PayPal-donate (Wiki).png
O ile nie zaznaczono inaczej, prawa autorskie zamieszczonych materiałów należą do Jana Woreczko & Wadi.

(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)


Biblioteka Warszawska/Artykuły

Z Wiki.Meteoritica.pl

1

Spis treści

Biblioteka Warszawska (Biblioteka Warszawska. Pismo Poświęcone Naukom, Sztukom i Przemysłowi) – miesięcznik literacko-naukowy ukazujący się w Warszawie w latach 1841-1914.


Wybrane artykuły o meteorach i meteorytach w czasopiśmie Biblioteka Warszawska.

Biblioteka Warszawska

  • Biblioteka Warszawska, (1845), Kronika, 4, 1845, s. 698-704.[1] Plik sLib.
  • Biblioteka Warszawska, (1846), Żelazo meteoryczne z hrabstwa Cocke, w państwie Tennessee, 2, 1846, s. 194-195.[2] Plik sLib.
  • Biblioteka Warszawska, (1846), Żelazo meteoryczne z Grasse, 2, 1846, s. 195.[3] Plik sLib.
  • Biblioteka Warszawska, (1846), O wartości niektórych meteorytów z kolekcji wiedeńskiej, 4, 1846, s. 433. Plik sLib.
  • Biblioteka Warszawska, (1847), Krótki opis zjawisk jakie towarzyszyły spadnięciu aerolitu, które w dniu 21 października 1844 r. we Francyi w departamencie Aveyron pod Laissac spostrzeżono, 1, 1847, s. 205-206.[4] Plik sLib.
  • Biblioteka Warszawska, (1868), Wiadomości bieżące i rozmaitości, 3, 1868, s. 342; patrz → Pułtusk/Czasopisma
  • Biblioteka Warszawska, (1890), Kronika miesięczna, 2, 1890, s. 313-324 (s. 319).[5] Plik sLib.

D

  • Dimmel Maryan, (1888), Kronika Przyrodnicza, Biblioteka Warszawska, 4, 1888, s. 222-255 (s. 238-240).[6] Plik sLib.

J

  • J.B., (1847), Aerolit, Biblioteka Warszawska, 1, 1847, s. 666.[7] Plik sLib.
  • Janiszewski Stanisław, (1904), Meteoryty, Biblioteka Warszawska, 2, 1904, s. 267-289. Plik sLib.

K

  • K[owalczyk Jan][8][9], (1868), O aerolitach, z powodu bolidu spadłego w Sielcu dnia 30 stycznia 1868, Biblioteka Warszawska, 1, 1868, s. 481-488. Plik DjVu
    Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
    ; plik ePW.

O

  • Okraszewski Stanisław h. Lubicz, (1842), Szkice podróżnego w przelocie przez Europę w r. 1842 (część czwarta i piąta), Biblioteka Warszawska, 4, 1842, s. 1-236.[10] Plik sLib; plik PDF.

P

  • Peckham S.F., (1880), Wielki meteoryt, Biblioteka Warszawska, 1, 1880, s. 278.[11] Plik sLib.

S

  • Sapalski Józef, (1847), Alexander Humboldt i jego Kosmos, Biblioteka Warszawska, 2, 1847, s. 461-523. Tam rozdział: Aerolity, s. 487-492. Plik PDF.
  • Stęczkowski Jan Kanty[12], (1874), Gwiazdy spadające, kule ogniste, aerolity i komety, Biblioteka Warszawska, 4, 1874, s. 387-424. Plik sLib.
  • Szyszłło Wincent, (1873), Teorye powstawania aerolitow, Biblioteka Warszawska, 1, 1873, s. 278-285. Plik sLib.

Bibliografia

  • Koblitz Jörn, MetBase. Meteorite Data Retrieval Software, Version 7.3 (CD-ROM), Ritterhude, Germany 1994-2012. MetBase.

Źródła plików

Przypisy

  1. ^ ogłoszenie o sprzedaży zbiorów muzeum historyi naturalnéj należących prawdopodobnie do prof. Estrejchera z Krakowa; w zbiorze mineralogicznym znajdował się m.in. Aerolit całkowity z Tabor
  2. ^ meteoryt żelazny Cosby's Creek (syn. Cocke County, Sevier County), znalezisko z 1837 roku w USA; typ IAB-MG, TKW 960 kg
  3. ^ meteoryt żelazny La Caille (syn. Grasse), znalezisko w 1828 roku we Francji; typ Iron-ung, TKW 626 kg
  4. ^ spadek meteorytu Favars (syn. Laissac) 21 października 1844 roku we Francji; chondryt zwyczajny H5, TKW 1500 g
  5. ^ komunikat: Poza granicami królestwa mieli odczyty polskie: prof. Buszczyński „O kosmiczném pochodzeniu meteorytów”
  6. ^ Wyniki najnowszych badan nad meteorytami zestawił Maryan Dimmel
  7. ^ spadek meteorytu Schönenberg 25 grudnia 1846 roku w Niemczech; chondryt zwyczajny L6, TKW 8 kg
  8. ^ autorem był prawdopodobnie Jan Kowalczyk?
  9. ^ Jan Kowalczyk (1833-1911) – polski astronom, docent Uniwersytetu Jagiellońskiego i Szkoły Głównej w Warszawie; Birkenmajer (1918), Wikipedia – Jan Kowalczyk
  10. ^ fragment relacji z wizyty w wiedeńskim muzeum (s. 14): Między aerolitami odznacza się jedyny może w swoim rodzaju a 150 funt. ważący kamień znaleziony w Elbogen, szkoda jednak iż spadek jego z powietrzokręgu nie jest udowodnionym. Rzadkością już jest kamień podobny 5 tylko funtów ważący; koniecznie się tu przeto pochlubić muszę iż do zbioru ś.p. hrabiego Generała Chodkiewicza ofiarowałem aerolit piętnastofuntowy, na którego burzliwy i grzmotny spadek, własnémi oczyma na ziemi naszéj patrzałem; nie wiadomo jakiego spadku był świadkiem autor? patrz → Aerolit Okraszewskiego
  11. ^ spadek meteorytu Estherville 10 maja 1879 roku w USA; mezosyderyt MES-A3/4, TKW 320 kg
  12. ^ Jan Kanty Steczkowski (1800–1881) – matematyk, astronom, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego. Wprowadził do języka polskiego termin meteor, jemu też zawdzięczamy współczesny termin meteoryt. Wcześniejszy termin aerolit (kamienny meteoryt) pochodzi od gr. ἡ άήρ (άηρ, «aer» powietrze) i ὁ λίθος (λίθος, «litos» kamień); Stęczkowski Jan Kanty, (1874), Gwiazdy spadające, kule ogniste, aerolity i komety, Biblioteka Warszawska, 4, 1874, s. 387-424, plik sLib. iPSB – Jan Kanty Steczkowski; Urania, 7, 1981 – Jan Kanty Steczkowski (1800–1881)

Zobacz również

Linki zewnętrzne

Osobiste