O ile nie zaznaczono inaczej, prawa autorskie zamieszczonych materiałów należą do Jana Woreczko & Wadi.

(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)

Z Wiki.Meteoritica.pl

Aktualna wersja na dzień 18:57, 30 kwi 2025

Strona w budowie (Site under construction) Jeszcze to chwilę potrwa (It will take a while)

Sukces polskich poszukiwaczy

20 czerwca 2024 roku o godzinie 23:00 na portalu Facebook Filip Nikodem zamieścił post o znalezieniu masy głównej meteorytu Kaalijarv!

Od listopada 2023 roku do maja 2024 roku grupa poszukiwaczy z Polski: Filip Nikodem, Kazimierz Magneto (Andrzej Owczarzak), prowadziła poszukiwania w rejonie estońskich kraterów Kaalijärv. Odnaleźli oni okaz o wadze 5,7 kg (na polu w okolicach krateru 1) oraz wiele mniejszych fragmentów. Do tego czasu w okolicach kraterów znajdowano tylko okazy nie większe niż 1 kg. Znaleziony przez nich okaz jest większy niż katalogowe TKW (~2,25 kg) tego meteorytu.

Poszukiwacze Filip Nikodem i Kazimierz Magneto mają już na swoim koncie wiele spektakularnych znalezisk. To ich zespół znalazł m.in. masę główną meteorytu Ribbeck oraz okazy ze spadku w Saint-Pierre-le-Viger^[1]. Podczas wiosennej wyprawy do Finlandii w 2024 roku znaleźli małe fragmenty nowego fińskiego pallasytu Lieksa.^[2] Również Kazimierz Magneto razem z Michałem Nebelskim znaleźli masę główna meteorytu Morasko.

Za postem MADEINSPACE.pl (Kolejny wielki sukces polskich poszukiwaczy meteorytów – MASA GŁÓWNA meteorytu Kaalijarv (Kaali)!!):

MADEINSPACE.pl

Kolejny wielki sukces polskich poszukiwaczy meteorytów – MASA GŁÓWNA meteorytu Kaalijarv (Kaali)!!

Ekipa hunterów, w składzie Kazimierz Magneto i Filip Nikodem, w trakcie poszukiwań prowadzonych od listopada 2023 roku do maja 2024 roku, odnaleźli okaz o wadze 5,7 kg oraz wiele mniejszych fragmentów!

Biuletyn Meteorytowy podaje, że dotychczas masa odnalezionych okazów wynosiła 2,25 kg co oznacza że poszukiwacze kilkakrotnie powiększyli znaną masę tego meteorytu!

Wielkie gratulacje!! 😍

Posty na FB donoszące o znalezieniu masy głównej estońskiego meteorytu Kaalijarv i poszukiwaniu fińskiego pallasytu Lieksa oraz niezgrupowanego żelaza Löpönvaara

„Happy to announce discovery of Kaali meteorite main mass 5.7kg and the biggest iron meteorite in Estonia. Amazing and historic landscape of 8 craters mentioned even in nordic legends. Wasn't easy but definitely worth it🙂🤩🥳” Z Kazimierz Magneto

„Meteoryt Kaali Masa główna 5,7kg i mniejsze fragmenty Poszukiwania z Filip Nikodem 11-2023/05-2024”

„Lieksa[2], polowanie na pallasyty”

Poszukiwania i masa główna meteorytu Kaalijarv (fot. Filip Nikodem, Kazimierz Magneto; źródło: FB)

Jesienne poszukiwania (po lewej okolice krateru 1)

Masa główna in situ

Masa główna po oczyszczeniu

Poza kilkoma postami na FB, nic więcej nie wiadomo.
Co wiemy? Poszukiwanie meteorytów na tym terenie (Rezerwat Krajobrazowy Kaali, Kaali maastikukaitseala) jest zabronione, a ich wywóz z Estonii jest zakazany bez stosownych zezwoleń.
Tu wątek masy głównej meteorytu Kaalijarv się urywa…

Współczesne poszukiwania i badania

W 2025 roku ukazał się w Roczniku PTMet (Acta Soc. Metheor. Polon.) artykuł Agnieszki Mirek i współpracowników (Mirek et al. 2025) z wynikami badań nowo znalezionych okazów meteorytu Kaalijarv. A za sprawą artykułu Jarosława Morysa (Morys 2025) wiemy więcej o liczbie znalezionych współcześnie okazów tego meteorytu. Grupa z Polski, Andrzej Owczarzak i Filip Nikodem, znalazła w sumie kilkanaście okazów (Morys 2025).

Pierwszy znaleziony okaz, 14 marca 2024 roku ważył 131 g. Kilka dni później (18 marca) znaleźli oni jeszcze okaz 93 g (Morys 2025). Podczas kolejnej wyprawy w rejon kraterów Kaalijärv, od 13 kwietnia do 17 kwietnia 2024 roku, znaleźli oni jeszcze okazy: 360, 185, 335, 385, 415, 5690 (masa główna!), 525, 1331 g. Wyprawa na Saremę w sierpniu 2024 roku przyniosła jeszcze jedno znalezisko – okaz 172 g znaleziony 24 sierpnia.

W sumie 11 okazów o sumarycznej wadze 9662 g!

Zespół badaczy związanych z Uniwersytetem Śląskim miał możliwość przeprowadzić badania nowy okazów (Mirek et al. 2025)

Rys. 3. Zewnętrzna skorupa żelazista z ziarnami m.in. kwarcu i innych minerałów krzemianowych. Obraz BSE. Punkty to miejsca analiz. 1) Analiza kwarcu. 2) Analiza żyłki wodorotlenku żelaza z domieszką chloru. Fig. 3. Outer crust with grains of quartz and other silicate minerals. BSE image. Points are analysis sites. 1) Quartz analysis. 2) Analysis of iron hydroxide vein containing chlorine.	Rys. 4. Plessyt. Obraz BSE. A) Mieszanina kamacytu (ciemniejsze plamki) i taenitu (jaśniejsze plamki) tworząca plessyt. B) Powiększenie pozwalające lepiej zobrazować proces rekrystalizacji faz FeNi. Fig. 4. Plessite. BSE image. A) Mixture of kamacite (darker spots) and taenite (lighter spots) forming plessite. B) Magnification allows for better visualization of the recrystallization process of FeNi phases.	Rys. 6. Spękane ziarno schreibersytu (z prawej) w sąsiedztwie masywnego kamacytu (w środku) wśród wodorotlenków żelaza i reliktów troilitu (na górze z prawej). Obraz BSE. Fig. 6. A fractured schreibersite grain (right) adjacent to a massive kamacite (centre) among iron hydroxides and troilite relics (top right). BSE image.
Rys. 7. Silnie spękany schreibersyt wśród wodorotlenków żelaza. Obraz BSE. Fig. 7. Heavily cracked schreibersite crystal among iron hydroxides. BSE image.	Rys. 8. Wydzielenia kryształów rhabdytów wśród wodorotlenków żelaza i otaczających je żyłek wysokoniklowej fazy (niklu rodzimego?). Obraz BSE. Fig. 8. Rhabdite crystals surrounded by iron hydroxides and a high-nickel phase (native nickel?). BSE image.	Rys. 10. Dendrytowe wydzielenia grafitu (czarne formy) i wysokoniklowe żyłki (jasne nitkowe formy) wśród wodorotlenków żelaza o różnym stopniu krystaliczności. Górna część to fazy odmieszane kamacytu (ciemniejsze) i taenitu (jaśniejsze). Obraz BSE. Fig. 10. Dendritic crystals of graphite (black forms) and high-nickel veins (light filamentous forms) among iron hydroxides of varying degrees of crystallinity. The upper part is a mixed phase of kamacite (darker) and taenite (lighter). BSE image.
Rys. 11. Kryształy fazy węglanowej z chlorem. Obraz BSE. Fig. 11. Crystals of a carbonate phase with chlorine. BSE image.	Rys. 12. Nodula sfalerytowa w otoczeniu kamacytu. Drobne jasne wydzielenia na brzegach to, najprawdopodobniej, ołów rodzimy. Obraz BSE. Fig. 12. Sphalerite nodule surrounded by kamacite. Small bright precipitates on the edges are likely native lead. BSE image.

Bibliografia

• Mirek Agnieszka, Szopa Krzysztof, Owczarzak Andrzej, Banasik Kamila, (2025), Meteoryt Kaalijarv - co nowego? (Kaalijarv meteorite - what's new?), Acta Soc. Metheor. Polon., 16, 2025, s. 33-47. Plik ASMP.

• Morys Jarosław, (2025), Meteorytowe znaleziska Polaków w 2024 roku (Meteorite finds by Poles in 2024), Acta Soc. Metheor. Polon., 16, 2025, s. 48-50.^[3] Plik ASMP.

Przypisy

Zobacz również

• meteoryt Kaalijarv i Kratery Kaalijärv

• meteoryty: Morasko, Ribbeck, Svatojanský Újezd

Linki zewnętrzne

• Fabebook – meteoryt Kaalijarv: Filip Nikodem  ●  Kazimierz Magneto  ●  MADEINSPACE.pl
• Fabebook – 17 sierpnia 2024 r.: Kaali 💪😎🤞
• Fabebook – meteoryt Lieksa: Skarby Kosmosu  ●  Filip Nikodem  ●  MADEINSPACE.pl

• Meteoriitit © Jarmo Moilanen – Meteoriitit - Lieksa ja Löpönvaara

• Rezerwat Krajobrazowy Kaali – Kaali maastikukaitseala

• woreczko.pl – Minerały w meteorytach (Meteorite minerals)  ●  Mikrosonda (Microprobe)  ●  Rhabdyt (Rhabdite)