PayPal-donate (Wiki).png
O ile nie zaznaczono inaczej, prawa autorskie zamieszczonych materiałów należą do Jana Woreczko & Wadi.

(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)


Hirschfelde 1885

Z Wiki.Meteoritica.pl

(Różnice między wersjami)
Linia 1: Linia 1:
-
Domniemany spadek meteorytów 14 lutego 1885 roku w Hirschfelde pod Zittau (pol. ''Żytawa'') na Śląsku. Informacja w czasopisma ''Wszechświat'' podana za ''Chem. Ztg.'', 1885, p. 415.
+
Domniemany spadek meteorytów 14 lutego 1885 roku w Hirschfelde pod Zittau (pol. ''Żytawa'') na Śląsku.
 +
 
 +
Informacja w gazecie ''Wszechświat'' nr 15 z 1885 roku (podana za ''Chem. Ztg.'', 1885, p. 415) (''pisownia oryginalna'')<ref name="OCR">tekst odczytany OCR może zawierać błędy</ref>:
 +
{{AQuote-begin|max-width = 640px}}
 +
{{Sparse-b}}Niezwykły meteoryt{{Sparse-e}}. W dniu 14 Lutego b. r. w Hirschfelde pod Zittau na Szląsku, jak informuje Dr. Th.&nbsp;Schuchardt z&nbsp;Görlitz, spadł pomiędzy 7¼ i&nbsp;7½ godziną wieczorem meteoryt, z&nbsp;którego znaleziono trzy większe odłamki, Cały ważył około 1&nbsp;''kg'' i&nbsp;znajduje się z&nbsp;wyjątkiem drobnych odpadków w&nbsp;posiadaniu p.&nbsp;Dr. Th.&nbsp;Schuchardta. Aerolit ten różni się swym składem chemicznym od wszystkich dotychczas badanych. Przedwstępne jakościowe poszukiwanie wykazało, że przeważnie składa się on z&nbsp;Fe&nbsp;S<sub>2</sub> i&nbsp;nie zawiera niklu. Przy rozpuszczaniu w&nbsp;kwasie azotnym wydziela się siarka i&nbsp;pozostają drobne części węglowe. Ze świeżéj substancyi woda wyługowywa siarczan żelaza. Krzemianów, alkalijów i&nbsp;żelaza metalicznego dotychczas nie wykryto. Główna masa meteorytu jest czarna, nieprzezroczysta, krucha i&nbsp;wewnątrz dziurkowata. W&nbsp;niektórych kawałkach rozpoznać można wyraźne oktaedry pirytu i&nbsp;zbite części o&nbsp;połyku i&nbsp;barwie pirytom właściwych. Wszystkie prawie kawałki pokryte są wykwitem bezbarwnym lub żółtawym, widocznie będącym siarczanem żelaza. Na niektórych kawałkach zauważyć można pewnego rodzaju skorupę z&nbsp;polewy. Według tych danych aerolit, o&nbsp;którym mowa, byłby unikatem. Nasamprzód jego powierzchowność różni się w&nbsp;zupełności od innych dotychczas spotykanych, tak dalece, iż wątpićby należało o&nbsp;jego kosmicznéj naturze, gdyby nie wiarogodne świadectwo jego spadnięcia;powtóre, nie spotkano dotychczas aerolitu zawierającgo dwusiarek żelaza. (Chem.&nbsp;Ztg. 1885 p.&nbsp;415).
 +
 
 +
::''St. Pr.''
 +
{{AQuote-end}}
 +
 
 +
 
Później prasa (''Wszechświat'' 1886) relacjonowała proces sądowy, którego bohaterem był ten domniemany meteoryt. Prawdopodobnie była to bryła węgla brunatnego - wg relacji ''"węglem brunatnym skamieniałym, na którym z łatwością rospoznać się dały rombiczne kryształy iskrzyku"''.
Później prasa (''Wszechświat'' 1886) relacjonowała proces sądowy, którego bohaterem był ten domniemany meteoryt. Prawdopodobnie była to bryła węgla brunatnego - wg relacji ''"węglem brunatnym skamieniałym, na którym z łatwością rospoznać się dały rombiczne kryształy iskrzyku"''.
Linia 5: Linia 14:
== [[Bibliografia]] ==
== [[Bibliografia]] ==
-
* St. Pr., (1885), '''Niezwykły meteoryt.''' ''Wszechświat'', nr 15, tom IV, 1885, s. 239-240. Plik [http://bc.mbpradom.pl/dlibra/docmetadata?id=10003 DjVu].
+
* St. Pr., (1885), '''Niezwykły meteoryt''', ''Wszechświat'', nr 15, tom IV, 1885, s. 239-240. Plik [http://bc.mbpradom.pl/dlibra/docmetadata?id=10003 DjVu].
-
* St. Pr., (1886), '''Proces o meteoryt.''' ''Wszechświat'', nr 11, tom V, 1885, s. 175. Plik [http://bc.mbpradom.pl/dlibra/docmetadata?id=10926 DjVu].
+
* St. Pr., (1886), '''Proces o meteoryt''', ''Wszechświat'', nr 11, tom V, 1885, s. 175. Plik [http://bc.mbpradom.pl/dlibra/docmetadata?id=10926 DjVu].
 +
 
 +
{{Przypisy}}
[[Category:Doniesienia]]
[[Category:Doniesienia]]
[[Category:Pseudometeoryty]]
[[Category:Pseudometeoryty]]

Wersja z 11:03, 19 sty 2014

Domniemany spadek meteorytów 14 lutego 1885 roku w Hirschfelde pod Zittau (pol. Żytawa) na Śląsku.

Informacja w gazecie Wszechświat nr 15 z 1885 roku (podana za Chem. Ztg., 1885, p. 415) (pisownia oryginalna)[1]:

«

Niezwykły meteoryt. W dniu 14 Lutego b. r. w Hirschfelde pod Zittau na Szląsku, jak informuje Dr. Th. Schuchardt z Görlitz, spadł pomiędzy 7¼ i 7½ godziną wieczorem meteoryt, z którego znaleziono trzy większe odłamki, Cały ważył około 1 kg i znajduje się z wyjątkiem drobnych odpadków w posiadaniu p. Dr. Th. Schuchardta. Aerolit ten różni się swym składem chemicznym od wszystkich dotychczas badanych. Przedwstępne jakościowe poszukiwanie wykazało, że przeważnie składa się on z Fe S2 i nie zawiera niklu. Przy rozpuszczaniu w kwasie azotnym wydziela się siarka i pozostają drobne części węglowe. Ze świeżéj substancyi woda wyługowywa siarczan żelaza. Krzemianów, alkalijów i żelaza metalicznego dotychczas nie wykryto. Główna masa meteorytu jest czarna, nieprzezroczysta, krucha i wewnątrz dziurkowata. W niektórych kawałkach rozpoznać można wyraźne oktaedry pirytu i zbite części o połyku i barwie pirytom właściwych. Wszystkie prawie kawałki pokryte są wykwitem bezbarwnym lub żółtawym, widocznie będącym siarczanem żelaza. Na niektórych kawałkach zauważyć można pewnego rodzaju skorupę z polewy. Według tych danych aerolit, o którym mowa, byłby unikatem. Nasamprzód jego powierzchowność różni się w zupełności od innych dotychczas spotykanych, tak dalece, iż wątpićby należało o jego kosmicznéj naturze, gdyby nie wiarogodne świadectwo jego spadnięcia;powtóre, nie spotkano dotychczas aerolitu zawierającgo dwusiarek żelaza. (Chem. Ztg. 1885 p. 415).

St. Pr.
»



Później prasa (Wszechświat 1886) relacjonowała proces sądowy, którego bohaterem był ten domniemany meteoryt. Prawdopodobnie była to bryła węgla brunatnego - wg relacji "węglem brunatnym skamieniałym, na którym z łatwością rospoznać się dały rombiczne kryształy iskrzyku".

Bibliografia

  • St. Pr., (1885), Niezwykły meteoryt, Wszechświat, nr 15, tom IV, 1885, s. 239-240. Plik DjVu.
  • St. Pr., (1886), Proces o meteoryt, Wszechświat, nr 11, tom V, 1885, s. 175. Plik DjVu.

Przypisy

  1. ^ tekst odczytany OCR może zawierać błędy
Osobiste