PayPal-donate (Wiki).png
O ile nie zaznaczono inaczej, prawa autorskie zamieszczonych materiałów należą do Jana Woreczko & Wadi.

(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)


Pomorski niż grawimetryczny

Z Wiki.Meteoritica.pl

0

Być może mamy swój Chicxulub?

A – mapa anomalii grawimetrycznych Bouguera, B – mapa anomalii magnetycznych (źródło: Narkiewicz et al. 2024)

W rejonie Grudziądza występuje anomalia grawitacyjna, tzw. pomorski niż grawimetryczny[1] (PGL, ang. Pomerania Gravity Low), którą dwójka badaczy z Państwowego Instytutu Geologicznego w Warszawie: Marek Narkiewicz i Zdzisław Petecki, identyfikują, jako pozostałość po impakcie. Wysunęli oni hipotezę, że około 1,6-1,8 mld lat temu w kraton wschodnioeuropejski Bałtyka[2] (ang. East European Craton; fragment superkontynentu Kolumbia) uderzył meteoroid o rozmiarach podobnych do obiektu, który utworzył krater Chicxulub[3] (Narkiewicz et al. 2024).

Struktura ta powstała w okresie paleoproterozoiku[4], ale pomimo swojej olbrzymiej wówczas skali oddziaływania na środowisko, nie wywołała ona katastrofalnych skutków dla życia na Ziemi, jakie, np. przyniosła wspomniana katastrofa Chicxulub sprzed 66 milionów lat, która doprowadziła do zagłady dinozaurów. Życie na Ziemi dopiero raczkowało, w paleoproterozoiku pojawiły się prokarionty (cyjanobakterie), a pod koniec ery zaczęły formować się pierwsze organizmy eukariotyczne (wielokomórkowe, posiadające jądro komórkowe). Z tego okresu pochodzą też inne zidentyfikowane i potwierdzone struktury impaktowe na Ziemi: kratery Sudbury (130 km) i Hudson Bay (450 km) w Kanadzie oraz Dhala (11 km) w Indiach. Era paleoproterozoiku było bardzo ciekawa i ważna dla formowania się złóż wielu pierwiastków – (za Wikipedią): w tym czasie w Kanadzie tworzyły się złoża niklu. Również powstała większość światowych zasobów rudy żelaza, m.in.: na obszarze dzisiejszej Szwecji, Norwegii, Stanów Zjednoczonych, Kanady, Meksyku, Chile, Indii, Syberii. W Ameryce Północnej pojawiły się rudy miedzi. Działo się 😀

Według modeli struktura ta ma owalny kształt i około 200 km średnicy. Nie jest ona widoczna na powierzchni Ziemi, gdyż znajduje się głęboko pod wieloma kilometrami osadów i skał. Hipoteza opiera się na wynikach pomiarów pól potencjalnych, danych sejsmicznych i magnetotellurycznych oraz najnowszych wyników modelowania grawimetrycznego. Ze względu na głębokość na jakiej znajduje się struktura, nie ma możliwości bezpośredniego potwierdzenia jej impaktowego pochodzenia – nie dysponujemy próbkami skał, by stwierdzić m.in. występowanie brekcji czy zmian szokowych w skałach.

Zapewne spadnie na Ziemię jeszcze dużo meteorytów, zanim hipoteza ta zostanie potwierdzona lub obalona? 😀

Galerie


Bibliografia

  • Mazur Stanisław, Krzywiec Piotr, Malinowski Michał, Lewandowski Marek, Aleksandrowski Paweł, Mikołajczak Mateusz, (2017), Tektoniczne znaczenie strefy Teisseyre’a-Tornquista w świetle nowych badań (Tectonic significance of the Teisseyre-Tornquist zone in the light of new research), Przegląd Geol., 65(12), 2017, s. 1511-1520. Plik pgF.
  • Narkiewicz Marek, Petecki Zdzisław, (2024), Pomerania Gravity Low at the East European Craton margin – granitic batholith or a Paleoproterozoic impact structure?, Geological Quarterly, vol. 68(1), 2024, ss. 12. Plik doi.
  • Petecki Zdzisław, (2019), Ideal body analysis of the Pomerania Gravity Low (northern Poland), Geological Quarterly, vol. 63(3), 2019, s. 558–567. Plik doi.

Przypisy

  1. ^ ujemna anomalia grawitacyjna
  2. ^ rejon, gdzie znajduje się współcześnie Polska
  3. ^ za Wikipedią: Chicxulub – ziemski krater uderzeniowy sprzed 66 milionów lat w Meksyku, pogrzebany pod warstwą osadów na półwyspie Jukatan i na dnie Zatoki Meksykańskiej; krater ma około 150 km średnicy, z zewnętrznym pierścieniem o średnicy około 240 km; utworzony w wyniku spadku asteroidy o średnicy około 10 km; powstanie krateru Chicxulub wiązane jest z wielkim wymieraniem kończącym okres kredowy, w którym wyginęło wiele grup zwierząt, m.in. dinozaury
  4. ^ za Wikipedią: paleoproterozoik – pierwsza z trzech er proterozoiku, trwała od 2,5 mld do 1,6 mld lat temu. W paleoproterozoiku doszło do stabilizacji kontynentów. Uformował się pierwszy prawdziwy superkontynent, łączący ponad 75% mas lądowych planety: Kolumbia

Zobacz również

Linki zewnętrzne