PayPal-donate (Wiki).png
O ile nie zaznaczono inaczej, prawa autorskie zamieszczonych materiałów należą do Jana Woreczko & Wadi.

(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)


Zelwa 1873

Z Wiki.Meteoritica.pl

Wersja Wiki woreczko (dyskusja | edycje) z dnia 21:06, 17 paź 2018
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
1i

Spadł, opisali i zgubili

Doniesienie o spadku meteorytu 14 listopada[1] 1873 roku (sobota) w okolicach miasteczka Zelwa w powiecie grodzieńskim na Białorusi.


Doniesienie zamieszczono w tygodniku Dziennik Warszawski z listopada 1873 roku (pisownia oryginalna):

«

* Dnia 2 października[2], o godzinie 8 z rana, nad miasteczkiem Zelwą[3], w powiecie Wołkowyskim, w gubernji Grodzieńskiej, rozległ się huk grzmotów, bardzo podobny do salw z dział i wkrótce potem na polu pomiędzy miasteczkiem a dobrami Zelmą[3], obywatela Konstantynowa, został podniesiony przez pastucha spadły kamień-aerolit. Aerolit ten przywieziony został do Grodna i obecnie zachowany jest w urządzającym się przy grodzieńskim Komitecie Statystycznym muzeum naturalnych płodów gubernji. Aerolit z jednej strony nieco jest odbity i na nieszczęście, kawałki odbite nie zostały znalezione; ale wnosząc z ogólnego konturu i lekkich zagięć przy odbitej stronie czarnej jego kory, miał on formę zaokrąglono-pryzmatyczną. Z pięciu powierzchni tego pryzmatu, jedna tylko dolna, jest bardziej płaska i szersza od innych. Waga aerolitu równa się 2 funtom i 10½ zołotnikom.[4] Zewnątrz pokryty jest matową buro-czarną korą; kora ta nieco jest pomarszczona, podobna do cienkiej skóry szagrynowej[5] i wszędzie ma jednakową grubość, nie przenoszącą ½ milimetra; skład kory jest bardzo twardy, w odłamie nie ziarnisty, drobne jej odłamki silnie przyciągane są przez magnes; przy uderzeniu stalą o korę, wydaje ona jaskrawe iskry żółte, ale się nie kruszy. Wewnątrz główny skład aerolitu i ma kolor jasno-popielaty, układ cząstek jest gruby i drobno-ziarnisty; większe ziarna mają nieokreślony okrągły kształt, kolor bury i są nieprzezroczyste; pod szkłem powiększającem cała masa wydaje się nakropiona bardzo drobnemi błyszczącemi punktami, na podobieństwo świecących lusterek lub powierzchni siarczanego pirrytu; delikatny cement łączący masę ziarnistą, jest koloru brudno-białego. Skład całej masy jest dość twardy i nie łatwo daje się rozbić, lecz przy uderzeniu stalą nie daje iskier i na szkle nie pozostawia rysy. Przy zbliżeniu aerolitu do strzałki magnesowej, takowa słabo oscyluje i nieco zbacza. Chemicznie aerolit ten nie był jeszcze zbadany, lecz wnosząc z wielkiego jego podobieństwa do aerolitu spadłego w 1768 r. we Francji w okolicach zamku Chevalerie[6], zbadanego przez akademików paryzkich Fougèrea, Cadet'a i Lavoisier'a, prawdopodobnie składa się z żelaza, krzemionki, niklu, niedokwasu manganezu i słabej ilości siarki.

Aerolit ten, pod względem wewnętrznego układu, należy do rzędu drobno ziarnistych amorficznych aerolitów. (Gon. Urzęd.)[7]

źródło: Dziennik Warszawski (1873)

»


Doniesienie zamieszczono w tygodniku Opiekun Domowy z grudnia 1873 roku (pisownia oryginalna):

«

Nad miasteczkiem Zelmą[3], w powiecie Wołkowyskim, gubernii Grodzieńskiej, dnia 14 z m.[1] o godzinie 8-ej z rana, rozległ się huk grzmotów podobny do odgłosu wystrzałów armatnich, i  wkrótce potym na polu pomiędzy miasteczkiem a wsią Zelmą, znaleziony został przez pastucha aerolit, który następnie przywieziony do Grodna, przechowany został w muzeum płodów naturalnych tej guberni. Aerolit z jednej strony jest nadtłuczony, ale wnosząc z ogólnego konturu miał on formę zaokrągloną pryzmatyczną; waży przeszło 2 funty pokryty jest zewnątrz korą burą czarną, nieco pomarszczoną, grubą zaledwie na pół milimetra. Skład tej kory jest bardzo twardy, w odłamie jest ziarnisty, a drobne kawałki chciwie przyciągane są przez magnes. Wewnątrz rdzenny skład aerolitu ma kolor jasny-popielaty, a układ cząstek gruby i ziarnisty; pod szkłem powiększającym cała masa wydaje się nakropiona bardzo drobnemi błyszczącemi punktami, na podobieństwo świecących zwierciadełek, lub powierzchni siarczanego pirrytu. Strzałka magnesowa przy zbliżeniu aerolitu słabe okazuje zboczenia. Nie dokonano jeszcze ścisłej chemicznej analizy tego gościa pozaziemskiego, zdaje się wszakże, iż takowy składa się z żelaza, krzemionki, niklu, niedokwasu magnezu i siarki, podobny jest bowiem bardzo do spadłego w r. 1768 we Francyi w okolicach zamku Chevalerie[6], a zbadanego naówczas przez akademiją paryską.

źródło: Opiekun Domowy (1873)

»


Precyzja opisu znalezionego okazu, jego trafność i wnikliwość jest godna uznania. Rzadko wówczas opisywano tak profesjonalnie okazy meteorytów.
Z opisu okoliczności spadku i charakteru kamienia informacja bardzo wiarygodna! Okaz prawdopodobnie zaginął.

To samo doniesienie wg czasopisma Wiek z listopada 1873 roku (pisownie oryginalna):

«

– W dniu 2 b. m.[2] o 8-ej godzinie rano nad miasteczkiem Zelwą[3] w powiecie wołkowyskim rozległ się huk, zupełnie podobny do wystrzału armatniego, i w tej chwili tuż za wspomnianym miasteczkiem spadł kamień, który, podniesiony przez obecnego pastucha, pokazał się być aerolitem. Aerolit ten miał kulisto pryzmatyczny kształt; ważył około 2¼ funtów – zewnątrz pokryty jakby korą barwy szaroczarnej, nierówną, podobną do cienkiego szagrynu[5] i równej grubości we wszystkich miejscach. Kora ta niezmiernie twarda; drobne jej cząsteczki są czułe na działanie magnesu – przy uderzeniu o stal wydaje żółtawe iskry. Aerolit, przybliżony do igły magnesowej, wprawia ją w w lekkie wahanie.

źródło: Wiek (1873)

»


W bazie meteorytów Meteoritical Bulletin nie ma informacji o spadku meteorytu w tym rejonie w tym okresie!

Lokalizacja

Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
© Jan Woreczko & Wadi

(Z) Zelwa

* W 2018 roku Google zmieniło zasady działania apletu, mapa może wyświetlać się niepoprawnie (pomaga Ctrl+F5); więcej → Szablon:GEMap-MyWiki

Zelwa (ang. Zeľva, biał. Зэльва, ros. Зельва).


Bibliografia

  • Dziennik Warszawski, (1873), nr 238 (8/20 listopada 1873)[8], s. 1009(3). Plik eLib.
  • Opiekun Domowy: pismo tygodniowe, Rozmaitości, nr 52 i 53 (18/30 grudnia 1873)[8], s. 420. Plik eLib.
  • Wadi, Woreczko Jan, (2013), Doniesienia z Wiki. Spadł, opisali i zgubili, Meteoryt, 2, 2013, s. 9. Plik PDF; plik DjVu
    Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
    .
  • Wiek, nr 121 (12/24 listopada 1873)[8], s. 4. Plik eLib.

Przypisy

  1. ^ a b data podana wg kalendarza gregoriańskiego tzw. nowym stylu
  2. ^ a b 2 listopada wg starego stylu czyli 14 listopada wg kalendarza współczesnego
  3. ^ a b c d w artykułach występuje pisownia Zelwa/Zelma!
  4. ^ Золотник (pol. zołotnik) – dawna rosyjska jednostka masy równa 1/96 funta, czyli ok. 4,2658 grama; patrz → Dawne jednostki miar i wag
  5. ^ a b w znaczeniu charakterystycznej faktury powierzchni; za Wikipedią: szagryn – skóra cielęca, kozia lub owcza, garbowania roślinnego z licem groszkowym
  6. ^ a b spadek meteorytu Lucé 13 września 1768 roku w Pays de la Loire we Francji; chondryt zwyczajny L6, TKW 3,5 kg
  7. ^ Goniec Urzędowy?
  8. ^ a b c data w formacie stary/nowy styl

Zobacz również

Linki zewnętrzne

Osobiste