(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)
Misshof
Z Wiki.Meteoritica.pl
| Linia 1: | Linia 1: | ||
__NOTOC__ | __NOTOC__ | ||
| + | == Gdzie jest masa główna? == | ||
{{InfoboxMeteorite | {{InfoboxMeteorite | ||
| nazwa = Misshof | | nazwa = Misshof | ||
| Linia 34: | Linia 35: | ||
| Chicago, Field Mus. Nat. Hist. || 256 g | | Chicago, Field Mus. Nat. Hist. || 256 g | ||
|- | |- | ||
| - | | St. Petersburg, Mining Mus. || 225 g | + | | St. Petersburg, Mining Mus. || 225 g || masa główna(?)<ref>wg portalu Vernadsky Institute of Geochemistry and Analytical Chemistry masa główna znajduje się w Petersburgu: ''Главная масса в Ленинградском горном институте''</ref> |
|- | |- | ||
| London, Nat. Hist. Mus. || 202 g | | London, Nat. Hist. Mus. || 202 g | ||
Wersja z 00:19, 26 lis 2013
Gdzie jest masa główna?
| Misshof → | |
| Spadek | |
| Lokalizacja | Łotwa |
| Położenie[2] | 56°40'N, 23°00'E[1] |
| Data | 10 kwietnia 1890 r., 15:30 (czwartek) |
| Charakterystyka | |
| Typ | chondryt zwyczajny, H5 |
| Masa | 5,8 kg |
| Liczba okazów | 1 okaz |
| Meteoritical Bulletin Database | |
| Synonimy → | |
| w NHM Cat: Baldohn, Mittel-Stuhre; po rosyjsku: Миссхоф, po łotewsku: Мисшоф | |
Spadek pojedynczego okazu meteorytu 10 kwietnia 1890 roku (czwartek; 29 marca wg starej rachuby czasu) na Łotwie (chondryt zwyczajny, H5, TKW 5,8 kg).
Opis według Bruno Doss (niemiecki petrograf i geolog, docent politechniki w Rydze; Doss (1891)). Meteoryt spadł na pola w okolicy wiosek/majątków Mittel-Stuhre i Stuhre II (dzisiaj wieś nazywa się Stūri) około godziny 16 w miejscu o współrzędnych 56°41,5'N, 24°17,5'E (3½ km na wschód od dworu Misshof (Rittergut Misshof) leżącego 12 km na WSW od miejscowości Baldohn obecnie Baldones i 30 km na południe od Rygi).
Znaleziono jeden lekko orientowany okaz wbity w ziemię w pionowej dziurze o średnicy 1 stopy i głębokości 2½ stopy (Das Loch soll etwa einen Fuss Durchmesser und eine Tiefe von 2½ Fuss gehabt haben und vertical gewesen sein.). Lekko poobijany okaz ważył 5630 gram (całość mogła ważyć około 5800 g). Pierwsze analizy chemiczne i mineralogiczne fragmentów meteorytu wykonał Edwin Johanson dyrektor instytutu wód mineralnych w Rydze.
Pełen opis okoliczności spadku i wyniki badań meteorytu znajduje się w pracach Doss i Johanson (1891, 1892). Tam też znajduje się schematyczna mapa z zaznaczonym miejscem spadku.
Fragmenty meteorytu Misshof znajdują się dziś w wielu kolekcjach. Największe zbiory:
Zbiór waga fragmentów
(Koblitz MetBase)uwagi Riga, Polytech. (?) 2.5 kg okaz prawdopodobnie zaginął po wojnie(?)[3] Chicago, Field Mus. Nat. Hist. 256 g St. Petersburg, Mining Mus. 225 g masa główna(?)[4] London, Nat. Hist. Mus. 202 g Warsaw, Geol. Inst., Polish Acad. Sci. 2.4 g fcp 2,10 g (Pilski 2001) (…)
W polskich kolekcjach prywatnych znajdują się tylko małe fragmenty tego meteorytu.
Meteoryt ten znalazł się w przygotowywanej przez Jerzego Pokrzywnickiego monografii polskich meteorytów o roboczym tytule Kosmolityka (Kosiński 2012).
Lokalizacja
(B) Baldones, (D) Dzimtmisa, (J) Jełgawa, (S) Stūri
punkt podany przez Doss (1891)[1]
* W 2018 roku Google zmieniło zasady działania apletu, mapa może wyświetlać się niepoprawnie (pomaga Ctrl+F5); więcej → Szablon:GEMap-MyWiki
Miasto Jełgawa (dawn. niem. Mitau), Dzimtmisa (dawn. Misshof, Misa, Misas).
Według Doss (1891) meteoryt spadł w miejscu o współrzędnych 56°41,5'N, 24°17,5'E, oddalonym o blisko 80 km na wschód od pozycji podawanej w oficjalnych katalogach (Grady 2000).
.jpg)
Według Doss (1891) meteoryt spadł w okolicy wsi/majątku Stūri (na mapie Stuhre Gesinde; synonim nazwy meteorytu Mittel-Stuhre).
Współczesne nazwy wybranych miejscowości z okolic spadku: Baldones (dawn. Baldohn; synonim nazwy meteorytu Baldohn), Dzimtmisa (dawn. Misshof, Misa, Misas).
Mapy
.jpg) Mishof, Baldon, Luce, Sture. Mapa Polski z 1859 roku (fragment) (źródło: Chrzanowski (1859)) |
Galeria
Meteoryt Misshof (źródło: Doss 1891) (opis plansz w publikacji)
.jpg) Taf. II. Przednia (Brustseite) strona; skala ½ naturalnej wielkości |
.jpg) Taf. III. Tylna (Rückenseite) strona; skala ½ naturalnej wielkości |
.jpg) Taf. IV. Szczegóły mikroskopowej budowy meteorytu |
Tafeln I - mapa miejsca spadku meteorytu.
Bibliografia
- +Doss Bruno, Johanson Edwin, (1891), Der Meteorit von Misshof vom 29. März/10. April 1890, Arbeiten des Naturforscher-Vereins zu Riga, Heft 7, 1891, s. 1-90; część: Doss Bruno, Der Meteorit von Misshof in Kurland (Mit Taf. I-IV.), s. 1-68; część: Johanson Edwin, Chemische Untersuchung des Meteoriten von Misshof, s. 69-90.[5] Plik GoogleBooks.
- Doss Bruno, (1892), Ueber den Meteoriten von Misshof in Kurland und die Ursachen der Schallphönomene bei Meteoritenfällen im Allgemeinen, Neues Jahrbuch für Mineralogie, Geologie und Paläontologie, 1, 1892, s. 71–113.
- Grady Monica M., (2000), Catalogue of Meteorites. 5th Ed., Natural History Museum, Cambridge University Press, London, UK, 2000. ISBN 978-0521663038. Plik PDF.
- Koblitz Jörn, MetBase. Meteorite Data Retrieval Software, Version 7.3 (CD-ROM), Ritterhude, Germany 1994-2012. MetBase.
- Pilski Andrzej S., (2001), Meteoryty w zbiorach polskich, Olsztyn 2001.[6]
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Meteoritical Bulletin Database (MBD) - meteoryt Misshof
- Encyclopedia of Meteorites (EoM) - meteoryt Misshof
- Meteoryt Misshof w kolekcjach polskich - katalog PTMet ● Wadi & Jan Woreczko Collection
- Muzeum Historii Naturalnej w Rydze (Natural History Museum of Latvia) - Latvijas Dabas muzejs
- Latvijas Meteorītu Centrs (LMC) (Latvian Meteorite Center) - Home page ● Meteorītu informācija
- Vernadsky Institute of Geochemistry and Analytical Chemistry - Миссхоф
- meteorite.narodu.ru - Каталог метеоритов России и стран бывшего СССР
