PayPal-donate (Wiki).png
O ile nie zaznaczono inaczej, prawa autorskie zamieszczonych materiałów należą do Jana Woreczko & Wadi.

(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)

Szablon:TartuUniv

Z Wiki.Meteoritica.pl

(Różnice między wersjami)
m
m (→Zobacz również)
 
Linia 99: Linia 99:
* meteoryty: [[Kaalijarv]], [[Nerft]], [[Pillistfer]]
* meteoryty: [[Kaalijarv]], [[Nerft]], [[Pillistfer]]
* meteoryty: [[Bialystok (Białystok)]], [[Grüneberg (Wilkanówko)]], [[Schwetz (Świecie)]], [[Seeläsgen (Przełazy)]]
* meteoryty: [[Bialystok (Białystok)]], [[Grüneberg (Wilkanówko)]], [[Schwetz (Świecie)]], [[Seeläsgen (Przełazy)]]
 +
* [[Kaalijarv/Galerie]]
== Linki zewnętrzne ==
== Linki zewnętrzne ==

Aktualna wersja na dzień 20:10, 30 lis 2024

Uniwersytet w Tartu, Estonia (University of Tartu, Estonia; Tallinn, Geol. Inst. Acad. Sci.) – Tartu Ülikool, Eesti  ●  Tartu Ülikooli loodusmuuseum ja botaanikaaed – Natural History Museum and Botanical Garden  ●  Geoscience collections of Estonia (search meteorite)  ●  [katalogi → Levinson-Lessing (1897); Tiirmaa (1983); Tiirmaa (1994)]


Galerie

Okazy z kolekcji

Meteoryt Bialystok (Białystok) (źródło: Geoscience collections of Estonia)

Meteoryt Bialystok (Białystok) (źródło: Geoscience collections of Estonia)

Meteoryt Bielokrynitschie (źródło: Geoscience collections of Estonia)

Meteoryt Dolgovoli (źródło: Geoscience collections of Estonia)

Meteoryt Grüneberg (Wilkanówko) (źródło: Geoscience collections of Estonia)

Meteoryt Grüneberg (Wilkanówko) (źródło: Geoscience collections of Estonia)

Meteoryt Kaalijarv (172,2 g, nazwany „Maria”) (źródło: Geoscience collections of Estonia)

Meteoryt Kaalijarv (620,96 g, nazwany „Mateusz”) (źródło: Geoscience collections of Estonia)

Meteoryt Kaalijarv (396 g; Plado 2018) (źródło: Geoscience collections of Estonia)

Część nowych znalezisk; w tym okazy „Maria” i „Mateusz”

Starsza część znalezisk; fragmenty skał

Meteoryt Knyahinya (źródło: Geoscience collections of Estonia)

Meteoryt Kuleschovka (źródło: Geoscience collections of Estonia)

Meteoryt Mezö-Madaras (źródło: Geoscience collections of Estonia)

Meteoryt Nerft (okaz Pohgel) (źródło: Geoscience collections of Estonia)

Meteoryt Nerft (okaz Swajahn) (źródło: Geoscience collections of Estonia)

Meteoryt Okniny (źródło: Geoscience collections of Estonia)

Meteoryt Pillistfer (okaz Aukoma) (źródło: Geoscience collections of Estonia)

Meteoryt Pillistfer (okaz Kurla) (źródło: Geoscience collections of Estonia)

Meteoryt Pillistfer (okaz Sawiauk) (źródło: Geoscience collections of Estonia)

Meteoryt Schwetz (Świecie) (źródło: Geoscience collections of Estonia)

Meteoryt Seeläsgen (Przełazy) (źródło: Geoscience collections of Estonia)

Meteoryt Seeläsgen (Przełazy) (źródło: Geoscience collections of Estonia)

Meteoryt Seeläsgen (Przełazy) (źródło: Geoscience collections of Estonia)

Meteoryt Soko-Banja (źródło: Geoscience collections of Estonia)

Meteoryt Stannern (źródło: Geoscience collections of Estonia)

Meteoryt Steinbach (źródło: Geoscience collections of Estonia)

Meteoryt Timochin (źródło: Geoscience collections of Estonia)

Meteoryt Zaborzika (źródło: Geoscience collections of Estonia)


Redakcja w muzeum

Wizyta Redakcji w muzeum w czerwcu 2024 roku (fot. Wadi i Woreczko)

Wejście do muzeum

Wystawa meteorytów; trzy olbrzymie okazy meteorytu Sikhote-Alin[1]

Meteoryty Sikhote-Alin[1]

Gabloty z meteorytami

Część zbiorów. Meteoryty: Pułtusk, Honolulu[2], L'Aigle[3], Nerft, Lake Labyrinth[4]

Silnie zwietrzały okaz meteorytu Kaalijarv; jedyny okaz tego meteorytu na wystawie!

Kopie okazów Kurla i Sawiauk meteorytu Pillistfer

Piętka okazu meteorytu Nerft

Fragment meteorytu Honolulu[2] (291 g)

Fragmenty meteorytów: Luotolax[5] (19,7 g) (podobny do meteorytu Białystok), Pavlograd (syn. Mordvinovka, Мордвиновка) (889 g), Ensisheim[6] (17,8 g)

Okazy meteorytu Krasnojarsk[7] (Pallas iron)

Nasi tu byli 😊


Niechlubne pozostałości dawnych gabinetów osobliwości, Kunstkamera[8]. Dziś takie eksponaty są niepoprawne politycznie 😭 (fot. Wadi i Woreczko)

University of Tartu (diorama)-1.jpg
University of Tartu (diorama)-2.jpg
University of Tartu (diorama)-3.jpg
University of Tartu (diorama)-4.jpg
University of Tartu (diorama)-5.jpg
University of Tartu (skeletons)-2.jpg
University of Tartu (skeletons)-3.jpg


Muzeum nie jest wielkie, ale ma bardzo ładnie zaprezentowane imponujące kolekcje okazów świata przyrody (fot. Wadi i Woreczko)

Minerały

Poroża

Ptaki

Motyle

Skamieniałości

Owady

Grzyby

Muszle

Bibliografia

  • Koblitz Jörn, MetBase. Meteorite Data Retrieval Software, Version 7.3 (CD-ROM), Ritterhude, Germany 1994-2012. MetBase.
  • Levinson-Lessing Franz (Feodor) Yulievich (Левинсон-Лессинг Франц Юльевич), (1897), Catalogue de la collection de Météorites de l'Université Impériale de Iourieff (Dorpat) (Musée Minéralogique), Acta et Commentationes Imp. Universitatis Jurievensis (olim Dorpatensis) (Ученые записки Императорского Юрьевского университета), 2, 1897, ss. 8 [307-314].[9] Plik hPDF.
  • Tiirmaa Reet (Тийрмаа Р.Т.), (1983), Каталог метеоритов коллекции Института геологии АН ЭССР на октября 1981 г. (The catalog of meteorites from the collection of the Geological Institute of the Estonian Academy of Sciences on October 1, 1981), Метеоритика (Meteoritika), vol. 42, 1983, s. 170-182.[10]
  • Tiirmaa Reet, (1994), Kolekcja meteorytów Instytutu Geologicznego Estońskiej Akademii Nauk, Meteoryt, 1, 1994, s. 6-10 (tłum. Michał Kosmulski).[11] Plik PDF.

Przypisy

  1. ^ a b spadek meteorytu Sikhote-Alin (Сихотэ-Алинский) 12 lutego 1947 roku w Rosji; żelazny typ IIAB, TKW 23 tony
  2. ^ a b spadek meteorytu Honolulu 27 września 1825 roku na Hawajach; chondryt zwyczajny L5, TKW 2,42 kg
  3. ^ spadek meteorytu L'Aigle 26 kwietnia 1803 roku we Francji; chondryt zwyczajny L6, TKW 37 kg; patrz → Biot (1803) oraz mapa spadku
  4. ^ no description available; więcej → Meteoritical Bulletin Database
  5. ^ spadek meteorytu Luotolax 13 grudnia 1813 roku w Finlandii; achondryt, howardyt HOW, TKW 885 g
  6. ^ spadek meteorytu Ensisheim 7 listopada 1492 roku we Francji; chondryt zwyczajny LL6, TKW 127 kg; patrz → Schilling (1513)
  7. ^ meteoryt żelazno-kamienny Krasnojarsk (Красноярск, „żelazo Pallasa”, ang. Pallas iron, niem. Pallas-Eisen, ros. Палласово железо), znalezisko z 1749 roku w Rosji; pallasyt PMG-an, TKW 700 kg; patrz → Pallas (1776)
  8. ^ niem. Kunstkamera (gabinet osobliwości, ang. cabinet of curiosities, fr. cabinet de curiosités) – kolekcje dzieł sztuki, egzotycznych przedmiotów, zabytków, minerałów i skamieniałości oraz osobliwości (kuriozów) świata przyrody i kultury; popularna zwłaszcza w XVI i XVII wieku wśród ludzi zamożnych moda na tworzenie zbiorów różnych przedmiotów, tworzeniu których sprzyjały liczne podróże i fascynacja odkryciami naukowymi ich właścicieli; na bazie takich zbiorów powstało później wiele instytucjonalnych kolekcji naukowych; Wikipedia – Kunstkamera
  9. ^ katalog zbiorów Gabinetu Mineralogicznego Uniwersytetu w Tartu (Dorpat), Estonia; m.in. meteoryty: Bialystok (Białystok), Bielokrynitschie, Brahin, Braunau, Buschhof, Grüneberg (Wilkanówko), Knyahinya, Kuleschovka, Lenarto, Mezö-Madaras, Okniny, Pillistfer, Pultusk (Pułtusk), Schwetz (Świecie), Seeläsgen (Przełazy), Soko-Banja, Stannern, Steinbach, Tabor, Zaborzika; oraz wiele gipsowych kopii okazów meteorytów
  10. ^ oraz późniejsze wydania; najnowsze: Tiirmaa Reet, (1996), Catalogue of meteorites in the Estonian collection, Eesti TA Geoloogia Instituut, Tallinn 1996, ss. 32
  11. ^ Tiirmaa Reet, Catalogue of the meteoritic collection of the Institute of Geology Acad. Sci. of the Estonian S.S.R.; główna część kolekcji znajduje się w Instytucie Geologii w Tallinnie, a kilkadziesiąt najbardziej interesujących okazów jest wystawionych w Muzeum Geologicznym w Tartu (Tiirmaa 1983)

Zobacz również

Linki zewnętrzne

Źródło „http://meteoritica.pl/index.php5/Szablon:TartuUniv”
Osobiste