(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)
Morasko/In situ
Z Wiki.Meteoritica.pl
(→Okazy meteorytu Morasko in situ) |
m (→Mapa znalezisk) |
||
Linia 6: | Linia 6: | ||
Od kilku lat pod kierunkiem prof. Andrzeja Muszyńskiego z Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu i Andrzeja S. Pilskiego trwają prace nad sporządzeniem dokładnej mapy współczesnych znalezisk.<ref>obecnie opracowywana jest aktualna mapa zawierająca najnowsze dane</ref> Materiałem wyjściowym mapy są dane o znaleziskach (tylko części) przekazanych wiele lat temu przez Krzysztofa Sochę<ref name="Socha">Krzysztof Socha – poszukiwacz meteorytów Morasko o największej liczbie znalezisk, który w ramach posiadanego zezwolenia szukał również, przez trzy lata, na terenie [[Kratery Morasko|Rezerwatu „Meteoryt Morasko”]]</ref>. Na tworzoną mapę<ref>prace prowadzono w ramach zakończonego w 2010 roku grantu MNiI nr N N307 3533 33 ([[Morasko]], [[Przełazy]], [[Jankowo Dolne]] – deszcz meteorytów żelaznych) o wartości 230 tys. złotych</ref> naniesione zostały również znaleziska Łukasza Smuły, Rainera Bartoschewitza, Artura Janusa, Andrzeja Owczarzaka i innych poszukiwaczy, którzy zdecydowali się na ujawnienie informacji o swoich znaleziskach.<ref name="MM">w odcinku serialu ''Meteorite Men season three'' zaprezentowano po raz pierwszy tę mapę. Dzięki pomocy prof. Andrzeja Muszyńskiego, Steve Arnold i Geoff Notkin znaleźli na terenie rezerwatu 34 kilogramowy okaz. Okoliczności tego znaleziska dostarczają nowych danych o pochodzeniu meteorytów [[Morasko]] i okolicznych kraterów</ref> | Od kilku lat pod kierunkiem prof. Andrzeja Muszyńskiego z Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu i Andrzeja S. Pilskiego trwają prace nad sporządzeniem dokładnej mapy współczesnych znalezisk.<ref>obecnie opracowywana jest aktualna mapa zawierająca najnowsze dane</ref> Materiałem wyjściowym mapy są dane o znaleziskach (tylko części) przekazanych wiele lat temu przez Krzysztofa Sochę<ref name="Socha">Krzysztof Socha – poszukiwacz meteorytów Morasko o największej liczbie znalezisk, który w ramach posiadanego zezwolenia szukał również, przez trzy lata, na terenie [[Kratery Morasko|Rezerwatu „Meteoryt Morasko”]]</ref>. Na tworzoną mapę<ref>prace prowadzono w ramach zakończonego w 2010 roku grantu MNiI nr N N307 3533 33 ([[Morasko]], [[Przełazy]], [[Jankowo Dolne]] – deszcz meteorytów żelaznych) o wartości 230 tys. złotych</ref> naniesione zostały również znaleziska Łukasza Smuły, Rainera Bartoschewitza, Artura Janusa, Andrzeja Owczarzaka i innych poszukiwaczy, którzy zdecydowali się na ujawnienie informacji o swoich znaleziskach.<ref name="MM">w odcinku serialu ''Meteorite Men season three'' zaprezentowano po raz pierwszy tę mapę. Dzięki pomocy prof. Andrzeja Muszyńskiego, Steve Arnold i Geoff Notkin znaleźli na terenie rezerwatu 34 kilogramowy okaz. Okoliczności tego znaleziska dostarczają nowych danych o pochodzeniu meteorytów [[Morasko]] i okolicznych kraterów</ref> | ||
- | [[Morasko/Galerie|Największe okazy meteorytu Morasko]]: | + | [[Morasko/Galerie|Największe okazy meteorytu Morasko]]: okaz 261 kg Magdy Skirzewskiej i Łukasza Smuły oraz okaz 164 kg Krzysztofa Sochy, zostały znalezione na terenie [[Kratery Morasko|rezerwatu]] (w zachodniej części „elipsy”). Natomiast największy znany okaz 271 kg znaleziony w 2017 roku przez Andrzeja Owczarzaka i Michała Nebelskiego oraz drugie ich największe znalezisko (174 kg z 2015 roku) zostały znalezione poza rezerwatem. Analizując mapę rozkładu okazów można założyć, że spadek meteorytów nastąpił z kierunku wschód-północ-wschód. |
Na mapie zaznaczono również lokalizację okazów znalezionych przez zespół ''Meteorite Men''<ref name="MM"></ref>: okaz ''1'' – 544 g<ref>okaz ten znalazł Andrzej S. Pilski</ref> i ''2'' – 34 kg. | Na mapie zaznaczono również lokalizację okazów znalezionych przez zespół ''Meteorite Men''<ref name="MM"></ref>: okaz ''1'' – 544 g<ref>okaz ten znalazł Andrzej S. Pilski</ref> i ''2'' – 34 kg. |
Wersja z 23:20, 6 lut 2018
Mapa znalezisk
Od kilku lat pod kierunkiem prof. Andrzeja Muszyńskiego z Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu i Andrzeja S. Pilskiego trwają prace nad sporządzeniem dokładnej mapy współczesnych znalezisk.[1] Materiałem wyjściowym mapy są dane o znaleziskach (tylko części) przekazanych wiele lat temu przez Krzysztofa Sochę[2]. Na tworzoną mapę[3] naniesione zostały również znaleziska Łukasza Smuły, Rainera Bartoschewitza, Artura Janusa, Andrzeja Owczarzaka i innych poszukiwaczy, którzy zdecydowali się na ujawnienie informacji o swoich znaleziskach.[4]
Największe okazy meteorytu Morasko: okaz 261 kg Magdy Skirzewskiej i Łukasza Smuły oraz okaz 164 kg Krzysztofa Sochy, zostały znalezione na terenie rezerwatu (w zachodniej części „elipsy”). Natomiast największy znany okaz 271 kg znaleziony w 2017 roku przez Andrzeja Owczarzaka i Michała Nebelskiego oraz drugie ich największe znalezisko (174 kg z 2015 roku) zostały znalezione poza rezerwatem. Analizując mapę rozkładu okazów można założyć, że spadek meteorytów nastąpił z kierunku wschód-północ-wschód.
Na mapie zaznaczono również lokalizację okazów znalezionych przez zespół Meteorite Men[4]: okaz 1 – 544 g[5] i 2 – 34 kg.
Okazy meteorytu Morasko in situ
Mapa części znalezisk Andrzeja Owczarzaka (stan na koniec 2011 roku)
Waga liczba
znalezionych okazów<30 g 141 30-100 g 39 100-300 g 17 300-1000 g 12 1000-3000 g 3 >3000 g 1
Okazy meteorytu Morasko znalezione przez Andrzeja Owczarzaka (fot. Andrzej Owczarzak)
Okaz po oczyszczeniu waży 5740 g (w kolekcji Jana Woreczko) |
|
Okaz po oczyszczeniu waży 174 kg (więcej patrz → Morasko/Galerie) |
|
Okaz ~2,5 kg znaleziony pod koniec listopada 2013 roku przez RG (fot. znalazca)
Bibliografia
patrz → Bibliografia meteorytu i kraterów Morasko