PayPal-donate (Wiki).png
O ile nie zaznaczono inaczej, prawa autorskie zamieszczonych materiałów należą do Jana Woreczko & Wadi.

(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)


Brahin

Z Wiki.Meteoritica.pl

(Różnice między wersjami)
Linia 3: Linia 3:
  | nazwa = Brahin
  | nazwa = Brahin
  | grafika = Brahin_(Meteoryt_1_1994).jpg
  | grafika = Brahin_(Meteoryt_1_1994).jpg
-
  | opis = Mapa pierwszych znalezisk meteorytu Brahin (''Meteoryt'', 1/1994)
+
  | opis = Mapa pierwszych znalezisk meteorytu Brahin (źródło: ''Meteoryt'', 1/1994)
  | klasa = Znalezisko
  | klasa = Znalezisko
  | metbull = 5130
  | metbull = 5130
Linia 14: Linia 14:
  | synonimy = w NHM Cat: '''Bragin''', '''Komarinsky''', '''Kruki''', '''Krukov''', '''[[Minsk]]''', '''Rocicky''', '''Rokicky''', '''Rokitskii'''; po rosyjsku: Брагин; po białorusku: Брагін
  | synonimy = w NHM Cat: '''Bragin''', '''Komarinsky''', '''Kruki''', '''Krukov''', '''[[Minsk]]''', '''Rocicky''', '''Rokicky''', '''Rokitskii'''; po rosyjsku: Брагин; po białorusku: Брагін
}}
}}
-
Znalezisko z 1810 roku na Białorusi (pallasyt PAL-MG). Do dzisiaj znajdowane są bryły tego pallasytu (TKW: kilkaset kilogramów).
+
Znalezisko z 1810 roku na Białorusi (pallasyt PAL-MG). Do dzisiaj znajdowane są duże bryły tego pallasytu (TKW: kilkaset kilogramów).
-
;Za portalem meteorite.narod.ru i Pilskim (1994)
+
;Za portalem ''meteorite.narod.ru'' i Pilskim (1994)
-
Pierwsze dwa okazy meteorytu Brahin znaleziono prawdopodobnie w 1807 roku, ale nie później niż w 1809<ref>za Pilskim (1994)<br>(...) Wiele wskazuje na to, że rzeczywiście były one znane dawniej. Według Partscha, w 1807 roku na targowisku w Moskwie sprzedawano na wagę ponad dwa cetnary "żelaza Pallasa". Jest niemożliwe, aby było to autentyczne Żelazo Pallasa, natomiast jest bardzo prawdopodobne, że były to pallasyty znalezione w okolicy Brahina. Gdyby zresztą zsumować wagę wszystkich fragmentów "żelaza Pallasa" w kolekcjach meteorytów, okaże się, że znacznie przewyższa ona różnice między wagą okazu znalezionego przez Pallasa, a obecną wagą głównej masy tego pallasytu. Brak natomiast jakichkolwiek doniesień, o dodatkowych znaleziskach pallasytów w okolicy Krasnojarska.(...)</ref>. Było to w dobrach Ludwika hrabiego Rokickiego. Chłopi ze wsi Kaporenka (''Капоренка'') (w gminie Jołcza, powiat rzeczycki, gubernia mińska) znaleźli na uroczysku Kucówka (''Куцовка'') na piaszczystych wzgórzach wśród bagien dwie bryły odległe od siebie o około 100 sążni (''"почти ста саженей один от другого"'')<ref>'''sążeń''' stara jednostka miary, był równy długości rozpostartych ramion dorosłego mężczyzny; Wikipedia - [http://pl.wikipedia.org/wiki/Sążeń Sążeń]</ref>. Okazy te trafiły na Uniwersytet Wileński<ref>wg Bielińskiego (1899-1900, t. 1, s. 155) w zbiorach uniwersytetu była bryła wagi 193 funtów</ref>. W 1818 roku profesor mineralogii tego uniwersytetu, adiunkt Grodecki, przesłał do Paryża oba okazy, w celu przeprowadzenia ich badań przez znanego badacza meteorytów, francuskiego chemika Laugiera. Razem z okazami meteorytu Brahin wysłał on również fragmenty meteorytów [[Lixna]] i [[Zaborzika]].<ref>informacja nieścisła! Meteoryt [[Lixna]] spadł w 1820 roku!</ref>
+
Pierwsze dwa okazy meteorytu Brahin znaleziono prawdopodobnie w&nbsp;1807 roku, ale nie później niż w&nbsp;1809<ref>za Pilskim (1994)<br>{{Wielokropek}} Wiele wskazuje na to, że rzeczywiście były one znane dawniej. Według Partscha, w&nbsp;1807 roku na targowisku w&nbsp;Moskwie sprzedawano na wagę ponad dwa cetnary "żelaza Pallasa". Jest niemożliwe, aby było to autentyczne Żelazo Pallasa, natomiast jest bardzo prawdopodobne, że były to pallasyty znalezione w okolicy Brahina. Gdyby zresztą zsumować wagę wszystkich fragmentów "żelaza Pallasa" w&nbsp;kolekcjach meteorytów, okaże się, że znacznie przewyższa ona różnice między wagą okazu znalezionego przez Pallasa, a&nbsp;obecną wagą głównej masy tego pallasytu. Brak natomiast jakichkolwiek doniesień, o&nbsp;dodatkowych znaleziskach pallasytów w&nbsp;okolicy Krasnojarska.&nbsp;{{Wielokropek}}</ref>. Było to w&nbsp;dobrach Ludwika hrabiego Rokickiego. Chłopi ze wsi Kaporenka (''Капоренка'') (w&nbsp;gminie Jołcza, powiat rzeczycki, gubernia mińska) znaleźli na uroczysku Kucówka (''Куцовка'') na piaszczystych wzgórzach wśród bagien dwie bryły odległe od siebie o&nbsp;około 100&nbsp;sążni (''"почти ста саженей один от другого"'')<ref>'''sążeń''' stara jednostka miary, był równy długości rozpostartych ramion dorosłego mężczyzny; Wikipedia - [http://pl.wikipedia.org/wiki/Sążeń Sążeń]</ref>. Okazy te trafiły na Uniwersytet Wileński<ref>wg Bielińskiego (1899-1900, t.&nbsp;1, s.&nbsp;155) w&nbsp;zbiorach uniwersytetu była bryła wagi 193&nbsp;funtów</ref>. W&nbsp;1818 roku profesor mineralogii tego uniwersytetu, adiunkt Grodecki (prawdopodobnie chodzi o Ignacego Horodeckiego<ref>błąd pisowni/tłumaczenia - prawdopodobnie chodzi o Ignacego Horodeckiego. Według materiałów posiadanych przez [[Bibliografia/Kosiński Janusz Witold|Janusza W. Kosińskiego]], to Ignacy Horodecki wysłał próbki meteorytów do Paryża (''inf. prywatna'' na podstawie materiałów przygotowywanych do publikacji przez Janusza Kosińskiego)</ref>), przesłał do Paryża oba okazy, w&nbsp;celu przeprowadzenia ich badań przez znanego badacza meteorytów, francuskiego chemika Laugiera. Razem z okazami meteorytu Brahin wysłał on również fragmenty meteorytów [[Lixna]] i&nbsp;[[Zaborzika]].<ref>informacja nieścisła! Meteoryt [[Lixna]] spadł w&nbsp;1820 roku!</ref>
-
Pod koniec XIX wieku, kilkanaście kilometrów na zachód od dwóch pierwszych znalezisk, w odłegłości 2-3 km na wschód od wsi Kruki (''Круки'') znaleziono trzeci okaz o wadze 182 kg, który w 1911 roku trafił do kolekcji Uniwersytetu Kijowskiego.
+
Pod koniec XIX wieku, kilkanaście kilometrów na zachód od dwóch pierwszych znalezisk, w odległości 2-3&nbsp;km na wschód od wsi Kruki (''Круки'') znaleziono trzeci okaz o&nbsp;wadze 182&nbsp;kg, który w&nbsp;1911 roku trafił do kolekcji Uniwersytetu Kijowskiego.
-
Na początku XX wieku w sąsiedztwie dwóch pierwszych znalezisk natrafiono na kolejne dwa okazy. Na jeden z nich natrafiono podczas kopania studni na głębokości 90-106 cm, ale zaginął. Drugi o wadze 66,5 kg znajduje się do dziś w zbiorach Rosyjskiej Akademii Nauk. W 1927 roku we wsi Kołybany (''Колыбань'') znaleziono kolejne dwa okazy o wagach 543 i 340 g. W 1937 roku pół kilometra na południowy-wschód od wsi Kruki (''Круки''), podczas kopania rowu natrafiono na głębokości 120 cm na największy znany okaz o wadze 270 kg. Wreszcie w 1938 roku zaledwie 2 km na wschód od wsi Kaporenki (''Капоренка''), podczas kopania gliny, natrafiono na głębokości 30-40 cm na meteoryt o wadze 16 kg. Te dwa ostatnie okazy trafiły do Instytutu Geologicznego Białoruskiej Akademii Nauk w Mińsku, który został zniszczone podczas II wojny światowej.
+
Na początku XX wieku w sąsiedztwie dwóch pierwszych znalezisk natrafiono na kolejne dwa okazy. Na jeden z&nbsp;nich natrafiono podczas kopania studni na głębokości 90-106&nbsp;cm, ale zaginął. Drugi o&nbsp;wadze 66,5&nbsp;kg znajduje się do dziś w zbiorach Rosyjskiej Akademii Nauk. W&nbsp;1927 roku we wsi Kołybany (''Колыбань'') znaleziono kolejne dwa okazy o wagach 543 i&nbsp;340&nbsp;g. W&nbsp;1937 roku pół kilometra na południowy-wschód od wsi Kruki (''Круки''), podczas kopania rowu natrafiono na głębokości 120&nbsp;cm na największy znany okaz o&nbsp;wadze 270&nbsp;kg. Wreszcie w&nbsp;1938 roku zaledwie 2&nbsp;km na wschód od wsi Kaporenki (''Капоренка''), podczas kopania gliny, natrafiono na głębokości 30-40&nbsp;cm na meteoryt o&nbsp;wadze 16&nbsp;kg. Te dwa ostatnie okazy trafiły do Instytutu Geologicznego Białoruskiej Akademii Nauk w Mińsku, który został zniszczone podczas II&nbsp;wojny światowej.
-
Rosyjski badacz meteorytów Kulik<ref>Leonid Kulik rosyjski mineralog, badacz meteorytu tunguskiego; Wikipedia - [http://pl.wikipedia.org/wiki/Leonid_Kulik Leonid Kulik]</ref> uważał, że w tym rejonie wielokrotnie znajdowano wiele brył, ale zostały one nie zgłoszone lub zaginęły. Oszacowano wielkość obszaru znajdowania meteorytu Brahin: ma on około 15 km w szerokości geograficznej i drugie tyle (około 30 km) w długości geograficznej. Biorąc pod uwagę rozkład mas meteorytów, największe znajdowano w okolicach wsi Kruki, zaś najmniejsze w pobliżu wsi Kaporenka, Kulik uważa, że deszcz meteorytów spadł z kierunku południowego-wschodu na północny zachód. Opierając się na obserwacji, że okazy meteorytu Brahin są stosunkowo dobrze zachowane pomimo wilgotnej okolicy, spadek nastąpił nie dawniej niż tysiąc lat temu.
+
Rosyjski badacz meteorytów Kulik<ref>Leonid Kulik rosyjski mineralog, badacz meteorytu tunguskiego; Wikipedia - [http://pl.wikipedia.org/wiki/Leonid_Kulik Leonid Kulik]</ref> uważał, że w&nbsp;tym rejonie wielokrotnie znajdowano wiele brył, ale zostały one nie zgłoszone lub zaginęły. Oszacowano wielkość obszaru znajdowania meteorytu Brahin: ma on około 15&nbsp;km w&nbsp;szerokości geograficznej i&nbsp;drugie tyle (około 30&nbsp;km) w&nbsp;długości geograficznej. Biorąc pod uwagę rozkład mas meteorytów, największe znajdowano w&nbsp;okolicach wsi Kruki, zaś najmniejsze w&nbsp;pobliżu wsi Kaporenka, Kulik uważa, że deszcz meteorytów spadł z&nbsp;kierunku południowego-wschodu na północny zachód. Opierając się na obserwacji, że okazy meteorytu Brahin są stosunkowo dobrze zachowane pomimo wilgotnej okolicy, spadek nastąpił nie dawniej niż tysiąc lat temu.
Linia 30: Linia 30:
== Lokalizacja ==
== Lokalizacja ==
-
<div class="GooglePlace">
+
{{GEFrame-begin}}
-
<div class="GooglePlaceMap">
+
{{GEMap
-
<googlemap lat="52.20" lon="30.333" zoom="7" width="400" height="300" type="map" controls="medium" scale="yes" units="meters" selector="yes">
+
| kml1 = http://wiki.meteoritica.pl/meteoritica/GoogleMaps/wiki-Poland_newIcons.kml
-
http://wiki.meteoritica.pl/meteoritica/GoogleMaps/wiki-Poland_newIcons.kml
+
| kml2 = http://wiki.meteoritica.pl/meteoritica/GoogleMaps/wiki-Belarus-MM.kml
-
http://wiki.meteoritica.pl/meteoritica/GoogleMaps/wiki-Belarus-MM.kml
+
| lat = 52.20
-
</googlemap>
+
| lon = 30.333
-
</div>
+
| zoom = 7
-
<div class="GEIcon-PointRed"></div>
+
| type = map
 +
}}
 +
{{GEIcon-PointRed}}
(B) Brahin, (K) wieś Komaryn
(B) Brahin, (K) wieś Komaryn
-
</div>
+
{{GEFrame-end}}
Kilkanaście kilometrów na południowy-zachód od miejsca, gdzie znajduje się meteoryty, leży [http://pl.wikipedia.org/wiki/Czarnobyl Czarnobyl]!
Kilkanaście kilometrów na południowy-zachód od miejsca, gdzie znajduje się meteoryty, leży [http://pl.wikipedia.org/wiki/Czarnobyl Czarnobyl]!
Linia 59: Linia 61:
* {{Chrzanowski (1859)}}
* {{Chrzanowski (1859)}}
-
* Jundziłł Stanisław Bonifacy, (1821), '''O [[Brahin|żelazie meteorycznem]], spadłém w dobrach Hrabi Rokickiego, doniesienie Radzie Cesarskiej Uniwersytetu Wileńskiego, przez Xdza Stanisława Jundziłła, prof. w tymże uniwersytecie, d. 15 listopada 1821 uczynione.''' ''Dziennik Wileński'', t. III, nr 12, 1821, s. 486-489. Plik [http://ebuw.uw.edu.pl/dlibra/doccontent?id=23017&dirids=1 DjVu]
+
* Jundziłł Stanisław Bonifacy, (1821), '''O [[Brahin|żelazie meteorycznem]], spadłém w dobrach Hrabi Rokickiego, doniesienie Radzie Cesarskiej Uniwersytetu Wileńskiego, przez Xdza Stanisława Jundziłła, prof. w tymże uniwersytecie, d.&nbsp;15 listopada 1821 uczynione.''' ''Dziennik Wileński'', t.&nbsp;III, nr&nbsp;12, 1821, s.&nbsp;486-489. Plik [http://ebuw.uw.edu.pl/dlibra/doccontent?id=23017&dirids=1 DjVu]
* {{Morozewicz (1931)}}
* {{Morozewicz (1931)}}
-
* Pilski Andrzej S., (1994), '''O żelazie meteorycznem [[Brahin|Rzeczyckiem]].''' ''Meteoryt'', 1, 1994, s. 18-20. Plik [http://meteoryt.info/meteoryt194.pdf PDF ]
+
* Pilski Andrzej S., (1994), '''O żelazie meteorycznem [[Brahin|Rzeczyckiem]].''' ''Meteoryt'', 1, 1994, s.&nbsp;18-20. Plik [http://meteoryt.info/meteoryt194.pdf PDF ]
-
* Śniadecki Jędrzej, (1822), '''O żelazie meteorycznym [[Brahin|Rzeczyckim]].''' ''Dziennik Wileński'', t. 1, nr 4, 1822, s. 481-506. Plik [http://ebuw.uw.edu.pl/dlibra/publication?id=17394&tab=3 DjVu]. Przedruk w: ''Dzieła'', tomy 1-6, tom 3, s. 186-212.
+
* Śniadecki Jędrzej, (1822), '''O żelazie meteorycznym [[Brahin|Rzeczyckim]].''' ''Dziennik Wileński'', t.&nbsp;1, nr&nbsp;4, 1822, s.&nbsp;481-506. Plik [http://ebuw.uw.edu.pl/dlibra/publication?id=17394&tab=3 DjVu]. Przedruk w:&nbsp;''Dzieła'', tomy&nbsp;1-6, tom&nbsp;3, s.&nbsp;186-212.
* {{Заварицний (1952)}}
* {{Заварицний (1952)}}
-
== Przypisy ==
+
{{Przypisy}}
-
 
+
-
<references />
+
== Linki zewnętrzne ==
== Linki zewnętrzne ==

Wersja z 11:08, 4 gru 2012

Brahin
Brahin (Meteoryt 1 1994).jpg
Mapa pierwszych znalezisk meteorytu Brahin (źródło: Meteoryt, 1/1994)
Znalezisko
Lokalizacja Białoruś
Położenie[1] 52°30'N, 30°20'E
Data 1807(?), 1937 r.
Charakterystyka
Typ pallasyt, PAL-MG
Masa kilkaset kg
Liczba okazów setki okazów
Meteoritical Bulletin Database
Synonimy
w NHM Cat: Bragin, Komarinsky, Kruki, Krukov, Minsk, Rocicky, Rokicky, Rokitskii; po rosyjsku: Брагин; po białorusku: Брагін

Znalezisko z 1810 roku na Białorusi (pallasyt PAL-MG). Do dzisiaj znajdowane są duże bryły tego pallasytu (TKW: kilkaset kilogramów).


Za portalem meteorite.narod.ru i Pilskim (1994)

Pierwsze dwa okazy meteorytu Brahin znaleziono prawdopodobnie w 1807 roku, ale nie później niż w 1809[2]. Było to w dobrach Ludwika hrabiego Rokickiego. Chłopi ze wsi Kaporenka (Капоренка) (w gminie Jołcza, powiat rzeczycki, gubernia mińska) znaleźli na uroczysku Kucówka (Куцовка) na piaszczystych wzgórzach wśród bagien dwie bryły odległe od siebie o około 100 sążni ("почти ста саженей один от другого")[3]. Okazy te trafiły na Uniwersytet Wileński[4]. W 1818 roku profesor mineralogii tego uniwersytetu, adiunkt Grodecki (prawdopodobnie chodzi o Ignacego Horodeckiego[5]), przesłał do Paryża oba okazy, w celu przeprowadzenia ich badań przez znanego badacza meteorytów, francuskiego chemika Laugiera. Razem z okazami meteorytu Brahin wysłał on również fragmenty meteorytów LixnaZaborzika.[6]

Pod koniec XIX wieku, kilkanaście kilometrów na zachód od dwóch pierwszych znalezisk, w odległości 2-3 km na wschód od wsi Kruki (Круки) znaleziono trzeci okaz o wadze 182 kg, który w 1911 roku trafił do kolekcji Uniwersytetu Kijowskiego.

Na początku XX wieku w sąsiedztwie dwóch pierwszych znalezisk natrafiono na kolejne dwa okazy. Na jeden z nich natrafiono podczas kopania studni na głębokości 90-106 cm, ale zaginął. Drugi o wadze 66,5 kg znajduje się do dziś w zbiorach Rosyjskiej Akademii Nauk. W 1927 roku we wsi Kołybany (Колыбань) znaleziono kolejne dwa okazy o wagach 543 i 340 g. W 1937 roku pół kilometra na południowy-wschód od wsi Kruki (Круки), podczas kopania rowu natrafiono na głębokości 120 cm na największy znany okaz o wadze 270 kg. Wreszcie w 1938 roku zaledwie 2 km na wschód od wsi Kaporenki (Капоренка), podczas kopania gliny, natrafiono na głębokości 30-40 cm na meteoryt o wadze 16 kg. Te dwa ostatnie okazy trafiły do Instytutu Geologicznego Białoruskiej Akademii Nauk w Mińsku, który został zniszczone podczas II wojny światowej.

Rosyjski badacz meteorytów Kulik[7] uważał, że w tym rejonie wielokrotnie znajdowano wiele brył, ale zostały one nie zgłoszone lub zaginęły. Oszacowano wielkość obszaru znajdowania meteorytu Brahin: ma on około 15 km w szerokości geograficznej i drugie tyle (około 30 km) w długości geograficznej. Biorąc pod uwagę rozkład mas meteorytów, największe znajdowano w okolicach wsi Kruki, zaś najmniejsze w pobliżu wsi Kaporenka, Kulik uważa, że deszcz meteorytów spadł z kierunku południowego-wschodu na północny zachód. Opierając się na obserwacji, że okazy meteorytu Brahin są stosunkowo dobrze zachowane pomimo wilgotnej okolicy, spadek nastąpił nie dawniej niż tysiąc lat temu.


Lokalizacja

Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
© Jan Woreczko & Wadi

(B) Brahin, (K) wieś Komaryn

* W 2018 roku Google zmieniło zasady działania apletu, mapa może wyświetlać się niepoprawnie (pomaga Ctrl+F5); więcej → Szablon:GEMap-MyWiki

Kilkanaście kilometrów na południowy-zachód od miejsca, gdzie znajduje się meteoryty, leży Czarnobyl!


Mapy


Bibliografia

  • +Bieliński Józef, (1899-1900), Uniwersytet Wileński (1579-1831), tomy 1 i 2, Kraków 1899-1900.[8] Plik dLib (tom 1), dLib (tom 2).
  • Chrzanowski Wojciech, (1859), Karta dawnéj Polski z przyległémi okolicami krajów sąsiednich według nowszych materyałów na 1:300000, Paryż 1859. Plik dLib; plik eUWr.
  • Jundziłł Stanisław Bonifacy, (1821), O żelazie meteorycznem, spadłém w dobrach Hrabi Rokickiego, doniesienie Radzie Cesarskiej Uniwersytetu Wileńskiego, przez Xdza Stanisława Jundziłła, prof. w tymże uniwersytecie, d. 15 listopada 1821 uczynione. Dziennik Wileński, t. III, nr 12, 1821, s. 486-489. Plik DjVu
  • Pilski Andrzej S., (1994), O żelazie meteorycznem Rzeczyckiem. Meteoryt, 1, 1994, s. 18-20. Plik PDF
  • Śniadecki Jędrzej, (1822), O żelazie meteorycznym Rzeczyckim. Dziennik Wileński, t. 1, nr 4, 1822, s. 481-506. Plik DjVu. Przedruk w: Dzieła, tomy 1-6, tom 3, s. 186-212.

Przypisy

  1. ^ jeśli nie zaznaczono inaczej, podano współrzędne przyjęte w oficjalnej bazie meteorytów Meteoritical Bulletin Database
  2. ^ za Pilskim (1994)
    (…) Wiele wskazuje na to, że rzeczywiście były one znane dawniej. Według Partscha, w 1807 roku na targowisku w Moskwie sprzedawano na wagę ponad dwa cetnary "żelaza Pallasa". Jest niemożliwe, aby było to autentyczne Żelazo Pallasa, natomiast jest bardzo prawdopodobne, że były to pallasyty znalezione w okolicy Brahina. Gdyby zresztą zsumować wagę wszystkich fragmentów "żelaza Pallasa" w kolekcjach meteorytów, okaże się, że znacznie przewyższa ona różnice między wagą okazu znalezionego przez Pallasa, a obecną wagą głównej masy tego pallasytu. Brak natomiast jakichkolwiek doniesień, o dodatkowych znaleziskach pallasytów w okolicy Krasnojarska. (…)
  3. ^ sążeń stara jednostka miary, był równy długości rozpostartych ramion dorosłego mężczyzny; Wikipedia - Sążeń
  4. ^ wg Bielińskiego (1899-1900, t. 1, s. 155) w zbiorach uniwersytetu była bryła wagi 193 funtów
  5. ^ błąd pisowni/tłumaczenia - prawdopodobnie chodzi o Ignacego Horodeckiego. Według materiałów posiadanych przez Janusza W. Kosińskiego, to Ignacy Horodecki wysłał próbki meteorytów do Paryża (inf. prywatna na podstawie materiałów przygotowywanych do publikacji przez Janusza Kosińskiego)
  6. ^ informacja nieścisła! Meteoryt Lixna spadł w 1820 roku!
  7. ^ Leonid Kulik rosyjski mineralog, badacz meteorytu tunguskiego; Wikipedia - Leonid Kulik
  8. ^ w zbiorach gabinetu wileńskiego znajdowały się m.in. okazy meteorytów: Bjelaja Zerkov, Brahin, LixnaZaborzika (okaz 6 funtów!) (oraz nie wymieniony w tym spisie fragment meteorytu Bialystok (Białystok)).
    (…) Celniejsze z aerolitów: jeden z Białejcerkwi, w okolicach której spadł w r. 1796, drugi z Dynaburga spadły w r. 1820; trzeci znaleziony w pobliżu wioski Zaborycy przy rzece Słuczy, spadł w r. 1818. Ten ostatni ważył 6 funtów. (…)Żelazo meteoryczne, ważące przeszło 193 funty, znalezione w Brahinie, majętności hr. Rokickiego. Z daru jenerała Korsakowa część kamienia meteorycznego, spadłego w Normandyi, ważąca przeszło 66 funtów. (…)

Linki zewnętrzne

  • Meteoritical Bulletin Database (MBD) - meteoryt Brahin
  • Encyclopedia of Meteorites (EoM) - meteoryt Brahin
Osobiste