(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)
Igast
Z Wiki.Meteoritica.pl
(→Linki zewnętrzne) |
(→Bibliografia) |
||
Linia 72: | Linia 72: | ||
* +O'Keefe John Aloysius, Lowman Paul D. Jr, (1961), '''New Investigations of the Alleged Meteorite from [[Igast]], Estonia.''' NASA TN D-1151, NASA Washington 1961. Plik [http://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=uiug.30112106592204 HathiTrust]. | * +O'Keefe John Aloysius, Lowman Paul D. Jr, (1961), '''New Investigations of the Alleged Meteorite from [[Igast]], Estonia.''' NASA TN D-1151, NASA Washington 1961. Plik [http://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=uiug.30112106592204 HathiTrust]. | ||
- | * | + | * {{Tiirmaa (1994)}} |
{{Przypisy}} | {{Przypisy}} |
Wersja z 06:38, 20 sie 2013
Spadek tektytu?
Igast → | |
Meteoryt Igast; okaz ważył 35,5 g (źródło: Grewingk et al. 1864)
| |
Pseudometeoryt (pseudometeorite) | |
Lokalizacja | Estonia ( |
Położenie[2] | 57°50'N, 26°16'E |
Data | 17 maja 1855 r., 18:0 (czwartek) |
Charakterystyka | |
Typ | pseudometeoryt |
Masa | 35,534 g[3] |
Liczba okazów | 1 okaz |
Meteoritical Bulletin Database | |
Synonimy → | |
w NHM Cat: Ingast; po estońsku: Iigaste |
Jeden jedyny raz w historii zaobserwowano spadek meteorytu przypominającego tektyt, był to spadek meteorytu Igast 17 maja 1855 r. (czwartek) w Estonii[1]. Obecnie jest on uznawany za pseudometeoryt?! Opis okoliczności spadku i wyniki badań tego meteorytu (?) znajdują się w pracy Grewingk et al. (1864) (s. 41-45, 66-69).
Na południu Estonii[1] spadł meteoryt (substancja) Igast. Jego szklisty, żużlowaty wygląd odróżniał go od zwykłych kamiennych i meteorytów. Po jego dokładnym zbadaniu, mineralog C. Grewingk i chemik C. Schmidt (Grewingk et al. 1864) zasugerowali, że jest ziemskiego pochodzenia. Główna część meteorytu znalazła się w posiadaniu J. Siemaszki z St. Petersburga. W 1960 profesor J.A. O'Keefe (O'Keefe 1961) zidentyfikował Igast jako tektyt. Obecnie kolekcja Instytutu Geologicznego Estońskiej Akademii Nauk zawiera tylko dwa małe fragmenty substancji z Igast (Tiirmaa 1994).[4]
Grady (2000)
Igast 57°50'N, 26°16'E
|
Lokalizacja
(I) Iigaste
* W 2018 roku Google zmieniło zasady działania apletu, mapa może wyświetlać się niepoprawnie (pomaga Ctrl+F5); więcej → Szablon:GEMap-MyWiki
Iigaste[5]
Galeria
Fragment tektytu Igast (źródło: O'Keefe 1961) |
Bibliografia
- Grady Monica M., (2000), Catalogue of Meteorites. 5th Ed., Natural History Museum, Cambridge University Press, London, UK, 2000. ISBN 978-0521663038. Plik NHM Data Portal; plik PDF.
- Grewingk Constantin C.A. von, Schmidt Carl E.H., (1864), Ueber die Meteoriten-Fälle von Pillistfer, Buschhof und Igast in Liv- und Kurland (Mit zwei Tafeln und einer Karte.[6]), Archiv für die Naturkunde Liv-, Ehst- und Kurlands, Erste Serie, Dritter Band, Dorpat 1864, s. 421-556.[7][8] Plik PDF; plik DjVu.
- +O'Keefe John Aloysius, Lowman Paul D. Jr, (1961), New Investigations of the Alleged Meteorite from Igast, Estonia. NASA TN D-1151, NASA Washington 1961. Plik HathiTrust.
- Tiirmaa Reet, (1994), Kolekcja meteorytów Instytutu Geologicznego Estońskiej Akademii Nauk, Meteoryt, 1, 1994, s. 6-10 (tłum. Michał Kosmulski).[9] Plik PDF.
Przypisy
Zobacz również
Linki zewnętrzne
- Wikipedia - Iigaste
Co jeszcze na stronę? (What else to supplement?) (poszukać, uzupełnić …) |
- Siemaszko - Siemaschko J., Meteoriten-Sammlung, St. Petersburg, 1881, 1882, 1885, 1886