(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)
Muzeum Geologiczne PAN w Krakowie
Z Wiki.Meteoritica.pl
Linia 9: | Linia 9: | ||
Okazy lub fragmenty meteorytów: [[Baszkówka]], [[Buschof]], [[Knyahinya]], [[Misshof]], [[Mocs]], [[Pillistfer]], [[Stannern]]. | Okazy lub fragmenty meteorytów: [[Baszkówka]], [[Buschof]], [[Knyahinya]], [[Misshof]], [[Mocs]], [[Pillistfer]], [[Stannern]]. | ||
- | Duże okazy [http://www.ing.pan.pl/muzeum/8oferta.htm meteorytów] Vaca Muerta i Imilac<ref>okaz meteorytu Imilac na zdjęciu w artykule Pagacz-Moczarskiej (2003) wygląda na orientowany?!</ref> z darów Ignacego Domeyki. | + | Duże okazy [http://www.ing.pan.pl/muzeum/8oferta.htm meteorytów] Vaca Muerta i Imilac<ref name="Imilac">meteoryt żelazno-kamienny '''[http://www.lpi.usra.edu/meteor/index.php?code=12025 Imilac]''', znalezisko z 1822 roku z Chile; pallasyt PMG, TKW 920 kg</ref><ref>okaz meteorytu Imilac na zdjęciu w artykule Pagacz-Moczarskiej (2003) wygląda na orientowany?!</ref> z darów Ignacego Domeyki. |
}} | }} | ||
<br clear="all"/> | <br clear="all"/> | ||
- | Kolekcja meteorytów Muzeum Geologiczne PAN w Krakowie powstała dzięki pracom geologów z Komisji Fizjograficznej<ref>[http://www.archiwum-nauki.krakow.pl/pl/ Archiwum Nauki PAN i PAU w Krakowie]</ref> i darom kolekcjonerów na rzecz Komisji Fizjograficznej i później Akademii Umiejętności oraz ze zlikwidowanego zbioru poznańskiego Muzeum Przyrodniczego. Wśród zbieraczy, kolekcjonerów i darczyńców meteorytów na rzecz Muzeum byli: Fritz Krantz<ref>{{!Krantz Bonn}}</ref>, [[Bibliografia/Siemaszko Julian Iwanowicz|Juliusz Siemaszko]], Eugen Krüger, Czaputowicz<ref>Czaputowicz (1880); enigmatyczna postać!</ref>, Jan Samsonowicz{{Samsonowicz J-biogram}}, Ignacy Domeyko i [[Bibliografia/Pokrzywnicki Jerzy|Jerzy Pokrzywnicki]] (Łaptaś et al. 1998). | + | Kolekcja meteorytów Muzeum Geologiczne PAN w Krakowie powstała dzięki pracom geologów z Komisji Fizjograficznej<ref>[http://www.archiwum-nauki.krakow.pl/pl/ Archiwum Nauki PAN i PAU w Krakowie]</ref> i darom kolekcjonerów na rzecz Komisji Fizjograficznej i później Akademii Umiejętności oraz ze zlikwidowanego zbioru poznańskiego Muzeum Przyrodniczego. Wśród zbieraczy, kolekcjonerów i darczyńców meteorytów na rzecz Muzeum byli: Fritz Krantz<ref>{{!Krantz Bonn}}</ref>, [[Bibliografia/Siemaszko Julian Iwanowicz|Juliusz Siemaszko]], Eugen Krüger, Czaputowicz<ref>Czaputowicz (1880); enigmatyczna postać!</ref>, Jan Samsonowicz{{Samsonowicz J-biogram}}, Ignacy Domeyko i [[Bibliografia/Pokrzywnicki Jerzy|Jerzy Pokrzywnicki]] (Łaptaś et al. 1998). |
+ | |||
+ | |||
+ | Według informacji z katalogu Pilskiego (1993, s. 1) w kolekcji muzeum znajdują się trzy meteoryty pochodzące z kolekcji [[Bibliografia/Siemaszko Julian Iwanowicz|Juliusza Siemaszko]]: | ||
+ | {{BQuote-begin |max-width=640px}} | ||
+ | {{Wielokropek}} Z jego kolekcji pochodzą cenne okazy meteorytów '''Mighei'''<ref name="Mighei">spadek meteorytu '''[http://www.lpi.usra.edu/meteor/metbull.php?code=16634 Mighei]''' 18 czerwca 1889 roku na [[Ukraina|Ukrainie]]; chondryt węglisty CM2, TKW 8 kg</ref> i '''Estherville'''<ref name="Estherville">spadek meteorytu '''[http://www.lpi.usra.edu/meteor/metbull.php?code=10059 Estherville]''' 10 maja 1879 roku w USA; mezosyderyt MES-A3/4, TKW 320 kg</ref>, znajdujące się obecnie w kolekcji Polskiej Akademii Nauk w Krakowie (oraz fragment meteorytu '''Augustinovka'''<ref>meteoryt żelazny '''[http://www.lpi.usra.edu/meteor/metbull.php?code=4898 Augustinovka]''', znalezisko z 1890 roku na [[Ukraina|Ukrainie]]; typ IIIAB, TKW 400 kg</ref> uważany w tejże kolekcji za pseudometeoryt z powodu wysokiego stopnia zwietrzenia. {{Wielokropek}} | ||
+ | {{BQuote-end}} | ||
+ | Więcej szczegółów o tych okazach w Pilski (2001). | ||
Linia 26: | Linia 33: | ||
<gallery caption="" widths="200px" heights="200px" perrow="3"> | <gallery caption="" widths="200px" heights="200px" perrow="3"> | ||
File:Vaca_Muerta_(MG_PAN).jpg|20 kg<ref>wg Léonce (1864) okaz ważył 24 kg</ref> okaz mezosyderytu '''Vaca Muerta''' podarowany przez Ignacego Domeykę | File:Vaca_Muerta_(MG_PAN).jpg|20 kg<ref>wg Léonce (1864) okaz ważył 24 kg</ref> okaz mezosyderytu '''Vaca Muerta''' podarowany przez Ignacego Domeykę | ||
- | File:Imilac_(MG_PAN).jpg|22,6 kg okaz pallasytu '''Imilac''' z darów Ignacego Domeyki (okaz jest przechowywany w oryginalnej skrzyni)<ref>Domeyko przekazał dla muzeum pięć całkowitych okazów meteorytu Imilac, ten jest największy (Paulo et al. 2002)</ref> | + | File:Imilac_(MG_PAN).jpg|22,6 kg okaz pallasytu '''Imilac'''<ref name="Imilac"></ref> z darów Ignacego Domeyki (okaz jest przechowywany w oryginalnej skrzyni)<ref>Domeyko przekazał dla muzeum pięć całkowitych okazów meteorytu Imilac, ten jest największy (Paulo et al. 2002)</ref> |
File:Morasko_(MG_PAN).jpg|Okaz [[:File:Pokrzywnicki_(Morasko).jpg|Coblinera]]<ref name="Cobliner"></ref> meteorytu '''[[Morasko]]''' (w tle w gablocie część zbiorów MG PAN) | File:Morasko_(MG_PAN).jpg|Okaz [[:File:Pokrzywnicki_(Morasko).jpg|Coblinera]]<ref name="Cobliner"></ref> meteorytu '''[[Morasko]]''' (w tle w gablocie część zbiorów MG PAN) | ||
File:Łowicz_(MG_IMG_PAN-5670g).jpg|Największy zachowany okaz meteorytu '''[[Łowicz]]''' – '''5670,0 g'''<ref name="depozyt"></ref> (źródło: Łaptaś et al. 1998) | File:Łowicz_(MG_IMG_PAN-5670g).jpg|Największy zachowany okaz meteorytu '''[[Łowicz]]''' – '''5670,0 g'''<ref name="depozyt"></ref> (źródło: Łaptaś et al. 1998) | ||
Linia 48: | Linia 55: | ||
* +Pagacz-Moczarska Rita, (2003), '''[http://www3.uj.edu.pl/alma/alma/48/01/12.html Z NIEBA I Z ZIEMI. Kolekcja minerałów pochodzących z darowizn Ignacego Domeyki w zbiorach Muzeum Geologicznego ING UJ i PAN]''', ''ALMA MATER'', miesięcznik Uniwersytetu Jagiellońskiego, nr 48, 2003. | * +Pagacz-Moczarska Rita, (2003), '''[http://www3.uj.edu.pl/alma/alma/48/01/12.html Z NIEBA I Z ZIEMI. Kolekcja minerałów pochodzących z darowizn Ignacego Domeyki w zbiorach Muzeum Geologicznego ING UJ i PAN]''', ''ALMA MATER'', miesięcznik Uniwersytetu Jagiellońskiego, nr 48, 2003. | ||
+ | |||
+ | * {{Pilski (1993 katalog)}} | ||
+ | |||
+ | * {{Pilski (2001)}} | ||
* Wrzak Joanna, Manecki Andrzej, (2011), '''Projekt wirtualnego, interaktywnego muzeum meteorytów z krakowskiego zbioru [[Muzeum Geologiczne PAN w Krakowie|ING PAN]] (''Project of the Virtual and Interactive Meteorites Museum of Cracov's ING PAN Collection'')''', ''Acta Soc. Metheor. Polon.'', 2, 2011, s. 171-174. Plik [http://psjd.icm.edu.pl:80/psjd/element/bwmeta1.element.psjd-3c4727ae-c0b0-4b7b-b4f2-dca7d52cf9f2 PDF]. | * Wrzak Joanna, Manecki Andrzej, (2011), '''Projekt wirtualnego, interaktywnego muzeum meteorytów z krakowskiego zbioru [[Muzeum Geologiczne PAN w Krakowie|ING PAN]] (''Project of the Virtual and Interactive Meteorites Museum of Cracov's ING PAN Collection'')''', ''Acta Soc. Metheor. Polon.'', 2, 2011, s. 171-174. Plik [http://psjd.icm.edu.pl:80/psjd/element/bwmeta1.element.psjd-3c4727ae-c0b0-4b7b-b4f2-dca7d52cf9f2 PDF]. |
Wersja z 14:41, 26 paź 2016
Muzeum Geologiczne Instytutu Nauk Geologicznych PAN w Krakowie | |
Adres: | ul. Senacka 1 31-002 Kraków http://www.ing.pan.pl/muzeum/indeksm.htm |
Pracownicy: | dyrektor ING PAN: prof. dr hab. Marek Lewandowski kierownik Muzeum Geologicznego: mgr Barbara Kietlińska-Michalik |
Kontakt: | ndmichal@cyf-kr.edu.pl tel. (12) 422 19 10, (12) 422 89 20 |
Wystawy/zbiory: | Muzeum ma w swych zbiorach m.in. (Łaptaś et al. 1998): masę główną meteorytu Grzempy, okaz Coblinera[1] meteorytu Morasko, około 200 okazów meteorytu Pułtusk (największy 2970,0 g), meteoryt Łowicz (największy z okazów ma 5670,0 g[2]). Fragment pseudometeorytu Łapino.
Okazy lub fragmenty meteorytów: Baszkówka, Buschof, Knyahinya, Misshof, Mocs, Pillistfer, Stannern. Duże okazy meteorytów Vaca Muerta i Imilac[3][4] z darów Ignacego Domeyki. |
Kolekcja meteorytów Muzeum Geologiczne PAN w Krakowie powstała dzięki pracom geologów z Komisji Fizjograficznej[5] i darom kolekcjonerów na rzecz Komisji Fizjograficznej i później Akademii Umiejętności oraz ze zlikwidowanego zbioru poznańskiego Muzeum Przyrodniczego. Wśród zbieraczy, kolekcjonerów i darczyńców meteorytów na rzecz Muzeum byli: Fritz Krantz[6], Juliusz Siemaszko, Eugen Krüger, Czaputowicz[7], Jan Samsonowicz[8], Ignacy Domeyko i Jerzy Pokrzywnicki (Łaptaś et al. 1998).
Według informacji z katalogu Pilskiego (1993, s. 1) w kolekcji muzeum znajdują się trzy meteoryty pochodzące z kolekcji Juliusza Siemaszko:
(…) Z jego kolekcji pochodzą cenne okazy meteorytów Mighei[9] i Estherville[10], znajdujące się obecnie w kolekcji Polskiej Akademii Nauk w Krakowie (oraz fragment meteorytu Augustinovka[11] uważany w tejże kolekcji za pseudometeoryt z powodu wysokiego stopnia zwietrzenia. (…)
Więcej szczegółów o tych okazach w Pilski (2001).
Na portalu Wirtualne Muzea Małopolski znajdują się interaktywne obrazy części okazów ze zbiorów muzeum: Grzempach ● Morasko ● Pułtusk ● Vaca Muerta.
Galeria
Wybrane okaz meteorytów z kolekcji Muzeum Geologiczne Instytutu Nauk Geologicznych PAN w Krakowie (fot. Małgorzata Dubilis) (VI Konferencja Meteorytowa, Kraków, 23-24 kwietnia 2010.)
20 kg[12] okaz mezosyderytu Vaca Muerta podarowany przez Ignacego Domeykę |
||
Bibliografia
- Czaputowicz S.[14], (1880), Opisanie zjawiska w Polszce i pogląd na kamienie tak zwane aerolity z atmosfery spadające, rękopis, Kraków V 1880.[15]
- Domeyko Ignacio, (1864), Meteorolojía. Sobre las grandes masas de aerolitas halladas en el Desierto de Atacama cerca de la cierra de Chaco. Memoria de don Ignacio Domeyko, leida a la Facultad de Ciencias Físicas en su sesion del 4 de mayo de 1864, Anales de la Universidad de Chile, 25(2), 1864, s. 289-301.[16][17] Plik PDF.
- Domeyko Ignacio, (1879), Meteorolojía, Santiago 1879. Plik DjVu.
- Kietlińska-Michalik Barbara, (2008), Meteoryty w zbiorach Muzeum Geologicznego ING PAN w Krakowie – wystawa w ramach Nocy Muzeów 2008 (Meteorites in collections of the Geological Museum of the Institute of Geological Sciences, Polish Academy of Sciences in Cracow – exhibition within the Night of Museums 2008), Przegląd Geol., 56(7), 2008, s. 514. Pilk PDF.
- Léonce Élie de Beaumont, (1864), Rapport sur deux Mémoires de M.I. Domeyko, relatifs, l’un à de grandes Masses d’ Aérolithes trouvées dans le désert d’Atacama, près de Taltal; l’autre à plusieurs Espèces minérales nouvelles du Chili, Imprimerie de Gauthier-Villars, Paryż 1864.[16] Plik jLib.
- Łaptaś Andrzej, Ćwiżewicz Małgorzata, (1998), Meteoryty w zbiorach Muzeum Geologicznego w Krakowie, Muzeum Geologiczne ING PAN, Kraków 1998, ss. 34. ISBN 83-909970-1-0.
- +Pagacz-Moczarska Rita, (2003), Z NIEBA I Z ZIEMI. Kolekcja minerałów pochodzących z darowizn Ignacego Domeyki w zbiorach Muzeum Geologicznego ING UJ i PAN, ALMA MATER, miesięcznik Uniwersytetu Jagiellońskiego, nr 48, 2003.
- Pilski Andrzej S., (1993), Meteoryty w polskich kolekcjach – grudzień 1993, Meteoryt, 4, 1993, s. 20-24. Plik PDF.
- Pilski Andrzej S., (2001), Meteoryty w zbiorach polskich, Olsztyn 2001.[18]
- Wrzak Joanna, Manecki Andrzej, (2011), Projekt wirtualnego, interaktywnego muzeum meteorytów z krakowskiego zbioru ING PAN (Project of the Virtual and Interactive Meteorites Museum of Cracov's ING PAN Collection), Acta Soc. Metheor. Polon., 2, 2011, s. 171-174. Plik PDF.
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Polskie Towarzystwo Meteorytowe – Meteoryty w zbiorach Polskich: Kolekcje ● Meteoryty
- Wirtualne Muzea Małopolski – Muzeum Geologiczne Instytutu Nauk Geologicznych PAN
- Wikipedia – Ignacy Domeyko
- Wikipedia – Akademia Umiejętności ● Polska Akademia Umiejętności