PayPal-donate (Wiki).png
O ile nie zaznaczono inaczej, prawa autorskie zamieszczonych materiałów należą do Jana Woreczko & Wadi.

(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)

SN20250218

Z Wiki.Meteoritica.pl

(Różnice między wersjami)
m (→Znaleziska)
m (→Osobisty sukces Mateusza Żmii!)
 
(Nie pokazano 11 wersji pomiędzy niniejszymi.)
Linia 5: Linia 5:
{{InfoboxMeteorite
{{InfoboxMeteorite
  | nazwa = ''SN20250218''
  | nazwa = ''SN20250218''
-
  | grafika = SN20250218_(93g_Maksymilian_Jakubczak)-SzK0.jpg
+
  | grafika = SN20250218_(517g_Wiktor_Hajwos)-fb0.jpg
-
  | opis = Pierwsze znalezisko; od lewej: {{Txt2Img|SN20250218_(93g_Maksymilian_Jakubczak)-SzK4.jpg|Mateusz Żmija}} (twórca sieci Skytinel), Artur Jaśkiewicz, Jarosław Morys (MADEINSPACE.pl), Maksymilian Jakubczak i jego dziewczyna Gabriela Najman, Wojciech Burzyński, [[Redakcja|redaktor]] Szymon Kozłowski (#WGabinecieAstronoma) (fot. Szymon Kozłowski)
+
  | opis = Znalazca okazu 517&nbsp;g [5] Wiktor Hajwos z&nbsp;ojcem Marcinem<br />'''Radość i&nbsp;duma! Clou poszukiwań!!'''
  | klasa = Spadek
  | klasa = Spadek
  | mbclass = fall
  | mbclass = fall
Linia 13: Linia 13:
  | położenie =  51°51'17"N, 22°49'57"E
  | położenie =  51°51'17"N, 22°49'57"E
  | data = 18 lutego 2025, 18:04 local (wtorek)
  | data = 18 lutego 2025, 18:04 local (wtorek)
-
  | uwagi = osiem okazów
+
  | uwagi = dwanaście okazów (stan: ''24&nbsp;lutego 2025&nbsp;r.''))
  | typ = chondryt zwyczajny (?)
  | typ = chondryt zwyczajny (?)
-
  | masa = ~1386 g
+
  | masa = ~1537,7 g
  | liczba = deszcz meteorytów (?)
  | liczba = deszcz meteorytów (?)
  | synonimy = [[Drelów]], SN20250218
  | synonimy = [[Drelów]], SN20250218
Linia 42: Linia 42:
| [4] || {{Txt2Img|SN20250218_(293g_Daria_Klimek-Mariusz_Krall)-fb3.jpg|293,2}} || 23 lutego, 09:20 || Daria Klimek i&nbsp;Mariusz Krall ||  
| [4] || {{Txt2Img|SN20250218_(293g_Daria_Klimek-Mariusz_Krall)-fb3.jpg|293,2}} || 23 lutego, 09:20 || Daria Klimek i&nbsp;Mariusz Krall ||  
|-
|-
-
| [5] || {{Txt2Img|SN20250218_(517g_Wiktor_Hajwos)-fb2.jpg|517,07}} || 23 lutego, 12:30 || Wiktor Hajwos || masa główna
+
| [5] || '''{{Txt2Img|SN20250218_(517g_Wiktor_Hajwos)-fb2.jpg|517,07}}''' || 23 lutego, 12:30 || '''{{Txt2Img|SN20250218_(517g_Wiktor_Hajwos)-fb0.jpg|Wiktor Hajwos}}''' || '''masa główna'''
|-
|-
| [6] || {{Txt2Img|SN20250218_(104g_Piotr_Poćwierz)-fb1.jpg|~104}} || 23 lutego || Piotr Poćwierz || połówka okazu!
| [6] || {{Txt2Img|SN20250218_(104g_Piotr_Poćwierz)-fb1.jpg|~104}} || 23 lutego || Piotr Poćwierz || połówka okazu!
Linia 48: Linia 48:
| [7] || {{Txt2Img|SN20250218_(25g_Gabriela_Najman)-fb1.jpg|25,59}} || 23 lutego, 15:55 || Gabriela Najman ||  
| [7] || {{Txt2Img|SN20250218_(25g_Gabriela_Najman)-fb1.jpg|25,59}} || 23 lutego, 15:55 || Gabriela Najman ||  
|-
|-
-
| [8] || {{Txt2Img|SN20250218_(44g_Marcin_Żywczak)-fb1.jpg|~44}} || 23 lutego || Marcin Żywczak (znalazca)<br />i&nbsp;Tomasz 'Aurora' Żywczak ||  
+
| [8] || {{Txt2Img|SN20250218_(44g_Marcin_Żywczak)-fb1.jpg|44,5}} || 23 lutego || Marcin Żywczak (znalazca) i&nbsp;Tomasz 'Aurora' Żywczak ||  
|-
|-
| [9] || {{Txt2Img|SN20250218_(23g_Paweł_Walczak)-fb1.jpg|23}} || 24 lutego || zespół: Paweł Walczak (znalazca) z synem, Mateusz Żmija ||  
| [9] || {{Txt2Img|SN20250218_(23g_Paweł_Walczak)-fb1.jpg|23}} || 24 lutego || zespół: Paweł Walczak (znalazca) z synem, Mateusz Żmija ||  
|-
|-
-
| [10] || ~28 || 24 lutego || Andrzej Owczarzak z zespołem ||  
+
| [10] || {{Txt2Img|SN20250218_(28g_Filip_Nikodem)-fb2.jpg|~28}} || 24 lutego, 15:00 || Filip Nikodem z zespołem || Miss lubelszczyzny😋
|-
|-
-
| colspan="5"| poszukiwania trwają {{Wielokropek}}; są informacje, że liczba znalezionych okazów zbliża się do 10!
+
| [11] || {{Txt2Img|SN20250218_(26g_Tomasz_Żywczak)-fb1.jpg|26,5}} || 24 lutego || Tomasz 'Aurora' Żywczak (znalazca) i Marcin Żywczak ||
 +
|-
 +
| [12] || {{Txt2Img|SN20250218_(77g_Kryspin_Kmieciak)-fb1.jpg|77}} || 24 lutego || Kryspin Kmieciak (znalazca) i Miguel Gomez ||
 +
|-
 +
| colspan="5"| poszukiwania trwają {{Wielokropek}};
|}
|}
-
Pierwsze oględziny znalezionych okazów wskazują, że jest to chondryt zwyczajny typu&nbsp;L (Kozłowski YouTube), czyli o&nbsp;małej zawartości żelaza metalicznego – okazy są {{Txt2Img|SN20250218_(257g_Krzysztof_Oleszczuk)-SzK1.jpg|„duże”}}, jak na swoją wagę. Okazy są w&nbsp;całości pokryte {{Txt2Img|SN20250218_(257g_Krzysztof_Oleszczuk)-SzK3.jpg|czarną}} i&nbsp;{{Txt2Img|SN20250218_(48g_Wojciech_Burzyński)-SzK4.jpg|brązową}}, matową skorupą obtopieniową. Widać też {{Txt2Img|SN20250218_(257g_Krzysztof_Oleszczuk)-SzK5.jpg|regmaglipty}}. Na okazie Maksymiliana Jakubczaka jest mały odsłonięty fragment powierzchni pokryty {{Txt2Img|SN20250218_(93g_Maksymilian_Jakubczak)-SzK3.jpg|skorupą drugiego rzędu}} (może to trzeciego rzędu?). Na okazie tym widać też {{Txt2Img|SN20250218_(93g_Maksymilian_Jakubczak)-SzK2.jpg|ślady uderzenia}} w&nbsp;twarde podłoże. Okazy są {{Txt2Img|SN20250218_(257g_Krzysztof_Oleszczuk)-SzK2.jpg|„kanciaste”}}, co sugeruje, że ulegały fragmentacji jeszcze na małych wysokościach, ale dobrze uformowana skorupa świadczy, że było to jeszcze w&nbsp;fazie jasnej przelotu bolidu. Jest bardzo prawdopodobne, że [[:Category:Warto szukać|spadło więcej okazów]].  
+
Pierwsze oględziny znalezionych okazów wskazują, że jest to chondryt zwyczajny typu&nbsp;L (Kozłowski YouTube) lub nawet LL (Pilski FB), czyli o&nbsp;małej zawartości żelaza metalicznego – okazy są {{Txt2Img|SN20250218_(257g_Krzysztof_Oleszczuk)-SzK1.jpg|„duże”}}, jak na swoją wagę. Na {{Txt2Img|SN20250218_(104g_Piotr_Poćwierz)-fb2.jpg|przełamach}} nie widać chondr, więc zapewne jest on typu petrograficznego 6 – L6 lub LL6 (Pilski FB). Okazy w&nbsp;całości są pokryte {{Txt2Img|SN20250218_(257g_Krzysztof_Oleszczuk)-SzK3.jpg|czarną}} i&nbsp;{{Txt2Img|SN20250218_(48g_Wojciech_Burzyński)-SzK4.jpg|brązową}}, matową skorupą obtopieniową. Widać też {{Txt2Img|SN20250218_(257g_Krzysztof_Oleszczuk)-SzK5.jpg|regmaglipty}}. Na okazie Maksymiliana Jakubczaka jest mały odsłonięty fragment powierzchni pokryty {{Txt2Img|SN20250218_(93g_Maksymilian_Jakubczak)-SzK3.jpg|skorupą drugiego rzędu}} (może to trzeciego rzędu?). Na okazie tym widać też {{Txt2Img|SN20250218_(93g_Maksymilian_Jakubczak)-SzK2.jpg|ślady uderzenia}} w&nbsp;twarde podłoże. Okazy są {{Txt2Img|SN20250218_(257g_Krzysztof_Oleszczuk)-SzK2.jpg|„kanciaste”}}, co sugeruje, że ulegały fragmentacji jeszcze na małych wysokościach, ale dobrze uformowana skorupa świadczy, że było to jeszcze w&nbsp;fazie jasnej przelotu bolidu. Jest bardzo prawdopodobne, że [[:Category:Warto szukać|spadło więcej okazów]].  
-
Okazy zostały znalezione mniej niż cztery dni po spadku. {{Txt2Img|SN20250218_(257g_Krzysztof_Oleszczuk)-SzK5.jpg|Nie widać na nich oznak wietrzenia}}, gdyż w&nbsp;rejonie spadku nie było w&nbsp;tym okresie opadów, a&nbsp;temperatura była ujemna.
+
Okazy zostały znalezione mniej niż cztery dni po spadku. {{Txt2Img|SN20250218_(48g_Wojciech_Burzyński)-SzK3.jpg|Nie widać na nich oznak wietrzenia}}, gdyż w&nbsp;rejonie spadku nie było w&nbsp;tym okresie opadów, a&nbsp;temperatura była ujemna.
Teraz pierwsze okazy powinny trafić do laboratoriów w&nbsp;celu pomiaru zawartości radionuklidów kosmogenicznych (Tymiński et&nbsp;al. 2024). Fragmenty meteorytu [[Sołtmany]] w&nbsp;kilka dni po spadku trafiły do ''Laboratori Nazionali del Gran Sasso'' we Włoszech. Masa główna z&nbsp;bolidu SN20250218, za sprawą Zbigniewa Tymińskiego, trafi na badania do Narodowego Centrum Badań Jądrowych (NCBJ) (inf. Mateusz Żmija).  
Teraz pierwsze okazy powinny trafić do laboratoriów w&nbsp;celu pomiaru zawartości radionuklidów kosmogenicznych (Tymiński et&nbsp;al. 2024). Fragmenty meteorytu [[Sołtmany]] w&nbsp;kilka dni po spadku trafiły do ''Laboratori Nazionali del Gran Sasso'' we Włoszech. Masa główna z&nbsp;bolidu SN20250218, za sprawą Zbigniewa Tymińskiego, trafi na badania do Narodowego Centrum Badań Jądrowych (NCBJ) (inf. Mateusz Żmija).  
Sukces poszukiwań jest konsekwencją przyjętej przez koordynatora sieci Skytinel Mateusza Żmii zasady szybkiego upubliczniania danych dotyczących ewentualnych spadków po obserwowanych jasnych bolidach. Podobną zasadę, od jakiegoś czasu, stosuje czeska sieć bolidowa ''European Fireball Network'' (EN). Szybki dostęp do tych danych skutkuje większą szansą znajdowania okazów z&nbsp;ewentualnych spadków.
Sukces poszukiwań jest konsekwencją przyjętej przez koordynatora sieci Skytinel Mateusza Żmii zasady szybkiego upubliczniania danych dotyczących ewentualnych spadków po obserwowanych jasnych bolidach. Podobną zasadę, od jakiegoś czasu, stosuje czeska sieć bolidowa ''European Fireball Network'' (EN). Szybki dostęp do tych danych skutkuje większą szansą znajdowania okazów z&nbsp;ewentualnych spadków.
-
{{TOC My|float=left}}
 
<br clear="all"/>
<br clear="all"/>
 +
{{TOC My}}
=== Sukces ma wielu ojców ===
=== Sukces ma wielu ojców ===
Linia 190: Linia 194:
File:SN20250218_(48g_Wojciech_Burzyński)-fb2.jpg|
File:SN20250218_(48g_Wojciech_Burzyński)-fb2.jpg|
File:SN20250218_(48g_Wojciech_Burzyński)-SzK5.jpg|Miejsce znalezienia okazu (fot. {{Txt2Img|SN20250218_(Szymon_Kozłowski)-SzK1.jpg|Szymon Kozłowski}})
File:SN20250218_(48g_Wojciech_Burzyński)-SzK5.jpg|Miejsce znalezienia okazu (fot. {{Txt2Img|SN20250218_(Szymon_Kozłowski)-SzK1.jpg|Szymon Kozłowski}})
 +
</gallery>
 +
 +
 +
<gallery caption="" widths="520px" heights="380px" perrow="3">
 +
File:SN20250218_(93g_Maksymilian_Jakubczak)-SzK0.jpg|Pierwsze znalezisko; od lewej: {{Txt2Img|SN20250218_(93g_Maksymilian_Jakubczak)-SzK4.jpg|Mateusz Żmija}} (twórca sieci Skytinel), Artur Jaśkiewicz, Jarosław Morys (MADEINSPACE.pl), Maksymilian Jakubczak i jego dziewczyna Gabriela Najman, Wojciech Burzyński, [[Redakcja|redaktor]] Szymon Kozłowski (#WGabinecieAstronoma) (fot. Szymon Kozłowski)
</gallery>
</gallery>
Linia 195: Linia 204:
Kolejne znaleziska
Kolejne znaleziska
<gallery caption="" widths="240px" heights="240px" perrow="3">
<gallery caption="" widths="240px" heights="240px" perrow="3">
 +
File:SN20250218_(Szymon_Kozłowski)-SzK1.jpg|Redaktor Szymon Kozłowski na miejscu{{Kropek}}
File:SN20250218_(293g_Daria_Klimek-Mariusz_Krall)-fb3.jpg|Okaz (293 g) [4] znaleziony przez Darię Klimek i&nbsp;Mariusza Krall
File:SN20250218_(293g_Daria_Klimek-Mariusz_Krall)-fb3.jpg|Okaz (293 g) [4] znaleziony przez Darię Klimek i&nbsp;Mariusza Krall
File:SN20250218_(517g_Wiktor_Hajwos)-fb2.jpg|Okaz (517 g) [5] znaleziony przez Wiktora Hajwos. Praca zespołowa: Marcin Hajwos, Wiktor Hajwos, Artur Jaśkiewicz, Dariusz Skierski, Mateusz Żmija (fot. Wiktor Hajwos, Mateusz Zmija)
File:SN20250218_(517g_Wiktor_Hajwos)-fb2.jpg|Okaz (517 g) [5] znaleziony przez Wiktora Hajwos. Praca zespołowa: Marcin Hajwos, Wiktor Hajwos, Artur Jaśkiewicz, Dariusz Skierski, Mateusz Żmija (fot. Wiktor Hajwos, Mateusz Zmija)
Linia 202: Linia 212:
File:SN20250218_(44g_Marcin_Żywczak)-fb1.jpg|Okaz (44 g) [8], zespołu Marcin Żywczak (znalazca) i&nbsp;Tomasz 'Aurora' Żywczak
File:SN20250218_(44g_Marcin_Żywczak)-fb1.jpg|Okaz (44 g) [8], zespołu Marcin Żywczak (znalazca) i&nbsp;Tomasz 'Aurora' Żywczak
File:SN20250218_(23g_Paweł_Walczak)-fb1.jpg|Okaz (23 g) [9], zespół Paweł Walczak (znalazca, Skytinel, Koluszkowska Stacja Kosmiczna) z&nbsp;synem, Mateusz Żmija
File:SN20250218_(23g_Paweł_Walczak)-fb1.jpg|Okaz (23 g) [9], zespół Paweł Walczak (znalazca, Skytinel, Koluszkowska Stacja Kosmiczna) z&nbsp;synem, Mateusz Żmija
 +
File:SN20250218_(28g_Filip_Nikodem)-fb2.jpg|Okaz (28 g) [10], zespół: znalazca Filip Nikodem, Michał Nebelski, Andrzej Owczarzak
 +
File:SN20250218_(26g_Tomasz_Żywczak)-fb1.jpg|Okaz (26 g) [11], zespół: Marcin Żywczak i Tomasz 'Aurora' Żywczak (znalazca)
 +
File:SN20250218_(77g_Kryspin_Kmieciak)-fb1.jpg|Okaz (77 g) [12], zespół: Kryspin Kmieciak (znalazca), Miguel Gomez; być może pasuje do okazu [6]?!
</gallery>
</gallery>
Linia 209: Linia 222:
=== Uczta dla oczu ===
=== Uczta dla oczu ===
 +
 +
'''Masa główna (stan: ''24 lutego 2025 r.''), okaz 517 g [5]''' (fot. Marcin Hajows; źródło: FB)
 +
<gallery caption="" widths="240px" heights="240px" perrow="3">
 +
File:SN20250218_(517g_Wiktor_Hajwos)-mm1.jpg|Okaz ma wszystko co charakterystyczne dla świeżo spadłych chondrytów!
 +
File:SN20250218_(517g_Wiktor_Hajwos)-mm2.jpg|Ślady uderzenia w glebę
 +
File:SN20250218_(517g_Wiktor_Hajwos)-mm3.jpg|Skorupa obtopieniowa, regmaglipty, linie spływu
 +
</gallery>
 +
;Galeria pierwszych okazów (fot. {{Txt2Img|SN20250218_(Szymon_Kozłowski)-SzK1.jpg|Szymon Kozłowski}})
;Galeria pierwszych okazów (fot. {{Txt2Img|SN20250218_(Szymon_Kozłowski)-SzK1.jpg|Szymon Kozłowski}})

Aktualna wersja na dzień 22:48, 24 lut 2025

Under construction icon-orange.svg
 Strona w budowie (Site under construction)
Jeszcze to chwilę potrwa (It will take a while)
0i

Osobisty sukces Mateusza Żmii!

SN20250218 →
SN20250218 (517g Wiktor Hajwos)-fb0.jpg
Znalazca okazu 517 g [5] Wiktor Hajwos z ojcem Marcinem
Radość i duma! Clou poszukiwań!!
Spadek
Lokalizacja Wólka Łózecka, powiat bialski, Polska
Położenie[1] 51°51'17"N, 22°49'57"E
Data 18 lutego 2025, 18:04 local (wtorek)
Uwagi dwanaście okazów (stan: 24 lutego 2025 r.))
Charakterystyka
Typ chondryt zwyczajny (?)
Masa ~1537,7 g
Liczba okazów deszcz meteorytów (?)
Synonimy →
Drelów, SN20250218

Zaledwie po kilku miesiącach funkcjonowania sieci bolidowej Skytinel, której twórcą jest Mateusz Żmija, jest pierwszy sukces!! Z bolidu obserwowanego 18 lutego 2025 roku znaleziono pierwsze okazy! Wcześniejszym sukcesem sieci była rejestracja bolidu z którego spadł meteoryt Haag. Ostatni spadek w Polsce to meteoryt Antonin sprzed blisko czterech lat.


NOWY POLSKI METEORYT! Maksymilian Jakubczak znalazł pierwszy okaz z bolidu obserwowanego 18 lutego 2025 r.!

Znaleziska

Poszukiwania trwają:

[#] Waga [g] data (2025 r.) znalazca(y) uwagi
meteoroid 18 lutego, 18:04 sieć Skytinel
deorbitacja 19 lutego, ~04:40 szczątki rakiety Falcon 9 spadły w woj. wielkopolskim 😊
[1] 93,4 22 lutego, 10:10 Maksymilian Jakubczak pierwsze znalezisko; w elipsie policzonej przez Tomasza Walesiaka, w pobliżu wyliczonych mas 20 g
[2] 257,4 22 lutego, 12:30 Krzysztof Oleszczuk
[3] 48,02 22 lutego Wojciech Burzyński[2] znaleziony w elipsie policzonej przez Tomasza Walesiaka, w pobliżu wyliczonych mas 10 g
[4] 293,2 23 lutego, 09:20 Daria Klimek i Mariusz Krall
[5] 517,07 23 lutego, 12:30 Wiktor Hajwos masa główna
[6] ~104 23 lutego Piotr Poćwierz połówka okazu!
[7] 25,59 23 lutego, 15:55 Gabriela Najman
[8] 44,5 23 lutego Marcin Żywczak (znalazca) i Tomasz 'Aurora' Żywczak
[9] 23 24 lutego zespół: Paweł Walczak (znalazca) z synem, Mateusz Żmija
[10] ~28 24 lutego, 15:00 Filip Nikodem z zespołem Miss lubelszczyzny😋
[11] 26,5 24 lutego Tomasz 'Aurora' Żywczak (znalazca) i Marcin Żywczak
[12] 77 24 lutego Kryspin Kmieciak (znalazca) i Miguel Gomez
poszukiwania trwają (…);


Pierwsze oględziny znalezionych okazów wskazują, że jest to chondryt zwyczajny typu L (Kozłowski YouTube) lub nawet LL (Pilski FB), czyli o małej zawartości żelaza metalicznego – okazy są „duże”, jak na swoją wagę. Na przełamach nie widać chondr, więc zapewne jest on typu petrograficznego 6 – L6 lub LL6 (Pilski FB). Okazy w całości są pokryte czarną i brązową, matową skorupą obtopieniową. Widać też regmaglipty. Na okazie Maksymiliana Jakubczaka jest mały odsłonięty fragment powierzchni pokryty skorupą drugiego rzędu (może to trzeciego rzędu?). Na okazie tym widać też ślady uderzenia w twarde podłoże. Okazy są „kanciaste”, co sugeruje, że ulegały fragmentacji jeszcze na małych wysokościach, ale dobrze uformowana skorupa świadczy, że było to jeszcze w fazie jasnej przelotu bolidu. Jest bardzo prawdopodobne, że spadło więcej okazów.

Okazy zostały znalezione mniej niż cztery dni po spadku. Nie widać na nich oznak wietrzenia, gdyż w rejonie spadku nie było w tym okresie opadów, a temperatura była ujemna.

Teraz pierwsze okazy powinny trafić do laboratoriów w celu pomiaru zawartości radionuklidów kosmogenicznych (Tymiński et al. 2024). Fragmenty meteorytu Sołtmany w kilka dni po spadku trafiły do Laboratori Nazionali del Gran Sasso we Włoszech. Masa główna z bolidu SN20250218, za sprawą Zbigniewa Tymińskiego, trafi na badania do Narodowego Centrum Badań Jądrowych (NCBJ) (inf. Mateusz Żmija).

Sukces poszukiwań jest konsekwencją przyjętej przez koordynatora sieci Skytinel Mateusza Żmii zasady szybkiego upubliczniania danych dotyczących ewentualnych spadków po obserwowanych jasnych bolidach. Podobną zasadę, od jakiegoś czasu, stosuje czeska sieć bolidowa European Fireball Network (EN). Szybki dostęp do tych danych skutkuje większą szansą znajdowania okazów z ewentualnych spadków.


Spis treści

Sukces ma wielu ojców

W necie rozgorzała dyskusja, kto jest „ojcem” tego sukcesu. Jak to zwykle bywa z działaniem zespołowym, trudno czasami jednoznacznie wskazać tego najważniejszego.

Każdy uczestnik projektu ma swój istotny wkład.

  • Mateusz Żmija – twórca i koordynator sieci Skytinel; definiujący zasady działania sieci (…pracujemy nad symulacjami lotu meteoroidu po tym, gdy przestał być widoczny na nagraniach. Dzięki temu, instytucje i obserwatorzy współpracujący w ramach naszego projektu, będą mogli przeprowadzić wstępny rekonesans w terenie. Mapa obszaru poszukiwań zostanie upubliczniona najpóźniej za 2 tygodnie.);
  • operatorzy stacji sieci Skytinel – oczekujący profitów za swoją pracę – chcą być pierwszymi w terenie i spróbować szczęścia;
  • Tomasz Walesiak – korzystający z danych z sieci Skytinel i opierając się na swoim doświadczeniu analitycznych wyznaczył i wcześniej upublicznił jedną z prawdopodobnych elips spadku;
  • poszukiwacze – angażujący swój czas i pracę szukając w wyliczonym obszarze, bez gwarancji powodzenia;
  • Maksymilian Jakubczak – znalazca pierwszego okazu; pierwsze znalezisko uwiarygodnia obliczenia/predykcje i daje impuls do dalszych poszukiwań, zwiększając istotnie szanse dalszych znalezisk;
  • znalazcy kolejnych okazów; m.in. osoby spoza środowiska – osiągające profity z pracy innych.

Wszystkie to działania są jednak tylko pochodną inicjatywy i pracy Mateusza Żmii. Bez twórcy sieci Skytinel nie byłoby tych znalezisk! A gratulacje należą się wszystkim uczestnikom tego projektu.


Całą polemikę dotyczącą „zasług” można śledzić w wielu wątkach na FB w komentarzach pod postami.


Pierwsze informacje o znalezisku:

«

Tomek Walesiak
22 lutego 2025 12:40 UTC
Cały czas jestem jeszcze w szoku, ale mamy dziś chyba historyczny moment polskiej meteorytyki.

W ostatni wtorek (2025-02-18) około godziny 18:04 czasu miejscowego we wschodniej Polsce obserwowane było zjawisko wyjątkowo jasnego meteoru. Zarejestrowały je kamery sieci bolidowej Skytinel, kamerki samochodowe a przede wszystkim wiele osób miało okazję podziwiać ten przelot na żywo a nawet słyszano detonacje.

Mateusz Żmija, twórca sieci Skytinel z okazem Maksymiliana Jakubczaka

Dzięki nagraniom z kamer na stronie Skytinel udostępniono obliczoną trajektorię i parametry bolidu. Zmotywowany spadkiem meteorytów pod Łodzią, pod koniec ubiegłego roku, przygotowałem program symulujący miejsca spadku fragmentów i na podstawie danych udostępnionych przez Skytinel wykonałem takie obliczenia i udostępniłem przewidywane miejsca, gdzie mogły spadać meteoryty, w zależności od masy (mapka poniżej). Obszar wypada około 10 km na południe od Międzyrzeca Podlaskiego.

W dniu dzisiejszym na miejscu zjawili się pierwsi poszukiwacze i udało się odnaleźć pierwszy fragment o masie prawie 94 g!!!

Ogromne gratulacje dla znalazcy (Maksymilian Jakubczak) oraz dla projektu Skytinel za zarejestrowanie zjawiska i szybkie obliczenie jego parametrów.

Mamy to!!!! 🥳

»



Bolid

Za portalem Skytinel: „18 lutego 2025 r. o godz. 18:04:14 mieszkańcy wielu rejonów Polski dostrzegli jasny bolid nad wschodnim horyzontem. Dzięki temu, że zjawisko zostało uwiecznione przez wiele stacji obserwacyjnych działających w naszym projekcie, byliśmy w stanie przeanalizować jego przebieg i ustalić trajektorię oraz orbitę meteoroidu, który wtargnął w atmosferę.”

Bolid z 18 lutego 2025 roku.

«

Skytinel
19 lutego 2025 r., 15:40
Za nami długa noc, spędzona na analizie bolidu widocznego wczoraj o godz. 18:04:14 ☄️

Do określenia trajektorii i orbity wykorzystaliśmy 5 z 9 nagrań dostarczonych przez operatorów naszych stacji bolidowych. Wykazały one, że cały przelot miał miejsce nad Lubelszczyzną.

Meteoroid zaczął być widoczny na wysokości 82,5 km, gdy poruszał się z prędkością 13 km/s i znajdował się nad Ostrowem Lubelskim. Następnie, leciał niemal dokładnie na północ, przemieszczając się wzdłuż granicy z Białorusią i zgasł ok. 12 km od Międzyrzeca Podlaskiego.

Pod koniec lotu, na wysokości 20 km, skała rozpadła się na wiele drobnych fragmentów o średnicy kilku centymetrów, które mogły spaść na Ziemię w postaci meteorytów 🪨

Ponieważ meteoroid wniknął głęboko w naszą atmosferę i poruszał się z ponaddźwiękową prędkością, wywołał zjawisko gromu dźwiękowego, który słyszeli mieszkańcy powiatu lubartowskiego i parczewskiego. Niektóre raporty dotyczące huku pochodzą także z oddalonej o 30 km Białej Podlaskiej.

Obiekt pochodził z pasa planetoid między Marsem a Jowiszem i obiegał Słońce w nieco ponad 2,5 roku.

Aktualnie pracujemy nad symulacjami lotu meteoroidu po tym, gdy przestał być widoczny na nagraniach. Dzięki temu, instytucje i obserwatorzy współpracujący w ramach naszego projektu, będą mogli przeprowadzić wstępny rekonesans w terenie.

Mapa obszaru poszukiwań zostanie upubliczniona najpóźniej za 2 tygodnie 🗺️

»



Lokalizacja

Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
© Jan Woreczko & Wadi

(D) Drelów, (S) Szóstka, (Z) Zahajki

wyliczone miejsca spadku fragmentów

Wyliczony obszar spadku ewentualnych fragmentów

* W 2018 roku Google zmieniło zasady działania apletu, mapa może wyświetlać się niepoprawnie (pomaga Ctrl+F5); więcej → Szablon:GEMap-MyWiki

Rejon spadku leży w powiecie bialskim (woj. lubelskie) który obfituje w wiele wsi o dziwnie brzmiących nazwach: Łózki, Szóstka, Wygnanka, Zahajki. 😊 Ciekawe pod jaką nazwą zostanie ten spadek zarejestrowany w Meteoritical Bulletin Database?! Roboczo poszukiwacze używają nazwy Drelów.


Mapy

Oszacowny rejon spadku okazów z bolidu SN20250218 (Tomasz Walesiak; interaktywna mapa)


SN20250218/Galerie

Pierwsze znaleziska

Pierwsze znalezisko 93,4 g [1]; Maksymilian Jakubczak:
„Uwaga!! Nowy polski meteoryt!😍 Przed chwilą okaz o wadze ok 93 g został znaleziony przez Maksymilian Jakubczak! Meteoryt pochodzi z obserwowanego spadku z 18 lutego 2025, 18:04 (UT+1) zarejestrowanego przez sieć bolidową Skytinel!! 😍 Wielkie gratulacje, Maks!💪🏼✨😊”

SN20250218 (93g Maksymilian Jakubczak)-fb1.jpg
SN20250218 (93g Maksymilian Jakubczak)-fb3.jpg
SN20250218 (93g Maksymilian Jakubczak)-fb4.jpg


Drugie znalezisko 257,4 g [2]; Krzysztof Oleszczuk:
„Drugi okaz meteorytu Drelów! (PROV) 🥰🤩☄️ Waga ok 257 g Znalazca: Krzysztof Oleszczuk Fot: Artur Jaśkiewicz”

SN20250218 (257g Krzysztof Oleszczuk)-fb1.jpg
SN20250218 (257g Krzysztof Oleszczuk)-fb2.jpg
SN20250218 (257g Krzysztof Oleszczuk)-fb3.jpg


Trzecie znalezisko 48,02 g [3]; Wojciech Burzyński:[2]
„Trzeci okaz meteorytu Drelów!🥰 Waga okazu ok 48 g Znalazca: Wojciech Burzyński, członek sieci Skytinel Fot: MADEINSPACE.pl”

SN20250218 (48g Wojciech Burzyński)-fb1.jpg
SN20250218 (48g Wojciech Burzyński)-fb2.jpg

Miejsce znalezienia okazu (fot. Szymon Kozłowski)


Pierwsze znalezisko; od lewej: Mateusz Żmija (twórca sieci Skytinel), Artur Jaśkiewicz, Jarosław Morys (MADEINSPACE.pl), Maksymilian Jakubczak i jego dziewczyna Gabriela Najman, Wojciech Burzyński, redaktor Szymon Kozłowski (#WGabinecieAstronoma) (fot. Szymon Kozłowski)


Kolejne znaleziska

Redaktor Szymon Kozłowski na miejscu…

Okaz (293 g) [4] znaleziony przez Darię Klimek i Mariusza Krall

Okaz (517 g) [5] znaleziony przez Wiktora Hajwos. Praca zespołowa: Marcin Hajwos, Wiktor Hajwos, Artur Jaśkiewicz, Dariusz Skierski, Mateusz Żmija (fot. Wiktor Hajwos, Mateusz Zmija)

Po prawej okaz (połówka) 104 g [6] w rękach jego znalazcy Piotra Poćwierza (po lewej okaz Maksymiliana Jakubczaka)

Okaz (25 g) [7] znaleziony przez Gabrielę Najman

Andrzej Owczarzak i Filip Nikodem poszukują fragmentów rakiety Falcon 9 😊

Okaz (44 g) [8], zespołu Marcin Żywczak (znalazca) i Tomasz 'Aurora' Żywczak

Okaz (23 g) [9], zespół Paweł Walczak (znalazca, Skytinel, Koluszkowska Stacja Kosmiczna) z synem, Mateusz Żmija

Okaz (28 g) [10], zespół: znalazca Filip Nikodem, Michał Nebelski, Andrzej Owczarzak

Okaz (26 g) [11], zespół: Marcin Żywczak i Tomasz 'Aurora' Żywczak (znalazca)

Okaz (77 g) [12], zespół: Kryspin Kmieciak (znalazca), Miguel Gomez; być może pasuje do okazu [6]?!

Patrz → SN20250218/Galerie


Uczta dla oczu

Masa główna (stan: 24 lutego 2025 r.), okaz 517 g [5] (fot. Marcin Hajows; źródło: FB)

Okaz ma wszystko co charakterystyczne dla świeżo spadłych chondrytów!

Ślady uderzenia w glebę

Skorupa obtopieniowa, regmaglipty, linie spływu


Galeria pierwszych okazów (fot. Szymon Kozłowski)

Okaz Maksymiliana Jakubczaka

SN20250218 (93g Maksymilian Jakubczak)-SzK2.jpg

Na dolnym zdjęciu widać skorupę obtopieniową drugiego rzędu

Twórca sieci Skytinel Mateusz Żmija

Okaz Krzysztofa Oleszczuka

SN20250218 (257g Krzysztof Oleszczuk)-SzK2.jpg
SN20250218 (257g Krzysztof Oleszczuk)-SzK3.jpg

Skorupa obtopieniowa i regmaglipty

Okaz Wojciecha Burzyńskiego

SN20250218 (48g Wojciech Burzyński)-SzK2.jpg
SN20250218 (48g Wojciech Burzyński)-SzK3.jpg

Część skorupy ma brązowy odcień, skutek „niedotlenienia” skorupy

Patrz → SN20250218/Galerie


#WGabinecieAstronoma

Okaz 93 g

Okaz 257 g

Okaz 48 g

Okaz 293 g

Okaz 517 g


Deszcz meteorytów w Polsce w lutym 2025 roku!

Deszcz meteorytów w Polsce w lutym 2025 roku! Raport nr 2.


Bolid

Bolid SN20250218 zarejestrowany na stacji SN14 (operator Marcin Hajwos) sieci Skytinel


Probable meteorite fall in eastern Poland - 18/02/2025, 17:04:14 UT


Bibliografia

  • Tymiński Zbigniew, Burakowska Agnieszka, Jaśkiewicz Artur, Tymińska Katarzyna, Stolarz Marcin, Kuć Michał, Marganiec-Gałązka Justyna, Czudek Marek, Saganowski Paweł, Iller Edward, Krzesińska Agata M., (2024), Badanie zawartości radionuklidów kosmogenicznych oraz składu mineralnego skał w celu weryfikacji ich pozaziemskiego pochodzenia (Investigation of the content of cosmogenic radionuclides and the mineral composition of rocks for verification of their extraterrestrial origin), Acta Soc. Metheor. Polon., 15, 2024, s. 142-153.[3] Plik ASMP.
  • Żmija Mateusz, (2024), Skytinel – prototyp nowej kamery bolidowej all-sky (Skytinel – prototype of a new all-sky fireball camera), Acta Soc. Metheor. Polon., 15, 2024, s. 195-201.[4] Plik ASMP.

Przypisy

  1. ^ jeśli nie zaznaczono inaczej, podano współrzędne przyjęte w oficjalnej bazie meteorytów Meteoritical Bulletin Database
  2. ^ a b z Obserwatorium Astronomicznego Uniwersytetu w Białymstoku
  3. ^ wyniki analiz meteorytów Łowicz, Ribbeck, znalezisk z Litwy i okolic Cerkiewnika oraz pseudometeorytu Wyszków
  4. ^ dynamicznie rozwijająca się sieć stacji bolidowych Skytinel; projekt zainicjowany i prowadzony przez Mateusza Żmiję; rozmieszczone na terenie Polski ponad 30 stacji z kamerami all-sky i kierunkowymi (listopad 2024 r.), rejestruje jasne meteory i bolidy; sieć ma już swoje sukcesy: obserwacja bolidu z którego spadł meteoryt Haag i rokujący bolid SN20241025. W lutym 2025 roku znaleziono meteoryty z bolidu SN20250218!

Zobacz również

Linki zewnętrzne

Źródło „http://meteoritica.pl/index.php5/SN20250218”
Osobiste