PayPal-donate (Wiki).png
O ile nie zaznaczono inaczej, prawa autorskie zamieszczonych materiałów należą do Jana Woreczko & Wadi.

(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)


Schellin (Skalin)

Z Wiki.Meteoritica.pl

(Różnice między wersjami)
(Tłumaczenie relacji)
(Linki zewnętrzne)
Linia 110: Linia 110:
* Wikipedia - [http://pl.wikipedia.org/wiki/Schellin meteoryt Skalin]
* Wikipedia - [http://pl.wikipedia.org/wiki/Schellin meteoryt Skalin]
* Wikipedia - [http://pl.wikipedia.org/wiki/Gardziec Gardziec (Gartz)]
* Wikipedia - [http://pl.wikipedia.org/wiki/Gardziec Gardziec (Gartz)]
 +
 +
=== Co jeszcze na stronę? ===
 +
* plik PDF z Gilbertem
[[Category:Meteoryty polskie]]
[[Category:Meteoryty polskie]]
[[Category:Obserwowane spadki]]
[[Category:Obserwowane spadki]]

Wersja z 17:36, 27 sty 2011


Synonimy

Garz (In NHM Cat)

Skalen (In NHM Cat)

Skalin (In NHM Cat)

Skölen (In NHM Cat)

Opis

W katalogu Kleina[1] jest informacja o spadku
1715 April 11; 4h nachm.; Schellin, Stargard, Pommern
U Chladniego (1826) jest notatka
(...) 1715, 11 avril. Des Pierres non loin de Stargard, en Poméranie. Ann. de Gilbert, tom. LXXI, pag. 215. (...)
wg PSM
SKALIN - spadł 11 kwietnia 1715r. o godz.16 w miejscowości Skalin na Pomorzu Zachodnim, w pobliżu Stargardu Szczecińskiego. Po detonacji spadły dwa kawałki o łącznej masie około 10 kg. Zjawisku towarzyszył hałas słyszany w wielu miejscowościach w promieniu kilku mil. Początkowo usłyszano trzy jakby wystrzały armatnie, następnie szczególnego rodzaju turkot, jak gdyby ciężko naładowany wóz toczył się szybko po bruku. Spadłe na pole meteoryty zaryły się głęboko w ziemię, świadkowie widzieli wyrzucony w powietrze piasek. Większy okaz miał rozmiar ludzkiej czaszki, do której był nawet podobny z kształtu. Mniejszy okaz miał rozmiar gęsiego jaja. Skalin to meteoryt kamienny. - "Meteoryty Polski" J.Pokrzywnicki.
wg WYSTAWY
Schellin – o godz. 16.00
W miejscowości Schellin (dziś Skalin) w pobliżu Stargardu Szczecińskiego po detonacji spadły dwa kawałki. Jeden przypominał czaszkę i ważył 7 kg i podobno pachniał siarką, drugi (2 kg) był wielkości gęsiego jaja. Zjawisku towarzyszył hałas słyszany w wielu miejscowościach w promieniu kilku mil. Początkowo usłyszano trzy jakby wystrzały armatnie, następnie szczególnego rodzaju turkot, jak gdyby ciężko naładowany wóz toczył się szybko po bruku. Masa główna (700 g) znajduje się w berlińskim Muzeum Historii Naturalnej.


Tłumaczenie relacji

Na podstawie relacji[2]

Schellin (AnnalenDerPhysik-1822-71).jpg
I. Opis kamienia, który spadł z powietrza wśród grzmotów.

11 kwietnia 1715r. ok. Czwartej po południu przy jasnej pogodzie, bez oznak zachmurzenia powstał (Gerummel) w powietrzu, który gdy zagrzmiało był widoczny w bardzo wielu okolicznych miejscowościach w promieniu kilku mil. Początkowo słyszało się trzykrotnie, kolejne wybuchy podobne do wystrzałów armatnich. Z tego, w najniższej warstwie atmosfery powstał szczególnie mocny szczęk, jak gdyby mocno obciążony wóz wtoczył się na kamienna płytę. W Stargardzie niektórzy sądzili, że strzelano z tamtejszego garnizonu. Znowu inni uważali, że jest odgłos bębnów wojsk królewskich maszerujących do obozu w okolice Szczecina. Ci, którzy ten brzęk trochę dokładniej obserwowali twierdzą, że nie można go porównać z żadnym z tych odgłosów ponieważ był on zupełnie nadzwyczajny i przechodził z południowego wschodu na północny zachód.

Najistotniejsze jest to, że wraz z (Gerassel), który stosunkowo szybko przeszedł z powietrza spadały kamienie wbijając się głęboko w ziemię. Jeden z takich kamieni był widziany przez pasterzy (Paul Schulz – pasterz bydła i Martin Haman-pasterz świń, jeszcze żyjący) na łące nazywanej „Zare”. Uderzył w ziemię wznosząc wysoko piach. Obaj świadkowie natychmiast tam podbiegli i znaleźli kamień leżący na głębokości ¾ Eil? w ziemi. Miał on wagę 15 Pfund (ok.7,5 kg), która nie odpowiadała jego wielkości, gdyż był podobny rozmiarami i wyglądem do czaszki zmarłego. Drugi kamień w przeciągu kilku minut znalazł dzierżawca Cotell ze swoimi ludźmi pracującymi w polu. Kamień uderzył w ziemię z ogromną siłą w odległości zaledwie 6 Hufen[3]? od nich. Ten był jednak wielkości gęsiego jaja.

Oba kamienie były jednakowej materii, wyjątkowo czarne, otoczone jakby proszkiem. Wewnątrz jasno błyszczące i jeszcze się tlące. Wydawały siarkowy zapach. Na polu tym nie znaleziono innych podobnych kamieni. Z upływem czasu ich wygląd się zmienił, pomimo iż dalej błyszczały metalicznie, to przebarwiły sie na brązowo-czarne. Poświadcza to naoczny świadek, który chciałby tym samym o wszystkim poinformować

Schellin, 24 lipca 1733r.

Granzin – pastor.

2. Z listu Pana ? von Bredow. Wagenitz 11 maja 1822r.

Na zawarte w niniejszym piśmie pytania pozwalam sobie odpowiedzieć tak dalece , na ile pozwala mi znajomość meteorytów. Kamień pochodzi z kolekcji pozostawionej przez pana P. (Hrn von P*). W inwentarzu jego spuścizny, którą posiadam a chodzi o tytuł „Wykaz ............. etc.” na str. 159 pod numerem 2 widnieje „Kamień, który 11 kwietnia 1715 r w Gartz na Pomorzu spadł z powietrza podczas silnej burzy”. Zbiór nie jest pełny, a nie wynika z niego, kiedy zmarł właściciel. Przypuszczam, że w roku 1770. Przed ok. 20 laty Pan K* kupił własność pana P* i tym samym zbiór był przechowywany w starym budynku sądowym. Dom został splądrowany po wkroczeniu piechoty francuskiej w roku 1806, część zbioru zagrabiono a resztę zniszczono. Zniszczenia te widziałem podczas jednej z wizyt w tej posiadłości. W miejscu kolekcji leżały posłania ze słomy. Dopiero za zgodą spadkobiercy poprzednich właścicieli żyjących w Bawarii otrzymałem resztki i dodatkowo kilka papierów. Tam, gdzie leżał na pół przegniły stos słomy znalazłem jeszcze kilka dobrych rzeczy, a wśród nich ten oznaczony numerem 2 – kamień.

Jak Pan von P** wszedł w posiadanie kamienia, nie mogę z pewnością stwierdzić, lecz przypuszczam, że ten meteoryt już wcześniej należał do kolekcji pana Bartholda Gressel z Prenzlau, ponieważ kronika Beckmanna t.3,str.947 opisuje na tablicy XX. odzwierciedlone okazy ze zbioru Gressela. Znajdują się tam w większości obiekty ze zbioru jak się wydaje kupionego przez Pana von P** , który tak szczęśliwie uratowałem. Tak więc zakochałem się w tym kamieniu z mojej małej kolekcji minerałów i cieszę sie bardzo, mogąc się podzilić z Panem jego fragmentem. Znajduje się w niej jeszcze egzemplarz żelaza z Kamsdorf w Saksonii, który z wyglądu nie wydaje się byle czym....

Mapy

Spadek w Skalinie 7kg, drugi wielkości gęsiego jaja przy dzierżawcy Cotell, wersja że spadł również w dobrach Garz (Gartz - polska nazwa Gardziec Gardziec - Niemieckie nazwy miejscowości w województwie zachodniopomorskim) 4 mile od Stargardu!

Hałas biegł od SE do NW


Bibliografia

  • Berwerth Friedrich M., (1903), Verzeichnis der Meteoriten im k.k. naturhistorischen Hofmuseum. Separatadruck aus den Annalen des k.k. naturhistorischen Hofmuseum, Band XVIII. Wien 1903.
  • Brezina Aristides, (1896), Annalen des k.k. naturhistorischen Hofmuseums. Die Meteoritensammlung des k.k. naturhistorischen Hofmuseums am 1. Mai 1895. Separatabdruck aus Band X, heft 3 und 4. Wien 1896.
  • Boll E., (1866), Meteorsteinfall bei Schellin in Pommern. Pamphlet: Neubrandenburg.
  • Chladni Ernst F.F., (1826), Nouveau catalogue des chutes de pierres ou de fer; de poussières ou de substances molles, sèches ou humides, suivant l’ordre chronologique. W: Arago François, Gay-Lussac Joseph Louis, Annales de chimie et de physique. vol.XXXI, Paris 1826, s. 253-270.
  • Gilbert Ludwig Wilhelm, (1822), Nachricht von einem noch unbekannten Meteorstein Fall unweit Stargard in Pommern, am 11 April 1715; von Gilbert. Annalen der Physik. Leipzig bei Joh. Ambrosius Barth 1822. Plik PDF
  • Klein Hermann J., (1904), Jahrbuch der Astronomie und Geophysik. Enthaltend die wichtigsten Fortschritte auf den Gebieten der Astrophysik, Meteorologie und physikalischen Erdkunde. XIV. Jahrgang 1903. Eduard Heinrich Mayer, Leipzig 1904.
  • Pokrzywnicki Jerzy, (1964), I. Meteoryty Polski. II. Katalog meteorytów w zbiorach polskich. Studia Geologica Polonica, vol. XV, Wydawnictwa Geologiczne, Warszawa 1964, s. 107-108.

Przypisy

  1. ^ Klein 1904
  2. ^ Gilbert 1822
  3. ^ nie wiadomo ile to?

Linki zewnętrzne

Co jeszcze na stronę?

  • plik PDF z Gilbertem
Osobiste