O ile nie zaznaczono inaczej, prawa autorskie zamieszczonych materiałów należą do Jana Woreczko & Wadi.
(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)
Gdynia
Z Wiki.Meteoritica.pl
(Różnice między wersjami)
(→Opis spadku) |
(→Opis spadku) |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
Meteoryt skalsyfikowany w [[http://www.lpi.usra.edu/meteor/metbull.php Meteoritical Bulletin Database]] jako 'wątpliwy' (''Doubtful'') | Meteoryt skalsyfikowany w [[http://www.lpi.usra.edu/meteor/metbull.php Meteoritical Bulletin Database]] jako 'wątpliwy' (''Doubtful'') | ||
- | == Opis spadku == | + | == Opis spadku (zdarzenia) == |
- | ;Opis spadku wg Pokrzywnickiego<ref>Pokrzywnicki 1964.</ref> : (''zgodnie z oryginałem'') | + | ;Opis spadku (zdarzenia) wg Pokrzywnickiego<ref>Pokrzywnicki 1964.</ref> : (''zgodnie z oryginałem'') |
:;20. SPADEK W GDYNI | :;20. SPADEK W GDYNI | ||
:21 stycznia 1959 r. około godz 5 rano doker Jan Blok, znajdujacy się w tym czasie na pokładzie statku P.L.O. "Jarosław Dąbrowski" przycumowanym dziobem na SW w Basenie Portowym nr IV w Gdyni na Nadbrzeżu Polskim, zauważył czerwony punkt na niebie, który zblizał sie do niego z błyskawiczną szybkością od strony mostku kapitańskiego. Zdawało mu się, że ów "punkt" leci prosto na niego, w związku z czym pochylił się całym ciałem w prawą stronę, aby - jak podał - uniknąć zderzenia. Po chwili zauważył jasny błysk w formie stozkowej, o średnicy około 1,5 m i długosci około 4 m. Światło lecącego przedmiotu tak go przeraziło i oslepiło, że zakrył rękoma oczy. Jednocześnie usłyszał "bardzo silne tarcie powietrza", czy też dźwięk metaliczny "przypominający dźwięk blachy". | :21 stycznia 1959 r. około godz 5 rano doker Jan Blok, znajdujacy się w tym czasie na pokładzie statku P.L.O. "Jarosław Dąbrowski" przycumowanym dziobem na SW w Basenie Portowym nr IV w Gdyni na Nadbrzeżu Polskim, zauważył czerwony punkt na niebie, który zblizał sie do niego z błyskawiczną szybkością od strony mostku kapitańskiego. Zdawało mu się, że ów "punkt" leci prosto na niego, w związku z czym pochylił się całym ciałem w prawą stronę, aby - jak podał - uniknąć zderzenia. Po chwili zauważył jasny błysk w formie stozkowej, o średnicy około 1,5 m i długosci około 4 m. Światło lecącego przedmiotu tak go przeraziło i oslepiło, że zakrył rękoma oczy. Jednocześnie usłyszał "bardzo silne tarcie powietrza", czy też dźwięk metaliczny "przypominający dźwięk blachy". | ||
:O opisanym zdarzeniu dowiedziała się z prasy Sekcja Meteorytyki P.T.M.A. w Warszawie, która zwróciła się do oddziału P.T.M.A. w Gdyni o zebranie dalszych informacji i przesłuchanie świadków, co zostało dokonane w dniach 25 II, 7 III i 11 IV. Dodatkowo przesłuchania głównych świadków zjawiska dokonał autor w dniach 10 i 11 VIII 1959 r. w Gdyni. | :O opisanym zdarzeniu dowiedziała się z prasy Sekcja Meteorytyki P.T.M.A. w Warszawie, która zwróciła się do oddziału P.T.M.A. w Gdyni o zebranie dalszych informacji i przesłuchanie świadków, co zostało dokonane w dniach 25 II, 7 III i 11 IV. Dodatkowo przesłuchania głównych świadków zjawiska dokonał autor w dniach 10 i 11 VIII 1959 r. w Gdyni. | ||
- | : | + | :Na podstawie przeprowadzonych dochodzeń, które całkowicie potwierdziły obserwacje Bloka, ustalono dalsze szczegóły i przybliżone miejsce spadku. Miejsce to zostało przeszukane przez nurków, niestety z wynikiem negatywnym; przypuszczalny meteoryt mógł się wbić na pewną głębokość w muliste dno basenu, zaś przy każdym stąpnięciu nurka muł unosił się z dna i utrudniał widoczność. |
+ | :Dalsze poszukiwania zostały przeprowadzone z inicjatywy autora w lipcu 1960 r. przy współudziale miejscowego Oddziału P.T.M.A. w Gdyni. Dokonano bagrowania (tzw. "rakiem") dna basenu, przesiewając wydobyty muł denny przez specjalnie sporządzoną kratę zmontowaną na przycumowanej do "raka" barce. | ||
=== Referencje === | === Referencje === |
Wersja z 23:26, 30 gru 2010
Meteoryt skalsyfikowany w [Meteoritical Bulletin Database] jako 'wątpliwy' (Doubtful)
Spis treści |
Opis spadku (zdarzenia)
- Opis spadku (zdarzenia) wg Pokrzywnickiego[1]
- (zgodnie z oryginałem)
- 20. SPADEK W GDYNI
- 21 stycznia 1959 r. około godz 5 rano doker Jan Blok, znajdujacy się w tym czasie na pokładzie statku P.L.O. "Jarosław Dąbrowski" przycumowanym dziobem na SW w Basenie Portowym nr IV w Gdyni na Nadbrzeżu Polskim, zauważył czerwony punkt na niebie, który zblizał sie do niego z błyskawiczną szybkością od strony mostku kapitańskiego. Zdawało mu się, że ów "punkt" leci prosto na niego, w związku z czym pochylił się całym ciałem w prawą stronę, aby - jak podał - uniknąć zderzenia. Po chwili zauważył jasny błysk w formie stozkowej, o średnicy około 1,5 m i długosci około 4 m. Światło lecącego przedmiotu tak go przeraziło i oslepiło, że zakrył rękoma oczy. Jednocześnie usłyszał "bardzo silne tarcie powietrza", czy też dźwięk metaliczny "przypominający dźwięk blachy".
- O opisanym zdarzeniu dowiedziała się z prasy Sekcja Meteorytyki P.T.M.A. w Warszawie, która zwróciła się do oddziału P.T.M.A. w Gdyni o zebranie dalszych informacji i przesłuchanie świadków, co zostało dokonane w dniach 25 II, 7 III i 11 IV. Dodatkowo przesłuchania głównych świadków zjawiska dokonał autor w dniach 10 i 11 VIII 1959 r. w Gdyni.
- Na podstawie przeprowadzonych dochodzeń, które całkowicie potwierdziły obserwacje Bloka, ustalono dalsze szczegóły i przybliżone miejsce spadku. Miejsce to zostało przeszukane przez nurków, niestety z wynikiem negatywnym; przypuszczalny meteoryt mógł się wbić na pewną głębokość w muliste dno basenu, zaś przy każdym stąpnięciu nurka muł unosił się z dna i utrudniał widoczność.
- Dalsze poszukiwania zostały przeprowadzone z inicjatywy autora w lipcu 1960 r. przy współudziale miejscowego Oddziału P.T.M.A. w Gdyni. Dokonano bagrowania (tzw. "rakiem") dna basenu, przesiewając wydobyty muł denny przez specjalnie sporządzoną kratę zmontowaną na przycumowanej do "raka" barce.
Referencje
- ^ Pokrzywnicki 1964.
Piśmiennictwo
- Pokrzywnicki Jerzy, (1964), I. Meteoryty Polski. II. Katalog meteorytów w zbiorach polskich. Studia Geologica Polonica, vol. XV, Wydawnictwa Geologiczne, Warszawa 1964, s. 124-125.