PayPal-donate (Wiki).png
O ile nie zaznaczono inaczej, prawa autorskie zamieszczonych materiałów należą do Jana Woreczko & Wadi.

(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)

Łowicz/Okazy

Z Wiki.Meteoritica.pl

Under construction icon-orange.svg
 Strona w budowie (Site under construction)
Jeszcze to chwilę potrwa (It will take a while)

Wykaz okazów meteorytu Łowicz w zbiorach polskich (Hanczke 1995; Łaptaś 1998; Pilski 1992, 2001; Pokrzywnicki 1964; Różycki et al. 1935, 1936).

Wykaz zawężono do zbiorów, w których znalazły się okazy zebrane zaraz po spadku lub znalezione (podarowane) później (pełen wykaz w Pilski 2001).

W krótkim okresie po spadku, teren odwiedzali naukowcy z różnych ośrodków naukowych:

  • oddelegowani z warszawskiego obserwatorium astronomicznego przez prof. M. Kamieńskiego[1]: J. Gadomski[2][3][4], L. Orkisz[5] i M. Bielicki[6];
  • z polecenia Towarzystwa Muzeum Ziemi w Warszawie: M. Kobyłecki[7] i S.Z. Różycki[8];
  • z krakowskiego obserwatorium astronomicznego zostali oddelegowani przez T. Banachiewicza[9] na teren spadku: L.M. Chrobak[10], A. Gaweł[11], J.L. Jasnorzewski[12] i K. Kordylewski[13].

W relacjach i opisach okazów zebranych przez badaczy przewijają się nazwiska mieszkańców okolicznych wsi: Barbucha Stanisław/Krępa Podgóry, Białek/Reczyce, Bródka Jan/Reczyce, Bryszewski Antoni/Krępa, Doroba Jan/Wrzeczko, Felczyński Jan/Reczyce, Grabowicz/Krępa, Kamiński/Wrzeczko, Panak Fr./Wrzeczko, Schib(?) Stefan/Kuczków, Skokowski Wojciech/Łagów, Strugański Andrzej/Wrzeczko.


Spis treści


2

Kolekcje

Wykaz zawiera porównanie zawartości zbiorów sporządzonego przed 1964 rokiem przez Pokrzywnickiego (1964; patrz → Pokrzywnicki (1964)/Kolekcje) ze współczesnymi katalogami (Hanczke 1995; Łaptaś 1998; Pilski 1992, 2001).

Obserwatorium Astronomiczne Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie

Waga okazu forma[14] zbiór/
nr inw. 		lokalizacja pochodzenie okazu uwagi
(Pilski 1992, 2001)
5670 cs największy zachowany okaz meteorytu Łowicz; obecnie w depozycie Muzeum Geologicznego PAN w Krakowie; okaz ma świeżą skorupę (Pilski 1995, Urania)
1442 cs zdjęcie okazu: Kurjer Poznański, 472. 1,5 kg okaz meteoryt ze zbiorów Narodowego Instytutu Astronomicznego w Krakowie
835 cs
526 hs
103 cs
51,8 cs
51,5 hs
47,3 hs okaz (piętka 47,25 g) znajduje się obecnie w kolekcji Mendy Ouzillou[15]
42,5 cs
29,5 cs
29,2 cs
24,8 cs kompletny świeży okaz o masie 24,78 g; dobrze zachowana skorupa obtopieniowa podobna jak na diogenitach, okaz ma mały udział metalicznego żelaza w swoim składzie
12,3 cs


Centrum Edukacji Przyrodniczej UJ

Dawniej Muzeum Geologiczne Instytutu Nauk Geologicznych UJ w Krakowie
Waga okazu forma[14] zbiór/
nr inw. 		lokalizacja pochodzenie okazu uwagi
(Pilski 1992, 2001; inf. własne)
5484 cs wyorany z 30 cm we wsi Reczyce według opisu na ekspozycji Centrum Edukacji Przyrodniczej UJ okaz waży 5484 g!; w katalogach podawana jest waga 5650 g; jest to drugi co do wielkości zachowany okaz meteorytu Łowicz; według Pilskiego (1995, Urania) okaz jest lekko zwietrzały
2931 cs w katalogach podawana jest waga 2950 g
2387 cs (MT-22) w katalogach podawana jest waga 2380 g
703,5 cs (MT-30) znaleziony koło szosy we wsi Wrzeczko w katalogach podawana jest waga 705 g
378,7 cs (MT-33) w katalogach podawana jest waga 379,35 g
246,9 cs
193,5 cs (MT-32) znaleziony przy stawie we wsi Kuczków zebrał A. Gaweł[11]
176,0 cs Łagów, gospodarz Godos[16] zebrał A. Gaweł[11] okaz ucięty przez Marcina Cimałę, obecnie piętka (wcs) waży 148 g; odcięty fragment (25,2 g) muzeum wymieniło na fragmenty meteorytów księżycowego i marsjańskiego; wg notatek A. Gawła okaz ważył 175,9 g i miał gęstość 5,290 g/cm³
– okaz 170,79 g (cs); brak go we wcześniejszych katalogach
166,0 cs
146,3 cs (MT-50) gospodarz Nierobisz(?) do okazu załączono etykiety o treści: „Meteoryt łowicki z r.1935 (Nierobisz Nr.32) 146,4 g, cwł.4,516”
118,8 cs Chrobak[10]
111,3 cs
57,6 cs brak tego okazu w katalogu Pilski (2001)
47,1 cs Gaweł
30,5 cs Sękarski, wieś Łagów Gaweł
29,8 cs Gaweł
29,1 ep brak tego okazu w katalogu Pilski (1992); prawdopodobnie jest to piętka z okazu 57,6 g?
27,5 cs Gaweł
20,5 cs brak tego okazu w katalogu Pilski (2001)
14,6 cs Gaweł
12,5 cs Gaweł
11,2 cs (hs) Gaweł cs (Pilski 1992), hs (Pilski 2001)
8,8 cs brak tego okazu w katalogu Pilski (2001)
6,2 cs Gaweł
3,3 f Gaweł


Obserwatorium Astronomiczne Uniwersytetu Warszawskiego w Warszawie

Waga okazu forma[14] zbiór/
nr inw. 		lokalizacja pochodzenie okazu uwagi
(Pilski 1992, 2001)
3900 cs Bielicki[6], Gadomski[2], 1935 jest to trzeci co do wielkości zachowany okaz meteorytu Łowicz;
wg Pilskiego (2001) obecnie okaz ma 3750 g (wcs); wg Stenza (1936) przed wojną w zbiorach OA UW znajdowały się 4 okazy meteorytu Łowicz o łącznej wadze ok. 8 kg; według relacji Różyckiego (1936) delegaci OA UW (M. Bielicki i J. Gadomski) pozyskali trzy fragmenty z dużego okazu Barbuchy w łącznej wadze ok. 2 kg oraz dwa okazy o wagach 1 i 4 kg. Według Pilskiego (1995, Urania) z tych trzech fragmentów jeden podarowano prezydentowi Igancemu Mościckiemu, a drugi marszałkowi Józefowi Piłsudskiemu. Prezydent Mościcki przekazał swój fragment do Muzeum Przemysłu i Techniki w Warszawie (Orędownik, 1935; Tygodnik Ilustrowany, 1936), natomiast co się stało z okazem przekazanym marszałkowi Piłsudskiemu nie wiadomo.

Prawdopodobnie to zdjęcie tego 3,9 kg okazu znajduje się w katalogu Pokrzywnickiego (1964)?


PAN Muzeum Ziemi w Warszawie

Waga okazu
(forma)
(Pokrzywnicki 1964) 		waga okazu forma[14] nr inw. (MZ) lokalizacja pochodzenie okazu uwagi
(Hanczke 1995; Pilski 1992, 2001; Różycki et al. 1935, 1936)
2858 (cs) 2858 cs I/10/1 – Różycki[8], Kobyłecki[7], 1935 świeży okaz z piękną skorupą obtopieniową i widocznymi flow-lines; na powierzchni stara naklejka z napisem „Łowicz 1.”
2837 (cs) 2810 cs I/10/2 – Różycki, Kobyłecki, 1935 okaz zwietrzały; waga zweryfikowana przez T. Hanczke w 1990 roku
2159 (cs) 2159 cs I/10/3 wieś Krępa Antoni Bryszewski (wieśniak), znalezisko 1951 okaz silnie zwietrzały, znaleziony po wojnie; dostarczony do muzeum w 1951 roku; dar profesora liceum ogólnokształcącego Aleksandra Kwiatkowskiego; na muzealnych etykietach podane: data „4/XII. 1951”, „l.p. 49”, „3”, „2159 g, 2135 g + okruchy”
1530 (cs) 2725,7
(1520) 		hs I/10/4 – Różycki, Kobyłecki, 1935 okaz (piętka) zwietrzała; drugą piętkę/połówkę (hs) z tego okazu (980,65 g, I/10/7) wymieniono z kolekcjonerem R. Haagiem z USA
1386,35 (cs) 1386,25 cs I/10/5 – Różycki, Kobyłecki, 1935 świeży okaz
1023,15 (cs) 1023 cs I/10/6 wieś Wrzeczko Różycki, Kobyłecki, 1935 świeży okaz
980,65 (hs) – – I/10/7 na muzealnej etykiecie podane: data „M.z.1947”, „lp. 22”, „a’7”, „Meteoryt (duży szlif)”; okaz ten (fragment) wymieniono w 1991 roku z kolekcjonerem Robertem Haagiem z USA na płytę meteorytu Esquel; fragment został później odkupiony od Haaga i pocięty na fragmenty
724,94 (cs) 724,94 cs I/10/8 – Różycki, Kobyłecki, 1935 świeży odłamek (ozn.: Różycki/Kobyłecki – Nr 15)[17] pasujący do okazu 93 g (ozn.: Różycki/Kobyłecki – Nr 37), znaleziony w odległości 1900 m (ozn.: M.Z. Nr. 2 i Nr. 22)
– – – I/10/9 pod tym numerem inwentarzowym w katalogu muzeum figuruje płytka meteorytu Schwetz (Świecie)!
480,00 (cs) 480,0
(335 g) 		cs (hs) I/10/10 – Różycki, Kobyłecki, 1935 obecnie w zbiorach pozostała piętka/połówka (ep) tego okazu o wadze 335 g; świeża piętka z widocznymi na przekroju pięknymi kryształami; na powierzchni stare naklejki z napisami „Łowicz 2.” i „40.”
479,97 (cs) – – I/10/11 okaz znajduje się obecnie w kolekcji Mendy Ouzillou[18] (został on wymieniony w 1989 roku do kolekcji „J. Schmutzler Meteorite Collection”); zdjęcia na fb
442,23 (cs) 442,23 cs I/10/12 – Różycki, Kobyłecki, 1935 świeży okaz
442,17 (cs) 442,17 cs (fc) I/10/13 wieś Wrzeczko Różycki, Kobyłecki, 1935 odłamek pasujący do okazu I/10/34 (ozn.: MZ – nr 12.26; Różycki/Kobyłecki – Nr 31)[17], znaleziony w odległości 270 m (ozn.: M.Z. Nr. 26 i Nr. 27)
441,00 (cs) 441,1 cs I/10/14 – Różycki, Kobyłecki, 1935 świeży okaz; na powierzchni stara naklejka z napisem „Łowicz 3.”; wg Hanczke „nr kat. 12.11”
406,00 (cs) 406 cs I/10/15 – Różycki, Kobyłecki, 1935 świeży okaz z guzami metalu; na muzealnej etykiecie podane: „lp 5”, „Nr 19/15”, „Mz. 1947”
374,17 (cs)  ?  ? I/10/16 wieś Wrzeczko Jan Doroba na muzealnych etykietach podane: „lp. 30 nr5”, „M.Z.1947”, „16”, „Nr 5 40”, „Doroba Jan I Wrzeczko”, „№5”; okaz wymieniony z R. Haagiem na meteoryt Esquel; okaz znajduje się w kolekcji Jima Schwade z Kankakee (USA)
241,53 (cs)  ?  ? I/10/17 wieś Kuczków Stefan Szchib(?), St. Szkib(?) (nazwisko nieczytelne) na muzealnych etykietach podane: „lp. 11 44”, „Nr. 17”, „M.Z.1947”, „Kuczków Nr. 1, łąka przy stawie od drogi do Wrzeczka 50 m na N”, „Metryczki trzech meteorytów łowickich wymienionych na pallasyt z Esquel, Argentyna 10.12.91 r.”, „Nr. 44”; okaz wymieniony z R. Haagiem na meteoryt Esquel
229,20 (cs)  ?  ? I/10/18 – okaz został w 1990 roku wymieniony z kolekcjonerem Rainerem Bartoschewitzem z Gifhorn (Niemcy)
184,00 (cs)  ?  ? I/10/19 – –
166,9 (3f) 166,5 f+f I/10/20 – Różycki, Kobyłecki, 1935 trzy fragmenty
158,65 (cs) 158,65 cs I/10/21 wieś Wrzeczko Fr.Panak
(Różycki, Kobyłecki, 1935) 		na muzealnych etykietach podane: „Dz. Nr Inw. 8 37 37 21”, „M.Z.1947”
145,11 (cs) 145,11 cs I/10/22 wieś Łagów Wojciech Skokowski
(Różycki, Kobyłecki, 1935) 		świeży okaz, zawiera dużo metalu; na muzealnych etykietach podano: „MZ. 1947”, „Nr. 45, Masa: 145,150, Skokowski Wojciech; Łagów Nr 39 znaleziony na własnej roli około 200m na E. od wsi”, „Nr. 45 76”
144,31 (cs) 144,31 cs I/10/23 – Różycki, Kobyłecki, 1935
129,47 (cs) 129,47 cs I/10/24 wieś Wrzeczko Różycki, Kobyłecki, 1935 zebrany na podwórku przez gospodarza Andrzeja Strugińskiego z Wrzeczka
110,72 (cs) 110,72 cs I/10/25 – Różycki, Kobyłecki, 1935
108,58 (cs) 108,58 cs I/10/26 wieś Wrzeczko Różycki, Kobyłecki, 1935 zebrany na podwórku przez gospodarza Andrzeja Strugińskiego z Wrzeczka
100,1 (f) 100,1 cs I/10/27 wieś Krępa A. Bryszewski, 1951 (dar A. Kwiatkowskiego) okaz silnie zwietrzały, znaleziony po wojnie; okaz został wymieniony z prywatnym kolekcjonerem, który go później pociął na fragmenty
95,68, 94,75, 92,7 (cs)  ?  ? I/10/28 brak w późniejszych wykazach zbioru MZ; okaz 94,75 g został wymieniony w 1989 roku do kolekcji „J. Schmutzler Meteorite Collection”
88,64 (cs) 88,64 cs I/10/29 – Różycki, Kobyłecki, 1935 okaz został wymieniony z prywatnym kolekcjonerem; obecnie znajduję się w kolekcji Jarkko Kettunena
69,00 (cs) 69,0 cs I/10/30 – Różycki, Kobyłecki, 1935
58,57 (cs) 58,57 cs I/10/31 – Różycki, Kobyłecki, 1935
58,00 (polished)  ?  ? prawdopodobnie okaz I/10/32
– 42,0 hs I/10/32 – dar Zakładu Fizyki UW, 1955 odcinany w kilku miejscach; na powierzchni przecięcia widać ślady pobierania próbek do analiz
56,60 (cs) 56,6 cs I/10/33 – Różycki, Kobyłecki, 1935
53,01 (cs) 53,0 cs (fc) I/10/34 wieś Wrzeczko Różycki, Kobyłecki, 1935 odłamek pasujący do okazu I/10/13 (ozn.: MZ – nr 12.10; Różycki/Kobyłecki – Nr 41)[17], znaleziony w odległości 270 m
47,23 (cs) 47,23 cs I/10/35 wieś Wrzeczko Różycki, Kobyłecki, 1935 świeży okaz
41,86 (polished) 41,86 hs I/10/36 – Różycki, Kobyłecki, 1935 piętka świeżego okazu
35,45 (polished) 35,45 cs I/10/37 – Różycki, Kobyłecki, 1935
34,05 (f) 34,05 f I/10/38 – A. Bryszewski, 1951 (dar A. Kwiatkowskiego) okaz/fragment silnie zwietrzały, znaleziony po wojnie
27,18 (cs)  ?  ? I/10/39 brak w późniejszych wykazach zbioru MZ
26,64 (cs) 26,24 fc I/10/40 – Różycki, Kobyłecki, 1935
20,45 (f) 20,45 fc I/10/41 – Różycki, Kobyłecki, 1935 świeży fragment ze skorupą; odłamek z okazu Barbuchy (~10 kg)
19,12 (f) 19,07 fp I/10/42 – A. Bryszewski, 1951 (dar A. Kwiatkowskiego) okruchy 9 sztuk (z okazu silnie zwietrzałego, znalezionego po wojnie)
19,00 (cs) 19,0 ep I/10/43 wieś Łagów Różycki, Kobyłecki, 1935
15,29 (polished) 15,29 hs I/10/44 – Różycki, Kobyłecki, 1935
12,37 (polished) 12,37 ep I/10/45 – Różycki, Kobyłecki, 1935
9,93 (cs)  ?  ? brak w późniejszych wykazach zbioru MZ
2,8 (fp) 2,8 f I/10/46 wieś Krępa Różycki, Kobyłecki, 1935 fragment największego rozbitego okazu
2,67 (fp) 2,67 fc I/10/47 wieś Reczyce Różycki, Kobyłecki, 1935
2,32 (fp) 2,32 fc I/10/48 wieś Reczyce Różycki, Kobyłecki, 1935
1,8 (fp) 1,8 fc I/10/49 wieś Krępa Różycki, Kobyłecki, 1935 fragment największego rozbitego okazu
1,50 (fp) 1,5 s I/10/50 wieś Krępa Różycki, Kobyłecki, 1935 fragment największego rozbitego okazu
1,05 (fp) 1,05 f I/10/51 wieś Krępa Różycki, Kobyłecki, 1935 fragment największego rozbitego okazu
0,76 (fp) 0,76 f I/10/52 wieś Krępa Różycki, Kobyłecki, 1935 fragment największego rozbitego okazu
0,65 (fp) 0,65 fp I/10/53 wieś Krępa Różycki, Kobyłecki, 1935 drobne okruch od 0,5 do kilku milimetrów; fragment największego rozbitego okazu
0,54 (fp)  ?  ? brak w późniejszych wykazach zbioru MZ

Więcej zdjęć okazów ze zbiorów muzeum, patrz → PAN Muzeum Ziemi w Warszawie.

Część okazów meteorytu Łowicz muzeum wymieniło na inne meteoryty:


Muzeum Geologiczne Instytutu Nauk Geologicznych PAN w Krakowie

Waga okazu forma[14] nr inw. lokalizacja pochodzenie okazu uwagi
(Łaptaś 1998; Pilski 1992, 2001)
5670,0 cs B-V-57/22.1 – depozyt, własność Obserwatorium Astronomicznego UJ w Krakowie
26,86 cs B-V-57/22.2 –
14,24 cs B-V-57/22.3 –


Liceum Ogólnokształcące w Łowiczu

waga okazu forma[14] zbiór/
nr inw. 		lokalizacja pochodzenie okazu uwagi
(Pilski 1992, 2001)
486 g
(243,2) 		cs (ep) początkowo okaz miał ok. 486 g; przed 1992 rokiem przecięto fragment, druga połówka znajduje się w zbiorach OPiOA (prawdopodobnie to 110,91 g)


Różycki et al. 1935, 1936

W pierwszych opracowaniach na temat spadku meteorytu Łowicz autorzy Różycki i Kobyłecki (Różycki et al. 1935, 1936) zestawili masy nieuszkodzonych okazów (w tabeli poniżej jest 50 sztuk; autorzy piszą: „Z pośród znanych nam okazów 35 osobników w 50 kawałkach znajduje się obecnie w posiadaniu Towarzystwa „Muzeum Ziemi” w Warszawie”):

Masa [g] miejsce spadku/znalazca oznaczenie okazów wg autorów/muzeum
ok. 8500 okaz Grabowicza z Krępy? (pękł na 3 części)
ok. 6000 znaleziony na płd. od Krępy przez Białka z Reczyc
ok. 5500
ok. 4000
2865 Reczyce (1935)
2725,7 Reczyce połówki: I/10/4, I/10/7
ok. 2000
ok. 1400
1385,9 I/10/5
ok. 1100
1023,2
ok. 1000
818 (725+93) Nr.15 i Nr.37 (1935); M.Z. Nr.2 i M.Z. Nr.22 (1936); (I/10/8 i ?)
725
ok. 700
ok. 500
498 (445+53) Nr.31 i Nr.41 (1935); M.Z. Nr.26 i M.Z. Nr.27 (1936); nr 12.26 i nr 12.10 (MZ); (I/10/13 i I/10/34)
479,35
445,255 Wrzeczko/Strugiński Andrzej
445,250
440,55
ok. 430
406,20
ok. 400
374,21 I/10/16
ok. 250
241,05 I/10/17
ok. 230
229,05 I/10/18
184,35 I/10/19
158,75 I/10/21
145,15 I/10/22
125,255 Wrzeczko/Strugiński Andrzej
108,545 Wrzeczko/Strugiński Andrzej
94,80
92,85 Wrzeczko/Strugiński Andrzej
92,30 Wrzeczko/Strugiński Andrzej
83,49 Wrzeczko/Strugiński Andrzej
ok. 75
68,795
58,795
56,55
53,065 Wrzeczko/Strugiński Andrzej
47,23
22,85
ok. 20
19,4
11,70
ok. 10
9,9


Bibliografia

  • Hanczke Teresa, (1995), Meteoryty i tektyty w zbiorach Muzeum Ziemi. Katalog, Muzeum Ziemi, Warszawa 1995, ss. 72, (s. 32-45 i fot. 7, 8). ISBN 83-900326-3-5.
  • Pilski Andrzej S., (1992), Katalog meteorytów w polskich kolekcjach – rok 1992, Meteoryt, 4, 1992, s. 2-9. Plik PDF.
  • Pilski Andrzej S., (2001), Meteoryty w zbiorach polskich, Olsztyn 2001.[26]
  • Różycki Stefan Zbigniew, Kobyłecki Mieczysław, (1936), Meteoryty łowickie. Spostrzeżenia zebrane w terenie oraz zarys ogólnej charakterystyki okazów (z jedną mapką w tekście) (Les météorites de Łowicz. Informations recueillies sur le ter rain de la chute et caractéres généraux des spécimen.), Zabytki Przyrody Nieożywionej, Wydawnictwo Towarzystwa Muzeum Ziemi, zeszyt 3, 1936, s. 181-191 (pełny tekst). Plik DjVu.
  • Stenz Edward[29], (1936), Ziemia. Fizyka globu, mórz i atmosfery, Wydana nakładem „Mathesis Polskiej”, w serii Z dziedziny nauki i techniki, tom XI, 1936, s. 268-282.

Przypisy

  1. ^ Michał Kamieński (1879-1973) – polski astronom, specjalista mechaniki nieba; profesor astronomii Uniwersytetu Warszawskiego i dyrektor Obserwatorium Astronomicznego UW. Wikipedia – Michał Kamieński
  2. ^ a b Jan Gadomski (1889-1966) – polski astronom, popularyzator astronomii i kosmonautyki; związany z Obserwatorium Astronomicznym UW w Warszawie. Wikipedia – Jan Gadomski
  3. ^ o wyjeździe na teren spadku w towarzystwie Gadomskiego wspomina Bielicki w artykule Pilskiego (1992)
  4. ^ wg Romera (1935) Orkisz i Bielicki zebrali ok. 7 kg fragmentów meteorytu
  5. ^ Lucjan Orkisz (1899-1973) – polski astronom, pierwszy polski odkrywca komety, którą później nazwano jego imieniem, C/1925 G1 (Orkisz). Życiorys → Urania
  6. ^ a b Maciej Bielicki (1906-1988) – polski astronom, specjalizował się w obliczaniu orbit komet, meteorów i sztucznych satelitów Ziemi; pracownik Obserwatorium Astronomicznego UW. Wikipedia – Maciej Bielicki; astrojawil.pl – Wspomnienie. Patrz → Wilno 1936; bolidy 1935 i 1965
  7. ^ a b c Mieczysław Kobyłecki (1909-1944) – geolog; przed wojną pracował w Zakładzie Geologii i Paleontologii Uniwersytetu Warszawskiego, a następnie w Państwowym Instytucie Geologicznym; zginął w 1944 roku: (…) W latach wojny pozostaje w zespole pracowników Państwowego Instytutu Geologicznego aż do końca. Powstanie warszawskie zastaje Go w drodze z gmachu P.I.G., gdzie pozostała żona i dziecko, do mieszkania ciotki na ulicy Krochmalnej. Ostatni raz widziano Go w dniu 6. sierpnia 1944 koło kościoła na Woli. (źródło: Pożarski Władysław, (1949), Mieczysław Kobyłecki 1909-1944, Annales Societatis Geologorum Poloniae, 19(1), 1949, s. 65-68. Plik PDF)
  8. ^ a b c Stefan Zbigniew Różycki (1906-1988) – polski geolog i geograf; najbardziej znany ze swoich badań z zakresu geologii okresów jury i czwartorzędu; zmarł w 1988 roku w Warszawie. Wikipedia – Różycki Stefan Zbigniew
  9. ^ Tadeusz Banachiewicz (1882-1954) – polski astronom, matematyk i geodeta; twórca krakowianów; profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz dyrektor Obserwatorium Astronomicznego UJ. Wikipedia – Tadeusz Banachiewicz
  10. ^ a b Ludwik Marian Chrobak (1896-1982) – krystalograf, mineralog i analityk; profesor m.in. na Uniwersytecie Jagiellońskim i Warszawskim. Przed wojną przekazał swoją kolekcję minerałów ze złóż Kanady i USA do zbiorów Uniwersytetu Jagiellońskiego. Wydział Chemii UJ – Ludwik Marian Chrobak
  11. ^ a b c Antoni Gaweł (1901-1989) – geolog, mineralog i petrograf; w okresie przedwojennym pracownik naukowy w Zakładzie Mineralogicznym UJ. Wikipedia – Antoni Gaweł
  12. ^ Jerzy Lech Jasnorzewski (1906-1989) – geodeta, metrolog i polarnik; w latach 1933–35 pracownik naukowy Obserwatorium Astronomicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego (którego dyrektorem był astronom i matematyk prof. Banachiewicz); zmarł w 1989 roku w Warszawie. Encyklopedia PWN – Jasnorzewski Jerzy Lech. Bardzo ciekawa postać (życiorys: Cisak Jan, (1990), Jerzy Lech Jasnorzewski in memoriam, Prace Instytutu Geodezji i Kartografii, t. 37, z. 1-2, 1990, s. 5-9. Plik fbc)
  13. ^ Kazimierz Kordylewski (1903-1981) – polski astronom związany z Krakowem; odkrywca pyłowych księżyców Ziemi (księżyce Kordylewskiego); całe życie zawodowe związany z Uniwersytetem Jagiellońskim. Wikipedia – Kazimierz Kordylewski
  14. ^ a b c d e f wykaz stosowanych skrótów znajduje się w Pilski (2001)
  15. ^ kupił on tę piętkę od polskiego dilera w marcu 2016 roku
  16. ^ nazwisko Godos jest mało popularne, w Polsce nosi je tylko 340 osób (2021 r.), najwięcej (136) w województwie łódzkim (źródło: polskienazwiska.pl)
  17. ^ a b c w swoich artykułach Różycki i Kobyłecki numerują okazy wg własnego schematu numeracji (np.: Nr. 15) lub powołują się na stary numer inwentarzowy MZ (np.: M.Z. Nr. 2 lub 12.26); ale numeracja stosowana przez autorów nie jest konsekwentna!
  18. ^ kupił on ten okaz w marcu 2015 roku od Moritza Karl
  19. ^ meteoryt żelazno-kamienny Imilac, znalezisko z 1822 roku z Chile; pallasyt PMG, TKW 920 kg; patrz → ING PAN w Krakowie
  20. ^ meteoryt żelazny Toluca (syn. Ocatitlan, Xiquipilco), znalezisko z 1776 roku w Meksyku; typ IAB-sLL, TKW 3 tony; patrz → Brezina (1896)
  21. ^ meteoryt żelazny Canyon Diablo, znalezisko z 1891 roku w USA; typ IAB-MG, TKW 30 ton; powiązany z kraterem Barringer (Meteor Crater)
  22. ^ spadek meteorytu Jilin 8 marca 1976 roku w Chinach; chondryt zwyczajny H5, TKW 4 tony
  23. ^ meteoryt żelazny Henbury, znalezisko z 1931 roku w Australii; typ IIIAB, TKW 2 ton; powiązany z kraterami Henbury [crater]
  24. ^ meteoryt kamienny Marlow, znalezisko z 1936 roku w USA; chondryt zwyczajny L5, TKW 68 kg
  25. ^ meteoryt żelazno-kamienny Esquel, znalezisko z 1951 roku w Argentynie; pallasyt PMG, TKW 755 kg
  26. ^ bardziej aktualna internetowa wersja katalogu znajduje się na stronach Polskiego Towarzystwa Meteorytowego – katalog PTMet; tam objaśnienie stosowanych skrótów (cs – complete specimen, hs – half specimen, ep – end piece, fc – fragment with crust, f – fragment, sc – slice with crust, s – slice, …); więcej → woreczko.pl – Oznaczenia okazów – skróty
  27. ^ pierwsze i jak na razie jedyne, tak kompleksowe opracowanie na temat polskich meteorytów; warto jednak zaznaczyć, że Jerzy Pokrzywnicki niewątpliwie obficie korzystał z wcześniejszego bibliograficznego opracowania autorstwa Zofii Gąsiorowskiej (1966, maszynopis jej pracy powstał przed 1964 rokiem), ale nigdzie w jego publikacjach nie pojawia się jej nazwisko!? (Kosiński 2014)
  28. ^ patrz → Pokrzywnicki (1964)/Kolekcje
  29. ^ Edward Stenz (1897-1956) – geofizyk polski. Profesor uniwersytetu w Kabulu i Uniwersytetu Warszawskiego. Przed wojną kierował Wysokogórskim Obserwatorium Meteorologicznym na Kasprowym Wierchu, po wojnie pracował w Afgańskiej Służbie Meteorologicznej. Zajmował się klimatologią, sejsmologią i magnetyzmem ziemskim. Więcej → Edward Stenz

Zobacz również

Linki zewnętrzne

Źródło „http://meteoritica.pl/index.php5/%C5%81owicz/Okazy”
Osobiste