PayPal-donate (Wiki).png
O ile nie zaznaczono inaczej, prawa autorskie zamieszczonych materiałów należą do Jana Woreczko & Wadi.

(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)


Szablon:CopenhagenUGM

Z Wiki.Meteoritica.pl

(Różnice między wersjami)
m
m (Galerie)
 
Linia 32: Linia 32:
-
{{Kropek}}ale część zbiorów pozyskanych podczas długiej historii muzeum, ma według obecnych standardów wymiar ''passé'' 😭
+
{{Kropek}}ale część zbiorów pozyskanych podczas długiej historii muzeum, ma według obecnych standardów wymiar ''passé'' 😭
<gallery caption="" widths="240px" heights="180px" perrow="3">
<gallery caption="" widths="240px" heights="180px" perrow="3">
File:CopenhagenUGM_(mammals)-1.jpg|
File:CopenhagenUGM_(mammals)-1.jpg|
Linia 39: Linia 39:
File:CopenhagenUGM_(elephant)-1.jpg|Płód słonia 😭
File:CopenhagenUGM_(elephant)-1.jpg|Płód słonia 😭
File:CopenhagenUGM_(whale)-1.jpg|Oko walenia 😭
File:CopenhagenUGM_(whale)-1.jpg|Oko walenia 😭
-
File:CopenhagenUGM_(primates)-1.jpg|Szkielet orangutana 😭
+
File:CopenhagenUGM_(primates)-1.jpg|Szkielet orangutana, stopa słonia&nbsp;😭
File:CopenhagenUGM_(fish)-1.jpg|Tuńczyk
File:CopenhagenUGM_(fish)-1.jpg|Tuńczyk
File:CopenhagenUGM_(dodo)-1.jpg|Model Dodo
File:CopenhagenUGM_(dodo)-1.jpg|Model Dodo

Aktualna wersja na dzień 21:44, 6 wrz 2025

Muzeum Historii Naturalnej w Kopenhadze (Statens Naturhistoriske Museum, København; Natural History Museum Denmark; Copenhagen, Univ. Geol. Mus.) – Statens Naturhistoriske Museum  ●  The Danish Meteorite collection  ●  [katalogi → Buchwald et al. 1976]



Duńskie Muzeum Historii Naturalnej w Kopenhadze (duń. Statens Naturhistoriske Museum) powstało w 2004 roku z połączenia kopenhaskich muzeów: Muzeum Zoologicznego, Muzeum Geologicznego, Muzeum Botanicznego i Ogrodu Botanicznego. Obecnie zbiory MHN znajdują się na terenie Ogrodu Botanicznego w historycznym budynku z 1893 roku. W 2026 roku ma się ono przenieść do nowo budowanego gmachu również na terenie ogrodu.

Meteoryty zanim trafiły do zbioru MHN znajdowały się w zbiorach uniwersyteckiego Muzeum Geologicznego (mineralogicznego). Kopenhaskie muzeum mineralogiczne (historii naturalnej) ma bardzo długą tradycję. W 1863 roku według Buchnera (1863) była to jedna z większych kolekcji instytucjonalnych i liczyła 31 meteorytów. Według Wülfinga (1897) po koniec XIX wieku było w nim 105 różnych meteorytów o całkowitej wadze 27 kg. Według katalogu Koblitz MetBase w 1976 roku na zbiór meteorytów składało się 334 meteorytów o całkowitej wadze 23,697 ton![1]


W kolekcji znajdują się, m.in. fragmenty meteorytów: Pultusk (Pułtusk), Schwetz (Świecie), Seeläsgen (Przełazy). Oraz okazy słynnego grenlandzkiego meteorytu żelaznego Cape York[2] – masy: Agpalilik, Savik I, Savik II. W specjalnej gablocie prezentowany jest w muzeum 64,6 gramowy okaz meteorytu Ejby[3], spadek z bolidu obserwowanego 6 lutego 2016 roku! Okaz ten został znaleziony 6 lutego przez 6-letnią uczennicę Melinę Hybel Jensen na boisku szkolnym Skovangsskolen w Glostrup.

Galerie

Meteoryty/tektyty/minerały w zbiorach. Ze względu na reorganizację i przyszłą przeprowadzkę do nowej siedziby, na ekspozycji znajdują się tylko dwa meteoryty


Standardowa ekspozycja – większość kolekcji o charakterze „historii naturalnej” gromadzi eksponaty obiektów przyrody ożywionej,


ale część zbiorów pozyskanych podczas długiej historii muzeum, ma według obecnych standardów wymiar passé 😭



6-årige Melina gik på meteorit-jagt i frikvarteret

Bibliografia

  • Buchner Otto, (1863), Die Meteoriten in Sammlungen, ihre Geschichte, mineralogische und chemische Beschaffenheit, Leipzig 1863, ss. 202.[5][6][7] Plik hPDF; plik DjVu.
  • +Buchwald Vagn Fabritius, Graff-Petersen Poul, (1976), Catalogue of Meteorites in the Geological Museum of the University of Copenhagen, Analecta Geologica, 4, Copenhagen, 1976, ss. 86.
  • Koblitz Jörn, MetBase. Meteorite Data Retrieval Software, Version 7.3 (CD-ROM), Ritterhude, Germany 1994-2012. MetBase.
  • Wülfing Ernst Anton von, (1897), Die Meteoriten in Sammlungen und ihre Literatur. Nebst einem versuch den tauschwert der meteoriten zu bestimmen (Meteorites in Collections and Their Literature. Including An Attempt To Determine The Exchange Value Of Meteorites), Verlag der H. Laupp'schen Buchhandlung, Tübingen 1897, ss. XLVI+460, (s. 418).[8][9][10] Plik GIF; plik Internet Archive; plik GoogleBooks.

Przypisy

  1. ^ na imponującą wagę składają się wielotonowe okazy meteorytu Cape York
  2. ^ a b meteoryt żelazny Cape York, znalezisko z 1818 roku na Grenlandii; typ IIIAB, TKW 58,2 tony; patrz → Cape York (Agpalilik)
  3. ^ a b spadek meteorytu Ejby 6 lutego 2016 roku w Danii; chondryt zwyczajny H5/6, TKW 8,938 kg; patrz → okaz
  4. ^ niem. Kunstkamera (gabinet osobliwości, ang. cabinet of curiosities, fr. cabinet de curiosités) – kolekcje dzieł sztuki, egzotycznych przedmiotów, zabytków, minerałów i skamieniałości oraz osobliwości (kuriozów) świata przyrody i kultury; popularna zwłaszcza w XVI i XVII wieku wśród ludzi zamożnych moda na tworzenie zbiorów różnych przedmiotów, tworzeniu których sprzyjały liczne podróże i fascynacja odkryciami naukowymi ich właścicieli; na bazie takich zbiorów powstało później wiele instytucjonalnych kolekcji naukowych; Wikipedia – Kunstkamera
  5. ^ bardzo szczegółowy katalog: kolekcje, historia, analizy chemiczne i mineralogiczne meteorytów; wyprzedzający o wiele lat słynny XIX-wieczny katalog kolekcji meteorytów Wülfinga (1897); zobacz również → Światowe kolekcje meteorytów
  6. ^ według Buchnera największymi muzealnymi kolekcjami meteorytów były wówczas zbiory w: Wiedniu, LondynieBerlinie, zawierające odpowiednio: 194, 190 i 153 meteorytów; natomiast posiadaczami największych prywatnych kolekcji byli: R.P. Greg (Manczester, Wlk. Brytania), v. Reichenbach (Wiedeń, Austria) i Ch.U. Shepard (New Haven, USA), na które składało się odpowiednio: 191, 176 i 151 meteorytów
  7. ^ w katalogu są wymienione dwie „polskie” kolekcje: „Krakau, Universität (durch Herrn Professor Ritter v. Zepharovich)” zawierającą dwa meteoryty: Magura (162 g) i Elbogen (100 g) oraz kolekcję „Breslau, schles. Gesellsch.” w skład której wchodziły m.in. meteoryty: Grüneberg (160 g), Magura (172 g), Seeläsgen (1,812 kg); więcej o kolekcji wrocławskiej wg Buchnera przed 1863 rokiem, patrz → Muzeum Mineralogiczne Uniwersytetu Wrocławskiego
  8. ^ katalog Wülfinga jest najbardziej kompletnym katalogiem zbiorów światowych z końca XIX wieku (patrz również → Wülfing (1894)); autor podaje również jaka część wybranych meteorytów (ich main mass) znajduje się w danej kolekcji; z wymienionych u niego kolekcji (s. 408-429) tylko jedna kolekcja – Breslau (Mineralogisches Museum der K. Universität) – znajduje się dziś w Polsce; wymienia on jeszcze wiele kolekcji prywatnych, np. kolekcję Juliana Siemaszko, von Bredow, F. Krantz, H. A. Ward.
    Jest u Wülfinga jeszcze kolekcja – Danzig (Westpreussisches Provinzial-Museum; mitgeteilt durch Herrn Direktor Professor Dr. H. Conwentz) – znajdowały się w niej 3 meteoryty: Pultusk 99 g, Krasnojarsk 287 g oraz 63 g fragment meteorytu Schwetz (Świecie)
  9. ^ meteoryty polskie w kolekcjach wg Wülfinga (1897)
  10. ^ jeszcze wcześniejszy katalog kolekcji meteorytów wydał w 1863 roku Buchner (1863); patrz również → Światowe kolekcje meteorytów

Linki zewnętrzne

Osobiste