Sagan (Dąbrowa Łużycka)

Wersja Wiki woreczko (dyskusja | edycje) z dnia 16:53, 28 sty 2011

Dąbrowa Łużycka (u Pokrzywnickiego)

Dabrowa Luzycka (From MetBase)

Dubrow (In NHM Cat)

Zagan (In NHM Cat)

Zegan (In NHM Cat)

Żegań (u Pokrzywnickiego)

Opis

W katalogu Kleina^[1] jest informacja o spadku: 1636 März 16 (6); 6^h vorm.; Zwischen Sagan und Dubrow ¹⁾; ¹⁾ 2 Zentner schwerer Meteorstein; (tłum.: dwa bardzo ciężkie meteoryty lub dwa cetnary meteoryt)

U Chladniego (1826) jest wzmianka: (...) 1636, 6 mars. En Silésie. Lucas et Claverius. (...)

Wg PSM: DĄBROWA ŁUŻYCKA - według kronik meteoryt ten spadł przy jasnym niebie, z wielkim hałasem o godz.6 rano 6 marca 1636r. we wsi Dubrow. Identyfikacja miejsca spadku okazała się dość trudna, ponieważ na Łużycach i Śląsku zachodnim znajduje się kilka miejscowości o nazwie Dubrow lub podobnej. Ostatecznie ustalono, że chodzi o miejscowość, która obecnie nosi nazwę Dąbrowy Łużyckiej. Meteoryt miał nietypowy kształt czary lub misy, był kruchy, usiany gruzełkami czy też wrostkami metalu. Na zewnątrz był pokryty opaloną powłoką. Ze względu na długi upływ czasu od momentu spadku wiele informacji na temat tego meteorytu można uznać jako niepewne. Nie jest znany los, jaki spotkał ten meteoryt po spadku. Prawdopodobnie był do meteoryt kamienny, chondryt. - "Meteoryty Polski" J.Pokrzywnicki.

wg WYSTAWY: Kronikarze piszą, że zdarzenie miało miejsce o 6 rano we wsi Dubrow, prawdopodobnie to dzisiejsza Dąbrowa Łużycka. Meteoryt miał oryginalny kształt czary lub misy, skorupę obtopieniową, był kruchy, z licznymi gruzełkami czy też wrostkami metalu. Ważył 2 talenty. Jeśli były to talenty duże, to ponad 120 kg, jeśli małe – 52 kg. Prawdopodobnie był do meteoryt kamienny, chondryt. Los kamienia nie jest znany.

Chladni E.F.F., (1826), Nouveau catalogue des chutes de pierres ou de fer; de poussières ou de substances molles, sèches ou humides, suivant l’ordre chronologique. W: Arago François, Gay-Lussac Joseph Louis, Annales de chimie et de physique. vol.XXXI, Paris 1826, s. 253-270.

Klein Hermann J., (1904), Jahrbuch der Astronomie und Geophysik. Enthaltend die wichtigsten Fortschritte auf den Gebieten der Astrophysik, Meteorologie und physikalischen Erdkunde. XIV. Jahrgang 1903. Eduard Heinrich Mayer, Leipzig 1904.

Pokrzywnicki Jerzy, (1964), I. Meteoryty Polski. II. Katalog meteorytów w zbiorach polskich. Studia Geologica Polonica, vol. XV, Wydawnictwa Geologiczne, Warszawa 1964, s. 117-122.