(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)
Muzeum Wydziału Geologii UW
Z Wiki.Meteoritica.pl
| Linia 13: | Linia 13: | ||
== Początki kolekcji Uniwersytetu Warszawskiego == | == Początki kolekcji Uniwersytetu Warszawskiego == | ||
| - | Zbiory Muzeum Geologicznego im. Stanisława Józefa Thugutta (dawniej Muzeum Wydziału Geologii UW) powstały na bazie ocalonych fragmentów utworzonego w 1816 roku zbiorów '''Gabinetu Mineralogicznego (Katedry Mineralogii) Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego'''. Po upadku Powstania Listopadowego Uniwersytet został zlikwidowany. W trakcie represji popowstaniowych władze carskie uznały zbiory i kolekcje Towarzystwa Przyjaciół Nauk i Uniwersytetu za trofea wojenne i wywiozły je do Petersburga. Na szczęście większość kolekcji uniwersyteckich, w tym Gabinet Mineralogiczny, pozostały na miejscu. Burzliwe losy Uniwersytetu (Królewskiego | + | Zbiory Muzeum Geologicznego im. Stanisława Józefa Thugutta (dawniej Muzeum Wydziału Geologii UW) powstały na bazie ocalonych fragmentów utworzonego w 1816 roku zbiorów '''Gabinetu Mineralogicznego (Katedry Mineralogii) Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego'''. Po upadku Powstania Listopadowego Uniwersytet został zlikwidowany. W trakcie represji popowstaniowych władze carskie uznały zbiory i kolekcje Towarzystwa Przyjaciół Nauk i Uniwersytetu za trofea wojenne i wywiozły je do Petersburga. Na szczęście większość kolekcji uniwersyteckich, w tym Gabinet Mineralogiczny, pozostały na miejscu. Burzliwe losy Uniwersytetu (Królewskiego UW, Szkoły Głównej, Cesarskiego UW) nie ominęły również jego zbiorów mineralogicznych. Wieloletnie kłopoty lokalowe, finansowe, liczne przenosiny i reorganizacje oraz ludzka niefrasobliwość i wypadki losowe spowodowały, że właściwie nie zachowały się kompletne dokumenty dotyczące zawartości zbiorów. |
Tak kończy swój artykuł Weyberg (1898, ''Wszechświat'') opisując kolekcję Gabinetu Mineralogicznego UW pod koniec XIX wieku: | Tak kończy swój artykuł Weyberg (1898, ''Wszechświat'') opisując kolekcję Gabinetu Mineralogicznego UW pod koniec XIX wieku: | ||
| Linia 27: | Linia 27: | ||
Przed wojną w zbiorach Uniwersytetu Warszawskiego znajdowało się kilka meteorytów: | Przed wojną w zbiorach Uniwersytetu Warszawskiego znajdowało się kilka meteorytów: | ||
* Fragmenty meteorytu '''[[Łowicz]]''' przeznaczonych jako materiał do badań ([[Łowicz/Zabytki Przyrody Nieożywionej, zeszyt 3, 1936|Różycki et al. 1936]]). | * Fragmenty meteorytu '''[[Łowicz]]''' przeznaczonych jako materiał do badań ([[Łowicz/Zabytki Przyrody Nieożywionej, zeszyt 3, 1936|Różycki et al. 1936]]). | ||
| - | * Prawdopodobnie fragment meteorytu '''[[Kikino]]''', dar prof. Feliksa Pawła Jarockiego z 1826 roku (Wacholska 2006, s. 32, za Bieliński 1912). | + | * Prawdopodobnie fragment meteorytu '''[[Kikino]]''', dar prof. Feliksa Pawła Jarockiego z 1826 roku (Wacholska 2006, s. 32, za Bieliński 1912). |
* W 1827 roku Kazimierz Plater Ziberg, student politechniki ofiarował okaz meteorytu '''[[Lixna]]'''. | * W 1827 roku Kazimierz Plater Ziberg, student politechniki ofiarował okaz meteorytu '''[[Lixna]]'''. | ||
* Meteoryt '''[[Bialystok (Białystok)]]''' (jak podaje ''Gazeta Korrespondenta Warszawskiego i Zagranicznego'' z 1828 roku: «Do Gabinetu Mineralogicznego. Drogą urzędową nadesłany został odłam Aerolitu spadłego we wsi Fastach w Obwodzie Białostockim.»). | * Meteoryt '''[[Bialystok (Białystok)]]''' (jak podaje ''Gazeta Korrespondenta Warszawskiego i Zagranicznego'' z 1828 roku: «Do Gabinetu Mineralogicznego. Drogą urzędową nadesłany został odłam Aerolitu spadłego we wsi Fastach w Obwodzie Białostockim.»). | ||
| - | * Nieznana jest dokładna liczba okazów meteorytu '''[[Pultusk (Pułtusk)]]''', jaki znajdowały się w zbiorach gabinetu. Według publikacji Babczyński et al. (1868, ''Notice sur la météorite tombée{{Kropek}}'') było to około 400 sztuk. Największe z nich: jeden 7 kg, trzy po ok. 4 kg oraz największe z pozostałych osiągały wagę do 2,5 kg. Część tego zbioru ocalała w pracowni Stanisława Thugutta przy ul. Śniadeckich (Wacholska 2006; Pokrzywnicki 1964). | + | * Nieznana jest dokładna liczba okazów meteorytu '''[[Pultusk (Pułtusk)]]''', jaki znajdowały się w zbiorach gabinetu. Według publikacji Babczyński et al. (1868, ''Notice sur la météorite tombée{{Kropek}}'') było to około 400 sztuk. Największe z nich: jeden 7 kg, trzy po ok. 4 kg oraz największe z pozostałych osiągały wagę do 2,5 kg. Część tego zbioru ocalała w pracowni Stanisława Thugutta przy ul. Śniadeckich<ref>Stanisław Thugutt mieszkał w Warszawie przy ul. Śniadeckich 18f; również pierwszą siedzibą Towarzystwa Naukowego Warszawskiego (TNW) była ofiarowana w 1911 roku przez hrabiego Józefa Potockiego, kamienica przy ulicy Kaliksta (dziś Śniadeckich) 8; co ciekawe przy ul. Śniadeckich 10 mieszkał [[Bibliografia/Pokrzywnicki Jerzy|Jerzy Pokrzywnicki]]!</ref> (Wacholska 2006; Pokrzywnicki 1964). |
| - | * W 1884 roku kolekcję UW odwiedził Ignacy Domeyko<ref>o wizycie Domeyki w Warszawie m.in. w: ''Wszechświat'', nr '''32''', 1884, s. 511. Plik [http://bc.radom.pl/dlibra/docmetadata?id=9570 DjVu]</ref> i na pamiątkę swojej wizyty podarował do zbiorów (za Weyberg 1898): „''{{Wielokropek}} 63 okazy najrzadszych minerałów w tak niezwykłych kryształach, że stanowić mogą ozdobę najbogatszego niemal gabinetu: przytoczę tu np. {{Wielokropek}} rzadkie bardzo '''okazy żelaza meteorycznego''' {{Wielokropek}}''”. Nie wiadomo, jakie to były dokładnie meteoryty! | + | * W 1884 roku kolekcję UW odwiedził Ignacy Domeyko<ref>o wizycie Domeyki w Warszawie m.in. w: ''Wszechświat'', nr '''32''', 1884, s. 511. Plik [http://bc.radom.pl/dlibra/docmetadata?id=9570 DjVu]</ref> i na pamiątkę swojej wizyty podarował do zbiorów (za Weyberg 1898): „''{{Wielokropek}} 63 okazy najrzadszych minerałów w tak niezwykłych kryształach, że stanowić mogą ozdobę najbogatszego niemal gabinetu: przytoczę tu np. {{Wielokropek}} rzadkie bardzo '''okazy żelaza meteorycznego''' {{Wielokropek}}''”. Nie wiadomo, jakie to były dokładnie meteoryty! |
| - | + | Niezrozumiałym jest, iż niewątpliwie duża i znana kolekcja Uniwersytetu Warszawskiego, nie znalazła się w największym opracowaniu kolekcji meteorytów końca XIX wieku, w katalogu Wülfinga (1897)?! | |
<br clear="all"/> | <br clear="all"/> | ||
| Linia 42: | Linia 42: | ||
Po wojnie odtworzono ocalałe fragmenty kolekcji uniwersyteckiej. Większość okazów trafiła do muzeum Wydziału Geologii UW. | Po wojnie odtworzono ocalałe fragmenty kolekcji uniwersyteckiej. Większość okazów trafiła do muzeum Wydziału Geologii UW. | ||
| - | Do 1995 roku w zbiorach muzeum znajdowały się tylko 4 meteoryty: Bjurböle<ref>spadek meteorytu '''[http://www.lpi.usra.edu/meteor/metbull.php?code=5064 Bjurböle]''' 12 marca 1899 roku w Finlandii; chondryt zwyczajny L/LL4, TKW 330 kg</ref> (fc 52,3 g), Pavlodar (Pallasite)<ref name="Pavlodar">meteoryt kamienno-żelazny '''[http://www.lpi.usra.edu/meteor/index.php?code=24018 Pavlodar (Pallasite)]''', znalezisko z 1885 roku w Kazachstanie; pallasyt PMG-an, TKW 4,5 kg</ref> (s 17,5 g), [[Pultusk (Pułtusk)|Pułtusk]] (cs 18,6 g)<ref>okaz z kolekcji Jana Samsonowicza (nr inw. 002932)</ref>, Toluca<ref name="Toluca">meteoryt żelazny '''[http://www.lpi.usra.edu/meteor/index.php?code=24018 Toluca]''', znalezisko z 1776 roku w Meksyku; typ IAB-sLL, TKW 3 tony</ref> (s 12,0 g) (Stępisiewicz 2012). | + | Do 1995 roku w zbiorach muzeum znajdowały się tylko 4 meteoryty: Bjurböle<ref>spadek meteorytu '''[http://www.lpi.usra.edu/meteor/metbull.php?code=5064 Bjurböle]''' 12 marca 1899 roku w Finlandii; chondryt zwyczajny L/LL4, TKW 330 kg</ref> (fc 52,3 g), Pavlodar (Pallasite)<ref name="Pavlodar">meteoryt kamienno-żelazny '''[http://www.lpi.usra.edu/meteor/index.php?code=24018 Pavlodar (Pallasite)]''', znalezisko z 1885 roku w Kazachstanie; pallasyt PMG-an, TKW 4,5 kg</ref> (s 17,5 g), [[Pultusk (Pułtusk)|Pułtusk]] (cs 18,6 g)<ref>okaz z kolekcji Jana Samsonowicza ([[:Image:Pułtusk_(MWGUW_002932).jpg|nr inw. 002932]])</ref>, Toluca<ref name="Toluca">meteoryt żelazny '''[http://www.lpi.usra.edu/meteor/index.php?code=24018 Toluca]''', znalezisko z 1776 roku w Meksyku; typ IAB-sLL, TKW 3 tony</ref> (s 12,0 g) (Stępisiewicz 2012). |
Warto odnotować, że fragment meteorytu '''Pavlodar (Pallasite)'''<ref name="Pavlodar"></ref> w zbiorach muzeum pochodzi od [[Bibliografia/Siemaszko Julian Iwanowicz|Juliana Siemaszko]] (Stępisiewicz 2012). Siemaszko miał w kolekcji większą część masy głównej tego pallasytu – polerowaną połowę okazu o masie 2198 g. Figurowała ona w jego katalogu (Siemaszko 1891) pod nazwą: ''Iamyschewa, Pawlodar, Semipalatinsk Russe''. | Warto odnotować, że fragment meteorytu '''Pavlodar (Pallasite)'''<ref name="Pavlodar"></ref> w zbiorach muzeum pochodzi od [[Bibliografia/Siemaszko Julian Iwanowicz|Juliana Siemaszko]] (Stępisiewicz 2012). Siemaszko miał w kolekcji większą część masy głównej tego pallasytu – polerowaną połowę okazu o masie 2198 g. Figurowała ona w jego katalogu (Siemaszko 1891) pod nazwą: ''Iamyschewa, Pawlodar, Semipalatinsk Russe''. | ||
| Linia 60: | Linia 60: | ||
Wybrane okaz meteorytów z kolekcji [[Muzeum Wydziału Geologii UW|Muzeum Wydziału Geologii Uniwersytetu Warszawskiego]] | Wybrane okaz meteorytów z kolekcji [[Muzeum Wydziału Geologii UW|Muzeum Wydziału Geologii Uniwersytetu Warszawskiego]] | ||
<gallery caption="" widths="200px" heights="150px" perrow="3"> | <gallery caption="" widths="200px" heights="150px" perrow="3"> | ||
| - | File:Pultusk_254,9_cs_(MWGUW).jpg|Okaz meteorytu [[Pultusk (Pułtusk)|Pułtusk]]. Kompletny okaz o wadze 254,9 g (fot. Mariusz Niechwedowicz) | + | File:Pultusk_254,9_cs_(MWGUW).jpg|Okaz meteorytu [[Pultusk (Pułtusk)|Pułtusk]] (nr 008810). Kompletny okaz o wadze 254,9 g (fot. Mariusz Niechwedowicz) |
| - | File:Pultusk_102,9_cs_(MWGUW).jpg|Okaz meteorytu [[Pultusk (Pułtusk)|Pułtusk]]. Kompletny okaz o wadze 102,9 g (fot. Mariusz Niechwedowicz) | + | File:Pultusk_102,9_cs_(MWGUW).jpg|Okaz meteorytu [[Pultusk (Pułtusk)|Pułtusk]] (nr 008813). Kompletny okaz o wadze 102,9 g (fot. Mariusz Niechwedowicz) |
File:Pułtusk_(MWGUW_002932).jpg|Okaz meteorytu [[Pultusk (Pułtusk)|Pułtusk]] nr 002932 (18,6 g) z kolekcji Jana Samsonowicza (Szczygielska 2002) | File:Pułtusk_(MWGUW_002932).jpg|Okaz meteorytu [[Pultusk (Pułtusk)|Pułtusk]] nr 002932 (18,6 g) z kolekcji Jana Samsonowicza (Szczygielska 2002) | ||
File:Morasko_4600_cs_(MWGUW).jpg|Okaz meteorytu [[Morasko]] o wadze 4,6 kg (fot. Mariusz Niechwedowicz) | File:Morasko_4600_cs_(MWGUW).jpg|Okaz meteorytu [[Morasko]] o wadze 4,6 kg (fot. Mariusz Niechwedowicz) | ||
| Linia 96: | Linia 96: | ||
* {{Wülfing (1897)}} | * {{Wülfing (1897)}} | ||
| + | |||
| + | Materiały udostępnione przez dr. Marka Stępisiewicza dotyczące zbiorów muzeum, [[Wiki.Meteoritica.pl:O Wiki.Meteoritica.pl|dziękujemy]]. | ||
{{Przypisy}} | {{Przypisy}} | ||
| Linia 102: | Linia 104: | ||
* Wikipedia – [http://pl.wikipedia.org/wiki/Stanisław_Józef_Thugutt Stanisław Józef Thugutt] | * Wikipedia – [http://pl.wikipedia.org/wiki/Stanisław_Józef_Thugutt Stanisław Józef Thugutt] | ||
* Wikipedia – [http://pl.wikipedia.org/wiki/Uniwersytet_Warszawski Uniwersytet Warszawski] | * Wikipedia – [http://pl.wikipedia.org/wiki/Uniwersytet_Warszawski Uniwersytet Warszawski] | ||
| + | |||
| + | * Towarzystwo Naukowe Warszawskie – [http://www.tnw.waw.pl/index.php/26-historia/145-towarzystwo-naukowe-warszawskie TNW w 1907-2007] | ||
| + | * wyborcza.pl – Historia Warszawy, [http://warszawa.wyborcza.pl/warszawa/1,34880,246614.html Śniadeckich 5 (dawniej Kaliksta)] | ||
[[Category:Muzea i kolekcje]] | [[Category:Muzea i kolekcje]] | ||
Wersja z 21:31, 27 sty 2017
| Muzeum Geologiczne im. Stanisława Józefa Thugutta, Wydział Geologii Uniwersytetu Warszawskiego w Warszawie | |
| Adres: | al. Żwirki i Wigury 93 02-089 Warszawa http://www.geo.uw.edu.pl/muzeum |
| Pracownicy: | starszy kustosz dr Marek Stępisiewicz starszy asystent muzealny Mariusz Niechwedowicz |
| Kontakt: | muzeum.geol@uw.edu.pl tel. (22) 554 03 36, (22) 554 00 25 |
| Wystawy/zbiory: | duży zbiór tzw. grochu pułtuskiego i innych meteorytów dostępny na stałej ekspozycji |
Początki kolekcji Uniwersytetu Warszawskiego
Zbiory Muzeum Geologicznego im. Stanisława Józefa Thugutta (dawniej Muzeum Wydziału Geologii UW) powstały na bazie ocalonych fragmentów utworzonego w 1816 roku zbiorów Gabinetu Mineralogicznego (Katedry Mineralogii) Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego. Po upadku Powstania Listopadowego Uniwersytet został zlikwidowany. W trakcie represji popowstaniowych władze carskie uznały zbiory i kolekcje Towarzystwa Przyjaciół Nauk i Uniwersytetu za trofea wojenne i wywiozły je do Petersburga. Na szczęście większość kolekcji uniwersyteckich, w tym Gabinet Mineralogiczny, pozostały na miejscu. Burzliwe losy Uniwersytetu (Królewskiego UW, Szkoły Głównej, Cesarskiego UW) nie ominęły również jego zbiorów mineralogicznych. Wieloletnie kłopoty lokalowe, finansowe, liczne przenosiny i reorganizacje oraz ludzka niefrasobliwość i wypadki losowe spowodowały, że właściwie nie zachowały się kompletne dokumenty dotyczące zawartości zbiorów.
Tak kończy swój artykuł Weyberg (1898, Wszechświat) opisując kolekcję Gabinetu Mineralogicznego UW pod koniec XIX wieku:
(…) Tyle mówią o losach zbiorów mineralogicznych naszego miasta przechowane papiery; lecz daleko więcej jeszcze daje do myślenia każda szara, wyblakłem pismem zapełniona kartka, z pod któregokolwiek dawnego okazu wyjęta, gdy się pozna, czyja ręka ją nakreśliła i gdy się pomyśli, że leżący na niej okaz sprowadzono umyślnie z niezmiernie od nas odległej Ziemi Ognistej, głuchych tajg syberyjskich lub niebotycznych Kordylierów.
- Nic dodać, nic ująć… clou fascynacji starymi kolekcjami!
Szczegółowo losy zbiorów Gabinetu Mineralogicznego opisuje Małgorzata Wacholska w swojej pracy magisterskiej (Wacholska 2006).
.jpg)
Przed wojną w zbiorach Uniwersytetu Warszawskiego znajdowało się kilka meteorytów:
- Fragmenty meteorytu Łowicz przeznaczonych jako materiał do badań (Różycki et al. 1936).
- Prawdopodobnie fragment meteorytu Kikino, dar prof. Feliksa Pawła Jarockiego z 1826 roku (Wacholska 2006, s. 32, za Bieliński 1912).
- W 1827 roku Kazimierz Plater Ziberg, student politechniki ofiarował okaz meteorytu Lixna.
- Meteoryt Bialystok (Białystok) (jak podaje Gazeta Korrespondenta Warszawskiego i Zagranicznego z 1828 roku: «Do Gabinetu Mineralogicznego. Drogą urzędową nadesłany został odłam Aerolitu spadłego we wsi Fastach w Obwodzie Białostockim.»).
- Nieznana jest dokładna liczba okazów meteorytu Pultusk (Pułtusk), jaki znajdowały się w zbiorach gabinetu. Według publikacji Babczyński et al. (1868, Notice sur la météorite tombée…) było to około 400 sztuk. Największe z nich: jeden 7 kg, trzy po ok. 4 kg oraz największe z pozostałych osiągały wagę do 2,5 kg. Część tego zbioru ocalała w pracowni Stanisława Thugutta przy ul. Śniadeckich[1] (Wacholska 2006; Pokrzywnicki 1964).
- W 1884 roku kolekcję UW odwiedził Ignacy Domeyko[2] i na pamiątkę swojej wizyty podarował do zbiorów (za Weyberg 1898): „(…) 63 okazy najrzadszych minerałów w tak niezwykłych kryształach, że stanowić mogą ozdobę najbogatszego niemal gabinetu: przytoczę tu np. (…) rzadkie bardzo okazy żelaza meteorycznego (…)”. Nie wiadomo, jakie to były dokładnie meteoryty!
Niezrozumiałym jest, iż niewątpliwie duża i znana kolekcja Uniwersytetu Warszawskiego, nie znalazła się w największym opracowaniu kolekcji meteorytów końca XIX wieku, w katalogu Wülfinga (1897)?!
Współczesna kolekcja meteorytów
Po wojnie odtworzono ocalałe fragmenty kolekcji uniwersyteckiej. Większość okazów trafiła do muzeum Wydziału Geologii UW.
Do 1995 roku w zbiorach muzeum znajdowały się tylko 4 meteoryty: Bjurböle[3] (fc 52,3 g), Pavlodar (Pallasite)[4] (s 17,5 g), Pułtusk (cs 18,6 g)[5], Toluca[6] (s 12,0 g) (Stępisiewicz 2012).
Warto odnotować, że fragment meteorytu Pavlodar (Pallasite)[4] w zbiorach muzeum pochodzi od Juliana Siemaszko (Stępisiewicz 2012). Siemaszko miał w kolekcji większą część masy głównej tego pallasytu – polerowaną połowę okazu o masie 2198 g. Figurowała ona w jego katalogu (Siemaszko 1891) pod nazwą: Iamyschewa, Pawlodar, Semipalatinsk Russe.
W następnych latach, głównie dzięki staraniom ówczesnego kierownika muzeum magistra Andrzeja Pelca, zbiory muzeum znacząco się powiększyły. Między innymi w 2001 roku do zbiorów trafiła kolekcja 231 sztuk meteorytu Pułtusk pochodząca ze spuścizny po prof. Kazimierzu Smulikowskiem. W sumie w kolekcji muzeum znajduje się 233 okazy meteorytu Pułtusk o łącznej wadze 3325,4 g z czego większość to okazy całkowite (największy okaz waży 254,9 g, najmniejszy 0,9 g), w tym 30 okazów tzw. „grochu pułtuskiego” o masach poniżej 4,0 g[7] (Pilski 1995, 2001; Stępisiewicz 2012; Szczygielska 2002).
Dwa okazy meteorytu Pułtusk nie pochodzą z kolekcji Kazimierza Smulikowskiego. Okaz o numerze inw. 008814 (38,1 g) pochodzi prawdopodobnie z kolekcji Szkoły Głównej. Natomiast okaz nr 002932 (18,6 g) pochodzi z daru Jana Samsonowicza (04.08.1951 r.) i według opisu został zakupiony od Wiktorii Borowińskiej (Magnuszew), a został znaleziony przez jej ojca (Szczygielska 2002).
Obecnie na zbiór meteorytów Muzeum Wydziału Geologii UW składa się blisko 300 okazów (fragmentów) meteorytów pochodzących z ponad 40 różnych lokalizacji (Stępisiewicz 2012; Szczygielska 2002).
Galeria
Wybrane okaz meteorytów z kolekcji Muzeum Wydziału Geologii Uniwersytetu Warszawskiego
.jpg) Okaz meteorytu Pułtusk (nr 008810). Kompletny okaz o wadze 254,9 g (fot. Mariusz Niechwedowicz) |
.jpg) Okaz meteorytu Pułtusk (nr 008813). Kompletny okaz o wadze 102,9 g (fot. Mariusz Niechwedowicz) |
.jpg) Okaz meteorytu Pułtusk nr 002932 (18,6 g) z kolekcji Jana Samsonowicza (Szczygielska 2002) |
.jpg) Okaz meteorytu Morasko o wadze 4,6 kg (fot. Mariusz Niechwedowicz) |
.jpg) Jeden z okazów meteorytu Morasko znalezionych przez Krzysztofa Sochę, ten okaz uderzył w duży kamień! (fot. Jan Woreczko) |
Bibliografia
- +Kamińska Ewelina, (2007), Upadek meteorytu Pułtusk w świetle literatury (140 rocznica zdarzenia), praca licencjacka, Wydział Nauk Geograficznych i Geologicznych UAM, Poznań 2007.
- +Kamińska Ewelina, (2009), Rodzaje skorup obtopieniowych a rozmieszczenie odłamków meteorytu Pułtusk, praca magisterska, Wydział Nauk Geograficznych i Geologicznych UAM, Poznań 2009.
- +Pelc Andrzej, Pilski Andrzej S., (1996), Meteoryty – goście z kosmosu, przewodnik po wystawie, Warszawa 1996.[8]
- Pilski Andrzej S., (1995), Meteoryty w zbiorach polskich, Lidzbark Warmiński, 1995.
- Pilski Andrzej S., (1996), Warszawska wystawa meteorytów, Meteoryt, 4, 1996, s. 19-20. Plik PDF.
- Pilski Andrzej S., (2001), Meteoryty w zbiorach polskich, Olsztyn 2001.[9]
- Pokrzywnicki Jerzy, (1964), I. Meteoryty Polski. II. Katalog meteorytów w zbiorach polskich, Studia Geologica Polonica, vol. XV, Wydawnictwa Geologiczne, Warszawa 1964.[10][11] Plik PDF.
- Stępisiewicz Marek, (2012), Meteoryty w zbiorach Muzeum Geologicznego im. Stanisława Józefa Thugutta, Wydział Geologii UW – aktualne dane katalogowe (Meteorites in the Stanisław Józef Thugutt Geological Museum collections, Faculty of Geology, University of Warsaw – recent catalogue data), Acta Soc. Metheor. Polon., 3, 2012, s. 112-125. Plik PDF.
- Szczygielska Joanna, (2002), Meteoryty w zbiorach Muzeum Wydziału Geologii UW – meteoryt Pułtusk, praca licencjacka, Wydział Geologii UW, Warszawa 2002.[12] Plik DjVuŹródło: Wiki.Meteoritica.pl.
- Szczygielska Joanna, (2004), Meteoryt Pułtusk – studium historyczne, praca magisterska, Wydział Geologii UW, Warszawa 2004.
- Wacholska Małgorzata, (2006), Charakterystyka wybranych historycznych okazów ze zbiorów Muzeum Wydziału Geologii na tle dziejów kolekcji mineralogicznej Uniwersytetu Warszawskiego, praca magisterska, Wydział Geologii UW, Warszawa 2006. Plik DjVuŹródło: Wiki.Meteoritica.pl.
- Weyberg Zygmunt, (1898), Kartka z dziejów Gabinetu mineralogicznego w Warszawie, Wszechświat, nr 19, 1898, s. 289-293. Plik DjVu.
- Wülfing Ernst Anton von, (1897), Die Meteoriten in Sammlungen und ihre Literatur. Nebst einem versuch den tauschwert der meteoriten zu bestimmen (Meteorites in Collections and Their Literature. Including An Attempt To Determine The Exchange Value Of Meteorites), Verlag der H. Laupp'schen Buchhandlung, Tübingen 1897.[13][14][15] Plik GIF; plik Internet Archive; plik GoogleBooks.
Materiały udostępnione przez dr. Marka Stępisiewicza dotyczące zbiorów muzeum, dziękujemy.
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Wikipedia – Stanisław Józef Thugutt
- Wikipedia – Uniwersytet Warszawski
- Towarzystwo Naukowe Warszawskie – TNW w 1907-2007
- wyborcza.pl – Historia Warszawy, Śniadeckich 5 (dawniej Kaliksta)
