PayPal-donate (Wiki).png
O ile nie zaznaczono inaczej, prawa autorskie zamieszczonych materiałów należą do Jana Woreczko & Wadi.

(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)


Jezioro Pietronajć

Z Wiki.Meteoritica.pl

(Różnice między wersjami)
Linia 1: Linia 1:
__NOTOC__
__NOTOC__
-
{{VerifyLevel |level=0}}
+
{{VerifyLevel |level=0i}}
Jezioro Pietronajć znajduje się na terenie Wigierskiego Parku Narodowego (Pieczyński 2012) w&nbsp;depresji pozostałej po degradacji pingo<ref>'''pingo''' – wzgórza powstające w&nbsp;tundrze, wewnątrz których istnieją duże soczewki lodu; po ich wytopieniu powstają głębokie owalne jeziora (relikt pingo)</ref>. Jezioro jest prawie okrągłe, ma około 140&nbsp;m średnicy i&nbsp;do 6,6&nbsp;m głębokości. Znajduje się w&nbsp;dolinie Wiatrołuży utworzonej przez odpływ poglacialnych wód pochodzących z warstw topniejącego lodu z&nbsp;końca ostatniego zlodowacenia. Poziom wody w&nbsp;jeziorze jest znacznie wyższy niż w&nbsp;sąsiedniej rzece Wiatrołuży! W&nbsp;dnie jeziora brak wapiennej gytii<ref>'''gytia''' – osad organiczny lub organiczno-mineralny powstający na dnie jezior</ref>. Jezioro otacza półkoliste obwałowanie wysokie na 10-18&nbsp;m powyżej poziomu wody i&nbsp;szerokie 80-105&nbsp;m. Wewnętrzne stoki obwałowania mają nachylenie 15-30º w&nbsp;kierunku jeziora, a&nbsp;zewnętrzne są nieco bardziej strome, 20-35º. Cały wał jest podobnej szerokości i&nbsp;nie wykazuje żadnych śladów erozji nawet w&nbsp;najwęższej części doliny, co sugeruje, że jest młodszy od doliny rzeki Wiatrołuża. Dolna część wału jest zbudowana z&nbsp;drobnoziarnistego piasku wtrąconego ze żwirów. Nachylenie tych osadów (37-47º) wskazuje, że ich dystrybucja nastąpiła po sedymentacji. Obecność młodych torfów w&nbsp;osadach dennych jeziora (o&nbsp;wieku 6410&nbsp;BP<ref>'''wiek BP''' – wiek BP (ang. ''before present'') oznacza czas, który upłynął od momentu zaprzestania wymiany węgla pomiędzy materią z&nbsp;której została wzięta datowana próbka, a&nbsp;otoczeniem do arbitralnie określonej tzw. chwili obecnej, tzn. do roku 1950&nbsp;AD.</ref>) może wskazywać, że opisana forma nie jest pingo, ale jest kraterem meteorytowym. Jednak wykonane profile mikrograwimetryczne pokazują, że nie mógł to być meteoryt żelazny. Wały otaczające jezioro Pietronajć są nieproporcjonalnie wysokie w&nbsp;porównaniu z&nbsp;kraterami wytwarzanymi przez spadki meteorytów, również przy uderzeniu meteorytu wał wokół jeziora powinien być niższy, a&nbsp;ściana od strony doliny Wiatrołuży powinna zostać zniszczona ze względu na brak podparcia od strony rzeki w&nbsp; momencie uderzenia. Kratery meteorytowe z&nbsp;okresu holocenu są bardzo rzadkie.
Jezioro Pietronajć znajduje się na terenie Wigierskiego Parku Narodowego (Pieczyński 2012) w&nbsp;depresji pozostałej po degradacji pingo<ref>'''pingo''' – wzgórza powstające w&nbsp;tundrze, wewnątrz których istnieją duże soczewki lodu; po ich wytopieniu powstają głębokie owalne jeziora (relikt pingo)</ref>. Jezioro jest prawie okrągłe, ma około 140&nbsp;m średnicy i&nbsp;do 6,6&nbsp;m głębokości. Znajduje się w&nbsp;dolinie Wiatrołuży utworzonej przez odpływ poglacialnych wód pochodzących z warstw topniejącego lodu z&nbsp;końca ostatniego zlodowacenia. Poziom wody w&nbsp;jeziorze jest znacznie wyższy niż w&nbsp;sąsiedniej rzece Wiatrołuży! W&nbsp;dnie jeziora brak wapiennej gytii<ref>'''gytia''' – osad organiczny lub organiczno-mineralny powstający na dnie jezior</ref>. Jezioro otacza półkoliste obwałowanie wysokie na 10-18&nbsp;m powyżej poziomu wody i&nbsp;szerokie 80-105&nbsp;m. Wewnętrzne stoki obwałowania mają nachylenie 15-30º w&nbsp;kierunku jeziora, a&nbsp;zewnętrzne są nieco bardziej strome, 20-35º. Cały wał jest podobnej szerokości i&nbsp;nie wykazuje żadnych śladów erozji nawet w&nbsp;najwęższej części doliny, co sugeruje, że jest młodszy od doliny rzeki Wiatrołuża. Dolna część wału jest zbudowana z&nbsp;drobnoziarnistego piasku wtrąconego ze żwirów. Nachylenie tych osadów (37-47º) wskazuje, że ich dystrybucja nastąpiła po sedymentacji. Obecność młodych torfów w&nbsp;osadach dennych jeziora (o&nbsp;wieku 6410&nbsp;BP<ref>'''wiek BP''' – wiek BP (ang. ''before present'') oznacza czas, który upłynął od momentu zaprzestania wymiany węgla pomiędzy materią z&nbsp;której została wzięta datowana próbka, a&nbsp;otoczeniem do arbitralnie określonej tzw. chwili obecnej, tzn. do roku 1950&nbsp;AD.</ref>) może wskazywać, że opisana forma nie jest pingo, ale jest kraterem meteorytowym. Jednak wykonane profile mikrograwimetryczne pokazują, że nie mógł to być meteoryt żelazny. Wały otaczające jezioro Pietronajć są nieproporcjonalnie wysokie w&nbsp;porównaniu z&nbsp;kraterami wytwarzanymi przez spadki meteorytów, również przy uderzeniu meteorytu wał wokół jeziora powinien być niższy, a&nbsp;ściana od strony doliny Wiatrołuży powinna zostać zniszczona ze względu na brak podparcia od strony rzeki w&nbsp; momencie uderzenia. Kratery meteorytowe z&nbsp;okresu holocenu są bardzo rzadkie.

Wersja z 21:35, 6 lis 2016

0i

Jezioro Pietronajć znajduje się na terenie Wigierskiego Parku Narodowego (Pieczyński 2012) w depresji pozostałej po degradacji pingo[1]. Jezioro jest prawie okrągłe, ma około 140 m średnicy i do 6,6 m głębokości. Znajduje się w dolinie Wiatrołuży utworzonej przez odpływ poglacialnych wód pochodzących z warstw topniejącego lodu z końca ostatniego zlodowacenia. Poziom wody w jeziorze jest znacznie wyższy niż w sąsiedniej rzece Wiatrołuży! W dnie jeziora brak wapiennej gytii[2]. Jezioro otacza półkoliste obwałowanie wysokie na 10-18 m powyżej poziomu wody i szerokie 80-105 m. Wewnętrzne stoki obwałowania mają nachylenie 15-30º w kierunku jeziora, a zewnętrzne są nieco bardziej strome, 20-35º. Cały wał jest podobnej szerokości i nie wykazuje żadnych śladów erozji nawet w najwęższej części doliny, co sugeruje, że jest młodszy od doliny rzeki Wiatrołuża. Dolna część wału jest zbudowana z drobnoziarnistego piasku wtrąconego ze żwirów. Nachylenie tych osadów (37-47º) wskazuje, że ich dystrybucja nastąpiła po sedymentacji. Obecność młodych torfów w osadach dennych jeziora (o wieku 6410 BP[3]) może wskazywać, że opisana forma nie jest pingo, ale jest kraterem meteorytowym. Jednak wykonane profile mikrograwimetryczne pokazują, że nie mógł to być meteoryt żelazny. Wały otaczające jezioro Pietronajć są nieproporcjonalnie wysokie w porównaniu z kraterami wytwarzanymi przez spadki meteorytów, również przy uderzeniu meteorytu wał wokół jeziora powinien być niższy, a ściana od strony doliny Wiatrołuży powinna zostać zniszczona ze względu na brak podparcia od strony rzeki w  momencie uderzenia. Kratery meteorytowe z okresu holocenu są bardzo rzadkie.

Pod kątem meteorytowego (impaktowego) pochodzenia jezioro Pietronajć badał Wiesław Czajka (Czajka) i orzekł, że jest to mało prawdopodobne.

Lokalizacja

Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
© Jan Woreczko & Wadi

(T) wieś Tartak

miejsce znalezienia okazu meteorytu Tartak

Jezioro Pierty, Jezioro Pietronajć

* W 2018 roku Google zmieniło zasady działania apletu, mapa może wyświetlać się niepoprawnie (pomaga Ctrl+F5); więcej → Szablon:GEMap-MyWiki

W 2008 roku niecałe 5 km na południe od Jeziora Pietronajć znaleziono 7,5 kg okaz meteorytu Tartak.


Mapy


Bibliografia

  • Czajka Wiesław, Struktury koliste – Polska. Jezioro Pietronajć, portal astroblemy.pl.
  • +Pieczyński Piotr, (2012), Ukształtowanie powierzchni parku, Kwartalnik WPN, 2, 2012. Artykuł.

Przypisy

  1. ^ pingo – wzgórza powstające w tundrze, wewnątrz których istnieją duże soczewki lodu; po ich wytopieniu powstają głębokie owalne jeziora (relikt pingo)
  2. ^ gytia – osad organiczny lub organiczno-mineralny powstający na dnie jezior
  3. ^ wiek BP – wiek BP (ang. before present) oznacza czas, który upłynął od momentu zaprzestania wymiany węgla pomiędzy materią z której została wzięta datowana próbka, a otoczeniem do arbitralnie określonej tzw. chwili obecnej, tzn. do roku 1950 AD.

Zobacz również

Linki zewnętrzne

Osobiste