PayPal-donate (Wiki).png
O ile nie zaznaczono inaczej, prawa autorskie zamieszczonych materiałów należą do Jana Woreczko & Wadi.

(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)

Bjelaja Zerkov

Z Wiki.Meteoritica.pl

(Różnice między wersjami)
(→Mapy)
(→Źródła)
Linia 27: Linia 27:
== Źródła ==
== Źródła ==
 +
 +
'''Stoikowitz (1809)''' (s. 307)
 +
:{| style="width:800px"
 +
|[[Grafika:Stoikowitz_1809_(AnP_1_31).djvu|page=4|200px|thumb|left|Stoikowitz (1809), s. 307]]
 +
|}
 +
'''Chladni (1819)''' (s. 264)
'''Chladni (1819)''' (s. 264)

Wersja z 16:48, 1 lut 2013

Bjelaja Zerkov →
Spadek
Lokalizacja Biała Cerkiew, Ukraina
Położenie[1] 49°47'N, 30°11'E
Data 15 stycznia 1796 r.[2]
Uwagi w innych źródłach są różne daty; masa spadłego okazu wynosiła 9,2 kg
Charakterystyka
Typ chondryt zwyczajny, H6
Masa 1826 g
Liczba okazów jeden okaz
Meteoritical Bulletin Database
Synonimy →
w NHM Cat: Belaia Tserkov, Belaja Zerkov, Belaja Zerkow, Belaja-Zerkov, Bialacerkiew, Kiev; w MetBase: Bjelaja-Zerkov; po rosyjsku: Белая Церковь; po ukraińsku: Біла Церква; po polsku: Białacerkiew

Spadek meteorytu 15 stycznia 1796 roku[2] na Ukrainie (H6, TKW 1850 g).


W światowych zbiorach zachowało się tylko niecałe 2 kg. Według źródeł pierwotna masa spadłego okazu wynosiła 9,2 kg. Największy fragment (~1,35 kg) masy głównej meteorytu Biała Cierkiew znajduje się w zbiorach muzeum geologicznego Ukraińskiej Akademii Nauk w Kijowie.


Wieś Błoszczyńce (Bołszczyńce)

W Słowniku Geograficznym... Chlebowskiego[3] jest wzmianka, że we wsi Błoszczyńce nad rzeką Uziną, 1 stycznia 1796 roku[4] spadł wielki aerolit, przechowywany później w zbiorach akademii wileńskiej[5]. Meteoryt otrzymał nazwę Biała Cerkiew zgodnie z obowiazujacą wówczas zasadą, że nazwę nadaje się od nazwy najbliższego punktu pocztowego, więc za Chlebowskim - st. poczt. Białacerkiew.


Data spadku

W różnych źródłach podawane są różne daty spadku. W Meteoritical Bulletin, u Заварицний (1952) i u Stoikowitz'a (1809) jest data 15 stycznia, według katalogu meteorytów Krinova (1976), jest to 14 stycznia. Natomiast w Słowniku Gograficznym... Chlebowskiego[3] data spadku to 12 stycznia[4]. Być może chodzi o datę znalezienia (обнаружен, найден), a nie samego spadku?

Źródła

Stoikowitz (1809) (s. 307)

Stoikowitz (1809), s. 307


Chladni (1819) (s. 264)

Chladni (1819), s. 264


Kesslemeyer (1861) (s. 372, 423)

5. 1796 4. Jan. Belaja-Zerkwa (Biala-Cerkow, Weissekirchen). Gouv. Kiew 49°50'N. 30°6'O. G.31.1809.307.[6]
419. 5 1796. 4. Jan. Belaja-Zerkwa (Weissekirchen); Gouv. Kiew Russland 49°50'N.
30°6'O. 		C. 264.[7] 1 grosser feuriger Stein im geschmolzenen Zustand.

Lokalizacja

Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
© Jan Woreczko & Wadi

(B) wieś Błoszczyńce

współrzędne wg różnych autorów

* W 2018 roku Google zmieniło zasady działania apletu, mapa może wyświetlać się niepoprawnie (pomaga Ctrl+F5); więcej → Szablon:GEMap-MyWiki

Wieś Błoszczyńce (ang. Bloshchyntsi, ros. Блощинцы, ukr. Блощинці) około 16 km na wschód o Białej Cerkwi.


Mapy

Białacerkiew i Błoszczyńce.
Mapa Polski z 1859 roku (fragment) (źródło: Chrzanowski (1859))

Wieś Biełaja Cerkow i Błoszczyncy (źródło: Mapy austro-węgierskie, 1880-1912)


Bibliografia

  • Chladni Ernst F.F., (1819), Ueber Feuer-Meteore, und über die mit denselben herabgefallenen Massen (O ognistych meteorach i o masach spadających z nimi) (Nebst zehn Steindrucktafeln und deren Erklärung von Carl von Schreibers), Wien 1819, ss. 434, (s. 264).[8][9] Plik PDF[10]; plik GoogleBooks; plik doi.
Pokrzywnicki (1959)
  • +Chlebowski Bronisław, Sulimierski Filip, Walewski Władysław, et al., (1880-1902), Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tomy I-XV, Warszawa 1880-1902. Pliki PDF. Tom I, cz. 1, s. 504 i tom XV, cz. 1, s. 165.
  • Chrzanowski Wojciech, (1859), Karta dawnéj Polski z przyległémi okolicami krajów sąsiednich według nowszych materyałów na 1:300000, Paryż 1859. Plik dLib; plik eUWr.
  • Kesselmeyer Paul August, (1861), Ueber den Ursprung der Meteorsteine. Tafel XII-XIV., w: Broenner Heinrich L., Abhandlungen, herausegeben von der Senckenburgischen naturforschenden gesellschaft, Bd. 3, Frankfurt a.M. 1859-1861, s. 313-454, (s. 372, 423). Plik PDF; plik DjVu.
  • Kortum Karol Ludwik, (1805), Uwagi nad kamieniami meteorycznemi, z przyłączonym opisem kamienia, który spaśdź miał na Ukrainie pod Białocerkwią. w Roku 1797. Nowy Pamiętnik Warszawski, seria nowa, tom 18, nr 54, 1805, s. 336–354. Plik DjVu.
  • Кринов Е.Л., (1976), Краткий каталог метеоритов СССР на 1 января 1976. Meteoritika (Метеоритика), 1976, vol. XXXV.
  • Pokrzywnicki Jerzy, (1959), Meteoryt Biała Cerkiew. Acta Geophys. Polon., vol. VII, nr 1, 1959, s. 72-82. Plik DjVu
    Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
    .
  • +Stoikowitz A. (Стойкович Афанасий Иванович), (1809), Nachrichten von mehreren russischen Luftsteinen, besonders von denen, dle am 1. Octob. 1787 im Gouvernement von Charkow herabgefallen find, Annalen der Physik, 1, Bd. 31, 1809, s. 305-322, (s. 307).[11][12][13] Plik DjVu
    Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
    .

Przypisy

  1. ^ jeśli nie zaznaczono inaczej, podano współrzędne przyjęte w oficjalnej bazie meteorytów Meteoritical Bulletin Database
  2. ^ a b inne źródła podają różne daty; u Kesselmeyera (1861) jest 4 stycznia, ale to pewnie wg starej rachuby dat?
  3. ^ a b Chlebowski et al. (1880-1902)
  4. ^ a b 1 stycznia 1796 roku wg kalendarza juliańskiego to 12 stycznia wg kalendarza gregoriańskiego - występuje więc rozbieżność dat
  5. ^ pod hasłem wieś Bołszczyńce (nie Błoszczyńce!) w tomie I Słownika Geograficznego... na str. 304, znajduje się również informacja o tym spadku, ale nazwa wsi to Bołszczyńce (!?) leży ona u zbiegu rzeczek Uzina i Użka
  6. ^ powołanie na Stoikowitz (1809) (wg klucza: Gilbert, Bd. 31, rok 1809, s. 307)
  7. ^ Chladni (1819), s. 264
  8. ^ zawiera dodatek (katalog kolekcji w Wiedniu): Schreibers Karl Franz von, Anhang. Verzeichniss der Sammlung von Meteor-Massen, welche sich im k. k. Hof-Mineralien-Cabinette in Wien befindet. Vom Director von Schreibers, s. 425-434
  9. ^ cytowane w tytule 10 tablic (zehn Steindrucktafeln) to powołanie na: Schreibers Karl Franz von, (1820), Beyträge zur Geschichte und Kenntriss meteorischer…
  10. ^ na kopii egzemplarza z biblioteki Harvard University na końcu znajdują się odręczne notatki nieznanego autora!?
  11. ^ spadek meteorytu Kharkov (Жигайловка) 12 października 1787 roku w Ukrainie; chondryt zwyczajny L6, TKW ~1500 g
  12. ^ w tym tomie Ann. d. Phys. relacja ze spadku i wyniki analiz meteorytu Stannern (tam również tablice z rysunkami okazów!)
  13. ^ patrz → Stoikowitz (1807)

Zobacz również

Linki zewnętrzne

Źródło „http://meteoritica.pl/index.php5/Bjelaja_Zerkov”
Osobiste