „Mathesis Polskiej”, w serii Z dziedziny nauki i techniki, tom XI, 1936, s. 268-282.

Przypisy

  1. ^ a b c d e f wykaz stosowanych skrótów znajduje się w Pilski (2001)
  2. ^ Maciej Bielicki (1906-1988) – polski astronom, specjalizował się w obliczaniu orbit komet, meteorów i sztucznych satelitów Ziemi; pracownik Obserwatorium Astronomicznego UW. Wikipedia – Maciej Bielicki; astrojawil.pl – Wspomnienie. Patrz → Wilno 1936; bolidy 19351965
  3. ^ Jan Gadomski (1889-1966) – polski astronom, popularyzator astronomii i kosmonautyki; związany z Obserwatorium Astronomicznym UW w Warszawie. Wikipedia – Jan Gadomski
  4. ^ a b Stefan Zbigniew Różycki (1906-1988) – polski geolog i geograf; najbardziej znany ze swoich badań z zakresu geologii okresów jury i czwartorzędu; zmarł w 1988 roku w Warszawie. Wikipedia – Różycki Stefan Zbigniew
  5. ^ a b Mieczysław Kobyłecki (1909-1944) – geolog; przed wojną pracował w Zakładzie Geologii i Paleontologii Uniwersytetu Warszawskiego, a następnie w Państwowym Instytucie Geologicznym; zginął w 1944 roku: (…) W latach wojny pozostaje w zespole pracowników Państwowego Instytutu Geologicznego aż do końca. Powstanie warszawskie zastaje Go w drodze z gmachu P.I.G., gdzie pozostała żona i dziecko, do mieszkania ciotki na ulicy Krochmalnej. Ostatni raz widziano Go w dniu 6. sierpnia 1944 koło kościoła na Woli. (źródło: Pożarski Władysław, (1949), Mieczysław Kobyłecki 1909-1944, Annales Societatis Geologorum Poloniae, 19(1), 1949, s. 65-68. Plik PDF)
  6. ^ a b c w swoich artykułach Różycki i Kobyłecki numerują okazy wg własnego schematu numeracji (np.: Nr. 15) lub powołują się na stary numer inwentarzowy MZ (np.: M.Z. Nr. 2 lub 12.26); ale numeracja stosowana przez autorów nie jest konsekwentna!
  7. ^ bardziej aktualna internetowa wersja katalogu znajduje się na stronach Polskiego Towarzystwa Meteorytowego – katalog PTMet; tam objaśnienie stosowanych skrótów (cs – complete specimen, hs – half specimen, ep – end piece, fc – fragment with crust, f – fragment, sc – slice with crust, s – slice); więcej → woreczko.pl – Oznaczenia okazów – skróty
  8. ^ pierwsze i jak na razie jedyne, tak kompleksowe opracowanie na temat polskich meteorytów; warto jednak zaznaczyć, że Jerzy Pokrzywnicki niewątpliwie obficie korzystał z wcześniejszego bibliograficznego opracowania autorstwa Zofii Gąsiorowskiej (1966, maszynopis jej pracy powstał przed 1964 rokiem), ale nigdzie w jego publikacjach nie pojawia się jej nazwisko!? (Kosiński 2014)
  9. ^ patrz → Pokrzywnicki (1964)/Kolekcje
  10. ^ Edward Stenz (1897-1956) – geofizyk polski. Profesor uniwersytetu w Kabulu i Uniwersytetu Warszawskiego. Przed wojną kierował Wysokogórskim Obserwatorium Meteorologicznym na Kasprowym Wierchu, po wojnie pracował w Afgańskiej Służbie Meteorologicznej. Zajmował się klimatologią, sejsmologią i magnetyzmem ziemskim. Więcej → Edward Stenz

Zobacz również

Osobiste