PayPal-donate (Wiki).png
O ile nie zaznaczono inaczej, prawa autorskie zamieszczonych materiałów należą do Jana Woreczko & Wadi.

(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)


Seeläsgen (Przełazy)

Z Wiki.Meteoritica.pl


Seeläsgen (Przełazy)
Znalezisko
Lokalizacja wieś Przełazy, koło Świebodzina, Polska
Położenie[1] 52°16'N 15°33'E
Data rozpoznany w 1847 r.
Charakterystyka
Typ żelazny, oktaedryt gruboziarnisty Og, IAB-MG
Masa ~102 kg
Liczba okazów jeden okaz (później znajdowano prawdopodobnie jeszcze mniejsze okazy)
Meteoritical Bulletin Database
Synonimy
wg NHM Cat: Brandenburg, Branibor, Przelazy, Schwiebus, Seelaesgen, Sulechow, Züllichau; u Pokrzywnickiego jeszcze: See-Läsgen, Seelasgen; u Kleina: Seeläßchen; polska nazwa: Przełazy


Opis

W katalogu Klein'a[2] jest informacja o znalezisku
1847 gefunden - Seeläßchen, Schwiebus, Frankfurt a. O., Brandenburg


Wg PSM
PRZEŁAZY - miejscowy rolnik kopiąc rów odpływowy na swojej łące wydobył z głębokości 6-7 łokci masę żelaza o wadze około 102 kg. Okaz został sprzedany kowalowi i handlarzowi żelazem. Następnie po rozpoznaniu w 1847r., że jest to meteoryt, przewieziono go do Wrocławia, gdzie można zobaczyć fragment w Muzeum Mineralogicznym. Meteoryt ten zainteresował uczonych, ponieważ zaobserwowano w nim linie Neumanna zaraz po ich odkryciu w meteorycie Braunau, który spadł kilka miesięcy wcześniej. Przełazy zostały pocięte na wiele kawałków, które trafiły do ponad 70 kolekcji na świecie. Jest to meteoryt żelazny, oktaedryt gruboziarnisty podobnie jak Morasko. Niektórzy badacze sugerują, że obydwa meteoryty mogą pochodzić z tego samego deszczu meteorytów. - "Meteoryty Polski" J.Pokrzywnicki.
Seelasgen (sklad).jpg


Seelasgen (kolekcje).jpg


Lokalizacja


Bibliografia

  • Dąbrowski Bartosz P., (2001), Przełazy 2001. Meteoryt, 3, 2001, s. 22.
  • Duflos A., (1847), Meteormassen zu Seeläsgen in der Mark Brandenburg. Tageblatt d. Naturw. Ver., Breslau 1847, s. 49-50.
  • Klein Hermann J., (1904), Jahrbuch der Astronomie und Geophysik. Enthaltend die wichtigsten Fortschritte auf den Gebieten der Astrophysik, Meteorologie und physikalischen Erdkunde. XIV. Jahrgang 1903. Eduard Heinrich Mayer, Leipzig 1904.
  • Pokrzywnicki Jerzy, (1964), I. Meteoryty Polski. II. Katalog meteorytów w zbiorach polskich. Studia Geologica Polonica, vol. XV, Wydawnictwa Geologiczne, Warszawa 1964, s. 74-77.

Przypisy

  1. ^ jeśli nie zaznaczono inaczej, podano współrzędne przyjęte w oficjalnej bazie meteorytów Meteoritical Bulletin Database
  2. ^ Klein 1904

Zobacz również

Linki zewnętrzne

Co jeszcze na stronie?

  • wpisać Pokrzywnickiego
Osobiste