PayPal-donate (Wiki).png
O ile nie zaznaczono inaczej, prawa autorskie zamieszczonych materiałów należą do Jana Woreczko & Wadi.

(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)


Pułtusk/Galerie

Z Wiki.Meteoritica.pl

1


Zobacz również → Pułtusk/Największe okazy


Okazy i historyczne etykietki

Kolekcja Tomasza JakubowskiegoCollecting Meteorites (fot. Tomasz Jakubowski)


Kolekcja Alana Mazura (fot. Alan Mazur)




Okazy pochodzące z różnych kolekcji instytucjonalnych


Mass media

Film z profilu W Gabinecie Astronoma (In the astronomer's office) na YouTube.

YouTube – Meteoryty w Muzeum Ziemi PAN w Wa-wie (część 1)

YouTube – Meteoryty historyczne - opowiada dr Tomasz Jakubowski


Na filmie (05m08s) drugi na świecie co do wielkości okaz meteorytu Pułtusk, który znajduje się w zbiorach Muzeum Historii Naturalnej w Berlinie. Tam też masa główna meteorytu Grüneberg (Wilkanówko) (06m14s).

YouTube – Berlin, MHN - METEORYTY 2006


Bibliografia

  • Bayer Julian, (1868), Pogadanki astronomiczne. Wydanie nowe pomnożone, W Drukarni K. Kowalewskiego, Warszawa 1868, 1869.[10] Plik wLib; plik jLib.
  • Biała Jadwiga, Jakubowski Tomasz, (2019), Meteoryt Pułtusk w wybranych zagranicznych kolekcjach (Pułtusk meteorites in selected world collections), Acta Soc. Metheor. Polon., 10, 2019, s. 13-22.[11] Plik ASMP.
  • Brezina Aristides, (1894), Die Gestaltung der Meteoriten (Vortrag, gehalten den 17. Januar 1894) (Mit 32 Abbildungen im Texte), Schriften des Vereins zur Verbreitung naturwissenschaftlicher Kenntnisse, 34, 1894, s. 251-274 (ilustracje).[12] Plik PDF.
  • Haag Robert, (2003), Collection of Meteorites, Tucson 2003, (s. 110).[13]
  • Rath Gerhard vom, (1868), Über die Meteoriten von Pultusk im Königreich Polen, gefallen am 30. Januar 1868 (Herzu 1 Tafel.), Bonn 1868, ss. 27.[14] Plik DjVu; plik PDF.
  • Ward Henry Augustus[2], A.M., LL.D., (1904), Catalogue of the Ward-Coonley Collection of Meteorites, Chicago 1904, ss. 124, (s. 70, 92) (plansze).[15] Plik iDjVu; plik DjVu.

Przypisy

  1. ^ Michał Kamieński (1879-1973) – polski astronom, specjalista mechaniki nieba; profesor astronomii Uniwersytetu Warszawskiego i dyrektor Obserwatorium Astronomicznego UW. Wikipedia – Michał Kamieński
  2. ^ a b c Ward Henry Augustus (1834-1906) – amerykański przyrodnik i geolog. Założyciel przedsiębiorstwa Ward's Natural Science zajmującego się pozyskiwaniem i handlem okazami przyrodniczymi (minerały, meteoryty, skamieniałości, okazy flory i fauny)
  3. ^ wątpliwy spadek (Doubtful eucrite) kilku kamieni w lipcu 1805 roku w tureckim Constantinople (Chladni 1819, Wien, s. 278); patrz → Stannern
  4. ^ a b c d e f A. i F. Krantz – istniejąca od 1833 firma handlująca minerałami i meteorytami; założył ją we Freibergu August Krantz, później działalność kontynuował jego bratanek Fritz (Friedrich) Krantz; do dziś wiele okazów meteorytów w różnych kolekcjach ma etykiety podpisane, np. Dr. F. Krantz, Rheinisches Mineralien-Contor Bonn; pod koniec XIX wieku kolekcja Krantza zawierała wg Wülfing (1897) meteoryty z 54 różnych lokalizacji o łącznej wadze 72 kg; firma istnieje do dziś; patrz → Krantz Rheinisches Mineralien-Contor
  5. ^ a b c d więcej o kolekcjonerze → portal MinRec.org – Label Archive
  6. ^ patrz → Jahrbuch für Mineralogie, Geognosie, Geologie und Petrefaktenkunde/Artykuły
  7. ^ George Frederick Kunz – amerykański kolekcjoner minerałów i meteorytów. Jego kolekcja meteorytów (Wülfing 1897) „Kunz (Privatsammlung des Herrn George F.Kunz; New-York, 11—15 Union Square; mitgeteilt durch den Besister (jetzt grossenteils in Chicago))”, liczyła 51 różnych meteorytów o łącznej wadze 1252 kg!; Meteorite Labels and Biographies Archive (MinRec)
  8. ^ meteoryt żelazny Gibeon, znalezisko z 1836 roku w Namibii; typ IVA, TKW 26 ton; patrz → Rinne (1910)
  9. ^ meteoryt żelazno-kamienny Vaca Muerta (po hiszp. martwa krowa) (syn. Taltal) znalezisko z 1861 roku w Chile; mezosyderyt MES-A1, TKW 3,83 tony
  10. ^ część: Pogadanka 20, s. 205-224; wydanie z 1869 roku zostało rozszerzone i jest w nim część o meteorytach Bjelaja ZerkovLixna: Dodatek dziewiąty. O aerolitach spadłych w Białocerkwi i w okolicach Dynaburga, s. 356-357
  11. ^ patrz → Pułtusk/Największe okazy
  12. ^ zawiera 32 litografie okazów meteorytów: Bella Roca, Babb's Mill (Blake's Iron), Cabin Creek, Glorieta Mountain, Goalpara, Hessle, Hex River Mountains, Ilimaes (iron), Kokstad, Mocs, Puquios, Pultusk (Pułtusk), Sarepta, Stannern, Tucson (syn. Santa Rita)
  13. ^ okazy z jednej z największych prywatnych kolekcji meteorytów: Brahin, Knyahinya, Łowicz, Magura, Mocs, Pillistfer, Pułtusk, Stannern (fot. Robert Haag, za zgodą, © Robert Haag collection credit)
  14. ^ zawiera planszę z rysunkami okazów meteorytu; wydane również jako: Rath Gerhard vom, (1868), Ueber die Meteoriten von Pultusk im Königreich Polen, gefallen am 30. Januar 1868, Abhandlungen aus dem gebiete der naturwissenschaften, mathematik und medicin, 1868, s. 135-161. Plik hPDF; plik PDF; oraz w: Der Königlichen Rheinischen Friedrich-Wilhelms-Universität Bonn zur Feier ihres fünfzgjährigen Jubiläums am 3. August 1868 die Niederrheinische Gesellschaft für Natur und Heilkunde, Bonn 1868, s. 135-161. Plik PDF
  15. ^ kolekcja zawierała meteoryty z 603 różnych lokalizacji; katalog miał wiele wcześniejszych wydań, np.: katalog z 1900 wymienia 424 różne meteoryty, natomiast z 1901 – 511 różnych meteorytów; wg katalogu Wülfinga z 1897 kolekcja liczyła wówczas 179 różnych meteorytów; ilustrowany katalog z 1892 roku; więcej patrz → Ward's Natural Science

Zobacz również

Osobiste