PayPal-donate (Wiki).png
O ile nie zaznaczono inaczej, prawa autorskie zamieszczonych materiałów należą do Jana Woreczko & Wadi.

(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)


Wystawa (Amélie Bouvier)

Z Wiki.Meteoritica.pl

Wersja Wiki woreczko (dyskusja | edycje) z dnia 13:24, 6 lis 2024
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
1i
Where the sun goes to Sleep; widok instalacji w Galerii Arsenał, Białystok, 2021 (dzięki uprzejmości Amélie Bouvier & Harlan Levey Projects; fot. Maciej Zaniewski, za zgodą)

Hasło powstało dzięki uprzejmości Amélie Bouvier.

Amélie Bouvier urodzona w 1982 roku we Francji artystka mieszka i pracuje w Brukseli. Jej twórczość koncentruje się na obrazach i odkryciach naukowych, a także na lukach w wiedzy i na tym, jak je wypełniamy za pomocą wyobraźni, anegdot i innych fikcji.

Od 10 kwietnia do 2 czerwca 2021 roku w Galerii Arsenał w Białymstoku miała miejsce wystawa prac Amélie Bouvier pod tytułem „Tam, gdzie słońce kładzie się spać (Where the Sun Goes to Sleep)”, której kuratorem był Przemysław Strożek. Pracą artystki towarzyszyły okazy meteorytów. Na wystawie prezentowane były mi.in. fragmenty meteorytu Bialystok (Białystok) z kolekcji PAN Muzeum Ziemi w Warszawie oraz fragment ze zbioru Tomasza Jakubowskiego. Były też inne udostępnione przez niego okazy meteorytów: Chelyabinsk[1], Morasko, Pułtusk, Seymchan[2], Sikhote-Alin[3]. Wystawę wzbogacały liczne historyczne publikacje w tym oryginał pracy Makólskiego z 1820 roku, oryginalna broszura (Babczyński et al. 1868) o spadku meteorytu Pułtusk i oryginał publikacji Beinerta (1848) o spadku meteorytu Braunau (wszystkie z kolekcji Jakubowskiego). Nie zabrakło również mołdawitów i okazów Szkła Pustyni Libijskiej.[4]

Fragment opisu wystawy ze stron Galerii Arsenał:

«

(…) Wystawa Amélie Bouvier prezentowana jest nieopodal miejsca, w którym w 1827 roku spadł deszcz meteorytów. Kontekstualizuje przez to historyczne narracje ze współczesnymi interpretacjami. Inaczej niż w muzeach specjalizujących się w naukowej prezentacji obiektów geologicznych, wybrane na wystawę meteoryty z kolekcji prywatnych oraz ze zbiorów Muzeum Ziemi PAN zestawione są nie tylko z publikacjami naukowymi z XIX w., ale też ze współczesnymi pracami artystycznymi: rzeźbami, obrazami, pracami na papierze i wideo. Rozpatrywane jako całość stanowią refleksję na temat spotkań Kosmosu z Ziemią jednocześnie w obszarach nauki, literatury i sztuki.

»


Amélie Bouvier ma na swoim koncie wiele innych wystaw, które były inspirowane meteorytami.


Galerie

Tam, gdzie słońce kładzie się spać; widok instalacji w Galerii Arsenał, Białystok, 2021 (dzięki uprzejmości Amélie Bouvier & Harlan Levey Projects; fot. Maciej Zaniewski, za zgodą)


Wirtualna wycieczka po wystawie (print screen)

Kilka prac z wystawy


Bibliografia

  • +Prospekt towarzyszący wystawie: Bouvier Amélie, (2021), Tam, gdzie słońce kładzie się spać ★ Where the Sun Goes to Sleep, tekst Strożek Przemysław, Galeria Arsenał, Białystok 2021. Plik PDF.

Media

YouTube – Otwarcie (…) "Tam, gdzie słońce kładzie się spać"

YouTube – Andrzej Branicki o meteorytach na wystawie (…)

YouTube – Amélie Bouvier Tam, gdzie słońce kładzie się spać

Przypisy

  1. ^ a b spadek meteorytu Chelyabinsk (Челябинск) 15 lutego 2013 roku w Rosji; chondryt zwyczajny LL5, TKW 1 tona
  2. ^ a b meteoryt żelazno-kamienny Seymchan (Сеймчан), znalezisko z 1967 roku w Rosji; pallasyt PAL-PMG, TKW 323,3 kg
  3. ^ a b spadek meteorytu Sikhote-Alin (Сихотэ-Алинский) 12 lutego 1947 roku w Rosji; żelazny typ IIAB, TKW 23 tony
  4. ^ tektyt; Szkło Pustyni Libijskiej (Libyan Desert Glass)

Zobacz również

Linki zewnętrzne

Osobiste