(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)
Szablon:VilniusMMU
Z Wiki.Meteoritica.pl
(Utworzył nową stronę „Vilnius University Geology Museum – [http://www.muziejai.lt/vilnius/Geologijos_muz.htm Vilniaus universiteto Geologijos muziejus]<noinclude> [[Category:Kolekcje|{{PAG...”) |
m |
||
(Nie pokazano 10 wersji pomiędzy niniejszymi.) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
- | Vilnius University | + | '''[[Szablon:VilniusMMU|Museum of Geology of Vilnius University]]''' (''Vilnius, Min. Mus. Univ.'') – [http://www.geol.gf.vu.lt/lt/muziejus Geologijos ir Mineralogijos Katedra, Geologijos muziejus] {{SeparatorBull}} [http://www.muziejai.lt/vilnius/Geologijos_muz.htm Vilniaus universiteto Geologijos muziejus] {{SeparatorBull}} [katalog → [[:Szablon:Явнель (1986)|Явнель (1986)]]]<noinclude> |
+ | |||
+ | |||
+ | ---- | ||
+ | Muzeum ma w swoich zbiorach tylko cztery meteoryty (Koblitz MetBase): '''[[Padvarninkai]]''' (main mass, 2,1 kg), {{Link-MBD|name=Thunda|code=23978}} (202 g), '''[[Zabrodje]]''' (main mass, 2,6 kg), '''[[Zemaitkiemis]]''' (10,1 kg). | ||
+ | |||
+ | |||
+ | Po stłumieniu powstania listopadowego car Mikołaj I w 1832 roku zamknął Uniwersytet Wileński. Najcenniejsze okazy uniwersyteckiego gabinetu mineralogicznego zostały wówczas porozsyłane do Kijowa, Dorpatu i Charkowa. Przed jego likwidacją w zbiorach było kilka meteorytów. Za Bieliński (1899-1900) (wyróżnienia w tekście [[Redakcja]]): | ||
+ | {{AQuote-begin|max-width=800px}} | ||
+ | Ważniejsze egzemplarze w gabinecie wileńskim były następujące: Rodzaje skał i ciał kopalnych z Kurlandyi, z okolic Grodna, Wilna, Wołynia, Podola, Chersonu i Kijowa, ułożone w takim porządku, w jakim leżą w naturze. '''Celniejsze z aerolitów: jeden z [[Bjelaja Zerkov|Białejcerkwi]], w okolicach której spadł w r. 1796, drugi z [[Lixna|Dynaburga]]<ref>meteoryt [[Lixna]]</ref> spadły w r. 1820; trzeci znaleziony w pobliżu wioski [[Zaborzika|Zaborycy]] przy rzece Słuczy, spadł w r. 1818. Ten ostatni ważył 6 funtów.''' Ołów czerwony (chromian ołowiu) z Syberyi, dar hr. Walickiego. '''Żelazo meteoryczne, ważące przeszło 193 funty, znalezione w [[Brahin|Brahinie]], majętności hr. Rokickiego. Z daru jenerała Korsakowa<ref>w innej części opisu darów jest: Jenerał Kossakowski</ref> część kamienia meteorycznego, spadłego w Normandyi, ważąca przeszło 66 funtów.'''<ref>nie udało się zidentyfikować tego meteorytu; być może chodzi o meteoryt {{Link-MBD|code=12434|name=L'Aigle}}, ale ta waga okazu!?!</ref> Siarka krystalizowana z Potosi. Chryzopraz ze Szląska, dar hr. Walickiego, ważący 60 funtów. {{Wielokropek}} | ||
+ | {{AQuote-end}} | ||
+ | |||
+ | W zbiorze wileńskim powinien wówczas znajdować się również fragment meteorytu '''[[Bialystok (Białystok)]]''' przekazany przez ''radcę Suchodolskiego'', o czym wspomina Jan Wolski w [[Bialystok/Dziennik Wileński, t. II, 1827|swojej relacji (Wolski 1827)]]?! | ||
+ | |||
+ | == [[Bibliografia]] == | ||
+ | |||
+ | * {{Bieliński (1899-1900)|page=155, tom 1}} | ||
+ | |||
+ | * {{Явнель (1986)}} | ||
+ | |||
+ | {{Przypisy}} | ||
[[Category:Kolekcje|{{PAGENAME}}]] | [[Category:Kolekcje|{{PAGENAME}}]] | ||
</noinclude> | </noinclude> |
Aktualna wersja na dzień 17:34, 15 wrz 2023
Museum of Geology of Vilnius University (Vilnius, Min. Mus. Univ.) – Geologijos ir Mineralogijos Katedra, Geologijos muziejus ● Vilniaus universiteto Geologijos muziejus ● [katalog → Явнель (1986)]
Muzeum ma w swoich zbiorach tylko cztery meteoryty (Koblitz MetBase): Padvarninkai (main mass, 2,1 kg), Thunda (202 g), Zabrodje (main mass, 2,6 kg), Zemaitkiemis (10,1 kg).
Po stłumieniu powstania listopadowego car Mikołaj I w 1832 roku zamknął Uniwersytet Wileński. Najcenniejsze okazy uniwersyteckiego gabinetu mineralogicznego zostały wówczas porozsyłane do Kijowa, Dorpatu i Charkowa. Przed jego likwidacją w zbiorach było kilka meteorytów. Za Bieliński (1899-1900) (wyróżnienia w tekście Redakcja):
Ważniejsze egzemplarze w gabinecie wileńskim były następujące: Rodzaje skał i ciał kopalnych z Kurlandyi, z okolic Grodna, Wilna, Wołynia, Podola, Chersonu i Kijowa, ułożone w takim porządku, w jakim leżą w naturze. Celniejsze z aerolitów: jeden z Białejcerkwi, w okolicach której spadł w r. 1796, drugi z Dynaburga[1] spadły w r. 1820; trzeci znaleziony w pobliżu wioski Zaborycy przy rzece Słuczy, spadł w r. 1818. Ten ostatni ważył 6 funtów. Ołów czerwony (chromian ołowiu) z Syberyi, dar hr. Walickiego. Żelazo meteoryczne, ważące przeszło 193 funty, znalezione w Brahinie, majętności hr. Rokickiego. Z daru jenerała Korsakowa[2] część kamienia meteorycznego, spadłego w Normandyi, ważąca przeszło 66 funtów.[3] Siarka krystalizowana z Potosi. Chryzopraz ze Szląska, dar hr. Walickiego, ważący 60 funtów. (…)
W zbiorze wileńskim powinien wówczas znajdować się również fragment meteorytu Bialystok (Białystok) przekazany przez radcę Suchodolskiego, o czym wspomina Jan Wolski w swojej relacji (Wolski 1827)?!
Bibliografia
- Bieliński Józef, (1899-1900), Uniwersytet Wileński (1579-1831), tomy 1 i 2, Kraków 1899-1900, (s. 155, tom 1).[4] Plik dLib (tom 1), dLib (tom 2).
- Явнель Александр Александрович, Иванов Андрей Валерьевич, Заславская Н.И. (Yavnel' A.A., Ivanov A.V., Zaslavskaya N.I.) (1986), Каталог метеоритов коллекций Советского Союза (Catalogue of meteorites of collections of the USSR), Ротапринт ГЕОХИ АН СССР, 1986, ss. 221.[5][6] Zbiory własne W&W.[7]