O ile nie zaznaczono inaczej, prawa autorskie zamieszczonych materiałów należą do Jana Woreczko & Wadi.
(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)
Święcany
Z Wiki.Meteoritica.pl
(Różnice między wersjami)
(→Lokalizacja) |
(→Meteoryt z ciekawą historią) |
||
Linia 9: | Linia 9: | ||
| lokalizacja = wieś Święcany, gmina Skołyszyn, powiat Jasło, woj. podkarpackie, Polska | | lokalizacja = wieś Święcany, gmina Skołyszyn, powiat Jasło, woj. podkarpackie, Polska | ||
| położenie = 49°47'29"N, 21°15'28"E | | położenie = 49°47'29"N, 21°15'28"E | ||
- | | data = prawdopodobnie | + | | data = prawdopodobnie początek września 2004 roku |
| uwagi = znaleziony wśród żwiru na drodze, ok. 100 m od domu nr 73 | | uwagi = znaleziony wśród żwiru na drodze, ok. 100 m od domu nr 73 | ||
| typ = chondryt zwyczajny, L/LL5 | | typ = chondryt zwyczajny, L/LL5 |
Wersja z 19:27, 19 mar 2011
Meteoryt z ciekawą historią
Święcany → | |
Największy fragment meteorytu Święcany
| |
Znalezisko | |
Lokalizacja | wieś Święcany, gmina Skołyszyn, powiat Jasło, woj. podkarpackie, Polska |
Położenie[1] | 49°47'29"N, 21°15'28"E |
Data | prawdopodobnie początek września 2004 roku |
Uwagi | znaleziony wśród żwiru na drodze, ok. 100 m od domu nr 73 |
Charakterystyka | |
Typ | chondryt zwyczajny, L/LL5 |
Masa | 8-10 g |
Liczba okazów | jeden okaz |
Cechy | stopień zwietrzenia W3 |
Meteoritical Bulletin Database |
- Wg PSM[2]
- ŚWIĘCANY - meteoryt został znaleziony przez 10-letnią Kasię Depczyńską (uprzednio wujek dziewczynki opowiadał jej o meteorytach oraz pokazywał jak wyglądają, stąd wynikało to, że Kasia zaczęła zwracać uwagę na nietypowo wyglądające kamienie, niedługo później znalazła meteoryt znany obecnie jako Święcany). Termin znalezienia - prawdopodobnie 09.2004r., miejsce znalezienia - wieś Święcany, gmina Skołyszyn, powiat Jasło, woj. podkarpackie. Meteoryt znajdował się wśród żwiru rozsypanego na lokalnej drodze w lecie 2003r., żwir pochodził ze żwirowni w Skołyszynie. Kamień został przekazany jako interesujący okaz p.Marcinowi Mazurowi i następnie studentowi Uniwersytetu Jagiellońskiego p.Łukaszowi Badurowi, który rozpoznał w nim prawdopodobny meteoryt. Ostatecznie potwierdził to prof. Łukasz Karwowski z Uniwersytetu Śląskiego, który otrzymał do badań niewielki kawałek znaleziska oraz przygotowany uprzednio szlif. Meteoryt Święcany został wstępnie sklasyfikowany jako chondryt L4 lub L5, stopień zwietrzenia W3, obecna masa okazu wynosi 6,62g[3], pierwotnie prawdopodobnie ok. 8-10g. Na przekroju widoczne są ładne i dość duże chondry oraz ziarna piroksenów i oliwinów. Podczas oględzin meteorytu stwierdzono, iż nie posiada on cech charakterystycznych dla meteorytów saharyjskich, był w tym celu z nimi porównywany. Meteoryt został zarejestrowany w 2008r. (Meteoritical Bulletin nr 94).
- wg WYSTAWY
- Meteoryt został znaleziony przez 10-letnią Kasię Depczyńską we wrześniu 2004 r. (wujek opowiadał jej o meteorytach i pokazywał jak wyglądają). Dziewczynka wypatrzyła go na lokalnej żwirowej drodze. Potem ustalono, że żwir rozsypano w lecie 2003 r. i pochodził ze Skołyszyna. Kamień trafił do prof. Łukasza Karwowskiego z Uniwersytetu Śląskiego i został sklasyfikowany jako chondryt L. Ważył ok. 8–10 g, dziś zostało tylko 6,62 g. Na przekroju widoczne są ładne i dość duże chondry oraz ziarna piroksenów i oliwinów.
Galeria
Płytki cienkie (thin slice) z meteorytu Święcany (światło spolaryzowane, nikole skrzyżowane) (fot. Łukasz Karwowski)
Lokalizacja
(S) wieś Święcany, (*) Skołyszyn
Bibliografia
- Karwowski Łukasz, Badur Łukasz, Mazur Marcin, (2008), Meteoryt Święcany. Materiały IV Konferencji Meteorytowej Warszawa-Wyszków 2006, s. 13-17.
- Karwowski Łukasz, Badur Ł., Mazur Marcin, (2009), Meteoryt Święcany. Acta Soc. Metheor. Polon., 1, 2009, s. 44-47.
- Mazur Marcin, (2008), Święcany – meteoryt z ciekawą historią. Meteoryt, nr 3, 2008, s. 3-4.
Przypisy
- ^ jeśli nie zaznaczono inaczej, podano współrzędne przyjęte w oficjalnej bazie meteorytów Meteoritical Bulletin Database
- ^ PSM - Polski Serwis Meteorytów
- ^ masa główna znajduje się w posiadaniu znalazcy