(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)
Ribbeck
Z Wiki.Meteoritica.pl
m (→2024 BX1/Galerie) |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
{{VerifyLevel|level=0i}} | {{VerifyLevel|level=0i}} | ||
{{Strona w budowie}} | {{Strona w budowie}} | ||
| + | |||
| + | {{Sparse-b}}Zapewne nastąpi szybka klasyfikacja i zgłoszenie do {{!MBD}} nowego spadku pod nazwą Ribbeck?{{Sparse-e}} | ||
== Zauważony jeszcze w Kosmosie! == | == Zauważony jeszcze w Kosmosie! == | ||
[[Image:2024_BX1_(X-Krisztián_Sárneczky).gif|thumb|right|280px|Asteroida 2024 BX1 (fot. Krisztián Sárneczky; źródło: X)]] | [[Image:2024_BX1_(X-Krisztián_Sárneczky).gif|thumb|right|280px|Asteroida 2024 BX1 (fot. Krisztián Sárneczky; źródło: X)]] | ||
| Linia 8: | Linia 10: | ||
Asteroida '''2024 BX1''', wcześniej znana pod tymczasowym oznaczeniem '''Sar2736''', była wielkości ~1 metra. Wleciała w ziemską atmosferę 21 stycznia 2024 r. (niedziela) o godzinie 00:32:38 UTC i rozpadła się, jako spektakularny bolid, na zachód od Berlina. | Asteroida '''2024 BX1''', wcześniej znana pod tymczasowym oznaczeniem '''Sar2736''', była wielkości ~1 metra. Wleciała w ziemską atmosferę 21 stycznia 2024 r. (niedziela) o godzinie 00:32:38 UTC i rozpadła się, jako spektakularny bolid, na zachód od Berlina. | ||
| - | Meteoroid wszedł w atmosferę pod kątem 75,4 stopnia z prędkością 15,2 km/s i zapłonął na wysokości 96,5 km. Zgasł na wysokości 22,9 km. W 5,5 sekundy meteoroid pokonał dystans 75 kilometrów. Największą jasność absolutną –14,5 magnitudo<ref>jasność Księżyca w pełni to –12,7 magnitudo</ref> osiągnął na wysokości 33,8 km. Według obserwatorów z EN (Spurný et al., ASU) wystąpiły trudności z oszacowaniem początkowej masy meteoroidu. Wyniki modelowania przelotu dopuszczają spadek wielu fragmentów o masie 150 g. Obszar spadku fragmentów leży na zachód od Berlina w okolicach miejscowości Berge i Lietzow. | + | Meteoroid wszedł w atmosferę pod kątem 75,4 stopnia z prędkością 15,2 km/s i zapłonął na wysokości 96,5 km. Zgasł na wysokości 22,9 km. W 5,5 sekundy meteoroid pokonał dystans 75 kilometrów. Największą jasność absolutną –14,5 magnitudo<ref>jasność Księżyca w pełni to –12,7 magnitudo</ref> osiągnął na wysokości 33,8 km. Według obserwatorów z EN (Spurný et al., ASU) wystąpiły trudności z oszacowaniem początkowej masy meteoroidu. Wyniki modelowania przelotu dopuszczają spadek wielu fragmentów o masie 150 g. Obszar spadku fragmentów leży na zachód od Berlina w okolicach miejscowości Ribbeck, Berge i Lietzow. |
=== Level 999: asteroida → meteoroid → meteoryt === | === Level 999: asteroida → meteoroid → meteoryt === | ||
| Linia 15: | Linia 17: | ||
== Kolejny sukces poszukiwaczy z Polski == | == Kolejny sukces poszukiwaczy z Polski == | ||
| + | |||
[[Image:2024_BX1_(Kazimierz_Magneto)-1.jpg|thumb|right|240px|Post na FB informujący o znalezieniu pierwszego okazu z bolidu 2024 BX1. Na zdjęciu ekipa z Polski (od lewej): Andrzej Owczarzak (vel Kazimierz Magneto), Filip Samuel Nikodem, Michał Nebelski i Kryspin Kmieciak]] | [[Image:2024_BX1_(Kazimierz_Magneto)-1.jpg|thumb|right|240px|Post na FB informujący o znalezieniu pierwszego okazu z bolidu 2024 BX1. Na zdjęciu ekipa z Polski (od lewej): Andrzej Owczarzak (vel Kazimierz Magneto), Filip Samuel Nikodem, Michał Nebelski i Kryspin Kmieciak]] | ||
| - | W kilka dni po bolidzie w rejon spadku udały się liczne grupy poszukiwaczy z Niemiec. Później dołączyli do nich m.in. poszukiwacze z Polski. Już 25 stycznia (czwartek) znaleziono pierwszy okaz! Dokonała tego {{Txt2Img|2024_BX1_(Kazimierz_Magneto)-1.jpg|grupa poszukiwaczy}}: Andrzej Owczarzak, Michał Nebelski, Kryspin Kmieciak i Filip Samuel Nikodem.<ref>para Andrzej Owczarzak i Michał Nebelski znana jest z bardzo efektywnych poszukiwań meteorytu [[Morasko/Galerie|Morasko]]; Kryspin Kmieciak znalazł meteoryt [[Antonin]]</ref> Znaleziony przez nich kompletny okaz to achondryt (sic!) o wadze '''{{Txt2Img|2024_BX1_(Lubuscy_Łowcy_Burz)-2.jpg|171 g}}''' (rozpadł się on na trzy części). '''Okaz pokryty jest jasną, przezroczystą skorupą w kolorze wnętrza. Znalazcy typują, że jest to aubryt.''' Na dużą zawartość minerału enstatyt w asteroidzie 2024 BX1, głównego składnika aubrytów, zwracał już wcześniej uwagę Pavel Spurný, analizując charakterystykę obserwowanego bolidu. '''Znalazcy okazów podkreślają fakt intensywnego zapachu siarkowodoru, jaki wydzielają ich znaleziska!''' Ekipa Andrzeja Owczarzaka może się już (niedziela 28 stycznia) pochwalić {{Txt2Img|2024_BX1_(Kryspin_Kmieciak)-3.jpg|kilkoma kolejnymi znaleziskami}}. | + | W kilka dni po bolidzie w rejon spadku udały się liczne grupy poszukiwaczy z Niemiec. Później dołączyli do nich m.in. poszukiwacze z Polski. Już 25 stycznia (czwartek) znaleziono pierwszy okaz! Dokonała tego {{Txt2Img|2024_BX1_(Kazimierz_Magneto)-1.jpg|grupa poszukiwaczy}}: Andrzej Owczarzak, Michał Nebelski, Kryspin Kmieciak i Filip Samuel Nikodem.<ref>para Andrzej Owczarzak i Michał Nebelski znana jest z bardzo efektywnych poszukiwań meteorytu [[Morasko/Galerie|Morasko]]; Kryspin Kmieciak znalazł meteoryt [[Antonin]]</ref> Znaleziony przez nich kompletny okaz to achondryt (sic!) o wadze '''{{Txt2Img|2024_BX1_(Lubuscy_Łowcy_Burz)-2.jpg|171 g}}''' (rozpadł się on na trzy części). '''Okaz pokryty jest jasną, przezroczystą skorupą w kolorze wnętrza. Znalazcy typują, że jest to aubryt.''' Na dużą zawartość minerału enstatyt w asteroidzie 2024 BX1, głównego składnika aubrytów, zwracał już wcześniej uwagę Pavel Spurný, analizując charakterystykę obserwowanego bolidu. '''Znalazcy okazów podkreślają fakt intensywnego zapachu siarkowodoru, jaki wydzielają ich znaleziska!''' Zapach ten pochodzi zapewne z reakcji '''{{Txt2Img|2024_BX1_(171g_91g)-1.jpg|siarczku żelaza (troilitu)}}''' z wodą (wilgocią), który występuje dość licznie w aubrytach. Ekipa Andrzeja Owczarzaka może się już (niedziela 28 stycznia) pochwalić {{Txt2Img|2024_BX1_(Kryspin_Kmieciak)-3.jpg|kilkoma kolejnymi znaleziskami}}. Pierwsze znalezisko ma jasną przezroczystą skorupę, co wydaje się dziwne, zważywszy na występowanie troilitu w pokazach, który powinien „zabarwiać” skorupę na beżowy kolor. Ale wiele kolejnych znaleziska ma już skorupy ciemniejsze, co potwierdza występowanie siarczku żelaza w okazach. |
| - | + | Dlaczego kolejny sukces polskich poszukiwaczy? Ekipa Andrzeja Owczarzaka znalazła również wiele okazów ze spadku meteorytu {{Link-MBD|code=79565|name=Saint-Pierre-le-Viger}} w 2023 roku we Francji. | |
W piątek (26 stycznia) znaleziono kolejne okazy. Drugi okaz z tego spadku znalazła grupa z Węgier. Waży on '''{{Txt2Img|2024_BX1_(Gucsik_Bence)-1.jpg|114 g}}''' i jest fragmentem większej bryły. Tego samego dnia na portalu FB o swoim sukcesie poinformowali też poszukiwacze z Niemiec. W rejonie spadku działają liczne grupy. Nawet z [[Szablon:BerlinMNHU|Muzeum Historii Naturalnej w Berlinie]] zjawiła się na miejscu ekipa, która również może pochwalić się swoimi kilku gramowymi znaleziskami ({{Txt2Img|2024_BX1_(Museum_für_Naturkunde_Berlin)-1.jpg|3,1 i 4,5 g}}). | W piątek (26 stycznia) znaleziono kolejne okazy. Drugi okaz z tego spadku znalazła grupa z Węgier. Waży on '''{{Txt2Img|2024_BX1_(Gucsik_Bence)-1.jpg|114 g}}''' i jest fragmentem większej bryły. Tego samego dnia na portalu FB o swoim sukcesie poinformowali też poszukiwacze z Niemiec. W rejonie spadku działają liczne grupy. Nawet z [[Szablon:BerlinMNHU|Muzeum Historii Naturalnej w Berlinie]] zjawiła się na miejscu ekipa, która również może pochwalić się swoimi kilku gramowymi znaleziskami ({{Txt2Img|2024_BX1_(Museum_für_Naturkunde_Berlin)-1.jpg|3,1 i 4,5 g}}). | ||
| Linia 25: | Linia 28: | ||
W sobotę 27 stycznia swoimi sukcesami pochwaliła się niemiecka ekipa Arbeitskreis Meteore e.V. (AKM), która znalazła w sumie {{Txt2Img|2024_BX1_(AKM)-1.jpg|10 sztuk}}, największe z nich ważą 21,25 i ~16 g. | W sobotę 27 stycznia swoimi sukcesami pochwaliła się niemiecka ekipa Arbeitskreis Meteore e.V. (AKM), która znalazła w sumie {{Txt2Img|2024_BX1_(AKM)-1.jpg|10 sztuk}}, największe z nich ważą 21,25 i ~16 g. | ||
| + | |||
| + | Część poszukiwaczy zwraca uwagę, że okoliczny teren obfituje w {{Txt2Img|2024_BX1_(fake)-1.jpg|kamienie bardzo podobne}} do „wiarygodnych znalezisk”. Znajdowane okazy są tak nietypowe, że zbierane przez poszukiwaczy są wszystkie jasne kamienie {{Txt2Img|2024_BX1_(fake)-2.jpg|z jasnymi plamkami}}. Weryfikacji swoich znalezisk dokonują oni później. Stąd pewnie część ogłoszonych sukcesów będzie podlegać negatywnej weryfikacji? | ||
=== Masa główna === | === Masa główna === | ||
| Linia 35: | Linia 40: | ||
|- | |- | ||
| 29 stycznia 2024 r. || '''{{Txt2Img|2024_BX1_(Kryspin_Kmieciak)-0.jpg|225}}''' || Kryspin Kmieciak || kompletny okaz, 99,9% skorupy | | 29 stycznia 2024 r. || '''{{Txt2Img|2024_BX1_(Kryspin_Kmieciak)-0.jpg|225}}''' || Kryspin Kmieciak || kompletny okaz, 99,9% skorupy | ||
| + | |- | ||
| + | | colspan="4"| {{Wielokropek}}czekamy na kolejne większe znaleziska | ||
|} | |} | ||
| Linia 77: | Linia 84: | ||
| - | Znalezione okazy | + | Znalezione okazy (szacuje się, że znaleziono około 700-800 g; '''30 stycznia 2024 r.'''; źródło: karmaka.de, FB) |
:{| {{Table data}} | :{| {{Table data}} | ||
! Waga [g] !! data !! znalazca(y) !! uwagi | ! Waga [g] !! data !! znalazca(y) !! uwagi | ||
| Linia 89: | Linia 96: | ||
| {{Txt2Img|2024_BX1_(Museum_für_Naturkunde_Berlin)-1.jpg|3,1 i 4,5}} || 26 stycznia 2024 || Dominik Dieter, Cara Weher (MfN-DLR-FU team)* || | | {{Txt2Img|2024_BX1_(Museum_für_Naturkunde_Berlin)-1.jpg|3,1 i 4,5}} || 26 stycznia 2024 || Dominik Dieter, Cara Weher (MfN-DLR-FU team)* || | ||
|- | |- | ||
| - | | {{Txt2Img|2024_BX1_(AKM)-1.jpg|>10 szt.}} || 27 stycznia 2024 || Andreas Möller, '''Ina Rendtel''', Jürgen i Manuela Rendtel, Sirko Molau, '''Peter Lindner''', Felix Bettonvil, Gert Jan Netjes (AKM) || ~16 g, 21,25 g, ~21 g, ~16 g, kilka fragmentów i kilka fragmentów poniżej 5 g | + | | {{Txt2Img|2024_BX1_(AKM)-1.jpg|>10 szt.}} || 27 stycznia 2024 || Andreas Möller, '''Ina Rendtel''', Jürgen i Manuela Rendtel, Sirko Molau, '''Peter Lindner''', Felix Bettonvil, Gert Jan Netjes (AKM) || ~16 g, 21,25 g, ~21 g, ~16 g, kilka fragmentów i kilka fragmentów poniżej 5 g |
|- | |- | ||
| 10,2 || 27 stycznia 2024 || Dennis Harries || w miejscu: 52.61542°N, 12.77355°E | | 10,2 || 27 stycznia 2024 || Dennis Harries || w miejscu: 52.61542°N, 12.77355°E | ||
| Linia 99: | Linia 106: | ||
| {{Txt2Img|2024_BX1_(Julien_Julien)-1.jpg|22,04}} || 27 stycznia 2024 || Julien Liehmann || | | {{Txt2Img|2024_BX1_(Julien_Julien)-1.jpg|22,04}} || 27 stycznia 2024 || Julien Liehmann || | ||
|- | |- | ||
| - | | {{Txt2Img|2024_BX1_(Filip_Samuel_Nikodem)-3.jpg|55}} || 27 stycznia 2024 || Filip Samuel Nikodem || okaz po wyschnięciu ważył {{Txt2Img|2024_BX1_(55g-Filip_Samuel_Nikodem)-1.jpg|53,9 g}} | + | | {{Txt2Img|2024_BX1_(Filip_Samuel_Nikodem)-3.jpg|55}} || 27 stycznia 2024 || Filip Samuel Nikodem || okaz po wyschnięciu ważył {{Txt2Img|2024_BX1_(55g-Filip_Samuel_Nikodem)-1.jpg|53,9 g}} |
|- | |- | ||
| {{Txt2Img|2024_BX1_(16g-Kryspin_Kmieciak)-1.jpg|16}} || 27 stycznia 2024 || Kryspin Kmieciak || | | {{Txt2Img|2024_BX1_(16g-Kryspin_Kmieciak)-1.jpg|16}} || 27 stycznia 2024 || Kryspin Kmieciak || | ||
| Linia 111: | Linia 118: | ||
| {{Txt2Img|2024_BX1_(Mateusz_Żmija)-1.jpg|3,4 i 9,8}} || 28 stycznia 2024 || Michał Zimny, Marzena Rogozińska, Mateusz Żmija, Jarosław Morys || wg znalazców: 3 i 8,2 g | | {{Txt2Img|2024_BX1_(Mateusz_Żmija)-1.jpg|3,4 i 9,8}} || 28 stycznia 2024 || Michał Zimny, Marzena Rogozińska, Mateusz Żmija, Jarosław Morys || wg znalazców: 3 i 8,2 g | ||
|- | |- | ||
| - | | 4 szt. || 28 stycznia 2024 || Owczarzak team || 5, 20, 30, {{Txt2Img|2024_BX1_(60g-Filip_Samuel_Nikodem)-1.jpg|60 g}} | + | | 4 szt. || 28 stycznia 2024 || Owczarzak team || 5, 20, 30, {{Txt2Img|2024_BX1_(60g-Filip_Samuel_Nikodem)-1.jpg|60 g}} |
|- | |- | ||
| {{Txt2Img|2024_BX1_(searchers-PL)-4.jpg|21,16}} || 28 stycznia 2024 || '''Agata Roicka''', Mieszko Kołodziej || | | {{Txt2Img|2024_BX1_(searchers-PL)-4.jpg|21,16}} || 28 stycznia 2024 || '''Agata Roicka''', Mieszko Kołodziej || | ||
| Linia 121: | Linia 128: | ||
| {{Txt2Img|2024_BX1_(Marcin_Cimała)-1.jpg|3,95}} || 29 stycznia 2024 || Marcin Cimała || duży fragment + okruszki | | {{Txt2Img|2024_BX1_(Marcin_Cimała)-1.jpg|3,95}} || 29 stycznia 2024 || Marcin Cimała || duży fragment + okruszki | ||
|- | |- | ||
| - | | {{Txt2Img|2024_BX1_(Zsolt_Kereszty)-1.jpg|11,04 i ~20}} || 30 stycznia 2024 || członkowie Hungarian Meteoritical Society || 2 szt.; w miejscu, odpowiednio: | + | | {{Txt2Img|2024_BX1_(Zsolt_Kereszty)-1.jpg|11,04 i ~20}} || 30 stycznia 2024 || członkowie Hungarian Meteoritical Society || 2 szt.; w miejscu, odpowiednio: {{Txt2Img|2024_BX1_(Zsolt_Kereszty)-coord.jpg|52.609530°N 12.789356°E, 52.608439°N 12.789238°E}} |
|- | |- | ||
| {{Txt2Img|2024_BX1_(Mirko_Graul)-1.jpg|14,8}} || 30 stycznia 2024 || Mirko Graul || | | {{Txt2Img|2024_BX1_(Mirko_Graul)-1.jpg|14,8}} || 30 stycznia 2024 || Mirko Graul || | ||
| Linia 127: | Linia 134: | ||
| {{Txt2Img|2024_BX1_(2.1g-Filip_Samuel_Nikodem)-1.jpg|2,1}} || 1 lutego 2024 || Filip Samuel Nikodem || | | {{Txt2Img|2024_BX1_(2.1g-Filip_Samuel_Nikodem)-1.jpg|2,1}} || 1 lutego 2024 || Filip Samuel Nikodem || | ||
|- | |- | ||
| - | | {{Txt2Img|2024_BX1_(Paweł_Zaręba)-3.jpg|17}} || 2 lutego 2024 || Paweł Zaręba || cztery fragmenty (jeden {{Txt2Img|2024_BX1_(Paweł_Zaręba)-1.jpg|8,2 g}}) i okruszki | + | | {{Txt2Img|2024_BX1_(Paweł_Zaręba)-3.jpg|17}} || 2 lutego 2024 || Paweł Zaręba || cztery fragmenty (jeden {{Txt2Img|2024_BX1_(Paweł_Zaręba)-1.jpg|8,2 g}}) i okruszki |
|- | |- | ||
| - | | {{Txt2Img|2024_BX1_(Serbia)-2.jpg|4 szt.}} || 2 lutego 2024 || Serbowie Dusan Ilic i Acko Acke ||m.in. okazy {{Txt2Img|2024_BX1_(Serbia)-1.jpg|3, 5, 5 i 5 g}} | + | | {{Txt2Img|2024_BX1_(Serbia)-2.jpg|4 szt.}} || 2 lutego 2024 || Serbowie Dusan Ilic i Acko Acke ||m.in. okazy {{Txt2Img|2024_BX1_(Serbia)-1.jpg|3, 5, 5 i 5 g}} |
|- | |- | ||
| {{Txt2Img|2024_BX1_(Maksymilian_Jakubczak)-1.jpg|5}} || 3 lutego 2024 || Maksymilian Jakubczak || | | {{Txt2Img|2024_BX1_(Maksymilian_Jakubczak)-1.jpg|5}} || 3 lutego 2024 || Maksymilian Jakubczak || | ||
| Linia 141: | Linia 148: | ||
<nowiki>*</nowiki> AKM – Arbeitskreis Meteore e.V.; DLR – German Aerospace Center; FU – Freie Universität Berlin; MfN – Museum für Naturkunde | <nowiki>*</nowiki> AKM – Arbeitskreis Meteore e.V.; DLR – German Aerospace Center; FU – Freie Universität Berlin; MfN – Museum für Naturkunde | ||
| - | + | Już pojawiły się na FB oferty sprzedaży fragmentów meteorytu w cenie około 1000-1500$/g! | |
<br clear="all"/> | <br clear="all"/> | ||
| Linia 158: | Linia 165: | ||
| - | '''Masa główna''' (fot. Kryspin Kmieciak) | + | '''Masa główna''' (''29 stycznia 2024 r.''; fot. Kryspin Kmieciak; źródło: FB) |
<gallery caption="" widths="200px" heights="200px" perrow="3"> | <gallery caption="" widths="200px" heights="200px" perrow="3"> | ||
| - | File:2024_BX1_(Kryspin_Kmieciak)-0.jpg|Masa główna (''main mass'') 225 g, 99,9% skorupy obtopieniowej, znalazca Kryspin Kmieciak | + | File:2024_BX1_(Kryspin_Kmieciak)-0.jpg|Masa główna (''main mass'') 225 g, 99,9% skorupy obtopieniowej, znalazca Kryspin Kmieciak |
File:2024_BX1_(main_mass)-KK1.jpg|O takim znalezisku marzy każdy poszukiwacz | File:2024_BX1_(main_mass)-KK1.jpg|O takim znalezisku marzy każdy poszukiwacz | ||
File:2024_BX1_(main_mass)-KK2.jpg|Ciemna skorupa o strukturze przypominającej caliche pokrywające zwietrzałe powierzchnie meteorytów pustynnych | File:2024_BX1_(main_mass)-KK2.jpg|Ciemna skorupa o strukturze przypominającej caliche pokrywające zwietrzałe powierzchnie meteorytów pustynnych | ||
| - | File:2024_BX1_(main_mass)-KK3.jpg|Spękana skorupa, wedłg Marcina Cimały powstała wtórnie w wyniku zamarzania wody, którą nasiąkły okazy | + | File:2024_BX1_(main_mass)-KK3.jpg|Spękana skorupa, wedłg Marcina Cimały powstała wtórnie w wyniku zamarzania wody, którą nasiąkły okazy |
File:2024_BX1_(main_mass)-KK4.jpg|Spieniona skorupa | File:2024_BX1_(main_mass)-KK4.jpg|Spieniona skorupa | ||
File:2024_BX1_(main_mass)-KK5.jpg|Te żółte przebarwienia mogą pochodzić od troilitu | File:2024_BX1_(main_mass)-KK5.jpg|Te żółte przebarwienia mogą pochodzić od troilitu | ||
| - | File:2024_BX1_(main_mass)-KK6.jpg|Druga strona okazu, ciemniejsza i mniej spieniona | + | File:2024_BX1_(main_mass)-KK6.jpg|Druga strona okazu, ciemniejsza i mniej spieniona |
File:2024_BX1_(main_mass)-KK7.jpg|To mogą być prawdziwe cracki | File:2024_BX1_(main_mass)-KK7.jpg|To mogą być prawdziwe cracki | ||
| - | File:2024_BX1_(main_mass)-KK8.jpg| | + | File:2024_BX1_(main_mass)-KK8.jpg|Cacuszko 😀 |
</gallery> | </gallery> | ||
| - | W rejon spadku udały się kolejne ekipy z Polski | + | W rejon spadku udały się kolejne ekipy z Polski (źródło: FB) |
<gallery caption="" widths="160px" heights="200px" perrow="4"> | <gallery caption="" widths="160px" heights="200px" perrow="4"> | ||
File:2024_BX1_(searchers-PL)-1.jpg| | File:2024_BX1_(searchers-PL)-1.jpg| | ||
| Linia 189: | Linia 196: | ||
| - | Kolejne okazy znalezione przez inne zespoły poszukiwaczy | + | Kolejne okazy znalezione przez inne zespoły poszukiwaczy (źródło: FB) |
<gallery caption="" widths="160px" heights="200px" perrow="4"> | <gallery caption="" widths="160px" heights="200px" perrow="4"> | ||
File:2024_BX1_(Gucsik_Bence)-1.jpg|Drugie w kolejności znalezisko, tym razem zespołu z Węgier, okaz waży 114 g; okaz pachnie siarkowodorem (Gucsik Bence, Balla Zoltan) | File:2024_BX1_(Gucsik_Bence)-1.jpg|Drugie w kolejności znalezisko, tym razem zespołu z Węgier, okaz waży 114 g; okaz pachnie siarkowodorem (Gucsik Bence, Balla Zoltan) | ||
| Linia 292: | Linia 299: | ||
* Portal '''Meteorite Times Magazine''' – [https://www.meteorite-times.com/an-october-1933-witnessed-fall-pesyanoe-russia/ An October 1933 Witnessed Fall: Pesyanoe, Russia] | * Portal '''Meteorite Times Magazine''' – [https://www.meteorite-times.com/an-october-1933-witnessed-fall-pesyanoe-russia/ An October 1933 Witnessed Fall: Pesyanoe, Russia] | ||
| + | [[Category:Niemcy]] | ||
[[Category:Doniesienia]] | [[Category:Doniesienia]] | ||
[[Category:Bolidy]] | [[Category:Bolidy]] | ||
[[Category:Warto szukać]] | [[Category:Warto szukać]] | ||
Wersja z 22:27, 3 lut 2024
 |
Strona w budowie (Site under construction) Jeszcze to chwilę potrwa (It will take a while) |
Zapewne nastąpi szybka klasyfikacja i zgłoszenie do Meteoritical Bulletin Database nowego spadku pod nazwą Ribbeck?
Zauważony jeszcze w Kosmosie!
.gif)
Asteroida 2024 BX1, z której spadły meteoryty, została odkryta niecałe trzy godziny wcześniej[1] przed wejściem w atmosferę ziemską, przez węgierskiego astronoma Krisztiána Sárneczkyego w stacji Piszkéstető Obserwatorium Konkoly w górach Mátra na Węgrzech. Bolid zarejestrowały kamery sieci AllSky7 i Fripon. 2024 BX1 to ósma asteroida odkryta przed uderzeniem w Ziemię i trzecie[2] odkrycie Sárneczkyego dotyczące „uderzającej” asteroidy. Przed uderzeniem 2024 BX1 była asteroidą bliską Ziemi (Near-Earth asteroids, NEA) z grupy Apollo.
Asteroida 2024 BX1, wcześniej znana pod tymczasowym oznaczeniem Sar2736, była wielkości ~1 metra. Wleciała w ziemską atmosferę 21 stycznia 2024 r. (niedziela) o godzinie 00:32:38 UTC i rozpadła się, jako spektakularny bolid, na zachód od Berlina.
Meteoroid wszedł w atmosferę pod kątem 75,4 stopnia z prędkością 15,2 km/s i zapłonął na wysokości 96,5 km. Zgasł na wysokości 22,9 km. W 5,5 sekundy meteoroid pokonał dystans 75 kilometrów. Największą jasność absolutną –14,5 magnitudo[3] osiągnął na wysokości 33,8 km. Według obserwatorów z EN (Spurný et al., ASU) wystąpiły trudności z oszacowaniem początkowej masy meteoroidu. Wyniki modelowania przelotu dopuszczają spadek wielu fragmentów o masie 150 g. Obszar spadku fragmentów leży na zachód od Berlina w okolicach miejscowości Ribbeck, Berge i Lietzow.
Level 999: asteroida → meteoroid → meteoryt
Pierwszym przypadkiem, kiedy zaobserwowano meteoroid przed jego wejściem w ziemską atmosferę, była zaobserwowana 7 października 2008 roku asteroida 2008 TC3, z której spadł meteoryt Almahata Sitta.[4] Również znaleziony w 2023 roku meteoryt Saint-Pierre-le-Viger był wcześniej zaobserwowany przed wejściem w atmosferę przez Węgra Krisztiána Sárneczkyego. 12 lutego 2023 roku odkrył on asteroidę 2023 CX1 (Sar2667), która po kilku godzinach, po efektownym bolidzie, dała deszcz meteorytów w okolicy miejscowości Saint-Pierre-le-Viger we Francji. Poszukiwania prowadziły tam zespoły projektu FRIPON/Vigie-Ciel[5], które obecnie zjawiły się na miejscu spadku meteoroidu 2024 BX1 (z sukcesem!). Poszukiwania we Francji w lutym/marcu 2023 roku prowadziły też grupy poszukiwaczy z Polski, którzy odnaleźli nieznaną liczbę kamieni (przypuszczalnie kilka tuzinów, o łącznej masie kilkuset gramów). Według portalu karmaka.de para Łukasz Smuła i Magdalena Skirzewska znaleźli 20 okazów (największy 148,6 g) o łącznej wadze 231,84 g (karmaka.de).
Kolejny sukces poszukiwaczy z Polski
-1.jpg)
W kilka dni po bolidzie w rejon spadku udały się liczne grupy poszukiwaczy z Niemiec. Później dołączyli do nich m.in. poszukiwacze z Polski. Już 25 stycznia (czwartek) znaleziono pierwszy okaz! Dokonała tego grupa poszukiwaczy: Andrzej Owczarzak, Michał Nebelski, Kryspin Kmieciak i Filip Samuel Nikodem.[6] Znaleziony przez nich kompletny okaz to achondryt (sic!) o wadze 171 g (rozpadł się on na trzy części). Okaz pokryty jest jasną, przezroczystą skorupą w kolorze wnętrza. Znalazcy typują, że jest to aubryt. Na dużą zawartość minerału enstatyt w asteroidzie 2024 BX1, głównego składnika aubrytów, zwracał już wcześniej uwagę Pavel Spurný, analizując charakterystykę obserwowanego bolidu. Znalazcy okazów podkreślają fakt intensywnego zapachu siarkowodoru, jaki wydzielają ich znaleziska! Zapach ten pochodzi zapewne z reakcji siarczku żelaza (troilitu) z wodą (wilgocią), który występuje dość licznie w aubrytach. Ekipa Andrzeja Owczarzaka może się już (niedziela 28 stycznia) pochwalić kilkoma kolejnymi znaleziskami. Pierwsze znalezisko ma jasną przezroczystą skorupę, co wydaje się dziwne, zważywszy na występowanie troilitu w pokazach, który powinien „zabarwiać” skorupę na beżowy kolor. Ale wiele kolejnych znaleziska ma już skorupy ciemniejsze, co potwierdza występowanie siarczku żelaza w okazach.
Dlaczego kolejny sukces polskich poszukiwaczy? Ekipa Andrzeja Owczarzaka znalazła również wiele okazów ze spadku meteorytu Saint-Pierre-le-Viger w 2023 roku we Francji.
W piątek (26 stycznia) znaleziono kolejne okazy. Drugi okaz z tego spadku znalazła grupa z Węgier. Waży on 114 g i jest fragmentem większej bryły. Tego samego dnia na portalu FB o swoim sukcesie poinformowali też poszukiwacze z Niemiec. W rejonie spadku działają liczne grupy. Nawet z Muzeum Historii Naturalnej w Berlinie zjawiła się na miejscu ekipa, która również może pochwalić się swoimi kilku gramowymi znaleziskami (3,1 i 4,5 g).
W rejon spadku udały się kolejne ekipy z Polski, które niezwłocznie podjęły poszukiwania. W niedzielę 28 stycznia Agata Roicka i Mieszko Kołodziej znaleźli okaz 21,16 g. Tego też dnia dwoma znaleziskami pochwaliła się ekipa Michała Zimnego: Marzena Rogozińska, Jarosław Morys i Mateusz Żmija.
W sobotę 27 stycznia swoimi sukcesami pochwaliła się niemiecka ekipa Arbeitskreis Meteore e.V. (AKM), która znalazła w sumie 10 sztuk, największe z nich ważą 21,25 i ~16 g.
Część poszukiwaczy zwraca uwagę, że okoliczny teren obfituje w kamienie bardzo podobne do „wiarygodnych znalezisk”. Znajdowane okazy są tak nietypowe, że zbierane przez poszukiwaczy są wszystkie jasne kamienie z jasnymi plamkami. Weryfikacji swoich znalezisk dokonują oni później. Stąd pewnie część ogłoszonych sukcesów będzie podlegać negatywnej weryfikacji?
Masa główna
Poszukiwania trwają (…), znajdowane są coraz większe okazy
Data waga [g] znalazca uwagi 25 stycznia 2024 r. 171 Filip Samuel Nikodem okaz rozpadł się na trzy części 29 stycznia 2024 r. 225 Kryspin Kmieciak kompletny okaz, 99,9% skorupy (…)czekamy na kolejne większe znaleziska
Ekipy poszukiwaczy przeczesują teren, choć już pojawiły się na FB posty o utrudnieniach. Lokalni rolnicy zaniepokojeni są najazdem poszukiwaczy.
Aubryty
Andrzej S. Pilski po zapoznaniu się z dostępnymi zdjęciami znalezisk, zasugerował, iż mamy do czynienia ze spadkiem aubrytu podobnego do spadku meteorytu Pesyanoe (Старое Песьяное) w 1933 roku w Rosji (portal Meteorite Times Magazine).
Za woreczko.pl: Aubryt (AUB, aubrite) – typ meteorytu kamiennego; achondryt. Nazwa od meteorytu Aubres. Aubryty to achondryty ubogie w wapń (Ca-poor), główny ich składnik to enstatyt i diopsyd (En50Wo50), występują też w nich małe ilości oliwinu (fajalitu, Fa0) i śladowe plagioklazu (albitu, An2–8). Aubryty są bardzo rzadko znajdywane. Mają często jasną skorupę obtopieniową, białe wnętrze i są bardzo kruche. Ich białe wnętrze to często duże kryształy enstatytu, z małymi ilościami oliwinu, stopu Fe-Ni, troilitu i wieloma egzotycznymi, akcesorycznymi minerałami wskazującymi na silnie redukcyjne środowisko pochodzenia magmy. Porównanie widm aubrytów i planetoid wskazuje na ich podobieństwo do planetoidy (44) Nysa (lub innego typu E (E-class)). Bliska Ziemi planetoida (3103) Eger jest typowana na ciało macierzyste aubrytów. Najpopularniejszy przedstawiciel aubrytów to meteoryt Cumberland Falls.
W Meteoritical Bulletin Database zarejestrowanych jest tylko 81 meteorytów typu aubryt (stan: styczeń 2024 r.). Jeśli wykluczymy z tej liczby meteoryty pochodzące z Antarktydy, zostaje tylko 39. Jeśli jeszcze wykluczymy meteoryty pochodzące z pustyń (non-NWAs), zostaje 16, z czego aż 11 (69%) to spadki! Wygląda na to, że spadek z bolidu 2024 BX1 powiększy jeszcze tę pulę rzadkich spadków.
Lokalizacja
(B) Berge, (L) Lietzow, (N) Nauen, (R) Ribbeck
miejsca znalezienia okazów
obliczone miejsca spadku fragmentu(ów)
Obszary wyłączone z poszukiwań!
Trasa bolidu 2024 BX1
* W 2018 roku Google zmieniło zasady działania apletu, mapa może wyświetlać się niepoprawnie (pomaga Ctrl+F5); więcej → Szablon:GEMap-MyWiki
Obszar spadku fragmentów leży na zachód od Berlina w okolicach miejscowości Ribbeck, Berge i Lietzow. Większość obszaru spadku to pola uprawne i , o tej porze roku, wdzięczny teren poszukiwań.
Po kilku dniach intensywnych poszukiwań, dziesiątkach ludzi chodzących po polach krok-w-krok, miejscowi rolnicy wezwali policję. Już część pól, na żądanie właścicieli, została wyłączone z poszukiwań.
Znalezione okazy (szacuje się, że znaleziono około 700-800 g; 30 stycznia 2024 r.; źródło: karmaka.de, FB)
Waga [g] data znalazca(y) uwagi 171 25 stycznia 2024 Andrzej Owczarzak, Michał Nebelski, Kryspin Kmieciak i Filip Samuel Nikodem pierwsze znalezisko! okaz rozpadł się na trzy części (23+57+91 g); znalazcy poszczególnych fragmentów: 91 g – Filip, 57 g – Kryspin, 23 g – Michał 114 26 stycznia 2024 Gucsik Bence, Bella Zoltan drugie znalezisko ~39 26 stycznia 2024 David Göttlich trzecie znalezisko 3,1 i 4,5 26 stycznia 2024 Dominik Dieter, Cara Weher (MfN-DLR-FU team)* >10 szt. 27 stycznia 2024 Andreas Möller, Ina Rendtel, Jürgen i Manuela Rendtel, Sirko Molau, Peter Lindner, Felix Bettonvil, Gert Jan Netjes (AKM) ~16 g, 21,25 g, ~21 g, ~16 g, kilka fragmentów i kilka fragmentów poniżej 5 g 10,2 27 stycznia 2024 Dennis Harries w miejscu: 52.61542°N, 12.77355°E 4,2+ 27 stycznia 2024 Nimisha Verma, Julia Maia, Laëtitia Allibert (DLR-MfN-FU team) 10 szt. ~15 27 stycznia 2024 astronom amator z Berlina w okolicy Ribbeck 22,04 27 stycznia 2024 Julien Liehmann 55 27 stycznia 2024 Filip Samuel Nikodem okaz po wyschnięciu ważył 53,9 g 16 27 stycznia 2024 Kryspin Kmieciak 2-5 28 stycznia 2024 Petra Strunk, Antal Igaz (AKM) 2 okazy 9 szt. 28 stycznia 2024 MfN-DLR 3,4 28 stycznia 2024 Szilard Csizmadia (DLR-MfN-FU team) ?? 3,4 i 9,8 28 stycznia 2024 Michał Zimny, Marzena Rogozińska, Mateusz Żmija, Jarosław Morys wg znalazców: 3 i 8,2 g 4 szt. 28 stycznia 2024 Owczarzak team 5, 20, 30, 60 g 21,16 28 stycznia 2024 Agata Roicka, Mieszko Kołodziej 225 29 stycznia 2024 Kryspin Kmieciak masa główna; kompletny okaz, 99,9% skorupy 1 szt. 29 stycznia 2024 Ina Rendtel (AKM) grupa AKM znalazła w sumie >90 g 3,95 29 stycznia 2024 Marcin Cimała duży fragment + okruszki 11,04 i ~20 30 stycznia 2024 członkowie Hungarian Meteoritical Society 2 szt.; w miejscu, odpowiednio: 52.609530°N 12.789356°E, 52.608439°N 12.789238°E 14,8 30 stycznia 2024 Mirko Graul 2,1 1 lutego 2024 Filip Samuel Nikodem 17 2 lutego 2024 Paweł Zaręba cztery fragmenty (jeden 8,2 g) i okruszki 4 szt. 2 lutego 2024 Serbowie Dusan Ilic i Acko Acke m.in. okazy 3, 5, 5 i 5 g 5 3 lutego 2024 Maksymilian Jakubczak 6,3 3 lutego 2024 Paweł Zaręba 5,68 3 lutego 2024 Szymon Kozłowski fragment z ciemną skorupą 3 lutego 2024 …na FB pojawiają się kolejne doniesienia o znalezionych okazach; wytrwałość poszukiwaczy jest nagradzana okazami wyjątkowego meteorytu. Zapewne przez kolejne tygodnie poszukiwacze będą przeczesywali teren w nadziei znalezienia swojego upragnionego meteorytu – SWOJEGO!
* AKM – Arbeitskreis Meteore e.V.; DLR – German Aerospace Center; FU – Freie Universität Berlin; MfN – Museum für Naturkunde
Już pojawiły się na FB oferty sprzedaży fragmentów meteorytu w cenie około 1000-1500$/g!
2024 BX1/Galerie
Pierwszy znaleziony okaz – sukces ekipy poszukiwaczy z Polski (Andrzej Owczarzak, Michał Nebelski, Kryspin Kmieciak i Filip Samuel Nikodem)
-1.jpg) Okaz 171 g (znalazca największego fragmentu Filip Samuel Nikodem) i szczęśliwi znalazcy |
-1.jpg) Na powierzchni okazu widać jaśniejsze klasty, zapewne enstatyt |
-0.jpg) Okaz pokrywa szklista jasna skorupa w kolorze wnętrza meteorytu |
-2.jpg) Znaleziony okaz 171 g rozpadł się na trzy części (23+57+91 g) |
2024 BX1 (Kryspin Kmieciak)-2.jpg
Kolejne znalezisko! |
2024 BX1 (Kryspin Kmieciak)-3.jpg
Okaz 55 g; znalazca Filip Samuel Nikodem (okaz trzyma Szymon Kozłowski) |
Masa główna (29 stycznia 2024 r.; fot. Kryspin Kmieciak; źródło: FB)
-0.jpg) Masa główna (main mass) 225 g, 99,9% skorupy obtopieniowej, znalazca Kryspin Kmieciak |
-KK1.jpg) O takim znalezisku marzy każdy poszukiwacz |
-KK2.jpg) Ciemna skorupa o strukturze przypominającej caliche pokrywające zwietrzałe powierzchnie meteorytów pustynnych |
-KK3.jpg) Spękana skorupa, wedłg Marcina Cimały powstała wtórnie w wyniku zamarzania wody, którą nasiąkły okazy |
-KK4.jpg) Spieniona skorupa |
-KK5.jpg) Te żółte przebarwienia mogą pochodzić od troilitu |
-KK6.jpg) Druga strona okazu, ciemniejsza i mniej spieniona |
-KK7.jpg) To mogą być prawdziwe cracki |
-KK8.jpg) Cacuszko 😀 |
W rejon spadku udały się kolejne ekipy z Polski (źródło: FB)
-1.jpg) |
-2.jpg) |
-3.jpg) |
-4.jpg) |
-5.jpg) «Houston, tu Baza Spokoju. |
-1.jpg) Znalezisko Marcina Cimały 3 g |
-6.jpg) Znalezisko Michała Zimnego i przyjaciół |
-1.jpg) Znaleziska Michała Zimnego i przyjaciół 8,2 i 3 g |
-1.jpg) Znalezisko Pawła Zaręby 8,2 g |
-1.jpg) Okaz ~5 g Maksymiliana Jakubczaka |
-1.jpg) Okaz 5,68 g znaleziony przez Szymona Kozłowskiego |
Więcej patrz → 2024 BX1/Galerie
Kolejne okazy znalezione przez inne zespoły poszukiwaczy (źródło: FB)
-1.jpg) Drugie w kolejności znalezisko, tym razem zespołu z Węgier, okaz waży 114 g; okaz pachnie siarkowodorem (Gucsik Bence, Balla Zoltan) |
-1.jpg) Znalezisko (~39 g) zespołu niemieckiego (David Göttlich) |
-1.jpg) Grupa poszukiwawcza z Muzeum Historii Naturalnej w Berlinie (Museum für Naturkunde) i projektu FRIPON/Vigie-Ciel ze znalezionym przez nich kilku gramowym okazem. W grupie poszukiwaczy Mateusz Żmija i Peter Jenniskens z Instytutu SETI |
-1.jpg) Worek z okazami się rozwiązał 😀. Ekipa Arbeitskreis Meteore e.V. (AKM) znalazła 10 sztuk, największe ważą >20 g |
-1.jpg) Okaz o wadze 22,04 g (Julien Julien) |
-1.jpg) Znalezisko Mirko Graul 14,8 g |
-1.jpg) Zespół węgierski znalazł dwa okazy: 11,04 i ~21 g |
-2.jpg) Okaz ~21 g zespołu węgierskiego |
-coord.jpg) Współrzędne znalezisk zespołu węgierskiego |
-1.jpg) Sukces zespołu z Serbii, okaz 3 g |
Więcej patrz → 2024 BX1/Galerie
Okazy
-2.jpg) Okaz 171 g (znalazca i fot. Filip Samuel Nikodem) |
-1.jpg) Okaz 171 g (znalazca i fot. Filip Samuel Nikodem) |
-1.jpg) Okaz 60 g (znalazca i fot. Filip Samuel Nikodem) |
-1.jpg) Okaz 55 g (znalazca i fot. Filip Samuel Nikodem) |
-1.jpg) Okaz 2,1 g (znalazca i fot. Filip Samuel Nikodem) |
-1.jpg) Okaz 16 g Kryspina Kmieciaka |
Więcej patrz → 2024 BX1/Galerie
„Fake” (fot. Szymon Kozłowski)
-1.jpg) Przykłady zwykłych kamieni, których w rejonie spadku jest bardzo dużo, a które są podobne do znajdowanych meteorytów, tzw. „fake” |
-2.jpg) |
-3.jpg) |
Obszar poszukiwań (fot. Szymon Kozłowski)
-2.jpg) |
-3.jpg) |
-4.jpg) |
Więcej patrz → 2024 BX1/Galerie
Mass media
|
Poszukiwania meteorytów w Ribbeck (Niemcy) - 26-28 stycznia 2024 |
Przypisy
Zobacz również
- spadki: Antonin, Pusté Úľany
Linki zewnętrzne
- Portal X – Krisztián Sárneczky (The discovery images of the imminent impactor #2024BX1 (aka #Sar2736 ) with the 60-cm Schmidt Telescope at #Piszkéstető Mountain Station, part of Konkoly Observatory (#konkolyobs) in #Hungary.)
- Astronomický ústav AV ČR – Zánik malé planetky 2024 BX1 západně od Berlína 21. ledna 2024 zachycený kamerami Evropské bolidové sítě
- Portal Strewnify – Ribbeck, Germany (2024 BX1)
- Portal cosmoartel.pl – Asteroida, bolid, meteor nad Niemcami 2024.01.21
- Facebook – David Göttlich ● Gucsik Bence ● Lubuscy Łowcy Burz ● Kazimierz Magneto ● Kryspin Kmieciak ● Filip Samuel Nikodem
- YouTube – Fireball Over Germany Created by Asteroid 2024 BX1 ● Meteor 2024 BX1 über Berlin! ● Asteroid 2024 BX1 Mierzyn Polska ● AMS event #423-2024 caught from Beetzseeheide DE ● Burning asteroid streaks across sky over Berlin
- YouTube – W Gabinecie Astronoma ● Poszukiwania meteorytów w Ribbeck (Niemcy) - 26-28 stycznia 2024 #2024BX1 #SAR2736
- Portal Karmaka.de – 2024 BX1 (SAR2736) Ribbeck (prov.) meteorite fall (aubrite ?) … ● SAINT-PIERRE-LE-VIGER meteorite fall (L5-6, C-S3, >1132.84 g) of asteroid 2023 CX1 (Sar2667) …
- Wikipedia – Grupa Apolla
- Wikipedia (EN) – 2024 BX1 ● 2023 CX1 ● Krisztián Sárneczky
- woreczko.pl – Słownik „meteorytowy” (Glossary)
- International Meteor Organization, IMO – 2024 BX1: 8th predicted Earth impact!
- Solar System Dynamics NASA – (2024 BX1)
- Portal Gazeta.pl – znaleźli w Niemczech fragment asteroidy. Oświetliła ona w niedzielę niebo
- Portal Wągrowiec – Spektakularne Zdarzenie na Niebie: Asteroida 2024 BX1 Weszła w Atmosferę Ziemi
- Projekt FRIPON/Vigie-Ciel – FRIPON ● Vigie-Ciel
- Portal Spidersweb – To ten kamień rozświetlił niebo nad Europą. Znaleźli go wolontariusze
- Portal Meteorite Times Magazine – An October 1933 Witnessed Fall: Pesyanoe, Russia
-1.jpg){kind=link}
-3.jpg&action=edit&redlink=1){kind=link}
-3.jpg){kind=link}
-3.jpg){kind=link}
-2.jpg){kind=link}
-6.jpg){kind=link}
-specimen.jpg){kind=link}