PayPal-donate (Wiki).png
O ile nie zaznaczono inaczej, prawa autorskie zamieszczonych materiałów należą do Jana Woreczko & Wadi.

(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)


Rumanová

Z Wiki.Meteoritica.pl

(Różnice między wersjami)
Linia 20: Linia 20:
;Historia znalezienia meteoryt według Bališ (2007).
;Historia znalezienia meteoryt według Bališ (2007).
-
Kamień został znaleziony w upalny sierpniowy dzień w 1994 roku w pobliżu wsi Rumanová (na NNW) podczas żniw. Dostał się między łopatki kombajnu obsługiwanego przez ''Janko Novosedlíka'' i zablokował ich ruch. Kombajnista próbował usunąć go rękoma, ale pomimo siłowania się z nim jego próby spełzły na niczym. Świadkiem zmagań kombajnisty był robotnik ''Milan Talian'', który początkowo obserwował zdarzenie z odległości około 150 metrów znajdując się przy cysternie z wodą. Według jego relacji, zablokowany między łopatkami kamień był czarny, jego powierzchnia była pulchna i podobna do żużla. Aby go usunąć ''Milan'' uderzył kilogramowym młotkiem rozbijając go na kawałki. Kamień był niezwykle twardy i ciężki. Pozbierał największe fragmenty i umieścił na pobliskiej cysternie z wodą. Drobniejsze fragmenty pozostawił leżące na ziemi. Ponieważ kombajn nie został uszkodzony wrócili obaj do pracy. Później przekazali fragmenty kamienia kierownikowi spółdzielni inżynierowi ''Jozefovi Tehlárovi'', który zabrał je do służbowego samochodu. On również zwrócił uwagę na dziwny kształt kamienia, jego fakturę i ciężar oraz kolor, jakby "utleniony" i "zwęglony". Zapakował kawałki do plastikowych worków i woził w samochodzie przez kilka tygodni. Zabrał je z niego dopiero, gdy niejaki ''Jozef Blažíček'' chciał je wyrzucić. Przeniósł do biura. Później, gdy sprzątaczka w biurze również chciała je wyrzucić, zabrał do domu.
+
Kamień, który później okazał się meteorytem, został znaleziony podczas żniw w upalny sierpniowy dzień 1994 roku w pobliżu wsi Rumanová (1,25 km na NNW). Dostał się on między łopatki kombajnu obsługiwanego przez ''Janko Novosedlíka'' i zablokował ich ruch. Kombajnista próbował usunąć go rękoma, ale pomimo siłowania się z nim jego próby spełzły na niczym. Świadkiem zmagań kombajnisty był robotnik ''Milan Talian'', który początkowo obserwował zdarzenie z odległości około 150 metrów, znajdując się przy stojącej nieopodal cysternie z wodą. Według jego relacji, zablokowany między łopatkami kamień był czarny, jego powierzchnia była pulchna i podobna do żużla. Aby go usunąć, ''Milan'' za pomocą kilogramowego młotka rozbił go na kawałki. Kamień był niezwykle twardy i ciężki. Pozbierał następnie największe fragmenty i zaniósł na pobliską cysternę z wodą. Drobniejsze fragmenty pozostawił leżące na ziemi. Ponieważ kombajn nie został uszkodzony obaj wrócili do pracy. Później przekazali fragmenty kamienia kierownikowi spółdzielni inżynierowi ''Jozefovi Tehlárovi'', który zabrał je do służbowego samochodu. On również zwrócił uwagę na dziwny kształt kamienia, jego fakturę i ciężar oraz kolor, jakby "utleniony" i "zwęglony". Zapakował te kawałki do plastikowych worków i woził w samochodzie przez kilka tygodni. Zabrał je dopiero wówczas i przeniósł do biura, gdy niejaki ''Jozef Blažíček'' chciał je z niego wyrzucić. Później, gdy sprzątaczka w biurze również chciała je wyrzucić, zabrał do domu.
-
Dopiero wiosną 1995 roku udał się z fragmentami kamienia do ''Astronomického kabinetu Regionálneho kultúrneho strediska'' w Nitre, gdzie zainteresował się nimi dyrektor ''Peter Poliak''. Dalej trafiły one za sprawą entuzjastów meteorytów do Instytutu Astronomicznego w Bratysławie (''Astronomického ústavu SAV v Bratislave''), a później do Instytutu Geologicznego Słowackiej Akademii Nauk (''Geologického ústavu SAV'') na szczegółowe badania i analizy. Meteorytowe pochodzenie kamienia potwierdził profesor ''Vladimír Porubčan'' z Instytutu Astronomicznego w Bratysławie. ''Jozefovi Tehlárovi'' przekazał część fragmentów do zbiorów Słowackiego Muzeum Narodowego (SNM) w Bratysławie (''Slovenskému národnému múzeu (SNM) v Bratislave'').
+
Dopiero wiosną 1995 roku udał się z fragmentami kamienia do ''Astronomického kabinetu Regionálneho kultúrneho strediska'' w Nitre, gdzie zainteresował się nimi dyrektor ''Peter Poliak''. Dalej trafiły one za sprawą entuzjastów meteorytów do Instytutu Astronomicznego w Bratysławie (''Astronomického ústavu SAV v Bratislave''), a później do Instytutu Geologicznego Słowackiej Akademii Nauk (''Geologického ústavu SAV'') na szczegółowe badania i analizy. Meteorytowe pochodzenie kamienia potwierdził profesor ''Vladimír Porubčan'' z Instytutu Astronomicznego w Bratysławie. ''Jozef Tehlár'' przekazał część fragmentów do zbiorów Słowackiego Muzeum Narodowego w Bratysławie (''Slovenské národné múzeum (SNM) v Bratislave'').
-
Dwa duże fragmenty meteorytu Rumanová znajdują się w zbiorach Słowackiego Muzeum Narodowego (''Slovenskom národnom múzeu'') i w Muzeum Historii Naturalnej w Bratysławie (''Prírodovednom múzeu v Bratislave''). Trzeci fragment, który badał prof. ''Porubčan'', znajduje się zapakowany w plastikowej torbie w jego biurze. Kilka mniejszych kawałków zachował inż. ''Jozef Tehlár''. Jeden z kawałków wymieniono z muzeum w Pradze na fragment meteorytu [[Magura]]. Próba wymieniany z muzeum w Budapeszcie na słowackie meteoryt nie powiodła się. Odmówiono!
+
Dwa duże fragmenty meteorytu Rumanová znajdują się w zbiorach Słowackiego Muzeum Narodowego (''Slovenské národné múzeum'') i Muzeum Historii Naturalnej w Bratysławie (''Prírodovedné múzeum v Bratislave''). Trzeci fragment, który badał prof. ''Porubčan'', znajduje się nadal zapakowany w plastikowej torbie w jego biurze. Kilka mniejszych fragmentów zachował inż. ''Jozef Tehlár''. Jeden z kawałków wymieniono z muzeum w Pradze na fragment meteorytu [[Magura]]. Podjęto również próbę wymieniany na słowackie meteoryt z muzeum w Budapeszcie, ale się ona nie powiodła. Odmówiono!
-
Meteoryt Rumanová to chondryt zwyczajny typu H5. Jego wiek kosmiczny określono na około 7 milionów lat, a wiek ziemski na ok. 12000 lat.
+
Meteoryt Rumanová to chondryt zwyczajny typu H5. Jego wiek kosmiczny (''cosmic-ray exposure ages of meteorites'') określono na około 7 milionów lat, a wiek ziemski ('' terrestrial ages of meteorites'') na ok. 12000 lat.
== Lokalizacja ==
== Lokalizacja ==
Linia 66: Linia 66:
* Ozdín Daniel, Porubčan Vladimír, (2014), '''Nové poznatky o mineralógii chondritov [[Nagy-Borové|Veľké Borové]] a [[Rumanová]]''', ''Esemestník. Spravodajca Slovenskej mineralogickej spoločnosti'', 1, 2014, s. 22-23. Plik [http://www.mineralogickaspolocnost.sk/esemestnik/Esemestnik-2014-01.pdf PDF].
* Ozdín Daniel, Porubčan Vladimír, (2014), '''Nové poznatky o mineralógii chondritov [[Nagy-Borové|Veľké Borové]] a [[Rumanová]]''', ''Esemestník. Spravodajca Slovenskej mineralogickej spoločnosti'', 1, 2014, s. 22-23. Plik [http://www.mineralogickaspolocnost.sk/esemestnik/Esemestnik-2014-01.pdf PDF].
-
* +Rojkovič Igor, Porubčan Vladimír, Siman Pavol, (1995), '''Nález meteoritu pri obci [[Rumanová]]''', ''Mineralia Slovaca'', 27, 1995, s. 331-342.
+
* Rojkovič Igor, Porubčan Vladimír, Siman Pavol, (1995), '''Nález meteoritu pri obci [[Rumanová]]''', ''Mineralia Slovaca'', 27, 1995, s. 331-342. Plik [http://www.geology.sk/new/sk/node/824 PDF].
{{Koblitz References |1=A weathered stone of 4.3kg in weight was found by Jozef Tehlar in a grain field at harvest time. Reported, with classification and mineral analysis, J.N.Grossman, Met. Bull. 81, MAPS, 1997, 32, p.A159. Detailed description, major, minor and trace element data, shock stage, weathering grade, mineral analyses, I.Rojkovic et al., MAPS, 1997, 32, p.A151. Study of magnetic properties, NRM and shock remagnetization, M.Funaki et al., Papers 24th Symp. Ant. Met., NIPR Tokyo, 1999, p.26 (abs.); see also, Antarct. Meteorite Res., 2000, (13), p.78. Noble gas analysis, L.Schultz and H.W.Weber, MAPS, 2003, 38, No. 7 (Suppl.), p.A38 (abs.).}}
{{Koblitz References |1=A weathered stone of 4.3kg in weight was found by Jozef Tehlar in a grain field at harvest time. Reported, with classification and mineral analysis, J.N.Grossman, Met. Bull. 81, MAPS, 1997, 32, p.A159. Detailed description, major, minor and trace element data, shock stage, weathering grade, mineral analyses, I.Rojkovic et al., MAPS, 1997, 32, p.A151. Study of magnetic properties, NRM and shock remagnetization, M.Funaki et al., Papers 24th Symp. Ant. Met., NIPR Tokyo, 1999, p.26 (abs.); see also, Antarct. Meteorite Res., 2000, (13), p.78. Noble gas analysis, L.Schultz and H.W.Weber, MAPS, 2003, 38, No. 7 (Suppl.), p.A38 (abs.).}}
Linia 79: Linia 79:
* '''Meteoritical Bulletin Database ([http://www.lpi.usra.edu/meteor/metbull.php MBD])''' – meteoryt [http://www.lpi.usra.edu/meteor/metbull.php?code=22781 Rumanová]
* '''Meteoritical Bulletin Database ([http://www.lpi.usra.edu/meteor/metbull.php MBD])''' – meteoryt [http://www.lpi.usra.edu/meteor/metbull.php?code=22781 Rumanová]
* '''Encyclopedia of Meteorites ([http://www.encyclopedia-of-meteorites.com/ EoM])''' – meteoryt [http://www.encyclopedia-of-meteorites.com/meteorite.aspx?id=22781 Rumanová]
* '''Encyclopedia of Meteorites ([http://www.encyclopedia-of-meteorites.com/ EoM])''' – meteoryt [http://www.encyclopedia-of-meteorites.com/meteorite.aspx?id=22781 Rumanová]
 +
 +
* Słowackie Muzeum Narodowe (Slovak National Museum) – [http://www.snm.sk/ Slovenské národné múzeum (SAV)]
 +
* Muzeum Historii Naturalnej w Bratysławie (Natural History Museum Bratislava) – [http://www.muzeum.sk/?obj=muzeum&ix=pm_snm Prírodovedné múzeum Bratislava (SNM)]
* Wikipedia (SK) – [http://sk.wikipedia.org/wiki/Rumanová Rumanová]
* Wikipedia (SK) – [http://sk.wikipedia.org/wiki/Rumanová Rumanová]

Wersja z 23:27, 11 cze 2014

Rumanová
Znalezisko
Lokalizacja Nitrianský kraj, Słowacja
Położenie[1] 48°20'53"N, 17°51'58"E
Data sierpień 1994 r.
Charakterystyka
Typ chondryt zwyczajny H5
Masa 4,3 kg
Liczba okazów jeden okaz
Cechy stopień zwietrzenia W2, stopień zszokowania S3
Meteoritical Bulletin Database
Historia znalezienia meteoryt według Bališ (2007).

Kamień, który później okazał się meteorytem, został znaleziony podczas żniw w upalny sierpniowy dzień 1994 roku w pobliżu wsi Rumanová (1,25 km na NNW). Dostał się on między łopatki kombajnu obsługiwanego przez Janko Novosedlíka i zablokował ich ruch. Kombajnista próbował usunąć go rękoma, ale pomimo siłowania się z nim jego próby spełzły na niczym. Świadkiem zmagań kombajnisty był robotnik Milan Talian, który początkowo obserwował zdarzenie z odległości około 150 metrów, znajdując się przy stojącej nieopodal cysternie z wodą. Według jego relacji, zablokowany między łopatkami kamień był czarny, jego powierzchnia była pulchna i podobna do żużla. Aby go usunąć, Milan za pomocą kilogramowego młotka rozbił go na kawałki. Kamień był niezwykle twardy i ciężki. Pozbierał następnie największe fragmenty i zaniósł na pobliską cysternę z wodą. Drobniejsze fragmenty pozostawił leżące na ziemi. Ponieważ kombajn nie został uszkodzony obaj wrócili do pracy. Później przekazali fragmenty kamienia kierownikowi spółdzielni inżynierowi Jozefovi Tehlárovi, który zabrał je do służbowego samochodu. On również zwrócił uwagę na dziwny kształt kamienia, jego fakturę i ciężar oraz kolor, jakby "utleniony" i "zwęglony". Zapakował te kawałki do plastikowych worków i woził w samochodzie przez kilka tygodni. Zabrał je dopiero wówczas i przeniósł do biura, gdy niejaki Jozef Blažíček chciał je z niego wyrzucić. Później, gdy sprzątaczka w biurze również chciała je wyrzucić, zabrał do domu.

Dopiero wiosną 1995 roku udał się z fragmentami kamienia do Astronomického kabinetu Regionálneho kultúrneho strediska w Nitre, gdzie zainteresował się nimi dyrektor Peter Poliak. Dalej trafiły one za sprawą entuzjastów meteorytów do Instytutu Astronomicznego w Bratysławie (Astronomického ústavu SAV v Bratislave), a później do Instytutu Geologicznego Słowackiej Akademii Nauk (Geologického ústavu SAV) na szczegółowe badania i analizy. Meteorytowe pochodzenie kamienia potwierdził profesor Vladimír Porubčan z Instytutu Astronomicznego w Bratysławie. Jozef Tehlár przekazał część fragmentów do zbiorów Słowackiego Muzeum Narodowego w Bratysławie (Slovenské národné múzeum (SNM) v Bratislave).

Dwa duże fragmenty meteorytu Rumanová znajdują się w zbiorach Słowackiego Muzeum Narodowego (Slovenské národné múzeum) i Muzeum Historii Naturalnej w Bratysławie (Prírodovedné múzeum v Bratislave). Trzeci fragment, który badał prof. Porubčan, znajduje się nadal zapakowany w plastikowej torbie w jego biurze. Kilka mniejszych fragmentów zachował inż. Jozef Tehlár. Jeden z kawałków wymieniono z muzeum w Pradze na fragment meteorytu Magura. Podjęto również próbę wymieniany na słowackie meteoryt z muzeum w Budapeszcie, ale się ona nie powiodła. Odmówiono!


Meteoryt Rumanová to chondryt zwyczajny typu H5. Jego wiek kosmiczny (cosmic-ray exposure ages of meteorites) określono na około 7 milionów lat, a wiek ziemski ( terrestrial ages of meteorites) na ok. 12000 lat.

Lokalizacja

Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
© Jan Woreczko & Wadi

(R) Rumanová

tablica informacyjna w miejscu znalezienia meteorytu

jeziorko w pobliżu którego znaleziono meteoryt

* W 2018 roku Google zmieniło zasady działania apletu, mapa może wyświetlać się niepoprawnie (pomaga Ctrl+F5); więcej → Szablon:GEMap-MyWiki


Galerie


Bibliografia

  • +Bališ Milan, (2007), Meteorit Rumanová, Divadelná spoločnosť Meteorit Rumanová, občianske združenie, 2007. Plik PDF.
  • Koblitz Jörn, MetBase. Meteorite Data Retrieval Software, Version 7.3 (CD-ROM), Ritterhude, Germany 1994-2012. MetBase.
  • Ozdín Daniel, Porubčan Vladimír, (2014), Nové poznatky o mineralógii chondritov Veľké Borové a Rumanová, Esemestník. Spravodajca Slovenskej mineralogickej spoločnosti, 1, 2014, s. 22-23. Plik PDF.
  • Rojkovič Igor, Porubčan Vladimír, Siman Pavol, (1995), Nález meteoritu pri obci Rumanová, Mineralia Slovaca, 27, 1995, s. 331-342. Plik PDF.


Przypisy

  1. ^ jeśli nie zaznaczono inaczej, podano współrzędne przyjęte w oficjalnej bazie meteorytów Meteoritical Bulletin Database

Zobacz również

Linki zewnętrzne

Osobiste