O ile nie zaznaczono inaczej, prawa autorskie zamieszczonych materiałów należą do Jana Woreczko & Wadi.

(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)

Z Wiki.Meteoritica.pl

Wersja z 13:57, 28 sty 2024

Strona w budowie (Site under construction) Jeszcze to chwilę potrwa (It will take a while)

Zauważony jeszcze w Kosmosie!

Post na FB informujący o znalezieniu pierwszego okazu z bolidu 2024 BX1. Na zdjęciu ekipa z Polski (od lewej): Andrzej Owczarzak (vel Kazimierz Magneto), Filip Samuel Nikodem, Michał Nebelski i Kryspin Kmieciak

Asteroida 2024 BX₁, z której spadły meteoryty, została odkryta niecałe trzy godziny wcześniej przed wejściem w atmosferę ziemską, przez węgierskiego astronoma Krisztiána Sárneczkyego w stacji Piszkéstető Obserwatorium Konkoly w górach Mátra na Węgrzech. Bolid zarejestrowały kamery sieci AllSky7 i Fripon. 2024 BX1 to ósma asteroida odkryta przed uderzeniem w Ziemię i trzecie odkrycie Sárneczkyego dotyczące „uderzającej” asteroidy. Przed uderzeniem 2024 BX1 była asteroidą bliską Ziemi (Near-Earth asteroids, NEA) z grupy Apollo.

Asteroida 2024 BX1, wcześniej znana pod tymczasowym oznaczeniem Sar2736, była wielkości ~1 metra, kiedy wleciała w ziemską atmosferę 21 stycznia 2024 r. (niedziela) o godzinie 00:32:38 UTC i rozpadła się, jako spektakularny bolid, na zachód od Berlina.

Meteoroid wszedł w atmosferę pod kątem 75,4 stopnia z prędkością 15,2 km/s i zapłonął na wysokości 96,5 km. Zgasł na wysokości 22,9 km. W 5,5 sekundy meteoroid pokonał dystans 75 kilometrów. Największą jasność –14,5 magnitudo osiągnął na wysokości 33,8 km. Według obserwatorów z EN (Spurný et al., ASU) wystąpiły trudności z oszacowaniem początkowej masy meteoroidu. Wyniki modelowania przelotu dopuszczają spadek wielu fragmentów o masie 150 g. Obszar spadku fragmentów leży na zachód od Berlina w okolicach miejscowości Berge i Lietzow.

Level 999 – asteroida→meteoroid→meteoryt

Pierwszym przypadkiem, kiedy zaobserwowano meteoroid przed jego wejściem w ziemską atmosferę, była zaobserwowana 7 października 2008 roku asteroida 2008 TC3, z której spadł meteoryt Almahata Sitta.^[1] Również znaleziony w 2023 roku meteoryt Saint-Pierre-le-Viger był wcześniej zaobserwowany przed wejściem w atmosferę przez Węgra Krisztiána Sárneczkyego. 12 lutego 2023 roku odkrył on asteroidę 2023 CX1 (Sar2667), która po kilku godzinach, po efektownym bolidzie, dała deszcz meteorytów w okolicy miejscowości Saint-Pierre-le-Viger we Francji. Poszukiwania prowadziły tam zespoły projektu FRIPON/Vigie-Ciel^[2], które obecnie zjawiły się na miejscu spadku meteoroidu 2024 BX1 (z sukcesem!). Poszukiwania we Francji w lutym/marcu 2023 roku prowadziły też grupy poszukiwaczy z Polski, którzy odnaleźli nieznaną liczbę kamieni (przypuszczalnie kilka tuzinów, o łącznej masie kilkuset gramów).

Kolejny sukces poszukiwaczy z Polski

W kilka dni po bolidzie w rejon spadku udały się liczne grupy poszukiwaczy z Niemiec. Później dołączyli do nich m.in. poszukiwacze z Polski. Już 25 stycznia (czwartek) znaleziono pierwszy okaz! Dokonała tego grupa poszukiwaczy: Andrzej Owczarzak, Michał Nebelski, Kryspin Kmieciak i Filip Samuel Nikodem. Znaleziony przez nich okaz (rozpadł się na trzy części) to achondryt (sic!) o wadze 171 g. Okaz pokryty jest jasną, przezroczystą skorupą w kolorze wnętrza. Znalazcy typują, że jest to aubryt. Na dużą zawartość minerału enstatyt w asteroidzie 2024 BX1, głównego składnika aubrytów, zwracał już wcześniej uwagę Pavel Spurný, analizując charakterystykę obserwowanego bolidu. Znalazcy okazów podkreślają fakt intensywnego zapachu siarkowodoru, jaki wydzielają ich znaleziska!

Część poszukiwaczy zwraca również uwagę, że okoliczny teren obfituje w kamienie bardzo podobne do „wiarygodnych znalezisk”. Znajdowane okazy są tak nietypowe, że zbierane przez poszukiwaczy są wszystkie jasne kamienie z jasnymi plamkami. Weryfikacji swoich znalezisk dokonują oni później. Stąd pewnie część ogłoszonych sukcesów będzie podlegać negatywnej weryfikacji?

W piątek (26 stycznia) znaleziono kolejne okazy. Drugi okaz z tego spadku znalazła grupa z Węgier. Waży on 114 g i jest fragmentem większej bryły. Tego samego dnia na portalu FB o swoim sukcesie poinformowali też poszukiwacze z Niemiec. W rejonie spadku działają liczne grupy. Nawet z Muzeum Historii Naturalnej w Berlinie zjawiła się na miejscu ekipa, która również może pochwalić się swoim kilkunastogramowym znaleziskiem.

W rejon spadku udały się kolejne ekipy z Polski, które niezwłocznie podjęły poszukiwania. W sobotę 27 stycznia swoimi sukcesami pochwaliła się niemiecka ekipa Arbeitskreis Meteore e.V. (AKM), która znalazła w sumie 10 sztuk, największe z nich ważą >20 g.

Poszukiwania trwają (…), choć już pojawiły się na FB posty o utrudnieniach. Lokalni rolnicy zaniepokojeni są najazdem poszukiwaczy.

Aubryty

Andrzej S. Pilski po zapoznaniu się z dostępnymi zdjęciami znalezisk, zasugerował, iż mamy do czynienia ze spadkiem aubrytu podobnego do spadku meteorytu Pesyanoe z 1933 roku w Rosji.

W Meteoritical Bulletin Database zarejestrowanych jest tylko 81 meteorytów typu aubryt (stan: styczeń 2024 r.). Jeśli wykluczymy z tej liczby meteoryty pochodzące z Antarktydy, zostaje tylko 39. Jeśli jeszcze wykluczymy meteoryty pochodzące z pustyń (non-NWAs), zostaje 16, z czego aż 11 (69%) to spadki! Wygląda na to, że spadek z bolidu 2024 BX1 powiększy jeszcze tę pulę rzadkich spadków.

Lokalizacja

Obszar spadku fragmentów leży na zachód od Berlina w okolicach miejscowości Berge i Lietzow.

Po kilku dniach intensywnych poszukiwań, dziesiątkach ludzi chodzących po polach krok-w-krok, miejscowi rolnicy wezwali policję. Już część pól, na żądanie właścicieli, została wyłączone z poszukiwań.

Galerie

Pierwszy znaleziony okaz – sukces ekipy poszukiwaczy z Polski (Andrzej Owczarzak, Michał Nebelski, Kryspin Kmieciak i Filip Samuel Nikodem)

Okaz 171 g i szczęśliwi znalazcy	Na powierzchni okazu widać jaśniejsze klasty, zapewne enstatyt	Okaz pokrywa szklista jasna skorupa w kolorze wnętrza meteorytu
Znaleziony okaz rozpadł się na trzy części	2024 BX1 (Kryspin Kmieciak)-2.jpg Kolejne znalezisko!

W rejon spadku udały się kolejne ekipy z Polski

Kolejne okazy znalezione przez inne zespoły poszukiwaczy

Drugie w kolejności znalezisko, tym razem zespołu z Węgier, okaz waży 114 g; okaz pachnie siarkowodorem (Gucsik Bence, Balla Zoltan)	Znalezisko zespołu niemieckiego (David Göttlich)	Grupa poszukiwawcza z Muzeum Historii Naturalnej w Berlinie (Museum für Naturkunde) i projektu FRIPON/Vigie-Ciel ze znalezionym przez nich kilkunastogramowym okazem. W grupie poszukiwaczy Mateusz Żmija i Peter Jenniskens z Instytutu SETI
Worek z okazami się rozwiązał 😀. Ekipa Arbeitskreis Meteore e.V. (AKM) znalazła 10 sztuk, największe ważą >20 g	Okaz o wadze 22,04 g (Julien Julien)

Przykład zwykłego kamienia, których w rejonie spadku jest bardzo dużo, a które są podobne do znajdowanych meteorytów, tzw. „fake” (fot. Szymon Kozłowski)

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Astronomický ústav AV ČR – Zánik malé planetky 2024 BX1 západně od Berlína 21. ledna 2024 zachycený kamerami Evropské bolidové sítě

• Portal cosmoartel.pl – Asteroida, bolid, meteor nad Niemcami 2024.01.21

• Facebook – David Göttlich  ●  Gucsik Bence  ●  Lubuscy Łowcy Burz  ●  Kazimierz Magneto  ●  Kryspin Kmieciak  ●  Filip Samuel Nikodem

• YouTube – Fireball Over Germany Created by Asteroid 2024 BX1  ●  Meteor 2024 BX1 über Berlin!  ●  Asteroid 2024 BX1 Mierzyn Polska

• Wikipedia – Grupa Apolla
• Wikipedia (EN) – 2024 BX₁  ●  2023 CX₁

• International Meteor Organization, IMO – 2024 BX1: 8th predicted Earth impact!
• Solar System Dynamics NASA – (2024 BX1)

• Portal Gazeta.pl – znaleźli w Niemczech fragment asteroidy. Oświetliła ona w niedzielę niebo
• Portal Wągrowiec – Spektakularne Zdarzenie na Niebie: Asteroida 2024 BX1 Weszła w Atmosferę Ziemi

• Projekt FRIPON/Vigie-Ciel – FRIPON  ●  Vigie-Ciel
• Portal Spidersweb – To ten kamień rozświetlił niebo nad Europą. Znaleźli go wolontariusze

• Portal Meteorite Times Magazine – An October 1933 Witnessed Fall: Pesyanoe, Russia