PayPal-donate (Wiki).png
O ile nie zaznaczono inaczej, prawa autorskie zamieszczonych materiałów należą do Jana Woreczko & Wadi.

(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)


Muzeum Wydziału Geologii UW

Z Wiki.Meteoritica.pl

0
Muzeum Geologiczne im. Stanisława Józefa Thugutta, Wydział Geologii Uniwersytetu Warszawskiego w Warszawie
Adres: al. Żwirki i Wigury 93
02-089 Warszawa
http://www.geo.uw.edu.pl/MUZEUM/index.htm
Pracownicy: starszy kustosz dr Marek Stępisiewicz
starszy asystent muzealny Mariusz Niechwedowicz
Kontakt: muzeum.geol@uw.edu.pl
tel. (22) 554 03 36, (22) 554 00 25
Wystawy/zbiory: duży zbiór tzw. grochu pułtuskiego i innych meteorytów dostępny na stałej ekspozycji


Do 1995 roku w zbiorach muzeum znajdowały się tylko 4 meteoryty: Bjurböle[1] (fc 52,3 g), Pavlodar (Pallasite)[2] (s 17,5 g), Pułtusk (cs 18,6 g), Toluca[3] (s 12,0 g) (Stępisiewicz 2012).

Warto odnotować, że fragment meteorytu Pavlodar (Pallasite)[2] w zbiorach muzeum pochodzi od Juliana Siemaszko (Stępisiewicz 2012). Siemaszko miał w kolekcji większą część masy głównej tego pallasytu – polerowaną połowę okazu o masie 2198 g. Figurowała ona w jego katalogu (Siemaszko 1891) pod nazwą: Iamyschewa, Pawlodar, Semipalatinsk Russe.

W następnych latach, głównie dzięki staraniom ówczesnego kierownika muzeum magistra Andrzeja Pelca, zbiory muzeum znacząco się powiększyły. Między innymi w 2001 roku do zbiorów trafiła kolekcja 231 sztuk meteorytu Pułtusk pochodząca ze spuścizny po prof. Kazimierzu Smulikowskiem. W sumie w kolekcji muzeum znajduje się 233 okazów meteorytu Pułtusk o łącznej wadze 3325,4 g z czego większość to okazy całkowite, tzw. „groch pułtuski” (największy okaz waży 254,9 g, najmniejszy 0,9 g)[4] (Pilski 1995, 2001; Stępisiewicz 2012).

Obecnie na zbiór meteorytów Muzeum Wydziału Geologii UW składa się blisko 300 okazów (fragmentów) meteorytów pochodzących z ponad 40 różnych lokalizacji (Stępisiewicz 2012).


Galeria

Wybrane okaz meteorytów z kolekcji Muzeum Wydziału Geologii Uniwersytetu Warszawskiego

Bibliografia

  • +Kamińska Ewelina, (2007), Upadek meteorytu Pułtusk w świetle literatury (140 rocznica zdarzenia), praca licencjacka, Wydział Nauk Geograficznych i Geologicznych UAM, Poznań 2007.
  • +Kamińska Ewelina, (2009), Rodzaje skorup obtopieniowych a rozmieszczenie odłamków meteorytu Pułtusk, praca magisterska, Wydział Nauk Geograficznych i Geologicznych UAM, Poznań 2009.
  • +Pelc Andrzej, Pilski Andrzej S., (1996), Meteoryty – goście z kosmosu, przewodnik po wystawie, Warszawa 1996.[5]
  • Pilski Andrzej S., (1995), Meteoryty w zbiorach polskich, Lidzbark Warmiński, 1995.
  • Pilski Andrzej S., (1996), Warszawska wystawa meteorytów, Meteoryt, 4, 1996, s. 19-20. Plik PDF.
  • Pilski Andrzej S., (2001), Meteoryty w zbiorach polskich, Olsztyn 2001.[6]
  • Stępisiewicz Marek, (2012), Meteoryty w zbiorach Muzeum Geologicznego im. Stanisława Józefa Thugutta, Wydział Geologii UW – aktualne dane katalogowe (Meteorites in the Stanisław Józef Thugutt Geological Museum collections, Faculty of Geology, University of Warsaw – recent catalogue data), Acta Soc. Metheor. Polon., 3, 2012, s. 112-125. Plik PDF.
  • +Szczygielska Joanna, (2002), Meteoryty w zbiorach Muzeum Wydziału Geologii UW – meteoryt Pułtusk, praca licencjacka, Wydział Geologii UW, Warszawa 2002.
  • +Szczygielska Joanna, (2004), Meteoryt Pułtusk – studium historyczne, praca magisterska, Wydział Geologii UW, Warszawa 2004.
  • Wacholska Małgorzata, (2006), Charakterystyka wybranych historycznych okazów ze zbiorów Muzeum Wydziału Geologii na tle dziejów kolekcji mineralogicznej Uniwersytetu Warszawskiego, praca magisterska, Wydział Geologii UW, Warszawa 2006. Plik DjVu
    Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
    .

Przypisy

  1. ^ spadek meteorytu Bjurböle 12 marca 1899 roku w Finlandii; chondryt zwyczajny L/LL4, TKW 330 kg
  2. ^ a b meteoryt kamienno-żelazny Pavlodar (Pallasite), znalezisko z 1885 roku w Kazachstanie; pallasyt PMG-an, TKW 4,5 kg
  3. ^ meteoryt żelazny Toluca, znalezisko z 1776 roku w Meksyku; typ IAB-sLL, TKW 3 tony
  4. ^ część okazów meteorytu Pułtusk została użyczona w 2010 roku w celach naukowych prof. Andrzejowi Żelaźniewiczowi z ING PAN, Ośrodek Badawczy we Wrocławiu
  5. ^ o wystawie Pilski (1996, Meteoryt); wystawa trwała od 18 listopada do 18 grudnia 1996 r.; na wystawie udało się zgromadzić imponujący zbiór meteorytów pochodzących z kolekcji instytucjonalnych, jak i prywatnych; m.in. okazy meteorytów antarktycznych udostępnił Bruno Lang; ciekawostka:(…) Ponadto został nakręcony krótki film dla telewizji, który powinien być pokazywany w styczniu lub w lutym, w programie dla dzieci „Południk 19” nadawanym w II programie TVP o 10.00 i 19.30 we wtorki raz lub dwa razy w miesiącu. Ten, komu uda się upolować ten program, zobaczy ładne meteoryty. (…) (być może, gdzieś w archiwach TVP zachował się ten film?)
  6. ^ bardziej aktualna internetowa wersja katalogu znajduje się na stronach Polskiego Towarzystwa Meteorytowego – katalog PTMet; tam objaśnienie stosowanych skrótów (cs – complete specimen, hs – half specimen, ep – end piece, fc – fragment with crust, f – fragment, sc – slice with crust, s – slice); więcej → woreczko.pl – Oznaczenia okazów – skróty

Linki zewnętrzne

Osobiste