PayPal-donate (Wiki).png
O ile nie zaznaczono inaczej, prawa autorskie zamieszczonych materiałów należą do Jana Woreczko & Wadi.

(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)


Hraschina/Galerie

Z Wiki.Meteoritica.pl

1i

Lamele Breziny

Podczas przelotu meteoroidu przez atmosferę w wyniku ablacji przypowierzchniowe fazy mineralne (inne niż dominujący stop żelazo-nikiel) ulegają intensywniejszemu wykruszeniu/wypłukaniu. Tworzą się wówczas na powierzchni meteoroidu/meteorytu wgłębienia po nodulach troilitowych oraz liczne wydłużone wgłębienia (długie nawet na kilka centymetrów, szerokie i głębokie na kilka milimetrów) przypominające ślady po dłucie (blizny) pochodzące od wykruszonych inkluzji schreibersytu i troilitu. Inkluzje składające się ze schreibersytu nazywa się lamelami Breziny, natomiast te zbudowane głównie z troilitu nazywa się lamelami Reichenbacha (oba te określenia są obecnie używane rzadko w opisach cech fizycznych meteorytów żelaznych).

Lamele Breziny (ang. Brezina lamellae) są to wielocentymetrowej długości i milimetrowej szerokości listwy (ang. laths) schreibersytu. Nazwa pochodzi od ich odkrywcy Aristidesa Breziny. Lamele te są doskonale widoczne, np. w wielu okazach meteorytu Morasko i na powierzchni meteorytu Hraschina.

Tak opisuje lamele Breziny m.in. w meteorycie Hraschina Buchwald (1975, s. 667) (wyróżnienia w tekście Redakcja):

«

(…) The morphological differences between the two sides correspond closely to what may be observed on, e.g., Ilimaes[1], Cabin Creek[2], Iron Creek and Quinn Canyon. The reason must be the same, i.e., the meteorites represent highly oriented stabilized falls where the convex, deeply carved surface was foremost during the flight. On both surfaces, but distinctly on the anterior one, straight scars resembling chisel marks may be observed. They are typically 1-5 cm long and 1-2 mm deep and wide, and are apparently oriented in a limited number of directions. They indicate where Brezina lamellae of schreibersite were partly removed by ablation melting during the atmospheric flight. (…)

Schreibersite is common as imperfect Brezina lamellae in dodecahedral directions. They range in size from 50×1 mm to 2×0.2 mm and are enveloped in 0.8-1.0 mm wide rims of swathing kamacite. (…)

»


Występowanie lamel Breziny opisuje Buchwald również, np. w meteorytach Needles (typu IID, Of) (Buchwald 1975, s. 886) i Grant (typu IIIAB, Om).

Lamele Reichenbacha

Lamele Reichenbacha (ang. Reichenbach lamellae) występują w meteorytach żelaznych. Są to wydłużone inkluzje składające się głównie z troilitu. Pierwszy ich typ jest dłuższy i węższy (do 6 cm i 0,2 mm) zawiera troilit z podrzędnym daubréelitem i jest zwykle otoczony schreibersytem i kamacytem. Drugi typ jest krótszy i grubszy (do 2 cm i 3 mm) składa się głównie z troilitu z daubréelitem oraz rzadkimi ziarnami grafitu i krzemianu. Wydaje się, że meteoryty zawierające inkluzje troilitowe drugiego typu stygły szybciej niż większość meteorytów żelaznych. Nazwa od ich odkrywcy Karla Ludwiga Friedrich Freiherr von Reichenbach.

Lamele Reichenbacha zaobserwowano m.in. w meteorytach Lenarto, Teplá (patrz → Buchwald 1975).




Model 3D – cyfrowy model masy głównej meteorytu Hraschina z kolekcji Muzeum Historii Naturalnej w Wiedniu[3] (źródło: Sketchfab – Hraschina meteorite (NHMW-Min A2))


Meteoryt Hraschina (patrz → Metaloryt)

Bibliografia

  • Buchwald Vagn Fabritius, (1975), Handbook of Iron Meteorites. Their History, Distribution, Composition, and Structure, University of California Press, Berkeley 1975, (s. 667, 765, 883, 1186). ISBN 0-520-02934-8.[5] Pliki PDF.
  • Woźniak Marek, (2021), Meteoryty żelazne – klasyfikacja w obrazach (Iron meteorites – classification in pictures), Acta Soc. Metheor. Polon., 12, 2021, s. 149-216 (abstrakt).[6] Plik ASMP; Książka abstraktów.

Przypisy

  1. ^ meteoryt żelazny Ilimaes (iron), znalezisko z 1870 roku w Chile; typ IIIAB, TKW 51,7 kg; patrz → Tschermak (1872, Ilimaes)
  2. ^ spadek meteorytu Cabin Creek 27 marca 1886 roku w USA; żelazny typ IIIAB, TKW 48,5 kg; patrz → Cabin Creek
  3. ^ cyfrowy model powierzchni zbudowany z ~200000 trójkątów i ~99800 wierzchołków
  4. ^ ciekawostką jest fakt, że wiele tego typu ilustracji wykonywano metodą odbijania wytrawionych płytek meteorytów, uprzednio pokrytych farbą drukarską, bezpośrednio na arkuszu papieru (!), podobnie, jak w druku wypukłym. Patrz → Metaloryt; patrz → Lenarto/Galerie; patrz też prace o tematyce meteorytowej wykonane techniką litografii → Litografie (Magdalena Skirzewska)
  5. ^ trzytomowe opracowanie (ponad 1400 stron), „biblia” meteorytów żelaznych (patrz → Woźniak (2021, ASMP)), znajduje się w zbiorach W&W
  6. ^ więcej → woreczko.pl – Meteoryty żelazne – klasyfikacja w obrazach (Iron meteorites – classification in pictures)

Zobacz również

Linki zewnętrzne

Osobiste