(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)
Drelów/Badania
Z Wiki.Meteoritica.pl
m (→Cechy) |
m |
||
Linia 2: | Linia 2: | ||
__NOTOC__ | __NOTOC__ | ||
{{VerifyLevel|level=1i}} | {{VerifyLevel|level=1i}} | ||
+ | |||
+ | |||
+ | W 2025 roku ukazał się artykuł (Szopa et al. 2025) badaczy z Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach z wynikami analiz i klasyfikacji meteorytu [[Drelów]]. | ||
+ | |||
+ | Abstrakt artykułu: | ||
+ | {{BQuote-begin |max-width=800px}} | ||
+ | Spadek meteorytu został zarejestrowany i zlokalizowany przez sieć bolidową Skytinel. Zjawisko zaobserwowano 18 lutego 2025 roku o godzinie 18:04 (UT+1). Obliczono orbitę meteoroidu, jego trajektorię w atmosferze oraz pole rozsiania odłamków. Do końca marca 2025 roku odnaleziono około 60 fragmentów o łącznej masie około 3700 g. Pierwszy fragment (93 g) został znaleziony cztery dni po upadku. Skorupa obtopieniowa meteorytu jest czarna (zbudowana ze szklistego materiału z inkluzjami szkieletowych spineli bogatych w żelazo). Chondry występują rzadko i nie przekraczają 1,5 mm średnicy; typowo mają do 0,8 mm. Występują różne typy chondr, z czego dominują: chondry porfirowe oliwinowe (PO), chondry belkowe oliwinowe (BO) > chondry ZIARNISTE oliwinowo-piroksenowe (GOP) > chondry promieniste piroksenowe (RP). Większość chondr jest łatwo rozpoznawalna i zdeformowana. W niektórych fragmentach widoczne są czarne żyły szokowe (widoczne gołym okiem). Fazami metalicznymi są kamacyt, taenit i tetrataenit. W badanym meteorycie stwierdzono również obecność rodzimych ziaren miedzi (do 5 mm średnicy). Skład objętościowy meteorytu to (w % obj.): oliwin (Ol) – 35,5%, ortopiroksen (Opx) – 43%, klinopiroksen (Cpx) – 9,2%, plagioklaz (Pl) – 5,0%, troilit (Tr) – 3,5%, kamacyt (Kam) – 2,7%, merrillit + apatyt (Mer+Ap) – 0,4% i chromit (Chr) – 0,3%. | ||
+ | |||
+ | Zawartość Fa, Fs i Te w oliwinie (średnia; w % mol.) wynosi odpowiednio: 25,94, 73,35 i 0,55. Pirokseny niskowapniowe są jednorodne – zawartość Wo wynosi 1,65, Fs – 22,00, a En – 76,34 (w % mol.). Średnia zawartość Al₂O₃, MgO i TiO₂ w spinelu chromowym wynosi odpowiednio: 5,6%, 2,36% i 2,73% wagowo. Troilit jest jednorodny, z minimalnym niedoborem siarki. Zawartość niklu i kobaltu w troilicie dochodzi odpowiednio do 0,04% i 0,11% wagowo. Fazami metalicznymi są kamacyt, taenit i tetrataenit. Kamacyt zawiera od 5,83 do 6,81% wag. niklu i od 0,39 do 0,56% wag. kobaltu. Tetrataenit charakteryzuje się zawartością niklu w zakresie 49,68–50,46% wag. i kobaltu do 0,05% wag. Wysokowapniowy piroksen monoklinowy, podobny do diopsydu, jest rzadki. Piroksen wraz z plagioklazem występuje w mezostazie. Skład skaleni (średni; N=37): Ab – 83,91%, Or – 5,78%, An – 10,31%, Cs – 0,03%. Ziarna skaleni występują także w matriksie i w pobliżu metamorfizowanych chondrul. Ziarna skaleni mają do 200 μm długości. Minerały akcesoryczne to fosforany (chlorapatyt < merrillit) oraz miedź rodzima (zaw. Ni = 1,48% wag.). | ||
+ | |||
+ | Na podstawie klasycznej metody meteoryt sklasyfikowano jako chondryt zwyczajny typu L6 (na podstawie składu oliwinu i piroksenów – Fa/Fs – oraz zawartości Co w kamacycie w odniesieniu do Fa w oliwinie), z klasą zwietrzenia W0 i typem metamorfizmu S3. | ||
+ | {{BQuote-end}} | ||
Wersja z 15:46, 4 maj 2025
Strona w budowie (Site under construction) Jeszcze to chwilę potrwa (It will take a while) |
W 2025 roku ukazał się artykuł (Szopa et al. 2025) badaczy z Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach z wynikami analiz i klasyfikacji meteorytu Drelów.
Abstrakt artykułu:

Spadek meteorytu został zarejestrowany i zlokalizowany przez sieć bolidową Skytinel. Zjawisko zaobserwowano 18 lutego 2025 roku o godzinie 18:04 (UT+1). Obliczono orbitę meteoroidu, jego trajektorię w atmosferze oraz pole rozsiania odłamków. Do końca marca 2025 roku odnaleziono około 60 fragmentów o łącznej masie około 3700 g. Pierwszy fragment (93 g) został znaleziony cztery dni po upadku. Skorupa obtopieniowa meteorytu jest czarna (zbudowana ze szklistego materiału z inkluzjami szkieletowych spineli bogatych w żelazo). Chondry występują rzadko i nie przekraczają 1,5 mm średnicy; typowo mają do 0,8 mm. Występują różne typy chondr, z czego dominują: chondry porfirowe oliwinowe (PO), chondry belkowe oliwinowe (BO) > chondry ZIARNISTE oliwinowo-piroksenowe (GOP) > chondry promieniste piroksenowe (RP). Większość chondr jest łatwo rozpoznawalna i zdeformowana. W niektórych fragmentach widoczne są czarne żyły szokowe (widoczne gołym okiem). Fazami metalicznymi są kamacyt, taenit i tetrataenit. W badanym meteorycie stwierdzono również obecność rodzimych ziaren miedzi (do 5 mm średnicy). Skład objętościowy meteorytu to (w % obj.): oliwin (Ol) – 35,5%, ortopiroksen (Opx) – 43%, klinopiroksen (Cpx) – 9,2%, plagioklaz (Pl) – 5,0%, troilit (Tr) – 3,5%, kamacyt (Kam) – 2,7%, merrillit + apatyt (Mer+Ap) – 0,4% i chromit (Chr) – 0,3%.
Zawartość Fa, Fs i Te w oliwinie (średnia; w % mol.) wynosi odpowiednio: 25,94, 73,35 i 0,55. Pirokseny niskowapniowe są jednorodne – zawartość Wo wynosi 1,65, Fs – 22,00, a En – 76,34 (w % mol.). Średnia zawartość Al₂O₃, MgO i TiO₂ w spinelu chromowym wynosi odpowiednio: 5,6%, 2,36% i 2,73% wagowo. Troilit jest jednorodny, z minimalnym niedoborem siarki. Zawartość niklu i kobaltu w troilicie dochodzi odpowiednio do 0,04% i 0,11% wagowo. Fazami metalicznymi są kamacyt, taenit i tetrataenit. Kamacyt zawiera od 5,83 do 6,81% wag. niklu i od 0,39 do 0,56% wag. kobaltu. Tetrataenit charakteryzuje się zawartością niklu w zakresie 49,68–50,46% wag. i kobaltu do 0,05% wag. Wysokowapniowy piroksen monoklinowy, podobny do diopsydu, jest rzadki. Piroksen wraz z plagioklazem występuje w mezostazie. Skład skaleni (średni; N=37): Ab – 83,91%, Or – 5,78%, An – 10,31%, Cs – 0,03%. Ziarna skaleni występują także w matriksie i w pobliżu metamorfizowanych chondrul. Ziarna skaleni mają do 200 μm długości. Minerały akcesoryczne to fosforany (chlorapatyt < merrillit) oraz miedź rodzima (zaw. Ni = 1,48% wag.).
Na podstawie klasycznej metody meteoryt sklasyfikowano jako chondryt zwyczajny typu L6 (na podstawie składu oliwinu i piroksenów – Fa/Fs – oraz zawartości Co w kamacycie w odniesieniu do Fa w oliwinie), z klasą zwietrzenia W0 i typem metamorfizmu S3.

Okaz [46] (fot. Marcin Cimała)
Widoczne na skorupie obszary iryzacji (ang. iridescence)[1] |
||
Orientowany okaz chondrytu węglistego Aguas Zarcas (fot. ASU); cała tylna powierzchnia okazu wykazuje iryzację (ang. iridescence) |
||
Cechy
Wstępne wyniki pomiarów widma mössbauerowskiego meteorytu Drelów, wskazuję, że jest w nim więcej fazy metalicznej (stop Fe-Ni) niż w meteorycie Sołtmany
Skorupa obtopieniowa (ang. fusion crust) i wewnętrzna budowa (fot. Andrzej Owczarzak). W prawym dolnym rogu obrazu widać ciemnoniebieski obiekt! Nie udało się go zidentyfikować, ale być może jest to kryształ halitu (NaCl)?![2] |
Płytki meteorytu Drelów. Widać nieliczne zachowane chondry, liczne ziarna stopu Fe-Ni oraz pierwsze oznaki wietrzenia (fot. Tomasz „Aurora” Żywczak) |
Płytka (2,97 g) pełen przekrój (full slice) z widocznymi żyłkami szokowymi, ziarnami stopu Fe-Ni i nielicznymi chondrami (fot. Jan Woreczko) |
Bibliografia
- Szopa Krzysztof, Mirek Agnieszka, Żmija Mateusz, Kmieciak Kryspin, Krzykawski Tomasz, (2025), Nowy Polski meteoryt z Drelowa: charakterystyka geochemiczna, mineralogiczna i petrologiczna (New Polish meteorite from Drelów: geochemical, mineralogical and petrological investigation), Acta Soc. Metheor. Polon., 16, 2025, s. 51-66 (abstrakt). Plik ASMP.
Przypisy
Zobacz również
Linki zewnętrzne
- Wikipedia – Iryzacja
- woreczko.pl – Skorupa obtopieniowa (Fusion crust, fusion rind) ● Halit (halite)