(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)
Buschhof
Z Wiki.Meteoritica.pl
(→Mapy) |
|||
Linia 4: | Linia 4: | ||
| nazwa = Buschhof | | nazwa = Buschhof | ||
| grafika = Buschhof_(main_mass_Grewingk_1864).jpg | | grafika = Buschhof_(main_mass_Grewingk_1864).jpg | ||
- | | opis = Masa główna meteorytu Buschhof (źródło: Grewingk et al. | + | | opis = Masa główna meteorytu Buschhof (źródło: Grewingk et al. 1864) |
| klasa = Spadek | | klasa = Spadek | ||
| metbull = 5178 | | metbull = 5178 | ||
Linia 21: | Linia 21: | ||
Meteoryt ten znalazł się w przygotowywanej przez Jerzego Pokrzywnickiego monografii polskich meteorytów o roboczym tytule ''Kosmolityka''.<ref>publikacja te nigdy się nie ukazała, część jej rękopisu znajduje się w archiwum PAN (Kosiński 2012)</ref> | Meteoryt ten znalazł się w przygotowywanej przez Jerzego Pokrzywnickiego monografii polskich meteorytów o roboczym tytule ''Kosmolityka''.<ref>publikacja te nigdy się nie ukazała, część jej rękopisu znajduje się w archiwum PAN (Kosiński 2012)</ref> | ||
- | Pełen opis okoliczności spadku i wyniki badań meteorytu znajdują się w pracy Grewingka (Grewingk et al. 1864, s. 36-41, 57-65). Tam też znajduje się mapka rejonu spadku. W publikacji Grewingka opisano również inne meteoryty: [[Nerft]], [[Pillistfer]] (chondryt enstatytowy EL6) oraz jedyny w historii przypadek spadku [[Tektyty|tektytu]] '''[[Igast]]''', sklasyfikowanego | + | Pełen opis okoliczności spadku i wyniki badań meteorytu znajdują się w pracy Grewingka (Grewingk et al. 1864, s. 36-41, 57-65). Tam też znajduje się mapka rejonu spadku. W publikacji Grewingka opisano również inne meteoryty: [[Nerft]], [[Pillistfer]] (chondryt enstatytowy EL6) oraz jedyny w historii przypadek spadku [[Tektyty|tektytu]] '''[[Igast]]''', sklasyfikowanego później jako pseudometeoryt! |
- | Największy fragment o wadze 1018 g znajduje się w Geol. Inst. Acad. Sci. w Tallinie, Estonia. Duże fragmenty znajdują się jeszcze w zbiorach: 837 g - Vienna, Naturhist. Mus.; 449 g - Sarajevo, Bosnian Nat. Mus.; 289 g - Moscow, Acad. Sci.; 171 g - London, Nat. Hist. Mus.; 156 g - New York, Amer. Mus. Nat. Hist.; 99 g - Prague, Nat. Mus. (Koblitz MetBase). | + | Największy fragment o wadze 1018 g znajduje się w Geol. Inst. Acad. Sci. w Tallinie, Estonia. Duże fragmenty znajdują się jeszcze w zbiorach: 837 g - Vienna, Naturhist. Mus.; 449 g - Sarajevo, Bosnian Nat. Mus.; 289 g - Moscow, Acad. Sci.; 171 g - London, Nat. Hist. Mus.; 156 g - New York, Amer. Mus. Nat. Hist.; 99 g - Prague, Nat. Mus. (Koblitz MetBase). |
== Lokalizacja == | == Lokalizacja == | ||
Linia 38: | Linia 38: | ||
}} | }} | ||
{{GEIcon-PointRed}} | {{GEIcon-PointRed}} | ||
- | (L) Leimaņi, (P) Pilskalni, (S) Skrīveri | + | (L) Leimaņi, (P) Pilskalni, (S) Skrīveri, (*) Pumpi |
{{GEIcon-Coord}} | {{GEIcon-Coord}} | ||
współrzędne wg innych autorów<ref name="coord"></ref> | współrzędne wg innych autorów<ref name="coord"></ref> | ||
Linia 49: | Linia 49: | ||
{{GEFrame-end}} | {{GEFrame-end}} | ||
- | + | Współcześnie nie ma już na mapach wsi '''Buschhof'''. Leżała ona prawdopodobnie w okolicy osad Birži, Biķernieki i Pumpi? | |
<br clear="all"/> | <br clear="all"/> | ||
[[Image:Buschhof_maps_(Grewingk_1863).jpg|thumb|400px|left|Mapa obszaru spadku meteorytu Buschhof (źródło: Grewingk 1864)]] | [[Image:Buschhof_maps_(Grewingk_1863).jpg|thumb|400px|left|Mapa obszaru spadku meteorytu Buschhof (źródło: Grewingk 1864)]] | ||
+ | Według Grewingka (1863) meteoryt spadł w miejscu o nazwie '''Scheikahr Statten''', na mapie oznaczone jako '''''Scheikahr'''''. | ||
- | + | Na reprodukcji mapy z artykułu Grewingka (1864) podano nazwy wsi i miejscowości z okolic spadku meteorytu. ''Italikiem'' oznaczono nazwy z mapy Chrzanowskiego (1859), '''boldem''' współczesne nazwy kilku miejscowości. Współrzędne na mapie są w starym układzie odniesienia.<ref>aby otrzymać współrzędne we współczesnym układzie należy od wartości długości geograficznej odjąć wartość 17°40', szerokość geograficzna pozostaje bez zmian</ref> | |
- | + | Współczesne nazwy wybranych miejscowości z okolic spadku: '''Leimaņi''' (dawn. Leiman), '''Skrīveri''' (dawn. Skriser), '''Vagulāni''' (dawn. Wagelan). | |
<br clear="all"/> | <br clear="all"/> | ||
=== Mapy === | === Mapy === | ||
+ | |||
+ | <gallery caption="" widths="200px" heights="200px" perrow="3"> | ||
+ | File:Buschhof_(Chrzanowski_III_S3_Lucin).jpg|'''Buszof''' i okolice '''Skrīveri''' (dawn. Skriser) w pobliżu którego spadł meteoryt. Mapa Polski z 1859 roku (fragment; zmodyfikowane) (źródło: Chrzanowski (1859)) | ||
+ | </gallery> | ||
+ | |||
+ | <br clear="all"/> | ||
== Galeria == | == Galeria == | ||
Linia 73: | Linia 80: | ||
* Buchner Otto, (1864), '''Die Meteoriten in Sammlungen.''' ''Annalen der Physik'', 122, Bd. 198, 1864, s. 317-331. Plik {{Djvu|Buchner_1864_(AnP_122_198).djvu|DjVu}}; plik [http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k15207b/f333.image.langDE PDF]. | * Buchner Otto, (1864), '''Die Meteoriten in Sammlungen.''' ''Annalen der Physik'', 122, Bd. 198, 1864, s. 317-331. Plik {{Djvu|Buchner_1864_(AnP_122_198).djvu|DjVu}}; plik [http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k15207b/f333.image.langDE PDF]. | ||
+ | |||
+ | * {{Chrzanowski (1859)}} | ||
* {{Grewingk (1864)}} | * {{Grewingk (1864)}} |
Wersja z 17:49, 8 sie 2013
Strona w budowie (Site under construction) Jeszcze to chwilę potrwa (It will take a while) |
Buschhof → | |
Masa główna meteorytu Buschhof (źródło: Grewingk et al. 1864)
| |
Spadek | |
Lokalizacja | Łotwa |
Położenie[2] | 56°27'N, 25°47'E[1] |
Data | 2 czerwca 1863 r., 07:30 (wtorek) |
Charakterystyka | |
Typ | chondryt zwyczajny, L6 |
Masa | 5 kg |
Liczba okazów | 1 okaz |
Meteoritical Bulletin Database | |
Synonimy → | |
w NHM Cat: Bushhof, Scheikaher-Statten, Scheikahr Stattan; w MetBase: Scheikahr Statten, Scheikahr-Stattan; po rosyjsku: Бушхоф, po łotewsku: ? |
Spadek jednego okazu meteorytu 2 czerwca 1863 roku (wtorek) na Łotwie (chondryt zwyczajny, L6, TKW 5 kg).
Meteoryt ten znalazł się w przygotowywanej przez Jerzego Pokrzywnickiego monografii polskich meteorytów o roboczym tytule Kosmolityka.[3]
Pełen opis okoliczności spadku i wyniki badań meteorytu znajdują się w pracy Grewingka (Grewingk et al. 1864, s. 36-41, 57-65). Tam też znajduje się mapka rejonu spadku. W publikacji Grewingka opisano również inne meteoryty: Nerft, Pillistfer (chondryt enstatytowy EL6) oraz jedyny w historii przypadek spadku tektytu Igast, sklasyfikowanego później jako pseudometeoryt!
Największy fragment o wadze 1018 g znajduje się w Geol. Inst. Acad. Sci. w Tallinie, Estonia. Duże fragmenty znajdują się jeszcze w zbiorach: 837 g - Vienna, Naturhist. Mus.; 449 g - Sarajevo, Bosnian Nat. Mus.; 289 g - Moscow, Acad. Sci.; 171 g - London, Nat. Hist. Mus.; 156 g - New York, Amer. Mus. Nat. Hist.; 99 g - Prague, Nat. Mus. (Koblitz MetBase).
Lokalizacja
(L) Leimaņi, (P) Pilskalni, (S) Skrīveri, (*) Pumpi
współrzędne wg innych autorów[1]
punkt podany przez Grewingka (1864)
orientacyjny punk wyznaczony na podstawie mapy
Bancānu ezers
* W 2018 roku Google zmieniło zasady działania apletu, mapa może wyświetlać się niepoprawnie (pomaga Ctrl+F5); więcej → Szablon:GEMap-MyWiki
Współcześnie nie ma już na mapach wsi Buschhof. Leżała ona prawdopodobnie w okolicy osad Birži, Biķernieki i Pumpi?
Według Grewingka (1863) meteoryt spadł w miejscu o nazwie Scheikahr Statten, na mapie oznaczone jako Scheikahr.
Na reprodukcji mapy z artykułu Grewingka (1864) podano nazwy wsi i miejscowości z okolic spadku meteorytu. Italikiem oznaczono nazwy z mapy Chrzanowskiego (1859), boldem współczesne nazwy kilku miejscowości. Współrzędne na mapie są w starym układzie odniesienia.[4]
Współczesne nazwy wybranych miejscowości z okolic spadku: Leimaņi (dawn. Leiman), Skrīveri (dawn. Skriser), Vagulāni (dawn. Wagelan).
Mapy
Galeria
Meteoryt Buschhof (źródło: Grewingk 1864)
Pillistfer Taf2 (Grewingk 1863).jpg
Na planszy 4 meteoryt Buschhof (α) i jego przekrój (β). Również kilka rysunków okazów meteorytu Pillistfer |
Bibliografia
- Buchner Otto, (1864), Die Meteoriten in Sammlungen. Annalen der Physik, 122, Bd. 198, 1864, s. 317-331. Plik DjVuŹródło: Wiki.Meteoritica.pl; plik PDF.
- Chrzanowski Wojciech, (1859), Karta dawnéj Polski z przyległémi okolicami krajów sąsiednich według nowszych materyałów na 1:300000, Paryż 1859. Plik dLib; plik eUWr.
- Grewingk Constantin C.A. von, Schmidt Carl E.H., (1864), Ueber die Meteoriten-Fälle von Pillistfer, Buschhof und Igast in Liv- und Kurland (Mit zwei Tafeln und einer Karte.[5]), Archiv für die Naturkunde Liv-, Ehst- und Kurlands, Erste Serie, Dritter Band, Dorpat 1864, s. 421-556.[6][7] Plik PDF; plik DjVu.
- Koblitz Jörn, MetBase. Meteorite Data Retrieval Software, Version 7.3 (CD-ROM), Ritterhude, Germany 1994-2012. MetBase.
- +Tiirmaa Reet, (1994), Kolekcja meteorytów Instytutu Geologicznego Estońskiej Akademii Nauk. Meteoryt, 1, 1994, s. 6-10 (tłum. Michał Kosmulski). Plik PDF.
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Meteoritical Bulletin Database (MBD) - meteoryt Buschof
- Encyclopedia of Meteorites (EoM) - meteoryt Buschof
- Meteoritical Bulletin Database (MBD) - meteoryt: Igast ● Pillistfer
- Vernadsky Institute of Geochemistry and Analytical Chemistry - Бушхоф
- meteorite.narodu.ru - Каталог метеоритов России и стран бывшего СССР
- Uniwersytet w Tartu, Estonia (University of Tartu, Estonia) - Tartu Ülikool, Eesti ● Geoloogia-Muuseum
- Meteoryt Buschhof w kolekcjach polskich - katalog PTMet ● Wadi & Jan Woreczko Collection
Co jeszcze na stronę? (What else to supplement?) (poszukać, uzupełnić …) |
- referencje: G.Rose, Ann. Phys., 1863, 120, p.619, M.H.Hey, Cat. Met., 1966, p.75. Described and analyzed, C.Grewingk and C.Schmidt, Arch. Naturk. Liv.-Ehst.-u. Kurlands, Ser. 1, Min. Wiss., Dorpat, 1864, 3, p.452, 473. Olivine Fa24, B.Mason, GCA, 1963, 27, p.1011. Mineralogy, I.A.Yudin, Meteoritika 1970, 30, p.88. Bulk chemical analysis, M.I.Dyakonova and V.Y.Kharitonova, Meteoritika, 1974, 33, p.90. Infrared photometry, albedo, JHK colors, M.Leake et al., Meteoritics, 1978, 13, p.101. Bulk density and porosity, M.Terho et al., Studia Geophysica et Geodaedica, 1993, 37, p.65; see also, D.T.Britt and G.J.Consolmagno, MAPS, 2003, 38, p.1161; S.L.Wilkison and M.S.Robinson, MAPS, 2000, 35, p.1203. Magnetic susceptibility, P.Rochette et al., MAPS, 2003, 38, p.251.