PayPal-donate (Wiki).png
O ile nie zaznaczono inaczej, prawa autorskie zamieszczonych materiałów należą do Jana Woreczko & Wadi.

(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)


Muzeum Częstochowskie

Z Wiki.Meteoritica.pl

Wersja Wiki woreczko (dyskusja | edycje) z dnia 09:26, 27 sty 2025
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
1i
Muzeum Częstochowskie
Adres: Muzeum Częstochowskie (dawniej Muzeum Regionalne w Częstochowie)
Aleja N.M.P. 47
42-217 Częstochowa
http://www.muzeumczestochowa.pl/
oddział: Rezerwat Archeologiczny
ul. Łukasińskiego 20
http://www.rezerwat.muzeumczestochowa.pl/
Kontakt: muzeum@muzeumczestochowa.pl
tel. (34) 360 56 31
oddział: archeologia@muzeumczestochowa.pl
Wystawy/zbiory: w Rezerwacie Archeologicznym są prezentowane bransolety Częstochowa Raków I i II


Obecnie (styczeń 2025 r.) zabytki z żelaza meteorytowego są prezentowane w Muzeum Częstochowskim na wystawach stałych w Rezerwacie Archeologicznym przy ul. Łukasińskiego 20 (2 bransolety i 1 nagolennik) oraz w Ratuszu przy al. NMP 45 (1 bransoleta).


Muzeum Częstochowskie/Galerie

Współczesny pawilon Rezerwatu Archeologicznego

Na ekspozycji w Rezerwacie Archeologicznym są prezentowane m.in. artefakty z żelaza meteorytowego – Częstochowa Raków I i II. W otwartym w 1965 roku pawilonie znajduje się zachowane in situ cmentarzysko ludności kultury łużyckiej.

Projektantem pawilonu był częstochowski architekt Włodzimierz Ściegienny. Elewacja otwartego w latach 60. pawilon w stylu modernistycznym była pokryta piktogramami projektu Ściegiennego, nawiązującymi do symboliki kultury łużyckiej. Zaprojektował on również ekslibrysy i całą graficzną wizualizację (stosowaną do dziś!) dla powstałego Rezerwatu.
Opis pawilonu i jego historii, patrz → Rezerwat Archeologiczny; → Muzeum Częstochowskie/Galerie.


Ekspozycja Rezerwatu Archeologicznego Muzeum Częstochowskiego (fot. Wadi & Woreczko Jan, dzięki uprzejmości Macieja Kosińskiego, Kierownika Działu Archeologii Muzeum Częstochowskiego)


Fragment birytualnego cmentarzyska kultury łużyckiej w Częstochowie-Rakowie (fot. Maciej Kosiński, Dział Archeologii Muzeum Częstochowskiego)



Spójrzcie w przeszłość Częstochowy

Częstochowa - spojrzenie w przeszłość


Rezerwat Archeologiczny

Pawilon Rezerwatu Archeologicznego w końcu lat 60. (źródło: FB)

Zaprojektowany i wzniesiony w latach sześćdziesiątych budynek pawilonu Rezerwatu Archeologicznego był udanym przykładem modernizmu. Projekt Włodzimierza Ściegiennegoto przykład architektury narracyjnej, operującej symbolem i mocno osadzonej w awangardowym nurcie lat sześćdziesiątych.” Niestety obecna bryła pawilonu „zatraciła swoją unikatową wartość artystyczną i naukową”.

Historia pawilonu (źródło: Kosiński et al. 2020)

«

Stanowisko to było rozpoznane podczas badań wykopaliskowych prowadzonych w 1955 r. przez mgr. A. Krausa oraz badań dr. W. Błaszczyka z lat 1960–1961. W trakcie tych prac odkrytych zostało 80 grobów. Analiza archeologiczna wykazała, że cmentarzysko na Rakowie charakteryzuje się birytualnym obrządkiem pogrzebowym. Znaleziono 40 pochówków szkieletowych oraz 22 pochówki ciałopalne. Ze względu na zły stan zachowania pozostałe obiekty nie zostały zidentyfikowane co do rodzaju. Podczas badań odkryto naczynia ceramiczne, które składano przy głowie bądź nogach zmarłego. Dość licznie wystąpiły na cmentarzysku zabytki metalowe z brązu oraz żelaza. Reprezentują one narzędzia, części stroju, ozdoby, a nawet broń. Analiza materiałów odkrytych na cmentarzysku wykazała, że nekropolia użytkowana była we wczesnej epoce żelaza (około 750–550 p.n.e.) przez ludność kultury łużyckiej. W 1960 r. podjęto decyzję o wzniesieniu pawilonu, który zabezpieczałby 100 m² cmentarzyska.

9 czerwca 1965 r. nastąpiło uroczyste otwarcie Rezerwatu oraz mieszczącej się w nim wystawy stałej pt. „Kultura łużycka”. W tym samym roku opublikowano pierwszy muzealny rocznik [Błaszczyk (1965)], zamieszczając w nim kompleksowe opracowanie wyników badań stanowiska. Projekt pierwszego pawilonu Rezerwatu Archeologicznego wykonał Włodzimierz Ściegienny, który jest również autorem teki ekslibrisów w gipsorycie, związanych tematycznie z budynkiem Rezerwatu, zabytkami, pochówkami szkieletowymi odkrytymi na cmentarzysku, a także zdobieniami ceramiki kultury łużyckiej. W 2001 r., po przeszło 35 latach, z powodu bardzo złego stanu technicznego rozpoczęto przebudowę pawilonu według projektu Lecha Nowotarskiego. W tym samym roku, podczas robót budowlanych natrafiono na kolejne 5 grobów, znajdujących się pod posadzką holu Rezerwatu. Przeprowadzone zostały przez pracowników Muzeum badania ratownicze. Ponowne udostępnienie obiektu dla zwiedzających nastąpiło w marcu 2004 r.

»


Krytyczna opinia: Rezerwat archeologiczny Włodzimierza Ściegiennego w Częstochowie-Rakowie – utracone dzieło polskiego modernizmu lat sześćdziesiątych
(źródło: Mielec-Zięba et al. 2022)
«

(…) Prezentowany w artykule projekt Rezerwatu Archeologicznego, czyli: pawilon muzeum, projekt ekspozycji, koncepcja zagospodarowania otoczenia, towarzyszące założeniu elementy sztuki, stanowił realizację, która wykraczała poza schemat zarówno w sferze architektury, jak i koncepcji wystawienniczej. Powstała architektura o niebanalnej formie, konstrukcji, z wyjątkowym detalem, która nadawała temu miejscu szczególną oprawę. Stanowiła tak istotny w tym kontekście dialog między cmentarzyskiem a widzami. Ekspozycja prezentująca in situ miejsce pochówku jako otwarte stanowisko archeologiczne była unikalnym rozwiązaniem, był to jeden z pierwszych pawilonów wybudowanych na stanowisku archeologicznych dla jego eksponowania i ochrony w Polsce. Utracony pawilon archeologiczny Włodzimierza Ściegiennego to przykład architektury narracyjnej, operującej symbolem i mocno osadzonej w awangardowym nurcie lat sześćdziesiątych. Stanowił przez lata punkt odniesienia dla projektów innych tego typu obiektów. Obiekt podzielił los wielu najwartościowszych budynków – dzieł architektonicznej sztuki modernistycznej lat sześćdziesiątych XX wieku – i został przebudowany, zatracając swoją unikatową wartość artystyczną i naukową.

»


Cmentarzysko Częstochowa-Raków, Rezerwat Archeologiczny
(źródła: Archiwum Muzeum Częstochowskiego (za zgodą); facebook – Włodzimierz Ściegienny - architekt i artysta; Mielec-Zięba et al. 2022)

Więcej patrz → Muzeum Częstochowskie/Galerie.


Bibliografia

  • Błaszczyk Włodzimierz, (1965), Cmentarzysko Kultury Łużyckiej w Częstochowie-Rakowie (The Cemetery of Lusation Culture at Częstochowa-Raków), w: Wł. Błaszczyk (red.), Cmentarzysko kultury łużyckiej w Częstochowie-Rakowie, Rocznik Muzeum w Częstochowie, I, Częstochowa 1965, s. 25-224 (ilustracje).[2] Zbiory W&W.
  • Błaszczyk Włodzimierz, (1965a), Kronika badań cmentarzyska i budowy Muzeum Archeologicznego w Częstochowie-Rakowie (The Chronicle of Building of the Archeology Museum–Reserve at Częstochowa-Raków), w: Wł. Błaszczyk (red.), Cmentarzysko kultury łużyckiej w Częstochowie-Rakowie, Rocznik Muzeum w Częstochowie, I, Częstochowa 1965, s. 435-455. Zbiory W&W.
  • Błaszczyk Włodzimierz, (1966), Muzeum-Rezerwat Archeologiczny w Częstochowie-Rakowie. Przewodnik, Muzeum w Częstochowie, 1966. Zbiory W&W.
  • Jambon Albert, Bielińska Gerta, Kosiński Maciej, Wieczorek-Szmal Magdalena, Miśta-Jakubowska Ewelina, Tarasiuk Jacek, Dzięgielewski Karol, (2024), Heavenly metal for the commoners: Meteoritic irons from the Early Iron Age cemeteries in Częstochowa (Poland), Journal of Archaeological Science: Reports, 62, april 2025, ss. 11 (abstrakt).[3][4] Plik doi.
  • Kapica Zdzisław, (1965), Analiza antropologiczna materiałów osteologicznych z cmentarzyska kultury łużyckiej (Hallstatt C) w Częstochowie-Rakowie (Antropologic Analysis of the Osteologic Materials from Cemetery of Lusation Culture (Hallstatt C Period) Częstochowa-Raków Stand), w: Wł. Błaszczyk (red.), Cmentarzysko kultury łużyckiej w Częstochowie-Rakowie, Rocznik Muzeum w Częstochowie, I, Częstochowa 1965, s. 225-318. Zbiory W&W.
  • Kosiński Maciej, Wieczorek-Szmal Magdalena, (2007), 40 lat Rezerwatu Archeologicznego w Częstochowie 1965–2005 (40 Years of the Archaeological Reservation in Częstochowa (1965-2005)), Rocznik Muzeum Częstochowskiego, 8, 2007, s. 35-42.
  • Kosiński Maciej, Wieczorek-Szmal Magdalena, (2007), Materiały z badań ratowniczych w 2001 r. na cmentarzysku kultury łużyckiej w Częstochowie-Rakowie (Materials from Rescue Research in 2001 at the Lusatian Culture Cemetery in Częstochowa-Raków), Rocznik Muzeum Częstochowskiego, 8, 2007, s. 43-56.
  • +Kosiński Maciej, Wieczorek-Szmal Magdalena, (2020), 55 LAT REZERWATU ARCHEOLOGICZNEGO, CO/GDZIE/KIEDY W CZĘSTOCHOWIE Portal kulturalny (CGK), 6, 2020, s. 13. Artykuł link; plik PDF.
  • +Malec-Zięba Emilia, Wowczak Jerzy, (2022), Rezerwat archeologiczny Włodzimierza Ściegiennego w Częstochowie-Rakowie – utracone dzieło polskiego modernizmu lat sześćdziesiątych (Włodzimierz Ściegienny’s Archaeological Preserve in Częstochowa-Raków: A Lost Work of Polish 1960s Modernism), Wiadomości Konserwatorskie • Journal of Heritage Conservation, 72, 2022, s. 110-125. Plik PDF.
  • Szczepanek Anita, (2007), Analiza antropologiczna szczątków kostnych z Częstochowy-Rakowa – badania z 2001 r. (Anthropological analysis of bone fragments from the Częstochowa-Rakow cemetery – examination in 2001), Rocznik Muzeum Częstochowskiego, 8, 2007, s. 57-61.
  • +Z mroku dziejów. Kultura łużycka, folder, opracowanie Kosiński Maciej, Wieczorek-Szmal Magdalena, Muzeum Częstochowskie 2007, ISBN 978-83-601281-1-4. Plik PDF.

Przypisy

  1. ^ zaznaczono schematycznie obrys pawilonu Rezerwatu Archeologicznego
  2. ^ informacje o artefaktach z żelaza meteorytowego, patrz → Częstochowa (artefakty)
  3. ^ patrz → Częstochowa (artefakty), → Częstochowa Raków, Częstochowa Mirów
  4. ^ draft (preprint article) publikacji przed recenzją zgłoszony w marcu 2024 roku; Jambon Albert, Bielińska Gerta, Kosinski Maciej, Wieczorek-Szmal Magdalena, Dziegielewski Karol, (2024), Heavenly Metal for the Commoners: Old and New Meteoritic Irons from the Early Iron Age Cemeteries in Częstochowa (Poland), Social Science Research Network (SSRN), 2024, ss. 18; plik doi

Zobacz również

Linki zewnętrzne

Osobiste