PayPal-donate (Wiki).png
O ile nie zaznaczono inaczej, prawa autorskie zamieszczonych materiałów należą do Jana Woreczko & Wadi.

(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)


Muzeum Geologiczne PAN w Krakowie

Z Wiki.Meteoritica.pl

Muzeum Geologiczne Instytutu Nauk Geologicznych PAN w Krakowie
Adres: ul. Senacka 1
31-002 Kraków
http://www.ing.pan.pl/muzeum/indeksm.htm
Pracownicy: dyrektor ING PAN: prof. dr hab. Marek Lewandowski
kierownik Muzeum Geologicznego: mgr Barbara Kietlińska-Michalik
Kontakt: ndmichal@cyf-kr.edu.pl
tel. (12) 422 19 10, (12) 422 89 20
Wystawy/zbiory: Muzeum ma w swych zbiorach m.in. (Łaptaś et al. 1998): masę główną meteorytu Grzempy, okaz Coblinera[1] meteorytu Morasko, około 200 okazów meteorytu Pułtusk (największy 2970,0 g), meteoryt Łowicz (największy z okazów ma 5670,0 g[2]). Fragment pseudometeorytu Łapino.

Okazy lub fragmenty meteorytów: Baszkówka, Buschof, Knyahinya, Misshof, Mocs, Pillistfer, Stannern.

Duże okazy meteorytów Vaca Muerta i Imilac[3] z darów Ignacego Domeyki.


Kolekcja meteorytów Muzeum Geologiczne PAN w Krakowie powstała dzięki pracom geologów z Komisji Fizjograficznej[4] i darom kolekcjonerów na rzecz Komisji Fizjograficznej i później Akademii Umiejętności oraz ze zlikwidowanego zbioru poznańskiego Muzeum Przyrodniczego. Wśród zbieraczy, kolekcjonerów i darczyńców meteorytów na rzecz Muzeum byli: Fritz Krantz[5], Juliusz Siemaszko, Eugen Krüger, Czaputowicz, Jan Samsonowicz, Ignacy Domeyko i Jerzy Pokrzywnicki (Łaptaś 1998).


Na portalu Wirtualne Muzea Małopolski znajdują się interaktywne obrazy części okazów ze zbiorów muzeum: Grzempach  ●  Morasko  ●  Pułtusk  ●  Vaca Muerta.


Galeria

Wybrane okaz meteorytów z kolekcji Muzeum Geologiczne Instytutu Nauk Geologicznych PAN w Krakowie (fot. Małgorzata Dubilis) (VI Konferencja Meteorytowa, Kraków, 23-24 kwietnia 2010.)

Bibliografia

  • Kietlińska-Michalik Barbara, (2008), Meteoryty w zbiorach Muzeum Geologicznego ING PAN w Krakowie – wystawa w ramach Nocy Muzeów 2008 (Meteorites in collections of the Geological Museum of the Institute of Geological Sciences, Polish Academy of Sciences in Cracow – exhibition within the Night of Museums 2008), Przegląd Geol., 56(7), 2008, s. 514. Pilk PDF.
  • Léonce Élie de Beaumont, (1864), Rapport sur deux Mémoires de M.I. Domeyko, relatifs, l’un à de grandes Masses d’ Aérolithes trouvées dans le désert d’Atacama, près de Taltal; l’autre à plusieurs Espèces minérales nouvelles du Chili, Imprimerie de Gauthier-Villars, Paryż 1864.[7] Plik jLib.
  • Łaptaś Andrzej, Ćwiżewicz Małgorzata, (1998), Meteoryty w zbiorach Muzeum Geologicznego w Krakowie, Muzeum Geologiczne ING PAN, Kraków 1998, ss. 34. ISBN 83-909970-1-0.
  • Wrzak Joanna, Manecki Andrzej, (2011), Projekt wirtualnego, interaktywnego muzeum meteorytów z krakowskiego zbioru ING PAN (Project of the Virtual and Interactive Meteorites Museum of Cracov's ING PAN Collection), Acta Soc. Metheor. Polon., 2, 2011, s. 171-174. Plik PDF.

Przypisy

  1. ^ a b wg katalogu Łaptaś (1998) okaz ma wagę 71,8 kg
  2. ^ depozyt; własność Obserwatorium Astronomicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego (Łaptaś et al. 1998)
  3. ^ okaz meteorytu Imilac na zdjęciu w artykule Pagacz-Moczarskiej (2003) wygląda na orientowany?!
  4. ^ Archiwum Nauki PAN i PAU w Krakowie
  5. ^
  6. ^ wg Léonce (1864) okaz ważył 24 kg
  7. ^ meteoryt żelazno-kamienny Vaca Muerta (po hiszp. martwa krowa) (syn. Taltal) znalezisko z 1861 roku w Chile; mezosyderyt MES-A1, TKW 3,83 tony

Błąd rozszerzenia cite: Znacznik <ref> o nazwie „Krantz_Bonn”, zdefiniowany w <references>, nie był użyty wcześniej w treści.

Linki zewnętrzne

Osobiste